مدرس، ادیب.
تولد تهران.
درگذشت: اسفند 1366.
مهرى آهى، فرزند مجید، تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مدرسهى ژاندارك تهران به پایان رسانید و در سال 1310 در رشتهى زبان و ادبیات فارسى از دانشگاه فارغالتحصیل شد. در سال 1311 پدرش به سفارت كبیر ایران در اتحاد حماهیر شوروى منصوب گردید و مهرى آهى همراه پدر عازم روسیه شد و مدت سه سال در دانشگاه لومونوسوف مسكو به تحصیل زبان و ادبیات روسى پرداخت. پس از مراجعت به ایران در سال 1327 براى ادامه تحصیل خود در این رشته به انگلستان و فرانسه رفت و مدت هفت سال به تحصیل پرداخت و به اخذ دكترى در رشتهى زبان و ادبیات روسى نایل آمد. پس از مراجعت به ایران به تدریس زبان و ادبیات روسى در دانشكده ادبیات تهران و ادبیات تطبیقى مشغول شد و به ریاست مركز زبانهاى خارجى دانشگاه تهران منصوب گردید. وى همچنین با زبانهاى فرانسوى، انگلیسى و ادبیات این زبانها آشنایى داشت.
مهرى آهى، علاوه بر تدریس به فعالیتهاى دیگرى نیز مىپرداخت. وى از اعضاى مؤسس جمعیت راه نو، شوراى كتاب كودك، انجمن كتاب و شوراى عالى جمعیت زنان ایران بود و از همین رو در برخى كنفرانسهاى بینالمللى به نمایندگى از ایران حضور داشت. در سال 1336 در كنفرانسى كه در مسكو از طرف سازمان ملل متحد تشكیل شد شركت جست.
در سال 1338، از طرف كمیته ارتباطات براى شركت در سمینار زنان و كودكان به نیویورك دعوت شد و سپس بنا به دعوت سازمان ملل در كنفرانس جمعیتهاى غیر دولتى شركت نمود و نیز چهار دوره به عنوان نمایندهى ایران در كمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد منصوب گردید و همچنین به نمایندگى ایران در دو همایش مربوط به حقوق بشر به مغولستان و مانیل اعزام شد. در سال 1343 جزو هیئت نمایندگى ایران براى شركت در مجمع عمومى سازمان ملل متحد و نمایندگى ایران در كمیسیون سوم (كمیسیون امور اجتماعى و اقتصادى) انتخاب شد و انجام وظیفه نمود. در همین سال بنا بر دعوت دانشگاه هاروارد در سمینار تابستانى آن شركت كرد.
از ترجمههاى وى مىتوان به این آثار اشاره نمود: مجموعهاى از قصههاى آندرسن (مجموعه قصه، 1320)، پدران و پسران (اثر ایوان تورگنیف)، جنایت و مكافات (اثر فئودر داستایوسكى)، قهرمان كوچك (اثر نویسندگان خارجى، 1341). وى همچنین كتاب داستان كودكان هركس خانهاى دارد را به رشتهى تحریر درآورد.
(وف 1367 ش)، مترجم. وى تحصیلات ابتدایى و متوسطه خود را در مدرسهى ژاندارك تهران به پایان آورد و در سال 1320 ش در رشتهى زبان و ادبیات فارسى فارغالتحصیل شد. در سال 1321 ش همراه پدر كه به سفارت ایران در شوروى (سابق) منصور شده بود عازم روسیه شد و مدت سه سال در دانشگاه لومونوسوف مسكو به تحصیل زبان و ادبیات روسى پرداخت. پس از مراجعت به ایران در سال 1327 ش براى ادامه تحصیل خود در این رشته با انگلستان و فرانسه مسافرت نمود پس از بازگشت به تدریس زبان و ادبیات روسى در دانشكده ادبیات تهران پرداخت. از جمله آثارش: ترجمهى «آندرسن»؛ ترجمه «پدران و پسران» تورگینف؛ ترجمه «قهرمان عصر ما» لرمانتف؛ ترجمه «قهرمان كوچك».[1]