پرتاب توپ اوت و ضربه‌ی آغاز بازی هر دو زمانی اتفاق می‌افتند که به اصطلاح توپ مرده باشد (توپ از زمین بیرون رفته باشد). برای شروع بازی در ابتدای مسابقه، شروع نیمه‌ی دوم یا بعد از زدن گل؛ از ضربه‌ی آغاز بازی، و برای شروع مجدد بازی به هنگام عبور توپ از خطوط طولی زمین از پرتاب توپ اوت (پرتاب اوت) استفاده می‌شود.

قوانین پرتاب توپ اوت

پس از این که توپ به طور کامل از خطوط طولی (کناری) زمین بیرون رفت، با پرتاب اوت دوباره به جریان بازی برمی گردد.
صورت پرتاب کننده توپ در لحظه‌ی رهایی توپ باید به طرف زمین بازی باشد. همچنین باید قسمتی از پاهایش روی خط کناری (طولی - اوت) یا بیرون از آن قرار گیرد. پرتاب کننده برای پرتاب توپ لازم است از هر دو دستش به طور مساوی استفاده کند. پرتاب کننده باید توپ را با هر دو دست از پشت و بالای سر پرتاب کند. پرتاب توپ اوت از محل عبور توپ از خط طولی (کناری) زمین اجرا می‌شود. هر یک از بازیکنان گروه مقابل که توپ به نفع آنها از زمین بیرون رفته است، می‌تواند توپ را به داخل زمین پرتاب کند.
از لحظه ای که توپ وارد زمین می‌شود در جریان بازی می‌باشد. اگر توپ به طور مستقیم از پرتاب اوت وارد دروازه شود گل محسوب نمی‌شود.
چنانچه پرتاب توپ اوت مطابق قوانینی که قبلاً توضیح داده شد اجرا نشود، جریمه‌ی آن یک پرتاب توپ اوت برای گروه مقابل است.
پرتاب کننده اوت همانند زننده‌ی ضربه‌های آزاد و ضربه‌ی کرنر نمی‌تواند دوبار با توپ بازی کند مگر این که توپ توسط بازیکن دیگری حرکت داده یا بازی شده باشد.

قوانین ضربه‌ی آغاز بازی

ضربه‌ی آغاز بازی: در اول بازی، شروع نیمه‌ی دوم، شروع بازی در ابتدای وقتهای اضافی و پس از به ثمر رسیدن گل مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای اجرای ضربه‌ی آغاز بازی، توپ به طور ساکن در مرکز زمین قرار می‌گیرد و بازی با ضربه زدن به آن در نیمه‌ی زمین حریف آغاز می‌شود. هر بازیکن باید در نیمه زمین خود قرار بگیرد، بازیکنان گروه مقابل لازم است تا زمان ضربه‌ی آغاز بازی ده یارد (9/15 متر) از توپ فاصله داشته باشند. زمانی توپ در بازی خواهد بود که یک دور محیط خودش را طی کرده باشد. اگر ضربه‌ی آغاز بازی به طور مستقیم وارد دروازه شود، گل محسوب نمی‌شود. همانند تمامی شروع مجددها؛ زننده‌ی ضربه‌ی آغاز بازی نمی‌تواند دو بار با توپ بازی کند مگر این که توپ توسط بازیکن دیگری لمس یا بازی شده باشد.

رفتارهای دفاعی (تدابیر دفاعی)

به دست آوردن پرتاب توپ اوت در نیمه‌ی حمله زمین، برای مدافعان گروه مقابل موقعیت خطرناکی را ایجاد می‌کند؛ زیرا گروهی که توپ را تصاحب می‌کند (از آن جا که در پرتاب اوت آفساید وجود ندارد) ممکن است حمله ای را طراحی کند. گروه مهاجم باید از این فرصت بدست آمده به نفع خود استفاده نماید. برعکس، پرتاب توپ اوت در دفاعی گروه مهاجم ممکن است فرصت مناسب برای حمله برق آسا توسط گروه مدافع ایجاد نماید. بنابراین، گروه مهاجم باید در این منطقه با نهایت احتیاط بازی کند. در هنگام پرتاب توپ اوت لازم است که مدافعان بازیکنان مهاجم و فضای حرکت آنها را تشخیص و پوشش دهند. به ویژه، مدافعان هنگامی آسیب پذیرند که برای زدن یا تصاحب توپ به سمت آن حرکت می‌کنند. مهاجمان در این حال بسرعت از پشت مدافعان به سوی فضای خالی یا دروازه حرکت می‌کنند. در این هنگام ممکن است مدافعان در شناسایی و پوشش مهاجمان ضعیف عمل کنند؛ از این رو پرتاب کننده باید با پرتابی بلند توپ را به مهاجمان یا به فضای مناسب برساند. برای مدافع زمانی خطرناکتر است که توپ به طور مستقیم مقابل دروازه فرستاده شود.
در ضربه‌ی آغاز بازی گروه مهاجم نباید به گروه مدافع فرصت و اجازه دهد تا با در اختیار گرفتن توپ از برتری روانی برخوردار گردد. این موضوع به ویژه زمانی صحیح است که گروه مغلوب (گل خورده) در ضربه‌ی آغاز بازی مالکیت توپ را دوباره به دست آورد. مدافعان با پیش بینی محل رسیدن پاس به مهاجمان، با واکنش به موقع برای قطع پاس مهاجمان، می‌توانند احتمال تصاحب دوباره‌ی توپ را افزایش دهند.

اصول حمله

گروه مهاجم به هنگام پرتاب توپ اوت از امتیازهای زیادی برخوردار می‌شود، زیرا می‌تواند بازیهای متنوعی را طراحی کند. ممکن است مهاجمان بسرعت به سوی دروازه حریف حرکت کنند در حالی که مدافعان، چون می‌بایست رو به عقب حرکت کنند، و از طرفی نقشه‌های مهاجمان حریف را پیش بینی کنند، از محدودیتهایی برخوردارند. هر بازیکن مهاجم به هنگام پرتاب توپ اوت نقشی به عهده دارد، از جمله: دریافت توپ از پرتاب کننده و سپس شوت زدن، پاس دادن، یا ایجاد فضا برای بازیکن دیگر.
دو اصل متفاوت در ارتباط با اهداف حمله برای ضربه‌ی آغاز بازی وجود دارد: یکی اجرای سریع و نفوذ عمقی در منطقه‌ی نهایی زمین حریف و ایجاد فشار فوری و سریع روی دفاع حریف برای ایجاد موقعیت گل؛ و دیگری حفظ مالکیت توپ و ایجاد اعتماد به نفس زود هنگام بازیکنان.
منبع مقاله :
سیمون، مالکوم و ریوز، جان؛ (1389)، فوتبال تخصصی (تمرینهای شروع مجدد)، مترجم: محمدعلی فولادیان و محمدعلی سردار، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم