نویسنده: کاترین گامون
مترجم: حبیب الله علیخانی
 
استفان جورجوتسا دارای تکنولوژی است که نیازمند یک کاربرد می باشد. جورجوتسا که یک مهندس اپتیک است، می داند که چگونه می توان فیبرها را در صنعت ارتباطات مورد استفاده قرار داد و تلاش کرد تا این ایده فیبر انعطاف پذیر را برای پارچه استفاده کند. اما او کاملا نمی داند که بهترین روش برای استفاده از این تکنولوژی در پارچه چیست؟ این مسئله تا زمانی ادامه یافت که او مدیر تحقیقات بیمارستان آموزشی شهر کبک کانادا را ملاقات کرد.
در آنجا، او فهمید که یک پرستار برای ارزیابی کودکان تازه متولد شده مورد استفاده قرار می گیرد. این پرستار شرایط کودکان تازه متولد شده را در روز اول زندگی آنها، مورد ارزیابی قرار می گیرد. مشکل این است که ارزیابی معمولاً نیازمند دستگاه هایی است که باید به بدن بچه بسته شوند. برخی اوقات همین وسایل موجب گریه کردن نوزاد می شوند. این وضعیت، ایده ی استفاده از سنسور ارزیابی را مطرح می کند که موجب محدود شدن استفاده کننده نمی شود. هر فردی می تواند یک سنسور محیطی در حال حرکت باشد که داده های مربوط به سلامت او می تواند به مراکز مربوطه ارسال شود. این داده ها همچنین می تواند به بخش های مراقبتی نیز ارسال شوند. با این کار، انقلابی در زمینه ی مانیتورینگ افراد ایجاد می شود. جورجوتسا و تیم همکار تی شرتی تولید کردند که می تواند ضربان قلب و تنفس را ارزیابی کند. این طراحی باید به گونه ای باشد که بتواند سیگنال ها را از فردی که لباس را پوشیده، انتقال دهد. او می گوید: "ایده در حقیقت این است که این لباس مشابه یک تی شرت معمولی عمل کند".
این تیشرت که در طی ماه های اخیر در مجله ی سنسورها معرفی شده است، هیچ سیم و یا الکترودی در داخل خود ندارد. تی شرت دارای یک آنتن انعطاف پذیر می باشد که در سطح سینه قرار دارد.
جورجوتسا می گوید: "وقتی شما تنفس می کنید، حجم هوای موجود در ریه ها تغییر می کند و از این رو، خواص الکتریکی مربوط به هوا موجب بروز ویژگی های الکتریکی مختلف در بدن می شود. از آنجایی که انسان ها به یک شیوه ی خاص نفس می کشند، این الگو برای فرد استفاده کننده از تی شرت، ثبت می گردد".
محققین فیبرها را بواسطه ی ماده ی مخصوصی پوشش می دهند که در حقیقت شستشوی تی شرت تا 20 بار، هیچ اثری بر روی کیفیت ثبت اطلاعات ندارد. آنها در تلاشند تا با تولید تعداد قابل توجهی از این تی شرت ها، بتوانند آنها را در آزمایش های بالینی استفاده کنند و در حقیقت آنها را ادوات ارزیابی و مانیتورینگی مقایسه کنند که در مراکز درمانی، یافت می شود.
تی شرت تولیدی این گروه نه تنها ایمن است بلکه موجب ارزیابی فاکتورهای بسیاری می شود. محققین از زمینه های مختلف در حال کار بر روی روشی جدید برای ارزیابی افراد با استفاده از لباس هستند (حتی ارزیابی ها از دور). در واقع لباس می تواند علائم کمک های اورژانسی را ارسال کند؛ می تواند وضعیت جسمانی افراد بستری در بیمارستان را ارزیابی کند و همچنین می تواند برای بچه های تازه متولد شده، مفید باشد.
نوزادان تازه متولد شده نیز بوسیله ی سونا شو ( Sona Shah) مورد بررسی قرار گرفته است. این فرد دانشجوی فارغ التحصیل شیکاگو می باشد که در حال توسعه ی یک برنامه ی بین الملی و مهندسی برای مراقبت و سلامت می باشد. او در مورد مرگ و میر نوزادان تازه متولد شده، مطالبی خوانده است و از این رو در پی پیدا کردن یک راه مطلوب برای کاهش این مسئله است.
او می گوید: "هیچ نوزاد بیماری وجود ندارد، بلکه تعداد کافی پرستار برای مراقبت از آنها وجود ندارد". تقریباً 3 میلیون نوزاد در ماه اول عمر خود می میرند و 98 % از این مرگ و میرها در کشورهای در حال توسعه، رخ می دهد.
