بيائيد فقر را به تاريخ بسپاريم
جنبش جهاني براي لغو بدهي هاي غير قابل پرداخت کشورهاي فقرزده آفريقا و تغيير پايه اي قوانين غير عادلانه حاکم بر تجارت بين المللي، که عملاٌ يک جانبه و به نفع کشورهاي ثروتمند است، در روزهاي اخير با بسيج تمامي گردان هاي مبارز خود، کارزار متنوع و موثري را سازمان داده است.
در همين روز 10 کنسرت با شکوه که در ده شهر مختلف در چهار قاره جهان برگزار شد، ميليون ها تن از شهروندان که بخش چشم گيري از آنان جوانان زير 30 سال بودند، عرصه ديگري از مبارزه براي يک جهان بهتر را گشودند. در اين کنسرت ها صد ها تن از معروفترين چهره هاي موسيقي و هنر جهان که معمولاً کاري به کار سياست ندارند، وکمتربه دردهاي اجتماعي توجه نشان مي دهند، در ابتکاري موفق فرياد مبارزه گران ترقي خواه براي ريشه کن کردن فقر را انعکاس دادند. شرکت کنندگان اين گردهمايي هاي بي نظير سران کشورهاي سرمايه داري پيشرفته، موسوم به گروه 8، را فرا خواندند که با لغو بدهي هاي کشورهاي آفريقايي و تغيير قوانين و سياست هاي حاکم بر تجارت جهاني، از مرگ تدريجي کشورهاي آفريقايي جلوگيري کنند. اين حقيقتي است که مبارزه براي ريشه کن کردن فقر و بر عليه قوانين غيرعادلانه حاکم بر تجارت جهاني اکنون يک مبارزه توده اي شده است. مبارزه اي که از کنار آن نمي توان بي تفاوت گذشت.
حضور با معني کوفي عنان، دبير کل سازمان ملل، نلسون ماندلا، رئيس جمهور پيشين آفريقاي جنوبي، تابو مبکي، رئيس جمهور کنوني آفريقاي جنوبي، در کنار معروفترين چهره هاي صحنه هنر و ورزش پيام شرکت کنندگان اين ابتکار توده اي وسيع تر کرده بود.
کنسرت هاي ده گانه در همه کشور هاي گروه 8، کلوپ اختصاصي سرمايه داري پيشرفته که اجلاس رهبران آن همه ساله در اول تابستان در يکي از اين کشورها برگزار مي شود، و همچنين در آفريقاي جنوبي، از ژاپن در خاوردور آغاز و حدوداً 24 ساعت بعد در فيلادلفيا در آمريکاي شمالي به پايان رسيد. بر پرچمي که دور تا دور صحنه غول پيکر محل اجراي برنامه در ژوهانسبورگ، آفريقاي جنوبي، را پوشانده، نوشته شده بود: به فراخوان جهاني براي مبارزه با فقر ملحق شويد.
نلسون ماندلا با حضور در کنسرت در ژوهانسبورگ اعلام کرد که مادامي که فقر و گرسنگي هست، آفريقاييان نمي توانند آرام زندگي کنند. او در سخناني مملو از احساس گفت: "مادامي که فقر زق زق مي کند، آزادي واقعي را نخواهيم دهيم. اکنون فرصتي براي اقدام است. اکنون شما (رهبران گروه هشت) اين قدرت را داريد که مانع از جنايت عليه بشريت شود."
وي رهبران گروه هشت کشور بزرگ سرمايه داري جهان را فرا خواند که فقر را به تاريخ بسپارند.
کوفي عنان، دبير کل سازمان ملل متحد در هايدپارک لندن خطاب به شرکت کنندگان گفت: "شما سازمان ملل هستيد. تمام جهان به نشانه همبستگي با تهيدستان گردهم آمده است. من از طرف افراد فقير و افرادي که صدايشان را کسي نمي شنود، از شما تشکر مي کنم."
ويل اسميت، خواننده و بازيگر آمريکايي، در فيلادلفيا، پيام کنسرت هاي ابتکاري را بدين صورت جمع بندي کرد: "ما همه متحد شده ايم. ما از هشت رهبر قدرتمند جهان مي خواهيم به اين تراژدي فقر پايان دهند."
