احسان و نیکو کاری در کلام امام علی(علیه السلام)

احسان سبب دوستى و محبت است. اساس ايمان احسان كردن به مردمان است. زيور اسلام ، انجام دادن نيكو كارى است.
احسان و نيكو كارى بدى را محو مى ‏سازد بهترين فضيلت ‏ها احسان به كسى است كه (نسبت به شما) بدى كرده..
كريم آن كسى است كه آغاز به احسان كند (نه اين كه احسان ديگرى را به احسان پاداش دهد)
انسان نيكو كار زنده است و گر چه به گورستان منتقل گشته و از اين جهان رفته باشد.
با برادران ايمانى با احسان مصاحبت كن و گناهان و خطا كارهايشان را با گذشت و آمرزش بپوشان.
خوشا به حال كسى كه به بندگان خدا احسان كند و براى معاد خود توشه برگيرد.
بر شما باد به نيكو كارى و خوشرفتارى و احسان به خويشان و همسايگان كه اين هر دو ، عمرها را طولانى و شهرها را آباد گرداند.
هيچگاه انسان به بندگى در نيايد تا آن گاه كه احسان او را فرا گيرد
كسى كه به مردم احسان كند محبت و دوستى آنها نسبت به او پاينده خواهد بود.
اگر احسان به صورت شخصى‏ در مى ‏آمد (مجسم مى ‏شد) او را به شكلى زيبا مشاهده مى ‏كرديد كه زيبايى ‏اش بر همه جهانيان فائق بود.
منبع: غرر الحکم، باب احسان