شامش از صبح فروزنده درآويخته است

شامش از صبح فروزنده درآويخته است شاعر : خواجوي کرماني شبش از چشمه‌ي خورشيد برانگيخته است شامش از صبح فروزنده درآويخته...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

شوريده‌ئيست زلف تو کز بند جسته است

شوريده‌ئيست زلف تو کز بند جسته است شاعر : خواجوي کرماني خط تو آن نبات که از قند رسته است شوريده‌ئيست زلف تو کز بند...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

روي زمين و خون دلم نم گرفته است

روي زمين و خون دلم نم گرفته است شاعر : خواجوي کرماني پشت فلک ز بار غمم خم گرفته است روي زمين و خون دلم نم گرفته...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

هيچ مي‌داني چرا اشکم ز چشم افتاده است

هيچ مي‌داني چرا اشکم ز چشم افتاده است شاعر : خواجوي کرماني زانک پيش هرکسي راز دلم بگشاده است هيچ مي‌داني چرا اشکم...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گرت چو مورچه گرد شکر برآمده است

گرت چو مورچه گرد شکر برآمده است شاعر : خواجوي کرماني تو خوش برآي که با جان برابر آمده است گرت چو مورچه گرد شکر برآمده...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

چو سرچشمه‌ي چشم من ديده است

چو سرچشمه‌ي چشم من ديده است شاعر : خواجوي کرماني لب غنچه برچشمه خنديده است چو سرچشمه‌ي چشم من ديده است که از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

حديث جان بجز جانان نداند

حديث جان بجز جانان نداند شاعر : خواجوي کرماني که جز جانان کسي در جان نداند حديث جان بجز جانان نداند که کس درد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

که مي‌رود که پيامم به شهريار رساند

که مي‌رود که پيامم به شهريار رساند شاعر : خواجوي کرماني حديث بنده‌ي مخلص بشهريار رساند که مي‌رود که پيامم به شهريار...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

درد من دلخسته بدرمان که رساند

درد من دلخسته بدرمان که رساند شاعر : خواجوي کرماني کار من بيچاره بسامان که رساند درد من دلخسته بدرمان که رساند ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گويند که صبرآتش عشقت بنشاند

گويند که صبرآتش عشقت بنشاند شاعر : خواجوي کرماني زان سرو قد آزاد نشستن که تواند گويند که صبرآتش عشقت بنشاند باشد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ماجرائي که دل سوخته مي‌پوشاند

ماجرائي که دل سوخته مي‌پوشاند شاعر : خواجوي کرماني ديده يک يک همه چون آب فرو مي‌خواند ماجرائي که دل سوخته مي‌پوشاند...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

دل بدست يار و غم در دل بماند

دل بدست يار و غم در دل بماند شاعر : خواجوي کرماني خارم اندر پاي و پا در گل بماند دل بدست يار و غم در دل بماند ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

برخاک درگه تو چو دوشم مقام بود

برخاک درگه تو چو دوشم مقام بود شاعر : خواجوي کرماني جانم براستان که برآن آستان بماند برخاک درگه تو چو دوشم مقام...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

خويش را در کوي بيخويشي فکن

خويش را در کوي بيخويشي فکن شاعر : خواجوي کرماني تا ببيني خويشتن بي خويشتن خويش را در کوي بيخويشي فکن آتشي در...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

امشب اي يار قصد خواب مکن

امشب اي يار قصد خواب مکن شاعر : خواجوي کرماني مرو و کار ما خراب مکن امشب اي يار قصد خواب مکن قصه کوته کن و شتاب...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

جان بده يا دگر انديشه‌ي جانانه مکن

جان بده يا دگر انديشه‌ي جانانه مکن شاعر : خواجوي کرماني دام را بنگر ازين پس طلب دانه مکن جان بده يا دگر انديشه‌ي...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي باد سحرگاهي زينجا گذري کن

اي باد سحرگاهي زينجا گذري کن شاعر : خواجوي کرماني وز بهر من دلشده عزم سفري کن اي باد سحرگاهي زينجا گذري کن چون...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

بلبل خوش سراي شد مطرب مجلس چمن

بلبل خوش سراي شد مطرب مجلس چمن شاعر : خواجوي کرماني مطربه‌ي سراي شد بلبل باغ انجمن بلبل خوش سراي شد مطرب مجلس چمن...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

بوقت صبح ندانم چه شد که مرغ چمن

بوقت صبح ندانم چه شد که مرغ چمن شاعر : خواجوي کرماني هزار ناله‌ي شبگير بر کشيد چو من بوقت صبح ندانم چه شد که مرغ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

هر کس که برگرفت دل از جان چنانکه من

هر کس که برگرفت دل از جان چنانکه من شاعر : خواجوي کرماني گو سر بباز در ره جانان چنانکه من هر کس که برگرفت دل از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390