7 بهمن 1388 / 11 صفر المظفر 1431 / 27 ژانویه 2010

به علت مسدود شدن فرودگاههاي كشور برروي هواپيماي حامل رهبركبير انقلاب اسلامي حضرت امام خميني موج خروشان مردم معترض به طرف فرودگاه بين المللي تهران روان شد. هزاران تن ازمردم نيزدرميدان آزادي و بهشت زهرا اجتماع كردند و دراعتراض به لغو سفرحضرت امام به ايران تظاهرات برپاكردند. همچنين تانكها، زره پوشها و كاميونهاي حامل مأموران نظامي رژيم درخيابانها مستقربودند ودربسياري ازنواحي شهرزدو خوردهاي شديدي بين مردم و نظاميان روي داد كه به شهيد و مجروح شدن شماري ازمردم مسلمان و انقلابي منجرشد. ازمهمترين رويدادهاي اين روز صدورپيام حضرت آيت الله العظمي گلپايگاني خطاب به ارتش بود. ايشان به قواي نظامي و ارتش ايران تأكيد فرمودند كه آنان هم درصفوف نهضت اسلامي و براي به ثمررساندن انقلاب ملت را ياري كنند. درهمين روز درمشهد عده‎اي ازنظاميان به نشانه اعتراض برضدّ سياست دولت بختياراعتصاب غذا كردند و دراصفهان شمارزيادي ازسربازان به صفوف مردم و تظاهركنندگان پيوستند و همگام با ملت انقلابي به مبارزه با عليه طاغوت پرداختند.
آيت‏اللَّه سيد محمدباقر بارفروشي معروف به حجَّتي در حدود سال 1248 ش در توابع بابل در استان مازندران در حالي كه پدرش قبل از تولد وي از دنيا رفته بود، چشم به جهان گشود. وي پس از كسب علوم مقدمات و سطح، راهي نجف اشرف گرديد و از محفل درس استادان نامداري همچون آخوند ملامحمدكاظم خراساني، علامه سيدمحمدكاظم يزدي و ملاعبداللَّه مازندراني استفاده برد تا به اجتهاد نائل آمد. آيت‏اللَّه حجتي سپس به زادگاه خود بازگشت و به تاليف، تحقيق، تدريس و ارشاد مردم و مبارزه عليه انحرافات مذهبي همت گماشت. ايشان از عالمان برجسته مازندران در عصر خود بود و در مسائل اجتماعي و سياسي زمان خود فعاليت داشت. آيت اللَّه حجتي به ويژه در مبارزه با بابي‏ها و بهايي‏ها زبانزد مردم بود و به همين دليل شايع است كه در نهايت يك پزشك بهايي با تزريق آمپول ايشان را در هفتم بهمن 1311 ش در 63 سالگي از بين برده است. برخي از آثار اين عالم بزرگوار عبارتند از: تقريرات درس اصول آخوند خراساني، تقريرات درس فقه علامه يزدي در 2 جلد و حاشيه بر عروةُ الوثقي.
استاد مجتبي مينَوي در سال 1282 ش در تهران به دنيا آمد و در كودكي به همراه پدر به سامرا رفت. تحصيلات ابتدايي را در سامرا و سپس در تهران، و تحصيلات عالي را در دارالفنون، دارالمعلّمين مركزي تهران، كالج سلطنتي و مدرسه مطالعات آسيايي و آفريقايي لندن گذراند. او در حدود سال 1305 ش، در مجلس شوراي ملي، سمت تندنويسي داشت و از آن پس به رياست كتابخانه ملي رسيد. مينوي پس از مدتي راهي پاريس شد و همراه با سيدحسن تقي‏زاده، سياست‏مدار دوران مشروطه، به لندن رفت. او در انگلستان به كار تأليف، تدريس و تعليم پرداخت و به مدت ده سال، براي شبكه بي‏بي‏سي، گفتار فرهنگي تهيه مي‏كرد. مينوي پس از بازگشت به ايران در دانشكده ادبيات و الهيات دانشگاه تهران تدريس مي‏كرد و پس از مدتي بر اثر پافشاري براي عكس‏برداري از كتاب‏هاي كتابخانه‏هاي تركيه، به عنوان رايزن فرهنگي ايران در تركيه منصوب شد. استاد مينوي، بيشتر عمر خود را به تحقيق در متون قديمِ ادبي و تاريخي زبان فارسي گذراند و در اواخر عمر، سرپرستي بنياد شاهنامه را بر عهده داشت. از اين استاد برجسته زبان و ادب فارسي، نزديك به چهل كتاب از تأليف و ترجمه و تصحيح و حدود يكصد و شصت مقاله ادبي و انتقادي در مجلات ايراني و خارجي منتشر شده است. پانزده گفتار، شير و خورشيد، داستان هزار دستان و شاهنشاهي ساسانيان از جمله تأليفات و ترجمه‏هاي استاد مينوي مي‏باشند. استاد مجتبي مينوي در 73 سالگي درگذشت.
