پرسش :
دیدگاهها و مواضع سازمان مجاهدین خلق (منافقین) درباره جنگ ایران و عراق چگونه بود؟
پاسخ :
منظور از منافقین همان سازمان مجاهدین خلق است که به رغم مبارزات سران و اعضاى اولیهى آن علیه رژیم شاه، بعد از پیروزى انقلاب اسلامى به مخالفت با جمهورى اسلامى پرداختند و از آنجا که در ظاهر مسلمان و در خفا به فکر براندازى نظام بودند، امام خمینى و مردم آنها را منافق نامیدند.
سازمان مجاهدین خلق و رهبرى آن بر اساس مرادم و مشى خود در ابتداى شروع جنگ در ظاهر با نظام ابراز همدردى نموده، در نشریات خود صدام و رژیم بعث را متجاوز مىدانستند، اما در تحلیلهاى درون گروهى خود از جنگ به عنوان فرصتى یاد مىکردند که در آن دولت نوپاى جمهورى اسلامى تحت فشار قرار گرفته، زمینه براى تحقق اهداف آنان فراهم خواهد شد . به همین دلیل رهبران سازمان با بروز اختلافات میان بنىصدر و مسئولان کشور، به حمایت از وى پرداختند و با تشدید این اختلافات تلاش کردند تا ضمن ایجاد بىثباتى سیاسى در داخل کشور، نظام را به بنبست برسانند. این روند تا 30 خرداد 1360 ادامه داشت تا اینکه آنان علنا به مخالفت با جمهورى اسلامى پرداختند و علیه آن اعلام جنگ مسلحانه نمودند. با فرار رجوى و چند تن دیگر از رهبران سازمان مجاهدین خلق به خارج از کشور، دیدگاه آنان درباره جنگ کاملا شفاف شد طورى که آنان رهبران ایران را جنگ طلب مىدانستند و معتقد به جنگ افروزى ایران بودند و عملا به دشمن ایران، یعنى رژیم عراق پیوستند و به خدمت این رژیم درآمدند و در مقابل از کمکهاى این رژیم بهرهمند شدند.
مواضع منافقین را باید در جهت ضدیت با نظام جمهورى اسلامى ایران و مسئولان کشور ارزیابى کرد. آنان به هر عاملى که در مخالفت با رهبران انقلاب و تضعیف یا براندازى جمهورى اسلامى بود، خوشبین بودند و به آن کمک مىکردند و چون جنگ نیز از جمله مسائلى بود که براى براندازى نظام جمهورى اسلامى تدارک دیده شده بود، همین وجه مشترک و زمینه همکارى منافقین با دشمن بعثى را فراهم نمود و در نهایت آنان با خیانت به ملت و میهن خود، در کنار رژیم صدام قرار گرفتند و از هیچ اقدامى در ضربه زدن به نظام جمهورى اسلامى ایران و ملت مسلمان ایران فروگذار نکردند. همکارى منافقین در ابتداى حضور سازمان در عراق، در شکل جاسوسى، خبر پراکنى، ایفاى نقش ستون پنجم، بازجویى از اسیران و ... صورت مىگرفت اما با گذشت زمان این همکارىها توسعه یافت و سازمان در قالب واحدهاى رزمى ارتش عراق، به عملیات علیه جمهورى اسلامى دست زد.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
منظور از منافقین همان سازمان مجاهدین خلق است که به رغم مبارزات سران و اعضاى اولیهى آن علیه رژیم شاه، بعد از پیروزى انقلاب اسلامى به مخالفت با جمهورى اسلامى پرداختند و از آنجا که در ظاهر مسلمان و در خفا به فکر براندازى نظام بودند، امام خمینى و مردم آنها را منافق نامیدند.
سازمان مجاهدین خلق و رهبرى آن بر اساس مرادم و مشى خود در ابتداى شروع جنگ در ظاهر با نظام ابراز همدردى نموده، در نشریات خود صدام و رژیم بعث را متجاوز مىدانستند، اما در تحلیلهاى درون گروهى خود از جنگ به عنوان فرصتى یاد مىکردند که در آن دولت نوپاى جمهورى اسلامى تحت فشار قرار گرفته، زمینه براى تحقق اهداف آنان فراهم خواهد شد . به همین دلیل رهبران سازمان با بروز اختلافات میان بنىصدر و مسئولان کشور، به حمایت از وى پرداختند و با تشدید این اختلافات تلاش کردند تا ضمن ایجاد بىثباتى سیاسى در داخل کشور، نظام را به بنبست برسانند. این روند تا 30 خرداد 1360 ادامه داشت تا اینکه آنان علنا به مخالفت با جمهورى اسلامى پرداختند و علیه آن اعلام جنگ مسلحانه نمودند. با فرار رجوى و چند تن دیگر از رهبران سازمان مجاهدین خلق به خارج از کشور، دیدگاه آنان درباره جنگ کاملا شفاف شد طورى که آنان رهبران ایران را جنگ طلب مىدانستند و معتقد به جنگ افروزى ایران بودند و عملا به دشمن ایران، یعنى رژیم عراق پیوستند و به خدمت این رژیم درآمدند و در مقابل از کمکهاى این رژیم بهرهمند شدند.
مواضع منافقین را باید در جهت ضدیت با نظام جمهورى اسلامى ایران و مسئولان کشور ارزیابى کرد. آنان به هر عاملى که در مخالفت با رهبران انقلاب و تضعیف یا براندازى جمهورى اسلامى بود، خوشبین بودند و به آن کمک مىکردند و چون جنگ نیز از جمله مسائلى بود که براى براندازى نظام جمهورى اسلامى تدارک دیده شده بود، همین وجه مشترک و زمینه همکارى منافقین با دشمن بعثى را فراهم نمود و در نهایت آنان با خیانت به ملت و میهن خود، در کنار رژیم صدام قرار گرفتند و از هیچ اقدامى در ضربه زدن به نظام جمهورى اسلامى ایران و ملت مسلمان ایران فروگذار نکردند. همکارى منافقین در ابتداى حضور سازمان در عراق، در شکل جاسوسى، خبر پراکنى، ایفاى نقش ستون پنجم، بازجویى از اسیران و ... صورت مىگرفت اما با گذشت زمان این همکارىها توسعه یافت و سازمان در قالب واحدهاى رزمى ارتش عراق، به عملیات علیه جمهورى اسلامى دست زد.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