در کنسرت هايدپارک برد پيت، بازيگر سرشناس هاليوود، گفت:"بگذاريد از اين به بعد، محل تولد ما تعيين کننده خوشبختي و يا فلاکت ما نباشد. ما در (غرب) در نهايت ناز و نعمت بزرگ شده ايم. جهان سوم را فراموش نکنيم. ما مي توانيم نسلي باشيم که دنيا را عوض مي کند." او اضافه کرد: "تا اين کنسرت به پايان برسد، 30 هزار نفر در آفريقا جان باخته اند. فردا تا اين موقع نيز 30 هزار نفر ديگر از بين رفته اند. اين مساله معقول نيست. ما به همين دليل امشب به اينجا آمده ايم."
واقعيت اينست که فقر روز افزون و افزايش مرگ و مير در ميان مردم کشورهاي آفريقايي و به ورشکستگي کشيده شدن اقتصاد اين کشورها، که آنها را از باز پرداخت بهره ي بدهي خود بازداشته است، سبب گرديده تا نابساماني جدي سياسي ، اقتصادي و اجتماعي بر اين کشورها حاکم شود. نابساماني که علاوه بر از بين بردن رشد اقتصادي اين کشورها، شرايط باز سازي اقتصادي براي آنها را نيز تقريبأ غير ممکن ساخته و در نتيجه منجر به يک فاجعه انساني در اين کشورها شده است. فاجعه انساني که مسببين اصلي آنها استعمار قديم و نو استعمار و کشورهاي پيشرفته صنعتي و اهرم هاي فشار هاي اقتصادي و سياسي آنها ، چون صندوق بين المللي پول ، بانک جهاني و سازمان تجارت جهاني هستند . برخي از اين کشورها تحت فشار سياست هاي بانک جهاني و صندوق بين المللي پول به آنچنان شرايطي رسيده اند که به دليل ضعف اقتصادي ، حتي قادر به تامين کم ترين و ضروري ترين مايحتاج شهروندان خود نيستند . کشورهايي که به دليل جنگ هاي داخلي معلول ارثيه شوم عقب ماندگي و استعمار، ثبات اقتصادي و سياسي در آنها مفهوم خود را از دست داده اند و در برخي از آنها مي توان به جرات گفت که دولت مشخصي وجود ندارد. گرچه کشورهاي سرمايه داري عمده هيچ مسئوليتي در قبال وضعيت وخيم اقتصادي و اجتماعي حاکم بر آفريقا قبول نمي کنند، اما شرايط بسيار حاد و وخيم کشورهاي فقير آفريقايي و فشار افکار عمومي صنعتي سبب شده که کشورهاي گروه-8 در ميانه تبليغات پر سر و صدا هر ساله مسئله بخشودگي بدهي کشورهاي فقرزده را در دستور کار اجلاس قرار دهند. اما اين مشخص است که بدون يک کارزار وسيع جهاني که کشورهاي اصلي سرمايه داري را مجبور به لغو بدهي ها و گردن نهادن به قوانين تجاري عادلانه تري بکند، فاجعه کنوني کشورهاي فقر زده و تحميل شرايط فلج کننده و ناقض استقلال آن ها ادامه خواهد يافت. در بيانيه اي که دو هفته پيش از اجلاس گروه-8 و به مثابه زمينه اي براي بحث هاي آن توسط وزراي اقتصاد اين کشورها تصويب شد، آمده است که بدهي 18 کشوري که هم اکنون به شرايط لازم مرحله تکميلي اين ابتکار رسيده اند ، بلافاصله بخشيده خواهد شد . ساير کشورهاي شديدأ بدهکار نيز، به شرطي که تعهدات خود را تحت اين برنامه عملي سازند ....گسترش و تحول در شيوه حکومتي، کاهش فساد و تکميل اين برنامه با تعهد به انجام توصيه هاي صندوق بين المللي پول به منظور تصحيح سياست هاي اقتصادي خود، مشمول چنين بخشودگي خواهند شد. (به نقل از پايگاه اينترنتي- اطلاعاتي گروه-8، 11 ژوئن 2005) اين بيانيه همچنين تاکيد مي کند که براي اين که تحولات اجتماعي و اقتصادي گسترش بيابد .. کشورهاي رو به رشد بايد سياست هايي را براي رشد اقتصادي خود در نظر بگيرند. از جمله اين سياست ها ، گسترش بخش خصوصي و جذب سرمايه هاست و دادن اين اطمينان که تمامي موانع برسر راه سرمايه هاي خصوصي، چه خارجي و چه داخلي، برداشته مي شود.
