پرسش :
يأجوج و مأجوج چه كسانى بودند؟
پاسخ :
درباره ى ويژگى هاى يأجوج و مأجوج در قرآن، شرح و توضيحى نيامده است و تنها همين مقدار ذكر شده كه مردم نزد ذوالقرنين آمدند و گفتند يأجوج و مأجوج روى زمين فساد مى كنند؛ همچنين در قسمت ديگرى از داستان ذوالقرنين خبر مى دهد «هنگامى كه وعده ى حق فرا رسد، سد در هم مى شكند و يأجوج و مأجوج آزاد مى شوند و درهم موج مى زنند».
اما در كتب تاريخى، مطالبى ذكر شده است كه تمام آن ها، يا شمار زيادى از آن ها، مبالغه آميز و خيالى به نظر مى رسد و نمى توان به آن ها اعتماد كرد.
دهخدا مى نويسد: ««يأجوج»و «مأجوج»دو برادر كه از فرزندان يافث بن نوح(عليه السلام) بودند پس از طوفان نوح، در مشرق و پشت آن دو كوه، قرار گرفتند. هركدام فرزندانى دارند كه نسل آن ها بسيار زياد است و تعداد آن ها را غير از خداوند كسى نمى داند. به صورت آدمى هستند با قامت هاى بسيار بلند و گوش هاى بزرگ؛ همگى برهنه اند و مانند وحوش زندگى مى كنند؛ ازدواج ندارند؛ كشت و زرع نمى كنند؛ دين ندارند و خدا را نمى شناسند؛ هرگاه از ميان كوه بيرون بيايند، به مسلمانان آزار مى رسانند و فساد مى كنند و آنان را مى كشند.»[1]
پی نوشت:
[1]. لغت نامه دهخدا، واژه ى ذوالقرنين.
منبع: سرگذشت ها و عبرت ها در آيينه ى وحى، سيد مرتضى قافله باشى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1383).
درباره ى ويژگى هاى يأجوج و مأجوج در قرآن، شرح و توضيحى نيامده است و تنها همين مقدار ذكر شده كه مردم نزد ذوالقرنين آمدند و گفتند يأجوج و مأجوج روى زمين فساد مى كنند؛ همچنين در قسمت ديگرى از داستان ذوالقرنين خبر مى دهد «هنگامى كه وعده ى حق فرا رسد، سد در هم مى شكند و يأجوج و مأجوج آزاد مى شوند و درهم موج مى زنند».
اما در كتب تاريخى، مطالبى ذكر شده است كه تمام آن ها، يا شمار زيادى از آن ها، مبالغه آميز و خيالى به نظر مى رسد و نمى توان به آن ها اعتماد كرد.
دهخدا مى نويسد: ««يأجوج»و «مأجوج»دو برادر كه از فرزندان يافث بن نوح(عليه السلام) بودند پس از طوفان نوح، در مشرق و پشت آن دو كوه، قرار گرفتند. هركدام فرزندانى دارند كه نسل آن ها بسيار زياد است و تعداد آن ها را غير از خداوند كسى نمى داند. به صورت آدمى هستند با قامت هاى بسيار بلند و گوش هاى بزرگ؛ همگى برهنه اند و مانند وحوش زندگى مى كنند؛ ازدواج ندارند؛ كشت و زرع نمى كنند؛ دين ندارند و خدا را نمى شناسند؛ هرگاه از ميان كوه بيرون بيايند، به مسلمانان آزار مى رسانند و فساد مى كنند و آنان را مى كشند.»[1]
پی نوشت:
[1]. لغت نامه دهخدا، واژه ى ذوالقرنين.
منبع: سرگذشت ها و عبرت ها در آيينه ى وحى، سيد مرتضى قافله باشى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1383).