: آيت‏اللَّه سيدعبدالعزيز طباطبايي يزدي در سال 1308 ش (1348 ق( در نجف اشرف در خاندان علامه محمد كاظم يزدي صاحب كتاب عروة الوثقي به دنيا آمد. در اوان جواني پدر عالم خود را از دست داد، اما به طلب علم روي آورد و نزد اساتيد آن شهر به تحصيل دانش پرداخت. از جمله اساتيد وي حضرات آيات سيد عبدالاعلي موسوي سبزواري، شيخ صدرا بادكوبه‏اي، سيد عبدالهادي شيرازي و سيدابوالقاسم خويي بودند. آيت‏اللَّه طباطبايي همچنين در خدمت شيخ آقابزرگ تهراني، صاحب الذّريعه و علامه اميني مؤلف الغدير شاگردي كرد و اجازه روايت گرفت. وي در سال 1354ش نجف را به قصد ايران ترك كرد و در قم به تأليف و تحقيق ادامه داد. ايشان يكي از خبرگان سرشناس شيعه در كتابشناسي، نسخه‏شناسي، تاريخ، تراجم، حديث و رجال بود و در تهيه فهرست‏هاي گوناگون براي كتابخانه آستان قدس رضوي، فهرست نويسي كتاب‏هاي خطي كتابخانه اميرالمومنين(علیه السّلام) در نجف و نيز همكاري در تأليف كتاب عظيم الذَّريعه اثر شيخ آقابزرگ تهراني همكاري مؤثري داشت. ايشان در كنار اين فعاليت‏ها، خود به ايجاد آثار ارزشمند همت گماشت كه اضواءٌ علي الذَّريعه، المَهدي في السُّنّةِ النَّبويه، تَعليقاتٌ علي طبقات اعلام الشيعه و ده‏ها اثر ديگر از آن جمله‏اند. آيت‏اللَّه طباطبايي سرانجام پس از 66 سال عمر با بركت در هفتم بهمن سال 1374 ش برابر با 7 رمضان 1416ق به سبب مشكل قلبي و ريوي دار فاني را وداع گفت و در حرم حضرت معصومه، دفن شد.
سفيران دربارعباسي به منظورورود به دربارشاه بلغارشهربغداد را ترك كردند. اين هيئت بنا به تقاضاي شاه بلغارهاي ولگا براي تعليم آيين مقدس اسلام رهسپاراين كشورشد. هيأتي كه دربارعباسي اعزام كرد، مركب ازچند عالم ديني، فقيه و مدرسان علوم ديني بود و درجمع اعضاي آن اِبن فَضلان جهانگرد و نويسنده معروف عرب نيزحضورداشت. وظيفه ابن فضلان دراين سفرقرائت نامه هاي خليفه و تقديم هداياي خليفه بغداد به شاه بلغاربود.
«جعفربن حسين بن احمد» مشهوربه اِبن سَرّاج ازفقيهان و محدثان و قاريان بزرگ قرن6هجري قمري درشهرصوردرگذشت. او به قرائت، نحو، عروض و لغت دانش فراوان اندوخت. ابن سرّاج براي كسب اين دانشها به سرزمينهاي دور و نزديك بسيارهمچون مصرو شام و صور سفركرد. ازآثارابن سرّاج «نَظمُ المَناسِك، زُهدُ مَصاريحِ العُشاق و نَظمُ التَّنبيه» را مي توان نام برد.
جعفربن حسين بن احمد مشهور به سراج در سال 419 ق متولد شد. وي درعلوم فقه، حديث، قرائت، نحو و لغت مهارت يافت و براي كسب اين علوم به سرزمين‏هاي بسياري چون مصر و شام سفر كرد. وي همچنين اشعاري چند از خود به يادگار گذاشته است. از جمله آثار سراج مي‏توان به نِظامُ المَناسِكْ اشاره نمود. سراج در 82 سالگي درگذشت.
