عکاسی در سفر
عکاسی در سفر
عکاسی در سفر

ترجمه: نفیسه مطلق

مقدمه:

ورود دوربین‌های دیجیتال خانگی اتفاق مهمی بود که به ارتقای سطح کیفی و کمّی عکاسی در دنیا منجر شد. امروزه خانواده‌ها لحظات بیشتری از زندگی‌شان را به ثبت می‌رسانند و با کمک شبکه‌های اینترنتی به سرعت دوستانشان را در این لحظات شریک می‌کنند.
در مدت تجربه عکاسی‌ام دوستان و آشنایان زیادی از علاقه شان به هنر عکاسی برایم گفته‌اند؛ از اینکه چقدر دوست دارند دیده‌ها و ایده‌هایشان را به تصویر بکشند و چقدر مشتاقند تا با آشنایی به فنون دوربین عکس های بهتری تهیه کنند.
بی شک امروزه دوربین عکاسی یکی از همراهان ثابت سفرهای ما است. این مجموعه، راهنمای خوبی ست برای عکاسی در سفر که نکات فنی زیادی را درباره عکاسی از طبیعت (صحرا، دریا، جنگل و...)، انواع پدیده‌های طبیعی (رعد برق، رنگین کمان، باران و ...)، و همینطور عکس های اجتماعی را شامل می‌شود. خواندن این مجموعه به شما یادآوری می کند که چه تصاویری ممکن است آلبوم عکس سفر آینده شما را جذاب تر و خاطره انگیزتر کند. در عین حال به نکاتی درباره آماده سازی وسایل عکاسی، نحوه منظم کردن و نمایش دادن عکس ها نیز اشاره می کند.

آماده سازی

انتخاب دوربین
انتخاب یک دوربین برای سفر بسیار مشکل به نظر می رسد چراکه دوربین قرار است برای مدت طولانی همراه شما سفر کند. در اولین مرحله باید برای خرید یک دوربین SLR و یا دوربین های کوچک point-and-shoot تصمیم بگیرید.
هرکدام از این دو نوع دوربین مزایا و معایبی دارد. در دوربین های SLR شما امکان تعویض لنزهای مختلف را دارید. البته این امکان می تواند جز معایب یک دوربین نیز محسوب شود چراکه این لنزها در دوربین های کوچک امروزی با کیفیت پایین تر با هم ادغام شده اند. (دوربین های SLR برای عکاسی حرفه ای امکانات بهتری را در اختیار شما می گذارد.)
سیستم منظره یاب دوربین های SLR به شما اجازه می دهد تا تصویر را به همان اندازه که هست و در عکس خواهید داشت ببینید اما اندازه ها در دوربین های کوچک point-and-shoot به ویژه هنگام استفاده از لنز تله تغییر می کنند. (دوربین های point-and-shoot تنوع بسیار زیادی در بازار دارد)
امکانات یک دوربین بسته به قیمت آن متفاوت خواهد بود اما آیا شما برای یادگیری تمام امکانات یک دوربین وقت خواهید گذاشت و یا به استفاده ی خودکار و اتوماتیک از دوربین بسنده خواهید کرد؟ جواب این سوال انتخاب و خرید یک دوربین را آسان تر می کند.

لوازم جانبی

بعد از خرید دوربین شما به دو وسیله ی جانبی احتیاج خواهید داشت:
1- کیف دوربین: اندازه ی کیف بسته به نیاز شما و تعداد ابزار های کمکی دوربین متغییر است. یک کیف کمری بهترین انتخاب برای دوربین های کوچک point-and-shoot است و یک کیف کوله برای حمل دوربین های SLR همراه با فلاش، چند لنز و فیلتر، بهترین انتخاب خواهد بود. کیف های ضد آب که محوطه ی داخل آن قابلیت تقسیم بندی شدن دارد بسیار مناسب یک سفر است.
2- سه پایه: سه پایه برای عکاسی در سفر الزامی ست چرا که به شما برای تهیه عکس هایی شفاف در نورهای ضعیف کمک خواهد کرد. البته در سفر هایی چون تور یک هفته ای دور اروپا، حمل سه پایه بسیار دردسر ساز خواهد بود اما درسایر موارد حداکثر سعی خود را برای داشتن یک سه پایه محکم ولی سبک بکنید. (سه پایه ها انواع و اندازه های مختلف دارند)