تاکنون برخورد کشورهاي سرمايه داري در رابطه با کمک به کشورهاي فقر زده، متوجه در دست گرفتن کنترل اقتصادي- سياسي آنان از طريق تحميل برنامه هاي تعديل ساختاري است. از هنري کيسينجر، وزير خارجه پيشين آمريکا، نقل قول شده است که : اينکه مردمي گرسنه هستند، دليل کافي براي دادن غذا به آن ها نيست. بايد يک توجيه سياسي وجود داشته باشد. و اين به اين معنا است که همه کمکي که توسط واشنگتن عرضه مي شود، تاکنون با اين هدف طراحي مي شد که سود کشاورزان آمريکايي، شرکت هاي عمده و از جمله شرکت هاي تسليحاتي را فراهم کند. اين چنين برخوردي نمي تواند حلال مشکلات ريشه اي کشورهاي فقر زده باشد . بخشيدگي بدون قيد و شرط بدهي هاي کشورهاي فقير و مقروض جهان، بر داشتن موانع بر سر راه دسترسي کشورهاي در حال توسعه به بازار هاي کشورهاي صنعتي و عدم مداخله در سيستم سياست گذاري اين کشورها، از اولين قدم هايي است که مي توان براي بهبود شرايط زندگي مردم اين کشورها برداشت.
نيروهاي مترقي معتقدند که نبايد گذاشت که بخشودگي قرض هاي کشورهاي فقر زده با تحميل تجارت آزاد اثر خود را از دست بدهد. مادامي که قوانين تجارت جهاني توسط کشورهاي ثروتمند و ساختارهاي تحميلي تحت کنترل آنان نظير سازمان تجارت جهاني، صندوق بين المللي پول و يا بانک جهاني تدوين مي شوند، تجارت آزاد راه علاج کشورهاي جهان سوم نيست. راه علاج اساسي براي فقر و عقب ماندگي طرح و ساختمان يک جايگزين کارآ براي سيستم غيرعادلانه و نابرابر کنوني است که تنها هدف آن کسب حداکثر سود، بدون هيچگونه توجهي به تبعات آن براي کشورهاي در حال رشد، است.
به دعوت باب گلدوف خواننده و آهنگساز ايرلندي و از فعالان مبارزه با فقر که از مبتکران اين کنسرت ها بود، قرار است يک ميليون نفر در شب قبل از اجلاس سران گروه 8 که در ميان ملاحظات امنيتي فوق العاده انجام مي گيرد، در ادينبورو دست به تظاهرات صلح آميزي بزنند. مبارزان ترقي خواه اميدوارند که اين فعاليت ها سران گروه 8، را مجبور کند که موضوع فقر و برخورد جدي با آن را در دستور کار اجلاس خود قرار دهند. آنچه اهميت اين کنسرت ها را بر جسته مي کند اين است که جمعيت حامي و شرکت کننده در آن همان نيروي بالقوه اي است که از قيام سياتل در انتهاي قرن بيستم به مبارزه برضد جهاني شدن سرمايه داري پيوسته است. گرچه باورهاي سياسي اين توده وسيع انساني دقيقاٌ شکل کلاسيک نگرفته و فقط حاضر است به شيوه و شعارهاي خود، به مبارزه بر ضد بي عدالتي بپردازد، در کنار ضعف هاي مشخص کارزار آنان، اهميت تاريخي حضور شان در مبارزه سرنوشت ساز بر ضد نوليبراليسم و جهاني شدن را نبايد از نظر دور داشت.
