پرسش :
آیا رفاه كامل مردم در عصر ظهور و حکومت جهانی امام زمان (عج) باعث دلزدگی می‌شود؟
پاسخ :
شرح پرسش:
در آخرالزمان كه حضرت مهدي (عج) ظهور می‌كنند و عدالت برقرار می‌شود و همه به آسايش و رفاه كامل می‌رسند و طوري می‌شود كه همه انسان‌ها آرزو می‌كنند كه دنيا به آخر برسد چون از زندگي سير شده‌اند؛ اگر رفاه كامل باعث دلزدگی می‌شود پس در بهشت هم دلزدگی به وجود می‌آيد؟
پاسخ:
گفته اید که همه مردمان عصر مهدی (عج) به جایی می رسند كه آرزوی به پایان رسیدن حكومت حضرت را می كنند چون از زندگی و رفاه كامل آن سیر شده اند واقعیت این است كه دراحادیثی كه سیمای حكومت امام مهدی (عج) را ترسیم كرده اند هیچ حدیثی كه حتی اشاره ای اندك به مطلب مورد نظر شما داشته باشد وجود ندارد بلكه بالعكس درباره اشتیاق مردم به آن روزگاران احادیث متعددی وجود دارد یعنی مردم آرزو می كنند كه زمان بیشتری در خدمت حضرت و حكومت او باشند، مثلاً در روایت آمده است: در روزگار حضرت مهدی (عج) خردسالان آرزو می كنند كه ای كاش بزرگ بودند و بزرگسالان آرزوی كودكی و خردسالی می نمایند.»[1] آرزوی خردسالی می كنند چون دوست دارند زمان بیشتری را در حكومت آن حضرت به سر برند و خردسالان آرزوی بزرگسالی دارند، زیرا می خواهند مكلّف باشند و در اجرای برنامه های حكومت الهی حضرت ولی عصر (عج) نقش داشته باشند و به پاداش اخروی دست یابند.[2] و در روایتی از پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ آمده است كه «مهدی (عج) چنان عدالتی در جامعه برپا می كند كه زنده گان آرزو می كنند، كاش مرده گانشان زنده بودند و از آن عدالت بهره مند می گردیدند.»[3] بنابراین نه تنها زنده گان عصر مهدی آرزوی مردن نمی كنند بلكه آرزو می كنند ای كاش برزخیان زنده می شدند و حكومت سرشار از عدالت او را می دیدند.
علاوه بر آنچه گفته شد می توان گفت در همین دنیا هم حتی كسانی كه بدترین حاكم را دارند و ناعادلانه ترین قانون ها در كشورشان به اجرا گذاشته می شود، آرزوی مردن را نمی كنند و وقتی با این همه گرفتاری به زندگی كردن خوش بین هستند و امیدوار، به یقین در حكومت آن جان جانان هر روزشان با نشاط بیشتری همراه خواهد بود. در بهشت نیز دلزدگی به وجود نمی آید و اگر مردم دلزده می شدند آن را بهشت نمی گفتند؛ چرا كه بهشت از هرگونه ناراحتی و درد به دور است و به فرموده علامه طباطبایی (ره) در بهشت حیاتی هست كه دنبالش مماتی نیست، لذتی است كه آمیخته با الم و درد نیست، و سروری هست كه با هیچ غم و اندوهی نیست و اهل بهشت نه تنها هر چه دوست بدارند در دسترسشان هست، بلكه لذت هایی هست كه مافوق خواست آنان است.»[4] از طرفی اوصافی برای بهشت[5] و اهل آن ذكر شده است گویای این واقعیت است كه در بهشت جز نشاط و سرور چیزی دیگر حتی در قالب دلزدگی وجود ندارد. كیست كه در چنین محیطی قرار بگیرد و دلزده شود و به یقین آن خدای بزرگی كه بهشت را خلق كرده است بهشتی خالی از هرگونه دلزدگی آفریده است و در چنین مواردی اگر خدای آفریننده بهشت را در نظر بگیریم به راحتی می توانیم بپذیریم كه بهشت او خالی از هرگونه نقص است و این خالی نقص بودن بهشت صریح قرآن است چرا كه می فرماید: بهشت و اهل بهشت در سلامتند و اگر سالمند كه سالمند باید بپذیریم كه هر آنچه با سلامت در تضاد است در بهشت و اهل آن نیست.