ايران و روم به عنوان دو امپراتوري قدرت‏مند زمان، در طول حكومت خود، به بهانه‏هاي گوناگون به متصرفات يك‏ديگر حمله مي‏كردند و با امضاي قراردادي به اين جنگ‏ها خاتمه مي‏دادند. يكي از جنگ‏هاي بين دو كشور كه در سال 421م با حمله روم آغاز شد، به بهانه آزار و اذيت مسيحيان ايران و نيز فرار برخي از آنان به روم به وقوع پيوست. در اين حال پس از آن‏كه ماموريت فرستاده پادشاه وقت ايران به بيزانس براي استرداد فراريان ناموفق ماند و امپراتور روم نسبت به عقوبت فراريان در صورت بازگشت به ايران اظهار نگراني نمود، لاجرم كار به جنگ كشيده شد. از آن طرف، كارگران رومي در ايران به حبس افتاده و اموال آنها نيز توقيف شد. در اين جنگ، هر دو طرف قادر به شكست دادن طرف مقابل نبودند اما در نهايت سردار رومي ضمن آتش زدن ادوات جنگي، به خاك روم عقب‏نشيني كرد. گرچه ايران دراين جنگ پيروز نشد، اما چهره لشكر شكست خورده نيز به خود نگرفت تا اينكه سپاه روم تقاضاي مصالحه نمود. سرانجام در 27 ژانويه سال 422م، قرارداد صلحي به مدت صد سال بين دو طرف منعقد شد. بر اساس اين قرارداد كه به مصالحه صد ساله شهرت يافت، مسيحيان در ايران و زرتشتيان در روم از آزادي عمل در اعتقادات مذهبي برخوردار شدند. هم‏چنين امپراتوري روم موظف شد هزينه حفظ معابر ايران را در برابر طوايف مخالف برعهده داشته باشد. اين هزينه از ديدگاه رومي‏ها نوعي باج‏خواهي ايران تلقي مي‏گرديد و گاهي از پرداختن آن شانه خالي مي‏كردند. قرارداد صد ساله ايران و روم كمتر از بيست سال دوام آورد و آتش جنگ بار ديگر بين دو امپراتوري برافروخته شد.
ولْفْگانگْ آمادِئوس موزارِت آهنگ‏ساز و موسيقي‏دان نابغه اتريشي در 27 ژانويه سال 1756م در سالْزْبورگ اتريش به دنيا آمد. وي از چهار سالگي تحت نظر پدرش شروع به فراگيري موسيقي كرد و از شش سالگي به همراه خواهر و پدرش براي اجراي كنسرت راهي سفر شد. پيروزي و موفقيت ولفگانگ در ويِن، ميل پدر را به سفرهاي بيشتري برانگيخت و او را به شهرت رساند. موزارت در طول زندگي كوتاه خود كه پيوسته در فقر و رنجوري و كار بيش از حد گذشت، آهنگ‏هايى را تنظيم كرد كه عالي‏ترين و زيباترين نمونه در عالم است. اين آثار از لحاظ تكنيك موزارت را در شمار بزرگترين موسيقي‏دانان تمام تاريخ موسيقي بشر درآورده است. آثار او شامل سمفوني، اُپرا، كنسرت، سونات و قطعات مجلسي، در حدود 600 اثر هستند كه اين آثار نتيجه افكار و ذوق انساني و درك عميق اين نابغه اتريشي است. اُپِراهاي موزارت از جمله ازدواج فيگارو و ني‏لبك سحرآميز، سرآمد آثار او به حساب مي‏آيند. گوته، ديگر موسيقي‏دان شهير قرن هجدهم اروپا درباره او گفته است: پديده‏اي مانند موزارت همواره چيزي غيرقابل توجيه باقي مي‏ماند. ولفگانگ موزارت سرانجام بر اثر كار زياد و بيماري حاصل از آن در پنجم دسامبر 1791م در 35 سالگي درگذشت و در گورستان فقراي ويِن به خاك سپرده شد.