منبع: ماهنامه مردم
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
حمايت از فراخوان جهاني براي مبارزه با فقر!
در همين روز 10 کنسرت با شکوه که در ده شهر مختلف در چهار قاره جهان برگزار شد، ميليون ها تن از شهروندان که بخش چشم گيري از آنان جوانان زير 30 سال بودند، عرصه ديگري از مبارزه براي يک جهان بهتر را گشودند. در اين کنسرت ها صد ها تن از معروفترين چهره هاي موسيقي و هنر جهان که معمولاً کاري به کار سياست ندارند، وکمتربه دردهاي اجتماعي توجه نشان مي دهند، در ابتکاري موفق فرياد مبارزه گران ترقي خواه براي ريشه کن کردن فقر را انعکاس دادند. شرکت کنندگان اين گردهمايي هاي بي نظير سران کشورهاي سرمايه داري پيشرفته، موسوم به گروه 8، را فرا خواندند که با لغو بدهي هاي کشورهاي آفريقايي و تغيير قوانين و سياست هاي حاکم بر تجارت جهاني، از مرگ تدريجي کشورهاي آفريقايي جلوگيري کنند. اين حقيقتي است که مبارزه براي ريشه کن کردن فقر و بر عليه قوانين غيرعادلانه حاکم بر تجارت جهاني اکنون يک مبارزه توده اي شده است. مبارزه اي که از کنار آن نمي توان بي تفاوت گذشت.
حضور با معني کوفي عنان، دبير کل سازمان ملل، نلسون ماندلا، رئيس جمهور پيشين آفريقاي جنوبي، تابو مبکي، رئيس جمهور کنوني آفريقاي جنوبي، در کنار معروفترين چهره هاي صحنه هنر و ورزش پيام شرکت کنندگان اين ابتکار توده اي وسيع تر کرده بود.
کنسرت هاي ده گانه در همه کشور هاي گروه 8، کلوپ اختصاصي سرمايه داري پيشرفته که اجلاس رهبران آن همه ساله در اول تابستان در يکي از اين کشورها برگزار مي شود، و همچنين در آفريقاي جنوبي، از ژاپن در خاوردور آغاز و حدوداً 24 ساعت بعد در فيلادلفيا در آمريکاي شمالي به پايان رسيد. بر پرچمي که دور تا دور صحنه غول پيکر محل اجراي برنامه در ژوهانسبورگ، آفريقاي جنوبي، را پوشانده، نوشته شده بود: به فراخوان جهاني براي مبارزه با فقر ملحق شويد.
نلسون ماندلا با حضور در کنسرت در ژوهانسبورگ اعلام کرد که مادامي که فقر و گرسنگي هست، آفريقاييان نمي توانند آرام زندگي کنند. او در سخناني مملو از احساس گفت: "مادامي که فقر زق زق مي کند، آزادي واقعي را نخواهيم دهيم. اکنون فرصتي براي اقدام است. اکنون شما (رهبران گروه هشت) اين قدرت را داريد که مانع از جنايت عليه بشريت شود."
وي رهبران گروه هشت کشور بزرگ سرمايه داري جهان را فرا خواند که فقر را به تاريخ بسپارند.
کوفي عنان، دبير کل سازمان ملل متحد در هايدپارک لندن خطاب به شرکت کنندگان گفت: "شما سازمان ملل هستيد. تمام جهان به نشانه همبستگي با تهيدستان گردهم آمده است. من از طرف افراد فقير و افرادي که صدايشان را کسي نمي شنود، از شما تشکر مي کنم."
ويل اسميت، خواننده و بازيگر آمريکايي، در فيلادلفيا، پيام کنسرت هاي ابتکاري را بدين صورت جمع بندي کرد: "ما همه متحد شده ايم. ما از هشت رهبر قدرتمند جهان مي خواهيم به اين تراژدي فقر پايان دهند."