شو و همکارانش کلاهی برای نوزادان طراحی کرده اند که بوسیله ی آن، سیگنال های حیاتی نوزاد ثبت و ارزیابی می شود. همچنین در صورت بروز مشکل، سیستم سریعاً اطلاع رسانی می کند. این کلاه جداولی از ضربان قلب، میزان اکسیژن اشباع و دمای بدن نوزاد را در خود حفظ می کند. این اطلاعات به صورت نمونه وار در بخش مراقبت ویژه ی نوزادان، ثبت می شود.
اطلاعات سپس به یک تبلت ارسال می شود که بوسیله ی پرستار مورد بررسی و چک قرار می گیرد. شو می گوید: "نهایتاً امیدوارم که این کار را در بخش های روستایی نیز انجام دهیم و بتوانیم با توسعه ی یک اپلیکیشن مبایلی، این اطلاعات را به صورت مجتمع به دکتر مربوطه ارسال کنیم".
سیستم طراحی شده بوسیله ی این گروه، قابلیت حفظ شارژ خود را تا 5 الی 7 روز دارند. هر کلاه تنها قیمتی برابر با 75 دلار دارد و شرکت در حال تلاش است تا این کلاه را به همراه پکیجی حاوی تبلت و نرم افزار نیز به فروش برساند. آنها این محصول را ابتدا در اوگاندا به بازار عرضه کرده اند و امید دارند که بتوانند این جاهای دیگری که امکانات کم است نیز ارسال کنند.
جسی جور (Jesse Jur) محقق صنعت نساجی در دانشگاه ایالتی کالیفرنیای شمالی می گوید: "لباس بهترین روش برای جمع آوری اطلاعات از بدن می باشد". او می گوید: "مطمئن باشید که ما هم اکنون دست بندها و یا گردنبندهایی وجود دارد که این کار را انجام می دهد؛ اما چیزی که در مورد لباس متمایز است، این ات که ما به سطح قابل توجهی از بدن دسترسی داریم و از این رو، می توانیم قضاوت بهتری از وضعیت بدن، پیدا کنیم". علاوه بر این، شما می توانید این داده ها را به صورت الکترونیکی، مشاهده کنید.
آزمایشگاه آنها یک بخش الکترونیک برای پوشاک، طراحی کرده است. آنها یک تی شرت طراحی کرده اند که کارایی قلب را ارزیابی کرده و داده های مربوطه را به یک گوشی هوشمند، ارسال می کند. سایر تحقیقات نیز در حال تولید انواع جدیدی از سنسورها می باشد که می توانند اطلاعاتی از جمله، تنش، فاکتورهای محیطی مانند کیفیت هوا و ... را اندازه گیری و ارزیابی کنند.
او می گوید: "بیماری های قلبی یکی از عوامل مرگ و میر قابل توجه در آتش نشان ها می باشد. همچنین ارزیابی میزان تنش و بازده افسران پلیس و سربازان نیز می تواند بسیار مفید باشد". این کاربردها می توانند سنگ بنای مناسبی برای گسترش کاربردهای این وسایل ایجاد کنند".
آزمایشگاه او همچنین در حال پیدا کردن راهی است که لباس ها بتوانند انرژی خود را از انرژی بدن تأمین کنند و از این رو، نیازی به باتری نداشته باشند. او می گوید: "هدف این است که نیازی به شارژ وسیله نباشد".
او به این نکته اشاره می کند که حرارت بدن و همچنین حرکت هر فرد می تواند 10 وات برق تولید کند. این میزان از برق، بیشتر از چیزی است که برای وسایل پزشکی، مورد نیاز است.
در حقیقت، هر فردی می تواند یک سنسور محیطی در حال حرکت باشد که داده های مربوط به سلامت او می تواند به مراکز مربوطه ارسال شود. این داده ها همچنین می تواند به بخش های مراقبتی نیز ارسال شوند. با این کار، انقلابی در زمینه ی مانیتورینگ افراد ایجاد می شود.
شو می گوید: "سنسورهای با قابلیت پوشیده شدن، بخش های جالب توجه با ویژگی های شاخص می باشند". " آنها به سهولت استفاده می شوند و علاوه بر کوچکی، ارزان قیمت نیز می باشند".
استفاده از مطالب این مقاله با ذکر منبع راسخون، بلامانع می باشد.
منبع تحقیق :
https://www.insidescience.org