خانم شارلوت برونته اديب معروف انگليسي در دهم ژوئن 1816م در انگلستان به دنيا آمد. وي به همراه خواهران خود به نام‏هاي اميلي و آن، ساليان دراز با پدر كشيش خود و تنها برادرشان زندگي مي‏كرد و هر سه خواهر پس از چندي به دامان كتاب و ادبيات كشيده شدند. شارلوت در 28 سالگي به همراه خواهرش اميلي، مجموعه اشعار خود را انتشار داد و يك سال بعد نيز كتاب معروف يتيم را منتشر ساخت. اين كتاب كم و بيش شرح زندگاني و احساسات خود او بود. هنگام انتشار اين اثر، شارلوت به خواهرش اميلي نوشت، "برخلاف تصور بسياري از نويسندگان جهان، من با اين اثر، مي‏خواهم ثابت كنم كه قهرمان كتاب لازم نيست دختر آشوبگر و همه پسند باشد. هم‏چنين مي‏خواهم بگويم كه با يك اثر مي‏توان درجهان شهرت و جاودانگي كسب كرد." همانگونه كه شارلوت پيش‏بيني كرده بود، داستان يتيم ناگهان موجي از احساسات در سراسر انگلستان به وجود آورد و مورد استقبال فراوان قرار گرفت. اشعار شارلوت برونته را در ادبيات انگلستان، عالي‏ترين نمونه شِكوِه‏هاي زنان دلباخته و ناكام شمرده‏اند. هرچند اشعار خواهرش اميلي را عميق‏تر و عالي‏تر از او دانسته‏اند. اشعار اين سه خواهر بيشتر با روح آنها سر و كار دارد و از جنبه هوس عاري است؛ زيرا تقريباً هيچ كدام از آنها، عشق را جز به صورت روحاني نشناخته بودند. اين سه خواهر عمري كوتاه داشتند و پس از آن كه دو خواهر شارلوت در 29 و 30 سالگي درگذشتند، شارلوت نيز در 27 ژانويه 1855م در 39 سالگي جان سپرد. هرچند شارلوت برونته در ميان سه خواهر، داراي ارزش ادبي و شهرت بيشتري بود ولي به طور كلي، خواهران برونته از نخستين زنان مشهوري بودند كه در جهان داستان‏نويسي در انگلستان ظهور كردند و با آثار دلنشين و روح نواز خود، ميليون‏ها ادب دوست سراسر عالم را به خود مشغول داشتند.
اولين قرص شيميايى و دارويى مُسكِّن توسط يك داروساز با تجربه آلماني به نام فليكس هوفمان اختراع شد كه بعدها با نام آسپرين شهرت يافت. فليكس هوفمان كه تحصيلات خود را در رشته شيمي به پايان رسانيده بود و يك كارگاه بزرگ داروسازي داشت، اين قرص را در 27 ژانويه 1900م براي تسكين دردهاي كوچك و عوارض ساده درست كرد. مصرف آسپرين در سال‏هاي بعد به دليل خواص ضد درد و ضد التهاب آن بسيار فراوان شد و همگان از آن استفاده مي‏كردند. اما طي تحقيقات اخير، اثرات سوء آن نيز مورد توجه قرار گرفته و استفاده از آن توصيه نمي‏شود.
آنتوان دو سِنْتْ اگزوپِري داستان‏نويس فرانسوي در 27 ژانويه 1900م در شهر لئون فرانسه به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود به نيروي هوايى فرانسه پيوست و در كنار آن به نويسندگي پرداخت. اگزوپري در 29 سالگي اولين اثر خود را با الهام از وقايع زندگي خود در كتابي به نام پيك جنوب منتشر كرد و با چاپ كتاب‏هاي بعدي خود، به شهرت دست يافت. اما آن‏چه سِنْتْ اگزوپري را به شهرت جهاني رسانيد كتاب شازده كوچولو بود كه آن را در سال 1943م منتشر نمود. اين كتاب اگرچه براي كودكان نگاشته شده، اما پر از نكات دقيق و عميق رواني و شاه‏كاري جاويدان است كه تصاوير ذهني را با مفاهيم فلسفي درهم آميخته است. زندگي از ديدگاه اگزوپري، حادثه‏اي بيش نيست چه در قلمرو كار و چه در چارچوب روح و انديشه. در داستان‏هاي اگزوپري كه برگرفته از تجربيات شخصي اوست، وجدان و اخلاقْ حاكم مي‏باشد و بلندطبعي و شهامت روحي نمايان است. وي اگرچه به عنوان يك خلبان، راه‏هايى طولاني را در فضا پيمود، اما از زندگي، احساسي مبهم و غم‏انگيز دارد. وي نويسنده‏اي شاعر و مخترعي با استعداد و مردي متفكر است. در آثار او تخيل‏هاي نويسنده‏اي انسانْ دوست ديده مي‏شود كه در دنياي اخلاق و وجدان به سر مي‏بَرَد و فلسفه‏اش را از عالم عيني و واقعي بيرون مي‏كشد. از اگزوپري آثار ديگري نيز برجاي مانده كه پرواز شبانه، سرزمين آدميان و خلبان جنگ از آن جمله است. آنتوان سنت اگزوپري سرانجام در 31 ژوئيه 1944م در جريان يك ماموريت هوايي بر فراز فرانسه، در هنگامه جنگ جهاني دوم، بر اثر سقوط هواپيمايش، در سن 44 سالگي كشته شد.
