مرحله ی کنونی زندگی خود را بشناسید

برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

اگر فرزندی در مرحله ی نوجوانی (11 تا 19 سالگی) دارید، احتمالاً خودتان در اواخر دوره ی جوانی (20 تا 40 سالگی) یا در دوره ی میانسالی (41 تا 60 سالگی) به سر می برید، یعنی در مرحله ای از زندگی که انتخاب های اساسی تان (رشته ی تحصیلی، شغل، همسر، محل زندگی، دوستان، روش زندگی و ...) را انجام داده اید، بسیاری از اوقات نگران وضع ظاهری، سلامت جسمانی و صحت انتخاب های خود می شوید. گاهی به خودتان می گویید: «کم کم دارم پیر می شم. چند تار سفید توی موهام پیدا شده. چروک های دور چشمم داره زیاد می شه». یا «آیا به چیزهایی که می خواستم دست پیدا کرده ام؟ این همون شغل دلخواه من بود؟ آیا انتخاب همسرم درست بود؟ آیا به آرزوهای جوونیم رسیده ام؟ آیا ...» درگیری های شغلی و مسئولیت اداره ی خانواده در اوضاع پیچیده ی امروز بار سنگینی بر دوش شماست.
اگر والدین تان در قید حیات باشند، در سن پیری به سر می برند و به حمایت ها و مراقبت های خاص شما نیاز دارند.
از همه مهم تر رابطه با همسر و فرزندان تان است. گاهی اوقات به دلیل مسائل شخصی (مثل مشغله ی بیش از حد یا خستگی مفرط) و وضعیت روحی تان (مثل افسردگی و اضطراب) روابط رضایت بخشی با همسر و فرزندان تان ندارید. فهرست وظایف روزمره ی شما آن قدر طولانی است که آرزو می کنید کاش می توانستید کمی استراحت کنید. گاهی حتی وقت ندارید فکر کنید که چه مشکلاتی دارید و خود را نفس زنان و پاکِشان از مسئولیتی به مسئولیت دیگر و از مشغله ای به مشغله ی دیگر می کشانید، و ترجیع بند زندگی تان این جملات شده است که «وقتِ سر خاروندن ندارم»، «فرصت ندارم»، «درگیرم»، «نمی رسم» و ...
موقعیت خود را مشخص کنید. سعی کنید تا حد امکان خود را از بارهای اضافه ی نگرانی ها، دلشوره ها، سرزنش ها، احساس گناه ها و ... رها کنید.
با برنامه ریزی درست، اول از همه به خودتان بپردازید. یادتان باشد تا وقتی شما هستید، همه ی روابط و بایدها و نبایدها معنا دارند؛ به قولی اول وجود بعد سجود. تا وقتی که مرحله ی خاص زندگی تان، و مسئولیت ها، وظایف، چالش ها و خصوصیات آن را نشناسید، نمی توانید به درستی عمل کنید؛ خصوصاً در رابطه با همسر و فرزندان تان دچار مشکل می شوید.
وقت خاصی را صرف رسیدگی به خود کنید. فهرستی از علایق و موقعیت های لذت بخش برای خود تهیه کنید و تا جای ممکن آن ها را عملی کنید. تلاش کنید این احساس در شما ایجاد شود که حق زندگی کردن، لذت بردن و رضایت خاطر دارید.
اول از همه به خود بپردازید، قدم اول همین است!
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم