گردآورنده: موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت
من حالا باید عرض كنم كه اصل این احزابی كه در ایران از صدر مشروطیت پیدا شده است، آن كه انسان می‌فهمد این است كه این احزاب ندانسته به دست دیگران پیدا شده است؛ و خدمت به دیگران بعضی از آنها كرده‌اند. من این طور احتمال می‌دهم كه در سایر ممالك- كه آن وقت مهم انگلستان بوده است- آنها یك احزابی درست كردند برای به دام انداختن ممالك عقب افتاده و ممالكی كه از آنها استفاده می‌خواستند بكنند. احزاب در آنجا این طور نبوده است كه دو حزب مثلاً با هم به حَسَب واقع یك اختلافی بكنند و یكی از آنها به نفع دولتشان یا مملكتشان، یكی آنها به خلاف او یك چیزی بگوید. لكن احزاب را به نظر می‌رسد كه درست كرده‌اند برای اینكه دیگران هم به آنها اقتدا كنند در درست كردن احزاب (1).
یك تأسفی هم از داخل دارم. ما چندین سال است كه زحمت كشیدیم و دانشگاه را به ملّاها، به مدارس علوم قدیمه، به طلّاب علوم قدیمه نزدیك كردیم؛ بازار را به این هر دو؛ بازار با آنها نزدیك بود با آن جهت، با دانشگاه نزدیك كردیم؛ این جبهه‌های مختلف را با هم نزدیك كردیم و همیشه سفارش كردیم به اینكه باید وحدت كلمه داشته باشید تا بتوانید یك كاری انجام بدهید؛ اگر هركدام یك جناح خاصی باشد، یك طرف خاصی بكشد و او طرف دیگری بكشد، این اوّل استفاده‌اش مال اجانب است. آنها الآن كه دیدند یك وحدتی در ایران پیدا شده و رو به وحدت دارد می‌رود و ممكن است تمام جناحها با هم یك بشوند، و آن روزی كه تمام جناحها با هم یك شدند فاتحه هم شوروی خوانده می‌شود و هم امریكا خوانده می‌شود و هم هر كشوری بخواهد دخالت كند در امور شما و هم این بساط ظلم و تعدّی از بین می‌رود، وقتی كه دیدند این طور شده است، باز افتاده‌اند توی كار برای اینكه جناحها را از هم جدا كنند، جبهه‌ها را از هم جدا كنند. باز فعالیت شروع شده از جانب دستگاه و از جانب اجانب و از جانب عمال آنها به اینكه آخوند را بگویند كه نه، ما مثلاً فلان فرد را قبول داریم؛ این استثنائی است! لكن علمای دیگر را قبول نداریم. این یك نغمه‌ای است كه گاهی می‌كنند. من این را از اوّل گفتم كه آقا اگر شما آخوند را استثنا كنید از جمعیت خودتان، هیچ كاری نمی‌توانید انجام بدهید؛ برای اینكه توده‌ها با اینها هستند؛ اینها مظهر اسلامند، اینها مبیّن قرآنند، اینها مظهر نبیّ اكرمند. مردم اینها را این جور شناخته‌اند؛ مردم علاقه دارند به دین خودشان، علاقه دارند به اسلام خودشان. (2)
دشمنها در كمین شما هستند، در كمین ملّت ما هستند. دشمنها حالا فهمیدند كه وحدتی كه در ایران پیدا شده است، آنها را شكست داد. الآن بیشتر درصدد هستند برای اینكه چشیدند آن مزه‌ای را كه وحدت داشت در بین ما. آنها عذاب او را چشیدند! الآن درصدد اینند كه شماها را متفرق كنند، از هم جدا كنند شما را: خودتان را از هم جدا كنند، شما را از قشرهای دیگر جدا كنند، دانشگاه را از دانشگاههای اسلامی- دانشگاه علوم قدیمه- جدا كنند، قشرهای متجدد و متنور را از شماها جدا كنند. چنانچه در دویست- سیصد سال به این طرف این نقشه بوده است. نقشه‌ای بوده است كه ایران را ویران نگه دارند برای پیشرفت [خودشان]. شما مطالعه كنید كتبی كه در این باب هست. ایران را نمی‌شود ویران كرد الّا به ویران كردن جناحها؛ نمی‌شود فتح كرد الّا به اینكه شما را از هم جدا كنند. (3)
