گياهى است با ظاهر بوته اى انبوه، پايا، هميشه سبز، شاداب و پرطراوت. ارتفاع آن حدود ۶۰ سانتيمتر بوده و داراى ساقه چوبى كوتاه به ضخامت ۱۰-۵ سانتيمتر، برگ هاى نيزه اى شكل مستقيماً به محور ساقه متصل هستند. رنگ برگ ها سبز يا سبز مايل به خاكسترى، تعداد برگ ها بين ۲۰- ۱۰ عدد با كناره هاى نازك و حامل خار هاى نوك تيز مخروطى راست و يا كمى خميده به طول ۲ ميليمتر است. گل آذين گل ها خوشه اى و به رنگ زرد يا زرد مايل به سبز ابتدا عمود به محور مركز گل آذين قرار گرفته سپس از قاعده خوشه شروع به آويزان شدن مى نمايند. ميوه از نوع كپسول و به رنگ قهوه اى مدور تا تخم مرغى شكل است كه در اواخر فصل بهار تا اوايل فصل تابستان به رشد كامل مى رسند. اندام دارويى اين گياه شيرابه آن است كه از برگ هاى بيرونى تهيه مى گردد. صبر زرد حدود ۵ درصد آب دارد، عمده ترين تركيبات آن را مواد رزينى و مشتقات آنزاكبيونى تشكيل مى دهند. مقدار رزين در صبر زرد هاى مختلف ۲۰- ۱۰ درصد است. عمده ترين اثر صبر زرد خاصيت مسهلى آن است كه به صورت خوراكى مصرف دارد و به صورت موضعى در جهت التيام زخم ها و سوختگى ها استفاده مى گردد همچنين در فرآورده هاى آرايشى و بهداشتى بالاخص فرآورده هاى ضد آفتاب نيز مورد مصرف قرار مى گيرد. در طب گذشته صبر زرد به عنوان مسهل و صفرابر مورد استفاده قرار مى گرفته است. لازم به ذكر است كه صبر زرد مسهلى قوى بوده و مصرف طولانى مدت آن مانند ساير مسهل هاى محرك سبب اسهال آبكى شده و منجر به ضعف عضلانى و كاهش وزن بدن مى گردد. صبر زرد در مقادير مختلف اثرات درمانى متفاوتى را از خود نشان مى دهد به طورى كه ۶۰-۲۰ ميلى گرم آن مقوى و صفرابر، به مقدار ۱۰۰ ميلى گرم ملين و در مقادير ۲۰۰ ميلى گرم مسهل است.