خلاصه سخن در آخر الزمان و در حكومت حضرت مهدی (عج) علم، پیشرفت زیادی می كند و عدالت و امنیت برقرار می شود و رفاه كامل به وجود می آید ولی هیچ كس آرزوی به پایان رسیدن دنیا را نمی كند بلكه آرزو می كنند ای كاش مرده گانمان زنده می شدند و حكومت و عدالت حضرت را می دیدند و بهشت نیز هرگز باعث دلزدگی نمی شود بلكه در هر روزش نشاط خاصی است.
برای مطالعه بیشتر به كتاب عصر زندگی محمد حكیمی و چشم اندازی به حكومت حضرت مهدی (عج) نجم الدین طبسی مراجعه فرمایید.
حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: مردی از امت من قیام می كند كه مردم زمین و آسمان او را دوست می دارند.
الشیعه والرجعه، ج 1، ص 216.
پی نوشتها:
[1] . ابن حماد فتن، ص 99، خطی، كتابخانه المتحف انگلستان، الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 78، القول المختصر، ص 21.
[2] . نجم الدین طبسی، چشم اندازی به حكومت مهدی (عج)، ناشر بوستان كتاب، چاپخانه دفتر تبلیغات، ص 168.
[3] . علی بن ابی بكر هیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، دارالكتاب العربی، بیروت ج 7، ص 315.
[4] . علامه طباطبایی (ره) ، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، ج 20، نشر بنیاد علمی و فكری علامه طباطبایی، چاپ نگین، ص 644
[5] . سوره انعام، آیه 127.
منبع: اندیشه قم
شرح پرسش:
در آخرالزمان كه حضرت مهدي (عج) ظهور می‌كنند و عدالت برقرار می‌شود و همه به آسايش و رفاه كامل می‌رسند و طوري می‌شود كه همه انسان‌ها آرزو می‌كنند كه دنيا به آخر برسد چون از زندگي سير شده‌اند؛ اگر رفاه كامل باعث دلزدگی می‌شود پس در بهشت هم دلزدگی به وجود می‌آيد؟
پاسخ:
گفته اید که همه مردمان عصر مهدی (عج) به جایی می رسند كه آرزوی به پایان رسیدن حكومت حضرت را می كنند چون از زندگی و رفاه كامل آن سیر شده اند واقعیت این است كه دراحادیثی كه سیمای حكومت امام مهدی (عج) را ترسیم كرده اند هیچ حدیثی كه حتی اشاره ای اندك به مطلب مورد نظر شما داشته باشد وجود ندارد بلكه بالعكس درباره اشتیاق مردم به آن روزگاران احادیث متعددی وجود دارد یعنی مردم آرزو می كنند كه زمان بیشتری در خدمت حضرت و حكومت او باشند، مثلاً در روایت آمده است: در روزگار حضرت مهدی (عج) خردسالان آرزو می كنند كه ای كاش بزرگ بودند و بزرگسالان آرزوی كودكی و خردسالی می نمایند.»[1] آرزوی خردسالی می كنند چون دوست دارند زمان بیشتری را در حكومت آن حضرت به سر برند و خردسالان آرزوی بزرگسالی دارند، زیرا می خواهند مكلّف باشند و در اجرای برنامه های حكومت الهی حضرت ولی عصر (عج) نقش داشته باشند و به پاداش اخروی دست یابند.[2] و در روایتی از پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ آمده است كه «مهدی (عج) چنان عدالتی در جامعه برپا می كند كه زنده گان آرزو می كنند، كاش مرده گانشان زنده بودند و از آن عدالت بهره مند می گردیدند.»[3] بنابراین نه تنها زنده گان عصر مهدی آرزوی مردن نمی كنند بلكه آرزو می كنند ای كاش برزخیان زنده می شدند و حكومت سرشار از عدالت او را می دیدند.