ما الآن در بین راه هستیم؛ راه تمام نشده است. آنهایی كه خیانتكار و جنایتكار بودند ریشه‌هایشان باز موجود است. جنایتكارهای خارجی، نفتخوارهایِ مُفتخوار دست‌بردار نیستند. باید هوشیار باشید، باید بیدار باشید، باید دسیسه‌های آنها را خنثی كنید، عمال آنها الآن در بین طبقات ما می‌خواهند اختلاف ایجاد كنند؛ تظاهرات ضد دینی بكنند كارهایی بكنند كه شما قشرهای محترم، شما برادرهای معظّم از هم جدا بشوید؛ همان حیله‌ای كه از چند صد سال پیش از این خارجیها كرده‌اند و دولتهای اسلامی را از هم جدا كرده‌اند و در هر ملّتی بین افراد و بین اقشار مخالفت انداخته‌اند. (4)
ما اگر وحدت كلمه نداشتیم، هریك، یك مقصدی داشت، هر گروهی به طرفی می‌كشیدند، ممكن نبود بر این قوّه شیطانی و قدرتهای بزرگ كه در دنبال او بود پیروز شویم. اجنبیها فهمیدند كه ما با قدرت واحد، كه قدرت ایمان است و وحدت كلمه و اجتماع گروههای مختلف در یك كلمه، پیروز شدیم و آنها خوف این را دارند كه دست آنها تا ابد قطع شود، درصدد برآمدند كه این رمز را از دست ما بگیرند و ما را از این سلاح بزرگ اسلامی خلع كنند. عمال آنها در اقشار ملّت راه افتاده‌اند و مفسده می‌كنند؛ دانشگاهها را تعطیل می‌كنند، دانشسراها را با توطئه تعطیل می‌كنند، كشاورزی را نمی‌گذارند راه بیفتد، فرهنگ را نمی‌گذارند صورت اسلامی پیدا كند، صنایع را نمی‌گذارند راه بیفتد. اینها بودند كه می‌خواستند رفراندم را نگذارند تحقق پیدا بكند، اینها بودند كه بعضی صندوقهای رفراندم را آتش زدند و به بعضی صندوقها حمله كردند و رفراندم را تحریم كردند، اینها فهمیدند كه در بین ملت جایی ندارند و ملت ما با وحدت كلمه و با قدرت الهی و ایمان بر همه مشكلات تا اینجا پیروز شده است، می‌خواهند نگذارند پیروزی ما به ثمر برسد. (5)
امروز خطر بزرگتری است. سابق از وحدت مسلمین می‌ترسیدند، ولی مسأله‌ای علمی بود و نه عینی؛ امروز كه ایران به اعتماد خدا نهضت كرد، اینها یافتند و احساس كردند، در عین [حال] دیدند كه ملّتی با نداشتن اسلحه و با قدرت اسلام و ایمان و وحدت كلمه، غلبه كردند بر شیاطین كه دارای همه [تجهیزات] بودند؛ دارای اسلحه‌های مدرن بودند، و دولتهای بزرگ مثل امریكا و انگلستان پشتیبانی‌شان كردند، نتوانستند شاه را نگه دارند. اینها وحدت كلمه را احساس كردند. پیشتر علمی بود، و الآن وجدانی و لمس. از این رو الآن قوای خودشان را بیشتر بسیج كردند تا اختلاف در ایران ایجاد كنند. در كردستان، در بلوچستان، در بین خوزستان، به بهانه‌هایی می‌خواهند اختلاف بیندازند. و همین معنا باعث این است كه اینها كوشش كنند بین برادران اسلامی وحدت كلمه حاصل نشود، به اینكه حكومتها را وادار كنند كه به مبارزه هم بروند، و طرفداران خود را در كشورهای اسلامی بگمارند. مشكل بزرگ، حكومتهای ماست كه نمی‌گذارند وحدت حاصل شود؛ و آنها می‌خواهند منافع خودشان را تأمین كنند. (6)
