23 اسفند 1388 / 27 ربيع الاول 1431 / 14 مارس 2010

آيت الله حاج سيد ابوالقاسم كاشاني روحاني مبارز و شخصيت معروف سياسي تاريخ معاصرايران درگذشت. وي دردوران جواني يارو همراه آيت الله ميرزا محمد تقي شيرازي بود. پس ازفراررضاخان ازايران مبارزات پيگيرخود را با استعمارآغازكرد كه درنتيجه اين مبارزات دستگيرو زنداني شد. اما پس ازآزادي درمقام نماينده مردم تهران به مجلس شوراي ملي راه يافت. با حمايت ايشان ازدكترمصدق و تشويق مردم دركمك به دولت، صنعت نفت درسراسركشورملي اعلام شد. بعد ازروي كارآمدن قوام درپي آيت الله كاشاني مردم بارديگرروي كارآمد.اما پس ازكودتاي اِمريكايي زاهدي و بازگشت شاه، آيت الله كاشاني دلت را مورد انتقاد قرارداد و به مبارزه پرداخت؛ پس ازكودتا عمال رژيم نيزايشان را تحت مراقبت قراردادند تااينكه سرانجام بعد ازعمري مبارزه با استعمارو عوامل داخلي آن در80 سالگي بدرود حيات گفت.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامي عمليات ظفر7را با رمزيا محمدرسول الله درمنطقه عملياتي شرق استان سليمانيه آغازكرد. اين عمليات ازقرارگاه رمضان و باهدف آزادي سازي ارتفاعات منطقه و انهدام نيروهاي دشمن درمنطقه‎اي به وسعت 40كيلومترمربع اجرا شد.
حق نوازعضو انجمن وهابي سپاه صحابه پاكستان 28آذرماه 69با همدستي 7تن ازوابستگان به اين انجمن، صادق گنجي مسئول وقت خانه فرهنگ جمهوري اسلامي ايران را درلاهورپاكستان به شهادت رساند. دادگاه ضد تروريستي لاهورعلاوه برصدور حكم اعدام مصادره اموال حق نوازبه نفع دولت پاكستان را صادركرد.
جنگ تاريخي مجمع المُروج ميان نيروهاي غازان ايل خان و مَلِك ناصر در سوريه‏ي كنوني به دليل منافع و مصالح سياسي ميان دو طرف درگرفت. مماليك مصر پس از بيرون آوردن شام و سواحل مديترانه از دست صليبيون درصدد تصرف بغداد و بيرون آوردن آن از دست مغول برآمدند. غازان براي دفاع از متصرفات ايلخانان وارد اين نبرد شد و در محل مجمع المروج مسلمين را شكست داد و بر شام و فلسطين مستولي شد.
جزيره‏ي (تنگه) هرمز از ده‏ها سال قبل تحت تصرف پرتغالي‏ها قرار داشت و آنان خواستار ادامه‏ي تصرف بحرين نيز بودند. اما چون اسپانيا كه تحت تسلط پرتغال بود به قولِ خود در اتحاد جنگي با ايران بر ضدعثماني وفا نكرده بود، به دستور شاه، يكي از فرماندهان لشكر صفوي با نمايندگان شركت هند شرقي انگليس براي گرفتن كشتي‏هاي جنگي از ايشان وارد مذاكره شد. سرانجام قرار بر اين گرديد كه ايراني‏ها از خشكي و انگليسي‏ها از دريا به جزيره‏ي قشم و هرمز حمله كنند و به تسلط پرتغالي‏ها بر خليج فارس خاتمه دهند. قواي متحد ايراني و انگليسي در 27 ربيع الاوَّل سال 1031 ق به محاصره‏ي قلعه‏ي هرمز پرداختند و آن قلعه را در دهم جمادي الثاني همان سال، فتح كردند. پايگاه‏هاي پرتغالي‏ها، پس از 130 سال يعني از زمان شاه اسماعيل صفوي، با فتح قشم و هرمز از دست رفت و آنان به ناچار در سال 1034 ق با شاه عباس، صلح كرده و از جميع متصرفاتِ خود، چشم پوشيدند. شاه عباس براي اين كه دوستي آن‏ها را به كلي از دست نداده باشد، فقط به آن‏ها اجازه داد كه در بحرين به صيد مرواريد بپردازند و در بندر لنگه براي خود قلعه و تجارت‏خانه بنا نمايند.
