زرارة بن أعين
زرارة بن أعين
زرارة بن أعين
منبع:hadith.net
آل اعين، خاندان شيعي مذهب در كوفه هستند. اين خاندان از زمان امام سجّاد عليه السلام تا غيبت كبرا همراه أهل بيت عليهم السلام بوده اند. أعين به معناي گشاده چشم است و پدر زراره أعين بن سنسن غلامي رومي بود كه مردي از قبيله بني شيبان او را در شهر حلب خريداري و پس از آموختن قرآن و معالم دين وي را آزاد كرد. فرزندان أعين همگي از دانشمندان بزرگ شيعه هستند. نام زراره درخشنده تر و پرآوازه تر از فرزندان ديگر اعين است.
زراره حدود سال 80 ه ق متولد شد و در سال 150 ه ق كمتر از دو ماه پس از شهادت امام صادق عليه السلام درگذشت و از ياران مخلص و راويان سرشناس امام باقر و امام صادق عليهماالسلام بود.
او از فقه، حديث، كلام، أدب و شعر بهره برده است، أمّا تخصص وي بيشتر در فقه است. بابي از ابواب فقه نيست مگر اينكه حديثي از زرارة در آن موجود باشد. بيش از دو هزار حديث از طريق زرارة در آثار مهم شيعه يافت مي شود.
زرارة از مرداني است كه شايستگي و معرفت او موجب شد تا كتاب امام علي عليه السلام با املاي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و دست خط امام و حاوي تمام احكام حلال و حرام الهي را مشاهده كند. امام باقر عليه السلام بهشت را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر خدا حق است كه تو را در بهشت جاي دهد.» امام صادق عليه السلام نيز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد.
دانشمندان علم رجال نيز او را به نيكويي ستوده اند. نجاشي رجال شناس معروف شيعه مي گويد: «زراره، بزرگ و استاد اصحاب ما، فقيه، متكلّم، شاعر، اديب و استاد علم قرائت بود و همه معيارهاي فضيلت شخصي و ديني در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خويش بر همه اصحاب مقدم بود.
زراره تأليفات بسياري داشته است، امّا فقط كتاب الاستطاعة والجبر والعهود به نام او ثبت شده است. هشام بن سالم، عمر بن أذينه، جميل بن درّاج از جمله مشايخ او هستند و بسياري همچون بكير بن أعين، حمران بن أعين و... از او روايت نقل مي كنند.


نسخه چاپی