ما زحمت كشیدیم و روحانیون را با دانشگاه آشتی دادیم، و تبلیغات سوء اجانب را خنثی كردیم، و شما در این وقت، در وقتی كه ما احتیاجمان به وحدت كلمه بیشتر است، موجب تفرق دارید می‌شوید. این خدمت به خلق است؟ این خدمت به كشور است؟ این گروه گروه شدن خدمت به انسانیت است؟ خدمت به مستضعفین است؟ یك قدری تأمل كنید و یك قدری در كارهای خودتان تجدید نظر كنید. گروه گروه می‌شوید و هر گروهی مخالف گروه دیگر. اگر همه در یك مسیر می‌رفتید، باز مضایقه نبود كه گروههایی همه در مسیر واحد. لكن دستهای خبیث اجانب در كار است كه شما را ندانسته گروه گروه كند و مخالف با هم. آنهایی كه می‌خواهند ما را بچاپند و ذخایر ما را ببرند و ما را به اسارت بكشند، مشاهده عینی كردند كه دو چیز پیروزی برای ما آورده است و به این دو چیز حمله كردند: یكی ایمان، اسلام؛ یكی وحدت كلمه. با دست عمال خودشان این رمز پیروزی، كه دارای دو جهت بود، به هر دو حمله كردند. در سطح وسیعی در ایران مشغول تفرقه افكندن شدند. تفرقه در همه اطراف ایران، احزاب مختلفه؛ گروههای مختلف؛ جبهه‌های مختلفه و مع‌الأسف همه با هم مخالف. این وحدت كلمه را دارند از ما می‌گیرند. قدرت ایمان بود كه شما را به این پیروزی رساند. و آنها مشاهده عینی كردند كه ایمان منشأ شكست آنها شده است، این را هم دارند در آن خدشه می‌كنند. آنهایی كه با اسلام مخالفند، امروز اگر چنانچه عقل دارند، مخالفت نكنند؛ كه اسلام پیروز می‌كند آنها را. آنها كه نوكر اجنبی هستند حسابشان معلوم است. این یك نگرانی است برای من كه زحمتهای چندین ساله اشخاصی كه دنبال این بودند بین قشرهای مختلف آشتی بیندازند و تبلیغات باطل اجانب را خنثی كنند، و بحمدالله كردند و پیروز شدند، این اجتماع به هم بخورد و تفرقه حاصل بشود. (7)
كسانی كه از ابرقدرتها كه می‌خواهند غلبه به كشوری بكنند و از كشوری بهره‌برداری كنند، محتاج‌اند به اینكه یا این كشور با تمام افرادش طرفدار آنها باشد كه از دسته‌جمعی آنها بهره‌برداری كند؛ و یا اینكه بازی بدهند گروههایی را كه تفرقه بیندازند بین افراد این كشور، گروههای این كشور. آنها می‌دانند كه اگر بخواهند بهره‌كشی كنند از یك كشوری، باید آن كشور و آن ملّت سر جای خودش باشد تا بتوانند بهره‌كشی كنند. آنها می‌خواهند كه این كشور را یا هر كشور دیگری را كه از آن می‌خواهند بهره بردارند، خود ملّت را به یك طوری تسلیم كنند؛ نه اینكه ملّت از بین بكلی برود. و چنانچه ملّت با هم قیام كنند در مقابل تمام قدرتهای عالم، قدرتهای عالم به خودشان اجازه نمی‌دهند كه با یك همچو ملتی مقابله كنند؛ برای اینكه آنها برای بهره‌برداری است؛ وقتی ملت همه مقابلشان ایستادند، برای آنها بهره‌برداری امكان ندارد. و لهذا كوشش اصیل آنها در این است كه در خود ملت، بین قشرهای ملت اختلاف ایجاد كنند، كه با اختلاف خود ملّت، یك طایفه‌ای از آن طرف، یك طایفه‌ای از آن طرف، آنها بتوانند سلطه پیدا كنند. (8)