آيت‏اللَّه سيدمحسن حكيم در سال 1306 قمري در كشور عراق ديده به جهان گشود. او در تحصيل مدارج عالي علمي از محضر بزرگاني همچون آيات عظام آخوند خراساني، ميرزاي ناييني و آقا ضياء عراقي كسب فيض كرد. آيت‏اللَّه حكيم نسبت به مسايل سياسي و اجتماعي مسلمانان توجه ويژه‏اي اعمال مي‏نمود و با زمامداران نالايق عراق سر ستيز داشت. ايشان علاوه بر مبارزه با استعمارگران غربي و حضور فعالانه در قيام اسلامي مردم عراق در سال 1920 ميلادي، از انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني(رحمة الله علیه) در طول سال‏هاي اوليه‏ي دهه‏ي 1340 شمسي پشتياني مي‏نمود. آيت‏اللَّه حكيم با روي كار آمدن حزب بعث در عراق، به مخالفت با آنان پرداخت و از اين روي، حُكّام جور، انواع آزار و اذيت و اهانت را به ساحت اين مرجع بزرگوار روا داشتند. سال‏هاي پاياني عمر آن عالم سترگ به بيماري و تبعيد گذشت و منزل وي در نجف مورد هجوم عواملِ چماقدار حزب بعث قرار گرفت و انواع بي‏حرمتي‏ها را به ايشان نمودند. سرانجام اين مرجع صبور و رهبر آگاه پس از تحمل رنج و مصيبت بسيار، ناشي از ظلم و ستم حكّام بعث، پس از دوره‏اي بيماري، سرانجام در 84 سالگي به لقاي معبود شتافت و در تشييعي با شكوه، در كنار كتابخانه‏اش در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
آلبرت انيشتين، به عنوان يكي از بزرگ‏ترين متفكران و فيزيك‏دان‏ان تمام اعصار جهان، در 14 مارس 1879م در خانواده‏اي يهودي در شهر اولْمْ در ايالت ورتِمْبِرْگ آلمان به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در آلمان و سوئيس ادامه داد، هرچند از لحاظ يادگيري به جز در رشته رياضي، دچار مشكل بود. انيشتين در سال 1901م عضو اداره ثبت اختراعات شد و تابعيت سوئيس را پذيرفت. سال 1905م براي انيشتين، سال آغاز ثمردهي مطالعات اوست. وي در اين سال چندين مقاله در رشته فيزيك ارائه داد كه هر عنوان از آن در علم فيزيك، پايه‏گذار شيوه جديدي شدند. انيشتين در سال 1905م تئوري خود را در نسبيت نوشت و پس از اينكه تئوري‏هاي او در عمل ثابت شد و به چاپ رسيد، شهرتش در عالم پيچيد. او كوشيد اين مسئله را به اثبات برساند كه تشعشع نور از هر سو يكسان است گرچه در نظر، جز اين مي‏نمايد. هيچ نقطه واحدي را نبايد صفر انگاشت، چون سنجشِ حركت به نظرِ بيننده وابسته است. زمان نيز نسبي است چون آن هم برحسب استنباط بيننده فرق مي‏كند. او نتايج فرضيه‏هاي خود را در محاسبه قوه جاذبه و نجوم به كاربرد تا آنجا كه بيش از نيوتن به تحقيقات اين رشته كمك كرد. با به قدرت رسيدن نازي‏ها در آلمان، انيشتين راهي امريكا شد و تابعيت آن كشور را پذيرفت و به تدريس در دانشگاه‏هاي آن پرداخت. هرچند كه در سال 1921م به پاس دست‏آوردهايش در فيزيك نظري موفق به كسب جايزه فيزيك نوبل شده بود ولي اموال و خانه‏اش توسط حزب نازي مصادره گرديد. انيشتين در ماه اوت 1939م، ضمن نامه‏اي به رئيس جمهور وقت امريكا، او را از پيشرفت‏هاي آلمان در شكافتن هسته اتم آگاه نمود و اين باعث شد تا انجام تحقيقات در زمينه شكافت هسته اتم تصويب شود. نتيجه اين اقدام، استفاده عملي از انرژي هسته‏اي در بمب هسته‏اي بود كه در جريان جنگ جهاني دوم، جان هزاران نفر را در هيروشيما و ناكازاكي گرفت. انيشتين از اين واقعه بسيار ناراحت شد چرا كه آرزو داشت نيروي هسته‏اي در راه بهبود زندگي بشر به كار افتد. اما برخلاف نظرش اين آرزو هرگز به حقيقت نپيوست. با اين حال، انيشتين تا آخرين روزهاي حيات از يادآوري اين حادثه رنج مي‏برد و خود را سرزنش مي‏كرد. آلبرت انيشتين سرانجام در 18 آوريل 1955م در 76 سالگي در امريكا ديده از جهان فروبست.