علاوه بر آنچه گفته شد می توان گفت در همین دنیا هم حتی كسانی كه بدترین حاكم را دارند و ناعادلانه ترین قانون ها در كشورشان به اجرا گذاشته می شود، آرزوی مردن را نمی كنند و وقتی با این همه گرفتاری به زندگی كردن خوش بین هستند و امیدوار، به یقین در حكومت آن جان جانان هر روزشان با نشاط بیشتری همراه خواهد بود. در بهشت نیز دلزدگی به وجود نمی آید و اگر مردم دلزده می شدند آن را بهشت نمی گفتند؛ چرا كه بهشت از هرگونه ناراحتی و درد به دور است و به فرموده علامه طباطبایی (ره) در بهشت حیاتی هست كه دنبالش مماتی نیست، لذتی است كه آمیخته با الم و درد نیست، و سروری هست كه با هیچ غم و اندوهی نیست و اهل بهشت نه تنها هر چه دوست بدارند در دسترسشان هست، بلكه لذت هایی هست كه مافوق خواست آنان است.»[4] از طرفی اوصافی برای بهشت[5] و اهل آن ذكر شده است گویای این واقعیت است كه در بهشت جز نشاط و سرور چیزی دیگر حتی در قالب دلزدگی وجود ندارد. كیست كه در چنین محیطی قرار بگیرد و دلزده شود و به یقین آن خدای بزرگی كه بهشت را خلق كرده است بهشتی خالی از هرگونه دلزدگی آفریده است و در چنین مواردی اگر خدای آفریننده بهشت را در نظر بگیریم به راحتی می توانیم بپذیریم كه بهشت او خالی از هرگونه نقص است و این خالی نقص بودن بهشت صریح قرآن است چرا كه می فرماید: بهشت و اهل بهشت در سلامتند و اگر سالمند كه سالمند باید بپذیریم كه هر آنچه با سلامت در تضاد است در بهشت و اهل آن نیست.
خلاصه سخن در آخر الزمان و در حكومت حضرت مهدی (عج) علم، پیشرفت زیادی می كند و عدالت و امنیت برقرار می شود و رفاه كامل به وجود می آید ولی هیچ كس آرزوی به پایان رسیدن دنیا را نمی كند بلكه آرزو می كنند ای كاش مرده گانمان زنده می شدند و حكومت و عدالت حضرت را می دیدند و بهشت نیز هرگز باعث دلزدگی نمی شود بلكه در هر روزش نشاط خاصی است.
برای مطالعه بیشتر به كتاب عصر زندگی محمد حكیمی و چشم اندازی به حكومت حضرت مهدی (عج) نجم الدین طبسی مراجعه فرمایید.
حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: مردی از امت من قیام می كند كه مردم زمین و آسمان او را دوست می دارند.
الشیعه والرجعه، ج 1، ص 216.
پی نوشتها:
[1] . ابن حماد فتن، ص 99، خطی، كتابخانه المتحف انگلستان، الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 78، القول المختصر، ص 21.
[2] . نجم الدین طبسی، چشم اندازی به حكومت مهدی (عج)، ناشر بوستان كتاب، چاپخانه دفتر تبلیغات، ص 168.
[3] . علی بن ابی بكر هیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، دارالكتاب العربی، بیروت ج 7، ص 315.
[4] . علامه طباطبایی (ره) ، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، ج 20، نشر بنیاد علمی و فكری علامه طباطبایی، چاپ نگین، ص 644
[5] . سوره انعام، آیه 127.
منبع: اندیشه قم