همین جوانهایی هستند كه الآن در راه اسلام فداكاری می‌كنند. باید وحدت داشته باشید تا حفظ بشوید. دسیسه‌ها برای ایجاد اختلاف است. و شما توجّه داشته باشید كه یك كلمه اختلاف‌آمیز از گناهان بزرگی است كه مشكل است خدای تبارك تعالی بیامرزد، چه این كلمه صادر بشود از دشمنهای ما، چه این كلمه صادر بشود از دوستان ما، چه از اشخاصی كه ادعای قداست می‌كنند و چه از اشخاصی كه این ادعا را ندارند. یك كلمه اختلاف‌انگیز در یك همچو موقعی، كه اسلام در معرض خطر كفر است، این از گناهانی است كه نمی‌شود به این زودی ازش گذشت. شما فردا وارد می‌شوید بر خدای تبارك و تعالی و آنجا جواب باید بدهید. آنهایی كه ما را دعوت می‌كنند به صلح و سازش، در محضر خدا هستند و جواب باید بدهند. آنهایی كه ما را دعوت می‌كنند به آتش بس در محضر خدا هستند و جواب باید بدهند. توجه كنید به همه امور و وحدت را حفظ كنید تا خدای تبارك و تعالی عنایتش را مستدام كند و شما را به سعادت برساند. (9)
گردآوری و تدوین: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره‌ی سیاسی حضرت امام خمینی(قدس‌سره)(10)، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول.
یك تأسفی هم از داخل دارم. ما چندین سال است كه زحمت كشیدیم و دانشگاه را به ملّاها، به مدارس علوم قدیمه، به طلّاب علوم قدیمه نزدیك كردیم؛ بازار را به این هر دو؛ بازار با آنها نزدیك بود با آن جهت، با دانشگاه نزدیك كردیم؛ این جبهه‌های مختلف را با هم نزدیك كردیم و همیشه سفارش كردیم به اینكه باید وحدت كلمه داشته باشید تا بتوانید یك كاری انجام بدهید؛ اگر هركدام یك جناح خاصی باشد، یك طرف خاصی بكشد و او طرف دیگری بكشد، این اوّل استفاده‌اش مال اجانب است. آنها الآن كه دیدند یك وحدتی در ایران پیدا شده و رو به وحدت دارد می‌رود و ممكن است تمام جناحها با هم یك بشوند، و آن روزی كه تمام جناحها با هم یك شدند فاتحه هم شوروی خوانده می‌شود و هم امریكا خوانده می‌شود و هم هر كشوری بخواهد دخالت كند در امور شما و هم این بساط ظلم و تعدّی از بین می‌رود، وقتی كه دیدند این طور شده است، باز افتاده‌اند توی كار برای اینكه جناحها را از هم جدا كنند، جبهه‌ها را از هم جدا كنند. باز فعالیت شروع شده از جانب دستگاه و از جانب اجانب و از جانب عمال آنها به اینكه آخوند را بگویند كه نه، ما مثلاً فلان فرد را قبول داریم؛ این استثنائی است! لكن علمای دیگر را قبول نداریم. این یك نغمه‌ای است كه گاهی می‌كنند. من این را از اوّل گفتم كه آقا اگر شما آخوند را استثنا كنید از جمعیت خودتان، هیچ كاری نمی‌توانید انجام بدهید؛ برای اینكه توده‌ها با اینها هستند؛ اینها مظهر اسلامند، اینها مبیّن قرآنند، اینها مظهر نبیّ اكرمند. مردم اینها را این جور شناخته‌اند؛ مردم علاقه دارند به دین خودشان، علاقه دارند به اسلام خودشان. (2)
