پرسش :
معصوم بودن فرشتگان به چه معناست؟
پاسخ :
در قرآن مجيد تصريح شده است كه فرشتگان هرگز آلوده گناه و معصيت نمى شوند: «وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ »، (آنها بندگان شايسته و گرامى او هستند كه هرگز در سخن، بر او پيشى نمى گيرند و به فرمان او عمل مي كنند).(1) و در مورد فرشتگان مأمور عذاب مي فرمايد: « لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُون»، (هرگز مخالفت فرمان او نمى كنند).(2) بعضى تصوّر مي كنند، معصوم بودن و نبودن در مورد آنها مفهوم ندارد، ولى اين صحيح به نظر نمى رسد. درست است كه انگيزه هاى گناه مانند شهوت و غضب در آنها نيست (يا بسيار ضعيف است) ولى نبايد فراموش كرد كه آنها فاعل مختارند و قدرت بر مخالفت دارند و حتّى از آيات قرآن استفاده مي شود كه آنها از بيم مجازات او در وحشتند: «وَ هُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ». اين تعبيرات همه نشان مي دهد كه آنها در عين قدرت بر معصيت، معصوم و پاك از گناهند.
از اين جا روشن مي شود كه اگر در بعضى از روايات تعبيراتى در باره كندى بعضى از فرشتگان در اطاعت فرمان حقّ و تنبيه آنان به خاطر اين كندى آمده، همانند ترك اولى هايى است كه در مورد انبيا نيز گفته شده است و مي دانيم ترك اولى هرگز به معنى گناه نيست بلكه گاه ممكن است كار مستحبّ خوبى باشد كه در مقايسه با كار بهتر، ترك اولى ناميده مي شود.
پی نوشتها:
(1). سوره انبياء ، آيات 26 و 27.
(2). سوره تحريم ، آيه 6.
پيام امام علي، آيت الله العظمي مكارم شيرازي جلد1، ص 167.
منبع:سایت انوار طاها
در قرآن مجيد تصريح شده است كه فرشتگان هرگز آلوده گناه و معصيت نمى شوند: «وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ »، (آنها بندگان شايسته و گرامى او هستند كه هرگز در سخن، بر او پيشى نمى گيرند و به فرمان او عمل مي كنند).(1) و در مورد فرشتگان مأمور عذاب مي فرمايد: « لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُون»، (هرگز مخالفت فرمان او نمى كنند).(2) بعضى تصوّر مي كنند، معصوم بودن و نبودن در مورد آنها مفهوم ندارد، ولى اين صحيح به نظر نمى رسد. درست است كه انگيزه هاى گناه مانند شهوت و غضب در آنها نيست (يا بسيار ضعيف است) ولى نبايد فراموش كرد كه آنها فاعل مختارند و قدرت بر مخالفت دارند و حتّى از آيات قرآن استفاده مي شود كه آنها از بيم مجازات او در وحشتند: «وَ هُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ». اين تعبيرات همه نشان مي دهد كه آنها در عين قدرت بر معصيت، معصوم و پاك از گناهند.
از اين جا روشن مي شود كه اگر در بعضى از روايات تعبيراتى در باره كندى بعضى از فرشتگان در اطاعت فرمان حقّ و تنبيه آنان به خاطر اين كندى آمده، همانند ترك اولى هايى است كه در مورد انبيا نيز گفته شده است و مي دانيم ترك اولى هرگز به معنى گناه نيست بلكه گاه ممكن است كار مستحبّ خوبى باشد كه در مقايسه با كار بهتر، ترك اولى ناميده مي شود.
پی نوشتها:
(1). سوره انبياء ، آيات 26 و 27.
(2). سوره تحريم ، آيه 6.
پيام امام علي، آيت الله العظمي مكارم شيرازي جلد1، ص 167.
منبع:سایت انوار طاها