كارْلْ مارْكْسْ اقتصاددان آلماني و بنيان‏گذار مكتب ماركسيسم، سوسياليسم و كمونيسم علمي در 5 مه 1818م در خانواده‏اي يهودي در آلمان به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيل در دانشگاه شهر "بن"، ابتدا به روزنامه‏نگاري پرداخت و سپس به مطالعه فلسفه و اقتصاد سرگرم شد و افكار و عقايد تازه خود را انتشار داد. ماركس سه مبناي كمونيسم شامل فلسفه ماترياليسم ديالكتيك، اقتصاد و جامعه‏شناسي را مدون ساخت و بر اثر مطالعه در تاريخ تحول جامعه‏ها، اجتماعات بشري را به شش دوره اجتماع اشتراكي اوّليه، بردگي، فئوداليته، سرمايه‏داري و سوسياليسم و كمونيسم تقسيم كرد. مرام و مكتب ماركس و پيروانش را كه عبارت از سوسياليسم و كمونيسم علمي است، ماركسيسم مي‏نامند. فلسفه ماركسيسمِ ماركس براساس ماترياليسم استوار گرديده است كه در آن، كليه تحولات اقتصادي و حتي تاريخي را معلول عوامل مادي مي‏داند. ماركس با تمركز سرمايه در دست عده‏اي معدود مخالف است و رژيم سرمايه‏داري را محكوم به زوال مي‏داند. در اين نظام، راه تامين يك سيستم عادلانه، استقرار رژيم تعاوني در اقتصاد و بالا بردن ارزش كار وجانشين ساختن كار به جاي سرمايه عنوان گرديده است. سوسياليسم علمي ماركس در نيمه دوم قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم، طرفداران فراواني پيدا كرد و در كنگره عمومي بين‏الملل دوم شامل احزاب سوسياليست جهان در سال 1907، اكثريت با طرفداران ماركس بود. بر اين اساس بود كه نظام اتحاد جماهير شوروي بر پايه افكار و عقايد ماركس شكل گرفت و ده‏ها سال با ديكتاتوري، نظام كارگري را ديكته مي‏كرد. اما با فروپاشي اين نظامِ به اصطلاح ضد سرمايه‏داري در اوايل دهه 1990م، نادرستي افكار و پيش‏بيني‏هاي ماركس روشن شد و بطلان برداشت‏هاي ماركس از تاريخ، اجتماع و انسان را ثابت كرد. كارل ماركس سرانجام در چهاردهم مارس 1883م در 65 سالگي درگذشت.