دشمنها در كمین شما هستند، در كمین ملّت ما هستند. دشمنها حالا فهمیدند كه وحدتی كه در ایران پیدا شده است، آنها را شكست داد. الآن بیشتر درصدد هستند برای اینكه چشیدند آن مزه‌ای را كه وحدت داشت در بین ما. آنها عذاب او را چشیدند! الآن درصدد اینند كه شماها را متفرق كنند، از هم جدا كنند شما را: خودتان را از هم جدا كنند، شما را از قشرهای دیگر جدا كنند، دانشگاه را از دانشگاههای اسلامی- دانشگاه علوم قدیمه- جدا كنند، قشرهای متجدد و متنور را از شماها جدا كنند. چنانچه در دویست- سیصد سال به این طرف این نقشه بوده است. نقشه‌ای بوده است كه ایران را ویران نگه دارند برای پیشرفت [خودشان]. شما مطالعه كنید كتبی كه در این باب هست. ایران را نمی‌شود ویران كرد الّا به ویران كردن جناحها؛ نمی‌شود فتح كرد الّا به اینكه شما را از هم جدا كنند. (3)
ما الآن در بین راه هستیم؛ راه تمام نشده است. آنهایی كه خیانتكار و جنایتكار بودند ریشه‌هایشان باز موجود است. جنایتكارهای خارجی، نفتخوارهایِ مُفتخوار دست‌بردار نیستند. باید هوشیار باشید، باید بیدار باشید، باید دسیسه‌های آنها را خنثی كنید، عمال آنها الآن در بین طبقات ما می‌خواهند اختلاف ایجاد كنند؛ تظاهرات ضد دینی بكنند كارهایی بكنند كه شما قشرهای محترم، شما برادرهای معظّم از هم جدا بشوید؛ همان حیله‌ای كه از چند صد سال پیش از این خارجیها كرده‌اند و دولتهای اسلامی را از هم جدا كرده‌اند و در هر ملّتی بین افراد و بین اقشار مخالفت انداخته‌اند. (4)
ما اگر وحدت كلمه نداشتیم، هریك، یك مقصدی داشت، هر گروهی به طرفی می‌كشیدند، ممكن نبود بر این قوّه شیطانی و قدرتهای بزرگ كه در دنبال او بود پیروز شویم. اجنبیها فهمیدند كه ما با قدرت واحد، كه قدرت ایمان است و وحدت كلمه و اجتماع گروههای مختلف در یك كلمه، پیروز شدیم و آنها خوف این را دارند كه دست آنها تا ابد قطع شود، درصدد برآمدند كه این رمز را از دست ما بگیرند و ما را از این سلاح بزرگ اسلامی خلع كنند. عمال آنها در اقشار ملّت راه افتاده‌اند و مفسده می‌كنند؛ دانشگاهها را تعطیل می‌كنند، دانشسراها را با توطئه تعطیل می‌كنند، كشاورزی را نمی‌گذارند راه بیفتد، فرهنگ را نمی‌گذارند صورت اسلامی پیدا كند، صنایع را نمی‌گذارند راه بیفتد. اینها بودند كه می‌خواستند رفراندم را نگذارند تحقق پیدا بكند، اینها بودند كه بعضی صندوقهای رفراندم را آتش زدند و به بعضی صندوقها حمله كردند و رفراندم را تحریم كردند، اینها فهمیدند كه در بین ملت جایی ندارند و ملت ما با وحدت كلمه و با قدرت الهی و ایمان بر همه مشكلات تا اینجا پیروز شده است، می‌خواهند نگذارند پیروزی ما به ثمر برسد. (5)