در کنسرت هايدپارک برد پيت، بازيگر سرشناس هاليوود، گفت:"بگذاريد از اين به بعد، محل تولد ما تعيين کننده خوشبختي و يا فلاکت ما نباشد. ما در (غرب) در نهايت ناز و نعمت بزرگ شده ايم. جهان سوم را فراموش نکنيم. ما مي توانيم نسلي باشيم که دنيا را عوض مي کند." او اضافه کرد: "تا اين کنسرت به پايان برسد، 30 هزار نفر در آفريقا جان باخته اند. فردا تا اين موقع نيز 30 هزار نفر ديگر از بين رفته اند. اين مساله معقول نيست. ما به همين دليل امشب به اينجا آمده ايم."
کلامي در باره ريشه فقر، عقب ماندگ و وابستگي!
واقعيت اينست که فقر روز افزون و افزايش مرگ و مير در ميان مردم کشورهاي آفريقايي و به ورشکستگي کشيده شدن اقتصاد اين کشورها، که آنها را از باز پرداخت بهره ي بدهي خود بازداشته است، سبب گرديده تا نابساماني جدي سياسي ، اقتصادي و اجتماعي بر اين کشورها حاکم شود. نابساماني که علاوه بر از بين بردن رشد اقتصادي اين کشورها، شرايط باز سازي اقتصادي براي آنها را نيز تقريبأ غير ممکن ساخته و در نتيجه منجر به يک فاجعه انساني در اين کشورها شده است. فاجعه انساني که مسببين اصلي آنها استعمار قديم و نو استعمار و کشورهاي پيشرفته صنعتي و اهرم هاي فشار هاي اقتصادي و سياسي آنها ، چون صندوق بين المللي پول ، بانک جهاني و سازمان تجارت جهاني هستند . برخي از اين کشورها تحت فشار سياست هاي بانک جهاني و صندوق بين المللي پول به آنچنان شرايطي رسيده اند که به دليل ضعف اقتصادي ، حتي قادر به تامين کم ترين و ضروري ترين مايحتاج شهروندان خود نيستند . کشورهايي که به دليل جنگ هاي داخلي معلول ارثيه شوم عقب ماندگي و استعمار، ثبات اقتصادي و سياسي در آنها مفهوم خود را از دست داده اند و در برخي از آنها مي توان به جرات گفت که دولت مشخصي وجود ندارد. گرچه کشورهاي سرمايه داري عمده هيچ مسئوليتي در قبال وضعيت وخيم اقتصادي و اجتماعي حاکم بر آفريقا قبول نمي کنند، اما شرايط بسيار حاد و وخيم کشورهاي فقير آفريقايي و فشار افکار عمومي صنعتي سبب شده که کشورهاي گروه-8 در ميانه تبليغات پر سر و صدا هر ساله مسئله بخشودگي بدهي کشورهاي فقرزده را در دستور کار اجلاس قرار دهند. اما اين مشخص است که بدون يک کارزار وسيع جهاني که کشورهاي اصلي سرمايه داري را مجبور به لغو بدهي ها و گردن نهادن به قوانين تجاري عادلانه تري بکند، فاجعه کنوني کشورهاي فقر زده و تحميل شرايط فلج کننده و ناقض استقلال آن ها ادامه خواهد يافت. در بيانيه اي که دو هفته پيش از اجلاس گروه-8 و به مثابه زمينه اي براي بحث هاي آن توسط وزراي اقتصاد اين کشورها تصويب شد، آمده است که بدهي 18 کشوري که هم اکنون به شرايط لازم مرحله تکميلي اين ابتکار رسيده اند ، بلافاصله بخشيده خواهد شد . ساير کشورهاي شديدأ بدهکار نيز، به شرطي که تعهدات خود را تحت اين برنامه عملي سازند ....گسترش و تحول در شيوه حکومتي، کاهش فساد و تکميل اين برنامه با تعهد به انجام توصيه هاي صندوق بين المللي پول به منظور تصحيح سياست هاي اقتصادي خود، مشمول چنين بخشودگي خواهند شد. (به نقل از پايگاه اينترنتي- اطلاعاتي گروه-8، 11 ژوئن 2005) اين بيانيه همچنين تاکيد مي کند که براي اين که تحولات اجتماعي و اقتصادي گسترش بيابد .. کشورهاي رو به رشد بايد سياست هايي را براي رشد اقتصادي خود در نظر بگيرند. از جمله اين سياست ها ، گسترش بخش خصوصي و جذب سرمايه هاست و دادن اين اطمينان که تمامي موانع برسر راه سرمايه هاي خصوصي، چه خارجي و چه داخلي، برداشته مي شود.