فیلترهای پولاریز

این فیلتر ها کمک بسیار بزرگی هستند برای عکاسانی که از دوربین های SLR استفاده می کنند چرا که با نصب این فیلتر بر روی لنز و چرخش آن می توانند بهترین وضعیت نور و رنگ را تشخیص داده و عکس هایی زیبا تهیه کنند.
این فیلتر ها با بالابردن کنتراست، اشباع رنگ ها و کاهش روشنایی بیش از حد، بر قدرت بصری تصاویر می افزایند. در عین حال فیلتر های پولاریز امکان آن را دارند تا انعکاس نور بر فضاهای شفاف و شیشه ای را از بین ببرد. برای مثال هنگام گرفتن عکس از یک ماهی در تُنگ و یا سوژه ای در پشت یک شیشه، می توانید از این فیلتر ها استفاده کنید.

عکاسی در سفر
بدون فیلتر پولاریز

عکاسی در سفر
با فیلتر پولاریز

لنز

انتخاب لنز برای عکس گرفتن از سوژه های مختلف به میزان تجربه و البته آگاهی شما از ویژگی های هر لنز بستگی دارد. لنزها به طور کلی با دو ویژگی از هم متمایز می شوند؛ فاصله ی کانونی که اکثرا با میلی متر اندازه گیری می شود و سرعت ثبت نور که دیافراگم نام دارد و نشانه ی آن حرف لاتین f می باشد .عدد کمتر دیافراگم بر توانایی بیشتر لنز برای ثبت تصاویر شفاف در محیط های کم نور دلالت دارد.
انواع لنز ها بر مبنای فاصله ی کانونی عبارتند از:

لنز نرمال:

این لنز عکس هایی با پرسپکتیو چشم های یک انسان تهیه می کند و معمولا طیف 45 تا 60 میلی متر را در دوربین های 35 میلی متری پوشش می دهد. سال های نه چندان دور لنز نرمال اولین لنز شما هنگام خرید یک دوربین SLR بود اما امروزه از میزان محبوبیت آنها کاسته شده است چرا که مردم ترجیح می دهند از لنزهای زوم با فاصله ی کانونی متغیر استفاده کنند.

لنز واید:

چشم انداز ها به وسیله ی این لنز وسیع تر به نظر می رسند و لنزهای 20 تا 35 میلی متری محبوبیت بیشتری نسبت به سایر لنزهای واید دارند. این لنز ها عکس هایی با عمق میدان واضح تر تهیه می کنند و برای عکاسی از مناظر، ساختمان ها و عکاسی در محیط های بسته کارایی بیشتری دارند.

لنز تله:

از فاصله ی کانونی 85 میلی متر به بالا جز لنزهای تله محسوب می شود. در این لنزها سوژه و فاصله های اطرافش فشرده به نظر می رسند و برای مثال می توانیم از لنز های سوپرتله در عکاسی از جانوران وحشی استفاده و چهره ی آنها را از نزدیک ثبت کنیم. متاسفانه هر چه عدد دیافراگم پایین تر باشد لنز بزرگ تر، سنگین تر و البته گران تر خواهد بود. شما باید لنز های تله را بر حسب بودجه و نیازتان برآورد و خریداری کنید. مثلا لنز 85 میلی متری برای پرتره بسیار مناسب است.

عکاسی در سفر
(انواع لنز)

لنز زوم:

این لنز ها با فاصله های کانونی مختلف ساخته می شوند و امروزه پرطرفدارترین لنز به شمار می آید. شما می توانید به جای حمل انواع لنز نرمال، تله و واید از یک لنز زوم با فاصله ی کانونی متغیر 105-28 میلی متری بهره ببرید و با اضافه کردن یک لنزتله زوم 210-80 تمام فاصله های کانونی را پوشش دهید.