امروز خطر بزرگتری است. سابق از وحدت مسلمین می‌ترسیدند، ولی مسأله‌ای علمی بود و نه عینی؛ امروز كه ایران به اعتماد خدا نهضت كرد، اینها یافتند و احساس كردند، در عین [حال] دیدند كه ملّتی با نداشتن اسلحه و با قدرت اسلام و ایمان و وحدت كلمه، غلبه كردند بر شیاطین كه دارای همه [تجهیزات] بودند؛ دارای اسلحه‌های مدرن بودند، و دولتهای بزرگ مثل امریكا و انگلستان پشتیبانی‌شان كردند، نتوانستند شاه را نگه دارند. اینها وحدت كلمه را احساس كردند. پیشتر علمی بود، و الآن وجدانی و لمس. از این رو الآن قوای خودشان را بیشتر بسیج كردند تا اختلاف در ایران ایجاد كنند. در كردستان، در بلوچستان، در بین خوزستان، به بهانه‌هایی می‌خواهند اختلاف بیندازند. و همین معنا باعث این است كه اینها كوشش كنند بین برادران اسلامی وحدت كلمه حاصل نشود، به اینكه حكومتها را وادار كنند كه به مبارزه هم بروند، و طرفداران خود را در كشورهای اسلامی بگمارند. مشكل بزرگ، حكومتهای ماست كه نمی‌گذارند وحدت حاصل شود؛ و آنها می‌خواهند منافع خودشان را تأمین كنند. (6)
ما زحمت كشیدیم و روحانیون را با دانشگاه آشتی دادیم، و تبلیغات سوء اجانب را خنثی كردیم، و شما در این وقت، در وقتی كه ما احتیاجمان به وحدت كلمه بیشتر است، موجب تفرق دارید می‌شوید. این خدمت به خلق است؟ این خدمت به كشور است؟ این گروه گروه شدن خدمت به انسانیت است؟ خدمت به مستضعفین است؟ یك قدری تأمل كنید و یك قدری در كارهای خودتان تجدید نظر كنید. گروه گروه می‌شوید و هر گروهی مخالف گروه دیگر. اگر همه در یك مسیر می‌رفتید، باز مضایقه نبود كه گروههایی همه در مسیر واحد. لكن دستهای خبیث اجانب در كار است كه شما را ندانسته گروه گروه كند و مخالف با هم. آنهایی كه می‌خواهند ما را بچاپند و ذخایر ما را ببرند و ما را به اسارت بكشند، مشاهده عینی كردند كه دو چیز پیروزی برای ما آورده است و به این دو چیز حمله كردند: یكی ایمان، اسلام؛ یكی وحدت كلمه. با دست عمال خودشان این رمز پیروزی، كه دارای دو جهت بود، به هر دو حمله كردند. در سطح وسیعی در ایران مشغول تفرقه افكندن شدند. تفرقه در همه اطراف ایران، احزاب مختلفه؛ گروههای مختلف؛ جبهه‌های مختلفه و مع‌الأسف همه با هم مخالف. این وحدت كلمه را دارند از ما می‌گیرند. قدرت ایمان بود كه شما را به این پیروزی رساند. و آنها مشاهده عینی كردند كه ایمان منشأ شكست آنها شده است، این را هم دارند در آن خدشه می‌كنند. آنهایی كه با اسلام مخالفند، امروز اگر چنانچه عقل دارند، مخالفت نكنند؛ كه اسلام پیروز می‌كند آنها را. آنها كه نوكر اجنبی هستند حسابشان معلوم است. این یك نگرانی است برای من كه زحمتهای چندین ساله اشخاصی كه دنبال این بودند بین قشرهای مختلف آشتی بیندازند و تبلیغات باطل اجانب را خنثی كنند، و بحمدالله كردند و پیروز شدند، این اجتماع به هم بخورد و تفرقه حاصل بشود. (7)
كسانی كه از ابرقدرتها كه می‌خواهند غلبه به كشوری بكنند و از كشوری بهره‌برداری كنند، محتاج‌اند به اینكه یا این كشور با تمام افرادش طرفدار آنها باشد كه از دسته‌جمعی آنها بهره‌برداری كند؛ و یا اینكه بازی بدهند گروههایی را كه تفرقه بیندازند بین افراد این كشور، گروههای این كشور. آنها می‌دانند كه اگر بخواهند بهره‌كشی كنند از یك كشوری، باید آن كشور و آن ملّت سر جای خودش باشد تا بتوانند بهره‌كشی كنند. آنها می‌خواهند