تاکنون برخورد کشورهاي سرمايه داري در رابطه با کمک به کشورهاي فقر زده، متوجه در دست گرفتن کنترل اقتصادي- سياسي آنان از طريق تحميل برنامه هاي تعديل ساختاري است. از هنري کيسينجر، وزير خارجه پيشين آمريکا، نقل قول شده است که : اينکه مردمي گرسنه هستند، دليل کافي براي دادن غذا به آن ها نيست. بايد يک توجيه سياسي وجود داشته باشد. و اين به اين معنا است که همه کمکي که توسط واشنگتن عرضه مي شود، تاکنون با اين هدف طراحي مي شد که سود کشاورزان آمريکايي، شرکت هاي عمده و از جمله شرکت هاي تسليحاتي را فراهم کند. اين چنين برخوردي نمي تواند حلال مشکلات ريشه اي کشورهاي فقر زده باشد . بخشيدگي بدون قيد و شرط بدهي هاي کشورهاي فقير و مقروض جهان، بر داشتن موانع بر سر راه دسترسي کشورهاي در حال توسعه به بازار هاي کشورهاي صنعتي و عدم مداخله در سيستم سياست گذاري اين کشورها، از اولين قدم هايي است که مي توان براي بهبود شرايط زندگي مردم اين کشورها برداشت.
نيروهاي مترقي معتقدند که نبايد گذاشت که بخشودگي قرض هاي کشورهاي فقر زده با تحميل تجارت آزاد اثر خود را از دست بدهد. مادامي که قوانين تجارت جهاني توسط کشورهاي ثروتمند و ساختارهاي تحميلي تحت کنترل آنان نظير سازمان تجارت جهاني، صندوق بين المللي پول و يا بانک جهاني تدوين مي شوند، تجارت آزاد راه علاج کشورهاي جهان سوم نيست. راه علاج اساسي براي فقر و عقب ماندگي طرح و ساختمان يک جايگزين کارآ براي سيستم غيرعادلانه و نابرابر کنوني است که تنها هدف آن کسب حداکثر سود، بدون هيچگونه توجهي به تبعات آن براي کشورهاي در حال رشد، است.
اعانه نه، عدالت آري
به دعوت باب گلدوف خواننده و آهنگساز ايرلندي و از فعالان مبارزه با فقر که از مبتکران اين کنسرت ها بود، قرار است يک ميليون نفر در شب قبل از اجلاس سران گروه 8 که در ميان ملاحظات امنيتي فوق العاده انجام مي گيرد، در ادينبورو دست به تظاهرات صلح آميزي بزنند. مبارزان ترقي خواه اميدوارند که اين فعاليت ها سران گروه 8، را مجبور کند که موضوع فقر و برخورد جدي با آن را در دستور کار اجلاس خود قرار دهند. آنچه اهميت اين کنسرت ها را بر جسته مي کند اين است که جمعيت حامي و شرکت کننده در آن همان نيروي بالقوه اي است که از قيام سياتل در انتهاي قرن بيستم به مبارزه برضد جهاني شدن سرمايه داري پيوسته است. گرچه باورهاي سياسي اين توده وسيع انساني دقيقاٌ شکل کلاسيک نگرفته و فقط حاضر است به شيوه و شعارهاي خود، به مبارزه بر ضد بي عدالتي بپردازد، در کنار ضعف هاي مشخص کارزار آنان، اهميت تاريخي حضور شان در مبارزه سرنوشت ساز بر ضد نوليبراليسم و جهاني شدن را نبايد از نظر دور داشت.
منبع: ماهنامه مردم
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله