هیچ فكر كرده اید چرا دوران جوانی این قدر اهمیت دارد و یكی از بحرانی ترین دوران های زندگی نام گرفته است. ما در این دوران یكی از مهمترین تصمیمات زندگی مان را می گیریم، تصمیماتی كه نقش عمده ای در آینده كاری و اجتماعی ما خواهند داشت. اینكه از چه راهی قصد داریم امرارمعاش كنیم، تصمیمی است كه اگر در انتخاب آن كمی ناآگاهانه عمل كنیم حتم نداشته باشید كه در اندك زمانی شكست می خوریم و با مخ به زمین می آییم.
اما واقعا راز كامیابی در كار چیست اگر مثل ادیسون به كار نگاه كنید آن گاه موفق و پیروز خواهید شد. ادیسون هم نظیر بسیاری از افراد موفق دنیا خانواده متمول نداشت، پسر یك روزنامه فروش كه حتی مدرسه هم نرفت، تنها علاقه به كار در لابراتوار بود كه باعث شد پس از ۲۸ ساعت كار روزانه دست به اختراع بزند و صنعت دنیا را حیات بخشد.
ادیسون در خاطراتش نوشته:
«هرگز در زندگی ام یك روز هم كار نكردم. آنچه انجام دادم سرگرمی بوده است.»
این یك واقعیت است كه انسان به هر كاری علاقه و دلبستگی داشته باشد، موفق خواهد شد. ولی اغلب ما این اصل را نادیده می گیریم و علایق خودمان را در كارها و فعالیت های دیگران جست وجو می كنیم. ما غالبا از دیدن آدم های موفق خرسند می شویم ولی هیچ گاه درصدد برنمی آییم كه توانایی های خود را كشف كنیم. بزرگترین درد جوانان این است كه هرگز نمی دانند به دنبال چه كاری هستند. روز به روز بر تعداد فارغ التحصیلان دانشگاه ها افزوده می شود ولی حیف كه اغلب آنها نمی دانند چه كاری از دستشان برمی آید و می خواهند چه كاره شوند. مطالعات بسیاری از وجود ارتباط مستقیم بین شغل و سلامت روحی افراد حكایت می كند، پس تعجب نكنید اگر می بینید پسران و دختران جوانی كه با افكار و اندیشه های مثبت و عالی وارد بازار كار و اجتماع می شوند ولی بعد از گذشت چندین سال دچار سرخوردگی و یاس شده و مشتری ثابت كلینیك های اعصاب و روان می شوند.
پل بویتون در كتابش كه طریقه برای پیدا كردن كار نام دارد می نویسد:
«بزرگترین اشتباهی كه جوانان جویای كار انجام می دهند این است كه نمی دانند چه نوع كاری می خواهند انجام دهند. آنها برای خرید لباسی كه پس از چند سال از بین می رود بیش از انتخاب شغل كه با آرامش خاطر و سعادت آینده شان در ارتباط است توجه و دقت می كنند.»
اما به راستی انتخاب شغل مناسب چگونه امكان پذیر است گفت وگو با افراد موفق و مشاوران آموزشی یكی از بهترین پیشنهادها در این زمینه است. اما قبل از آن بایستی به توانایی ها، استعدادها و اموری كه بدان علاقه مندیم بیندیشیم. چرا كه مشاوران تعیین رشته و كاریابی تنها كاری كه می توانند انجام دهند، ارائه اطلاعات در مورد رشته ها و فعالیت های گوناگون است. آنها فقط اظهارنظر می كنند، تصمیم نهایی با خود شما است.
با اینكه می توان حدس زد با گفتن این جمله چه جار و جنجالی در خانواده ها ایجاد می شود اما توصیه می شود تنها به دلیل اینكه خانواده شما می خواهد رشته یا تجارت خاصی را پیش گیرید، شغل حرفه ای خود را تحت اجبار و زور والدین انتخاب نكنید. البته به راهنمایی ها و اندرزهای والدین خود به دقت گوش دهید، اما در اصل این خود شما هستید كه باید تصمیم نهایی را بگیرید، این شما هستید كه در كار خود خوشبخت یا بدبخت می شوید. درباره انتخاب حرفه به پیشنهادها و راهنمایی هایی كه یكی از اساتید روانشناسی آمریكا هاری گیتسن به جوانان جویای كار می كند، فكر كنید و سپس با اعتماد به نفس تصمیم بگیرید.
۱ -هیچ وقت به شخصی كه مدعی است روش سحرآسا درباره تعیین استعداد حرفه ای شما دارد رجوع نكنید. جمجمه شناسان و پیشگویان و خط شناسان جزء این گروه هستند. اطلاعات و روش آنها هرگز موثر نخواهد شد.
۲- از شغل و كاری كه عده كثیری به آن اشتغال دارند دوری كنید، زیرا تنها در آمریكا بیش از ۲۰ هزار كار گوناگون وجود دارد. فكرش را بكنید بیش از ۲۰ هزار اما جوانان ما از آن آگاهند نه تنها چهارپنجم دختران و دوسوم پسرانی كه در مدارس عالی به تحصیل مشغولند چهار الی پنج شغل به خصوص در نظر می گیرند. از اینكه امروز عده زیادی از مردم به چند شغل انگشت شمار روی می آورند شگفتی نیست اگر نگرانی و بیماری اعصاب در بین فكلی های ادارات شیوع پیدا می كند.
۳ -از كارهایی كه یك دوره شانس موفقیت امرارمعاش دارد جدا بپرهیزید.
۴ -پیش از آنكه عمر خود را صرف كاری كنید، هفته ها حتی ماه ها مطالعه كنید و از مردان و زنانی كه ۱۰ ، ۲۰ و یا ۴۰سال از عمر خود را در آن حرفه صرف كرده اند مشورت بخواهید.