تا تو بودی

تا تو بودی رخنه‏‌ای برغم نبود زخم دل را حاجت مرهم نبود با زلالی‏‌هایت ای تفسیر عشق عشق‌‏ورزی سخت بر آدم نبود

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

به خال لب دلدار گرفتار

ای به خالِ لب دلدار گرفتار بیا ای انالحق زده منصور سَرِدار بیا بلبل باغ خزان دیده این شهر غریب! یک نفس بهر خدا جانب گلزار بیا

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

بهر خفته

خیز ای نهفته در سکوت خاک چندی از شکست ساقه ات گذشت عشق اگر چه با دلم انیس بود با تو رفت از این دیار و برنگشت

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

به قدر وسعت یک گریه (3)

خزان شد و ورقِ دفتر زمان برگشت سپس کتیبه خونین آسمان برگشت نوشته بود که فردا زمان دگر شده است زمین دگر شده است، آسمان دگر شده است

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

به قدر وسعت یک گریه (2)

ای آنکه عشق قسم خورده است بر نامت به وحدت کلمه می‏رسیم، در نامت هزار و یک گل این باغ از تو نام گرفت بهار رنگی اگر داشت، از تو وام می‏گرفت

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

به قدر وسعت یک گریه (1)

«امام رفت» خبر ساده بود، اما سخت شبیه باور یک جنگل بدون درخت و اینکه هیچ گلی وا نمی‏شود، دیگر درخت، قطع شده، پا نمی‏شود، دیگر

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

به قدر وسعت یک گریه (1)

در انتظار تو دل را قسم به جان دادم و نام‌ه‏ای به نشانی آسمان دادم و شب به خواب من آمد، امام کودکی‏‌ام و من صداش زدم با تمام کودکی‌‏ام

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

به بت شکن همیشۀ تاریخ

کاش با بوی تو آغشته شود اشک های شب تنهایی من بشکنی بار دگر با تبرت بت بی جان جنون زایی من

سه‌شنبه، 8 فروردين 1396

بعد تو

چه آرزوهایی رؤیاهایی بود دلم می خواست رنگ آسمان را بگیرم و به صورت شهر بپاشم

دوشنبه، 7 فروردين 1396

برگ آخر

تنها تکرار بی خستگی میان شکوفه های باران شکفت می دانستم

دوشنبه، 7 فروردين 1396

بتهای بی حاصل

کسی می آید از آن سوی این دیوارها، فردا که با خود می برد ما را به سروقت هدا فردا کسی که وارث اندوه انسان است از دیروز و بیرون خواهد آمد از محاق...

دوشنبه، 7 فروردين 1396

بالاتر

ای چشم تو از هر چه غزل گیراتر لبخند تو از خندۀ گل زیباتر در برکۀ آرام تو حتی مهتاب صد بار زخورشید شده والاتر

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آیینه

روزی که بود غربت انسان در آینه تسکین نیافت خاطر ایمان در آینه پا را فراتر از حد معمول می گذاشت مردی که می گذشت هراسان در آینه

دوشنبه، 7 فروردين 1396

با نماز عشق در محراب خون

مرد باید بود در میدان عشق سر ز پا نشناخت با فرمان عشق مردها در عرصه‌‏ها رقصیده‌‏اند! سر نهاده در خم چوگان عشق

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آیینه

آینه در آینه ست : چشم تو در آیینه پلک مزن! کرده در خویش نظر، آیینه آیینه جز شیشه ای چیز دگر نیست که چشم تو این اعتبار داده به هر آیینه

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آیینه اشک

تو ای چشمها محو زیباییت بهار است و فصل شکوفاییت مگر می شود کند با سادگی دل از چشمهای تماشاییت

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آیه نیاز

در نگاهت آیه ‏های خیس محبّت به گل می‏نشست و «شهادت« بهانه کوچکی بود، تا پرواز را معنی کنی

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آینه باران

درچشمۀ چشمان تو، طوفان شده ای دوست صد آینه در چشم تو مهمان شده ای دوست امشب شب میلاد گل عشق و بهاراست کز فرط خوشی آینه باران شده ای دوست

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آفتاب

روی دوش موجها آرام می رفت آفتاب از فرار قله اسلام می رفت آفتاب خون به جای اشک از چشم شفق فواره زد گرچه با دنیایی از اکرام می رفت آفتاب

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آغوش شقایق

بلبل روح از قفس تن پرید غنچه گریبان خودش را درید تا گل رخسار تو از باغ رفت رنگ بهار از رخ گلشن پرید

دوشنبه، 7 فروردين 1396