پيامبر اسلام صلّى اللَّه عليه و آله و سلم، وقتى در برابر قرآن قرار مى‏گرفت، بدنش مرتعش مى‏شد و خود را مرعوب احساس مى‏كرد. اين خوف عقلى است نه خوف نفسى. يعنى او اين هراس را ادراك مى‏كند و در بدن، نشانه آن خشيت به صورت لرزش، ظهور مى‏كند اين ترس نفس نيست. او نمى‏ترسد كه آسيبى به او برسد، بلكه او از مقام اوج گرفته اين قرآن، حريم مى‏گيرد. به عنوان نمونه، خداى متعال به موساى كليم مى‏فرمايد : آن چه در دست دارى، رها كن. وقتى موساى كليم، عصاى را به فرمان خدا انداخت و آن عصا به صورت يك اژدها و مار بزرگ در آمد، اين تعبير را از قرآن به ياد داريم كه خدا فرمود : - اى موسى! مترس، كه پيغمبران در حضور من، هرگز نمى‏ترسند. آن خوف عقلى است كه انسان در برابر عظمت خدا حريم مى‏گيرد.

پی نوشت:

1. سوره نمل، آيه 10