جورج ايستمن مخترع امريكايى در سال 1854 به دنيا آمد و از جواني به صورت عملي وارد مقولات مرتبط با فيلم و عكاسي شد. وي در 34 سالگي با ساخت دوربين كداك، انقلابي در فن عكاسي ايجاد نمود. دوربين كداك يك دوربين ساده دستي بود و قابليت استفاده همگاني داشت. نوار فيلم جاي صد قطعه عكس داشت اما كار گذاشتن فيلم در دوربين و ظهور و چاپ آن دشوار و مستلزم مهارت بود. ايستمَن در سال 1889 پايه‏اي سلولوئيدي را جانشين پايه كاغذي نوار فيلم كرد كه اين پايه از نوعي پلاستيك مصنوعي تهيه شده بود. در نتيجه در چاپ كردن عكس پيشرفت حاصل شد. اختراع فيلم شفاف عكاسي، نوار فيلم نرم، دوربين عكاسي كداك و فيلم سينمايى 35 ميلي‏متري و... نيز از ديگر اختراعات ايستمن به حساب مي‏آيد. وي كه از صاحبان صنايع در امريكا به شمار مي‏رفت، مؤسس كارخانه ايستمن - كداك نيز بود و آزمايشگاه‏هاي آن، محل اختراع و عرضه بسياري از كارهاي عكاسي بود. جورج ايستمن سرانجام در سن هفتادوهشت سالگي به تاريخ چهارده مارس 1932م درگذشت.
منطقه هندوچين كه از نيمه دوم قرن نوزدهم به تصرف نيروهاي استعمارگر فرانسوي درآمده بود، طي سال‏هاي طولاني تا پس از جنگ جهاني دوم، به صحنه مبارزات مسلحانه مردمي عليه استعمارگران بيگانه تبديل شد. پس از جنگ جهاني دوم، اگرچه شرايط براي حضور نظامي آماده نبود، اما نيروهاي اشغال‏گر فرانسوي، بر ادامه حضور خود در منطقه پاي مي‏فشردند. در اين ميان درگيري‏هايى بين نيروهاي مقاومت مردمي در قالب گروه‏هاي چريكي ويتْ‏مين به رهبري هوشي‏مينه با فرانسويان روي داد كه بزرگ‏ترين آن نبرد دين‏بين فو در تاريخ 14 مارس 1954م بود. در اين جنگ، نيروهاي چريكي ويت مين كه براي استقلال ويتنام مي‏جنگيدند، با ارتش استعماري فرانسه كه در دژِ به ظاهر تسخيرناپذير دين بين فو سنگر گرفته بود، درگير شدند و سرانجام در روز هفتم ماه مه همان سال، با تسليم شدن ژنرال "دوكاسْپِري" فرمانده فرانسوي دژ دين بين‏فو و پيروزي ويت مين‏ها، جنگ تمام شد. در جريان اين جنگ شش هزار فرانسوي كشته و ده‏ها هزار نفر ديگر نيز اسير شدند. در نهايت، قرار بر اين شد كه مذاكرات صلح صورت گيرد. در نهايت در بيستم ژوئيه 1954م قرارداد صلح ژنو امضا شد كه به موجب آن، دولت فرانسه از كليه منافع خود در سرزمين ويتنام چشم پوشيد. با شكست خفت‏بار نظاميان فرانسوي و نيرنگ آنان، اين كشور به دو منطقه شمالي و جنوبي تقسيم شد و زمينه دخالت نظامي امريكا و وقوع جنگ بزرگ ويتنام فراهم گرديد.
در چهاردهم مارس 1978م ارتش رژيم صهيونيستي به بهانه عمليات رزمندگان فلسطيني در حومه تل آويو، تجاوز به خاك لبنان را آغازكرد. در اين تجاوز كه با كشتار وسيع غير نظاميان لبناني و فلسطيني همراه بود، ارتش رژيم صهيونيستي، جنوب لبنان را تا رودخانه ليتاني اشغال كرد. پس از اين تجاوز، شوراي امنيت سازمان ملل، خواستار خروج فوري نظاميان اين رژيم از جنوب لبنان شد و يك نيروي چهار هزار نفري را براي حفظ صلح به اين منطقه فرستاد. با وجود اين، صهيونيست‏ها قبل از خروج از جنوب لبنان، نيرويي از مزدوران محلي دست نشانده و وابسته به خود را تحت رهبري سرگرد سعد حداد، نظامي شورشي لبناني در اين منطقه تشكيل دادند. رژيم صهيونيستي در ششم ژوئن 1982م نيز بار ديگر جنوب لبنان را اشغال كرد تا اين كه در سال 2000 م بر اثر ضربات متوالي رزمندگان حزب اللَّه لبنان، مجبور به عقب‏نشيني خفت‏بار از مناطق اشغالي جنوب اين كشور شد.