واژه‌ی لوتئین از واژه‌ی لاتین لوتوس که به معنای زرد رنگ است مشتق شده است. لوتئین یک گزانتوفیل است که بدین معناست رنگدانه‌ای زرد رنگ می‌باشد. لوتئین به عنوان یک آنتی‌اکسیدان جهت جلوگیری از آسیب های سلولی ناشی از رادیکالهای آزاد همچنین در سلامت چشم و پوست بسیار موثر می باشد.

این عنصر در  بهبود روند درمان بیماری‌های مهلکی مثل سرطان و تنگی عروق موثر می باشد. لوتئین همچنین یک ویتامین کاروتنوئید است و ارتباط نزدیکی با بتا کاروتن و ویتامین A دارد. برخی مواد غذایی مانند سبزیجات برگ‌دار و تیره رنگ مانند کلم برگ و کاهو با برگ‌های سبز تیره، اسفناج ، کیوی ، انگور ، پرتقال همچنین در زرده تخم‌مرغ و ذرت حاوی مقدار زیادی لوتئین می‌باشد.
 

در ابتدا جهت آشنایی یشتر با این عنصر لازم است که بدانید، لوتئین یک کاروتنوئید زرد رنگ است که البته در مواد غذایی غیر زرد رنگ نیز وجود دارد.

این ماده ی مفید مورد توجه بسیاری از دانشمندان قرار گرفته، چنان که دکتر فردریک خاچیک استاد ارشد دانشگاه مریلند می گوید (ما معمولا برای پشگیری از امراض در مورد بتاکاروتن حرف می زنیم، کاروتنوئیدی که باعث رنگ نارنجی در هویج می شود. اما حالا در مورد لوتئین می گوییم. لوتئین نیز به اندازه بتاکاروتن و شاید بیشتر از آن بر سلامت انسان تاثیر دارد)

متخصصان بر این باورند که این آنتی اکسیدان قوی می تواند ضد سرطان و ضد پیری باشد. این ماده در بسیاری از موادغذایی وجود دارد بنابراین وارد کردن این ماده بسیار مفید در رژیم غذایی  روزانه به شدت توصیه می شود.  شاید لازم است بدانید با توجه به عدم امکان اندازه گیری میزان ضروری عناصر مفید با خوردن مواد غذایی در بدن قابل تشخیص نمی باشد بنابراین ما توصیه می کنیم برای اطمینان از دریافت میزان مشخص شده و مقدار ضروری دریافت انواع ویتامین ها و عناصر ضروری ،مکمل ها را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانید.

مطابق نظر متخصصان تغذیه، بهترین راه برای جذب بهتر لوتئین در بدن مصرف آن به همراه وعده‌ی غذایی با چربی بالا می‌باشد. لوتئین با سلامت بینایی در ارتباط است زیرا، دریافت آن از بروز برخی بیماری‌های چشمی جلوگیری می‌کند. با پیشرفت در علم پزشکی، استفاده‌ از جایگزین‌های لوتئین افزایش یافته است که باعث ایجاد برخی نگرانی‌ها در مورد عوارض جانبی آن می‌شود.

هر چند لوتئین همواره با برخی تأثیرات مثبت همراه بوده است ولی، عوارض جانبی نیز وجود دارد. در اینجا به برخی عوارض جانبی لوتئین که از مصرف بیش از حد ناشی می‌شود اشاره شده است.
 

متخصصان ۴ تا ۶ میلی گرم مصرف روزانه را توصیه می کنند. در واقع تحقیقات ایالتی در آمریکا نشان داده، به صورت متوسط آمریکائی ها روزانه حدود ۲ میلی گرم لوتئین مصرف می کنند.


 

متخصصان اغلب توصیه می‌کنند که مصرف منظم لوتئین با استفاده از منابع طبیعی همیشه بهتر از مصرف قرص‌های مصنوعی یا مکمل‌هاست. هر چند، افرادی وجود دارند که مصرف مکمل‌های تولید شده به صورت مصنوعی را ترجیح می‌دهند.

پیری چشم در برخی مواقع به لوتئین نیاز دارد و پزشکان مشاهده کرده‌اند که بدن انسان روزانه به 6-10 میلی‌گرم از این ماده نیاز دارد. این مقدار مصرف خصوصاً بدین خاطر توصیه می‌شود که اطمینان حاصل شود فرد از AMD ، سرطان یا اختلالات شبکیه‌ی چشم رنج نخواهد برد. مشکل اصلی درباره‌ی لوتئین آن است که پیامدهای منفی آن هرگز مستند سازی نشده است یا تحقیقات گسترده‌ای در رابطه با آن صورت نگرفته است. علاوه بر این، عوامل بسیاری وجود دارد که در ایجاد عوارض جانبی لوتئین دخیل هستند. برای مثال وزن ، جنسیت ، وضعیت بینایی و غیره از جمله‌ی این عوامل می‌باشد. لوتئین دارویی است که باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
 

مشکل این است که بدن ما همه‌ی لوتئین مصنوعی را ذخیره می‌کند. بدن انسان لوتئین خود را تولید یا فرآوری نمی‌کند. لوتئین مصنوعی در پوست ، خون و چشم‌ها ذخیره می‌شود. در مقابل این پدیده، مصرف لوتئین به صورت طبیعی به بدن اجازه می‌دهد که به صورت کنترل شده آن را جذب کند و در صورت عدم نیاز در بدن تجمع نمی‌یابد.
 

تجمع لوتئین باعث ایجاد دو تأثیر منفی عمده در بدن می‌شود. تأثیر اول به مراتب متداول‌تر است و بیمار ممکن است از مشکلات تنفسی ، سرفه و درد در قفسه‌ی سینه شکایت داشته باشد. اگر تجمع لوتئین در بدن شدید باشد، فرد ممکن است احساس سرگیجه ، سوزش در چشم و پوست داشته باشد. مواردی نیز وجود دارد که تجمع لوتئین در بدن ممکن است به اوج خود برسد. در این صورت پوست صورت دچار خارش و تورم می‌شود. مواردی در رابطه با تاری دید به همراه خارش در چشم‌ها نیز گزارش شده است. در برخی موارد، به خاطر مصرف بیش از حد سوزش در معده و مشکلات گوارشی نیز گزارش شده است.
همیشه بهتر اس به جای منابع مصنوعی به مصرف منابع طبیعی جاوی لوتئین بپردازیم زیرا، لوتئین دریافت شده به صورت طبیعی بهتر جذب بدن می‌شود. پزشکان همچنین توصیه می‌کنند مصرف لوتئین به صورت کنترل شده انجام شود زیرا، مکمل لوتئین می‌تواند نسبت به داروها و مواد دیگر واکنش‌پذیر باشد. بنابراین، مصرف مکمل‌ها تحت نظر پزشک روش بهتری است. همچنین از مصرف مکمل‌های غیر ضروری باید اجتناب کرد.

منبع: سایت آیلار طب آذر