روایاتی از امام صادق (علیه السلام)

پیروان ما پرهیزگار و در پرستش پروردگار كوشا، باوفا، امانت دار و كنارگیر از دنیایند. پنجاه و یك ركعت نماز در روز و شب به جای می آورند و شبها را بیدار و روزها را روزه دارند. زكات دارایی خود را می دهند و حج خانه خدا می كنند و از هر ناشایستی دوری می نمایند.
دروغ می گوید آن كه گمان دارد از پیروان ماست و به جز ما تمسك می جوید.
كسی كه به درستی و از بن دندان «لا اله الا الله» گوید، به بهشت داخل می گردد و هنگامی كه «لا اله الا الله» را درست و از ته دل گفته كه با گفتن او دیگر گرد حرام نگردد.
پیروان علی (علیه السلام)مهربان و دانشمند و دارای گذشت اند. به ترك زیادی دنیا شناخته می شوند. پس در كتارهای خود پرهیزگاری و كوشش در مجاهده با نفس را پیش گیرند.
پیروان ما كسانی هستند كه صدایشان كوتاه است و از گوششان نمی گذرد و كینه آنها از دستهایشان رد نمی گردد {او به دیگری برخورد نمی كند} كار خود را بر دیگران بار نمی كنند .. پیروان ما در زندگی سبك بال هستند. آنها در دارایی شان برای دیگران حقی معلوم كرده اند و با یكدیگر انس می گیرند.

مهر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

ابوالحسن (علیه السلام)می فرماید: آن كه با پیروان ما ستیزه كند، با ما ستیزه كرده و هر كه با آنان مهر ورزد با ما مهر ورزیده است، چون آنان از خمیره ما آفریده شده اند. كسی كه آنها را دوست داشته باشد، از ماست و كسی كه دشمن ایشان باشد، از ما نیست.
پیروان ما به روشنایی ما نمی نگرند و در رحمت ما می گردند و با بخشش ما رستگارند.
اگر یكی از پیروان ما رنجور شود، ما هم به ناخوشی او رنجور می شویم و چون اندوهناك گردد ما هم اندوهناك می گردیم و به سرور او ما هم مسرور می شویم. اگر یكی از آنان وامی از خود به جا گذارد دادن آن وام بر ماست و چون دارای از او باقی بماند از تبار اوست.
پیروان ما نمازگزارانند و حج خانه خدا كنند. روزه های ماه مبارك رمضان را می گیرند و خاندان پیغمبر خویش را مهر ورزند و از دشمنانشان بیزاری جویند.
اینان پرهیزگارند و به آیین خود باور دارند.

امینان امت

امام باقر (علیه السلام)می فرماید: آیا كسی تنها به این كه بگوید كه خاندان پیغمبر رادوست دارم، دلخوش بوده و خود را از پیروان ما می پندارند؟ به خدا سوگند پیروان ما كسانی هستند كه از خدا بترسند و فرمانبری او را پیشه خود قرار دهند. آنان به فروتنی و ترس از خداوند و امانت داری و زیادی یاد خدا كردن و روزه و نماز به جای آوردن و نیكی به پدر و مادر كردن و رسیدگی به همسایگان درویش، وام داران و یتیمان نمودن و راستگویی، خواندن قرآن و زبان از عیوب مردم بازداشتن شناخته می شوند. اینان امینان ملت خود هستند. آیا برای مرد همین بس است كه بگوید: علی (علیه السلام)را دوست دارم و نزدیكی به او را می جویم! اگر او بگوید: پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)را كه از علی (علیه السلام)والا مقام تر است، دوست دارم و روش زندگانی او را سرمشق خود قرار ندهد و كارهای او را پیروی ننماید، این دوستی هیچ بهره برای او نخواهد داشت. از خدا بپرهیزید و آنچه را كه خدا فرمان داده به كار بندید.
بین خداوند و آفریدگانش خویشی نیست. دوست دارترین و پر ارج ترین مردم به نزد پروردگار، پرهیزگارترین آنهاست. همان كسی كه از كارهای پیشوایان دین پیروی می نماید.
بنده به خدا جز به فرمانبرداری از او نزدیك نخواهد شد.
تنها به گفتن این كه با مایید، از آتش رهایی نخواهید یافت و بر خداوند حجتی ندارید. هر كه فرمانبر خدا باشد، او دوست ما و با ما است و كسی كه فرمان خدا را نبرد، دشمن ماست و دوستی ما جز با كار و پرهیزگاری به دست نمی آید.

اراده گناه یا صواب؟

از امام كاظم (علیه السلام)پرسش شد از دو فرشته كه بر انسان گماشته شده، آیا هنگامی كه بنده ای اراده گناه یا صواب كند، می دانند؟
حضرت فرمود: آیا بوی بد و بوی خوب در پیش تو یكسان است؟ عرض شد: نه.
فرمود: هنگامی كه بنده، اراده كار خیر می كند، از او بوی خوش بلند می شود و فرشته راست به دیگری می گوید، دست نگهدار كه این بنده به كار نیك همت گماشته و هنگامی كه آن كار را انجام داد، زبان او قلم برای نوشتن و آب دهانش مركب خواهد شد و برایش ثبت خواهد نمود و وقتی كه به كار زشت، همت گمارد، بوی بد از او برخواهد خاست و فرشته چپ خواهد گفت: بایست كه این بنده به كار بد اراده كرده و چون به جا آورد، زبان او قلم و آب دهانش مركب خواهد شد و گناه را یادداشت خواهد كرد.

بالهای هراس

محمد حنیفه گوید: پس از جنگ جمل چون امیرالمومنین (علیه السلام)به بصره رفت، احنف پسر قیس طعامی تهیه نمود و به سوی امیرالمومنین (علیه السلام)و یارانش پیام فرستاده و دعوت نمود.
حضرت پذیرفت و به او احنف فرمود: یاران مرا پیش خوان، گروهی خاشع وارد شدند كه پوستشان خشك شده و پژمرده شده بودند.
احنف عرض كرد: یا امیرالمومنین (علیه السلام)چرا اینها بدین گونه اند؟ از كمبود مواد غذایی یا از ترس جنگ چنین حالی به آنان دست داده است؟
امیرالمومنین (علیه السلام)فرمود: یا احنف! خداوند گروهی را كه از ترس غافلگیر شدن و فرا رسیدن روز رستاخیز از دنیا كناره گیری كرده و سرگرم بندگی پروردگارشان شده اند، دوست دارد. آنها به عین الیقین در این دنیا قیامت را دیدار كرده اند، پیش از آن كه فرا رسد و جان خود را به كوشش واداشتند و چون بامداد روز رستاخیز را به یاد می آورند، پیش خود مجسم می كنند، آفریدگانی را كه از آتش خارج می شوند و همگی بر نزد خدای خود گردآمده و كارنامه در آشكار باز می شود و گناهان آنها رسوایی به بار می آورد. نفس هایشان از زیادی رنج كشیدن مانند سیلاب روان می شوند و یا این كه دلهای آنان به بالهای هراس به پرواز درآمده و خرد از سیر آنها می پرد و..