امريكا در دهه 1950م مداخله در امور منطقه هند و چين را آغاز كرد و مانع اجراي توافق‏هاي بين‏المللي درباره وحدت ويتنام شمالي و جنوبي مي‏شد. در اوايل دهه 1960م، عمليات چريك‏هاي كمونيست كه به ويتْ‏كُنگْ شهرت داشتند افزايش يافت و دولت ويتنام جنوبي براي مبارزه با اين چريك‏هاي كمونيست، از امريكا استمداد كرد. اعزام نظاميان امريكا به ويتنام از سال 1962م و در دوران حكومت كِنِدي آغاز شد، ولي جانسون، رئيس جمهور بعدي ايالات متحده، بامداخله مستقيم در جنگ‏هاي داخلي ويتنام در 4 اوت 1964م، امريكا را درگير جنگي كرد كه قريب 9 سال به طول انجاميد و به امريكا تلفات سنگيني وارد آورد. به موجب آمارهاي رسمي، تعداد سربازان امريكايى كه طي 9 سال از اوت 1964 تا اواسط 1973م، در ويتنام جنگيدند از 8/7 ميليون نفر تجاوز مي‏كند. در اين جنگ، هواپيماهاي جنگنده و بمب‏افكن امريكايى در وسيع‏ترين عمليات هوايى پس از جنگ جهاني دوم، چندين ميليون تن بمب بر شهرها و مراكز صنعتي و نظامي و ارتباطي ويتنام شمالي ريختند و خسارات فراواني به بار آوردند. به طور مثال، هواپيماهاي امريكايى تنها از فوريه 1965 تا ژوئيه 1968م، ظرف سي ماه، طي بيش از يك‏صد و هفت هزار حمله هوايى خود، بيش از 2/5 ميليون تن بمب بر سر مردم بي دفاع اين كشور فرو ريختند و صدها هزار نفر را به خاك و خون كشيدند. قدرت تخريبي بمب‏هايى كه طي 9سال جنگ بر ويتنام ريخته شد، بيش از دو برابر قدرت تخريبي بمب‏هايى بود كه در طول جنگ جهاني دوم در آلمان مورد استفاده قرار گرفت. در اين ميان مردم امريكا كه به شدت از درگيري امريكا درجنگ ويتنام و تلف شدن جوانان امريكايى در اين جنگ ناراضي بودند از سال 1966م به بعد مخالفت خود را با ادامه جنگ ابراز كرده و خواهان توقف جنگ شدند. در نهايت با انتخاب ريچارد نيكسون به رياست جمهوري امريكا، وي كه با وعده انتخابي خود براي پايان جنگ به اين مقام رسيده بود، جنگ ويتنام را با تحمل شكستي خفت‏بار براي امريكا خاتمه داد. اين اولين جنگي بود كه امريكا در آن شكست مي‏خورد. ولي اكثريت مردم امريكا، كه به حقانيت خود در اين جنگ اعتقاد نداشتند از اينكه به هر قيمتي كه شده از اين مخمصه رهايي يافته‏اند راضي به نظر مي‏رسيدند. با امضاي قرارداد صلح ويتنام و امريكا در فرانسه، نيروهاي امريكايي از اين كشور خارج شدند و در 29 مارس 1973م، آخرين سربازان متجاوز نيز از ويتنام بيرون رفتند.