كه این كشور را یا هر كشور دیگری را كه از آن می‌خواهند بهره بردارند، خود ملّت را به یك طوری تسلیم كنند؛ نه اینكه ملّت از بین بكلی برود. و چنانچه ملّت با هم قیام كنند در مقابل تمام قدرتهای عالم، قدرتهای عالم به خودشان اجازه نمی‌دهند كه با یك همچو ملتی مقابله كنند؛ برای اینكه آنها برای بهره‌برداری است؛ وقتی ملت همه مقابلشان ایستادند، برای آنها بهره‌برداری امكان ندارد. و لهذا كوشش اصیل آنها در این است كه در خود ملت، بین قشرهای ملت اختلاف ایجاد كنند، كه با اختلاف خود ملّت، یك طایفه‌ای از آن طرف، یك طایفه‌ای از آن طرف، آنها بتوانند سلطه پیدا كنند. (8)
همین جوانهایی هستند كه الآن در راه اسلام فداكاری می‌كنند. باید وحدت داشته باشید تا حفظ بشوید. دسیسه‌ها برای ایجاد اختلاف است. و شما توجّه داشته باشید كه یك كلمه اختلاف‌آمیز از گناهان بزرگی است كه مشكل است خدای تبارك تعالی بیامرزد، چه این كلمه صادر بشود از دشمنهای ما، چه این كلمه صادر بشود از دوستان ما، چه از اشخاصی كه ادعای قداست می‌كنند و چه از اشخاصی كه این ادعا را ندارند. یك كلمه اختلاف‌انگیز در یك همچو موقعی، كه اسلام در معرض خطر كفر است، این از گناهانی است كه نمی‌شود به این زودی ازش گذشت. شما فردا وارد می‌شوید بر خدای تبارك و تعالی و آنجا جواب باید بدهید. آنهایی كه ما را دعوت می‌كنند به صلح و سازش، در محضر خدا هستند و جواب باید بدهند. آنهایی كه ما را دعوت می‌كنند به آتش بس در محضر خدا هستند و جواب باید بدهند. توجه كنید به همه امور و وحدت را حفظ كنید تا خدای تبارك و تعالی عنایتش را مستدام كند و شما را به سعادت برساند. (9)
راهبردهای تصریحی:
1- استعمارگران و استكبار جهانی همواره درصدد ایجاد فتنه و اختلاف در میان ملتها هستند.
2- تشكیل گروهها و احزاب به تقلید از غرب، یكی از راههای تفرقه و مقابله‌ی افراد ملّت با یكدیگر است.
3- ایجاد اختلاف بین قشرهای مختلف و در بین افراد هر قشری، از دسیسه‌های دشمنان است.
نكات استنباطی:
1- از آنجایی كه استعمار و استكبار جهانی بارها از ملّت ایران سیلی خورده‌اند درصددند با ایجاد اختلاف و تفرقه شكستهای خود را در عرصه‌های مختلف جبران كنند و مجدداً به ایران بازگردند.
2- دشمنان، روش «اختلاف بینداز و حكومت كن» را بارها آزموده و نتیجه‌ی مثبت گرفته‌اند، امروز هم در پی تحقق سلطه‌ی خود، به این روش متوسل شده و روی آن سرمایه‌گذاری زیادی می‌كنند.
پی‌نوشت‌ها:
1. صحیفه امام (ره)، ج5، صص 274 و 275.
2. صحیفه امام (ره)، ج5، ص 279.
3. صحیفه امام (ره)، ج6، صص 284 و 285.
4. صحیفه امام (ره)، ج6، صص 371 و 372.
5. صحیفه امام (ره)، ج7، صص 62 و 63.
6. صحیفه امام (ره)، ج7، ص 186.
7. صحیفه امام (ره)، ج8، ص478.
8. صحیفه امام (ره)، ج14، ص86.
9. صحیفه امام (ره)، ج20، ص 252.
گردآوری و تدوین: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره‌ی سیاسی حضرت امام خمینی(قدس‌سره)(10)، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول.
/م