نوردهی

نوردهی به معنای کسب نور کافی برای ثبت یک تصویر است. اگر به عکس بیش از حد نور برسانید تصویر شما کاملا از بین می رود و اگر از میزان نور بیش از حد کم کنید، تصویر در هاله ای از تاریکی فرو خواهد رفت. امروزه در اکثر دوربین های SLR و point-and-shoot سنسورهایی برای تعیین میزان نور به منظور ثبت یک عکس تعبیه شده است.
(در این تصویر شاهد انواع نوردهی به دوربین از طریق تغییر ISO و سرعت شاتر برای ثبت یک منظره هستید)

عکاسی در سفر

در واقع دوربین شما با اندازه ی گیری فاصله ی سوژه و بنا بر ISO تنظیم شده در دوربین، میزان نور لازم برای ثبت آن را اندازه می گیرد. دو عامل کنترل کننده ی نوردهی در دوربین، سرعت شاتر و دریچه ی دیافراگم است. سرعت شاتر بر اساس ثانیه اندازه گیری می شود و عدد بالاتر نور کمتری را به ثبت می رساند.
دیافراگم همانطور که قبلا توضیح داده شد بر مبنای f/stops اندازه گیری می شود و عدد کمتر نور بیشتری را کسب می کند. در واقع دیافراگم و سرعت شاتر دو دروازه بان برای ورود و ثبت نور در دوربین هستند. دانستن ارتباط این دو عامل بسیار مهم و اساسی ست. عمق میدان و ثبت سوژه ی در حال حرکت بستگی به تنظیم سرعت شاتر و عدد دیافراگم دارد.

ملاحظات

• دستگاه‌های بازرسی مجهز به اشعه ایکس در فرودگاه‌های کشورهای توسعه یافته بسیار پیشرفته هستند؛ در نتیجه امکان آسیب دیدن تجهیزات عکاسی شما منتفی است. اما در کشورهای کوچک و یا دورافتاده، تا حد ممکن سعی کنید مامور را برای عدم بازرسی دوربینتان با دستگاه مجاب کنید. البته در نظر داشته باشید که دوربین با یک یا دو بار عبور از دستگاه متوجه خطر جدی نخواهد شد. پس در صورت مجاب نشدن مامور بازرسی، صبور باشید و دوربین را تحویل دهید.
• تا حد امکان دوربین و تجهیزات مربوطه را با خود به داخل کابین ببرید و در غیر این صورت آن را در وسط چمدان با لباس یا پارچه های قطور پشمی جاسازی کنید.
• به تعداد کافی باطری و نگاتیو (چنانچه از نگاتیو استفاده می کنید) باخود همراه داشته باشید چرا که در مکان‌های توریستی این اقلام بسیار گرانتر از معمول عرضه می‌شوند.
• در صورت زیاد بودن وسایل از سه پایه‌های کوچک چند سانتیمتری استفاده کنید. این سه پایه‌ها کوچک، سبک و قابل تنظیم به حالت‌های عمودی و افقی هستند.

مطالعه قبل از سفر

یکی از مهمترین مقدمات سفر، مطالعه درباره محلی است که به آن مسافرت خواهید کرد. سعی کنید یک برنامه زمان‌بندی شده برای خودتان تهیه کنید هر چند ممکن است فرصت انجام تمام آنها را پیدا نکنید. چقدر باعث تاسف شما خواهد شد اگر ابزار مناسب برای تهیه عکس از یک آبشار دیدنی در مسیر همراه نبرده باشید تنها به علت اینکه از وجود آن بی‌خبر بوده‌اید.
(مجلات ویژه، بخش سفر روزنامه‌ها، کتابچه‌های راهنما از جمله منابع خوب و مفید برای به دست آوردن اطلاعات هستند. )
درباره وضعیت جغرافیایی، آب و هوایی، فستیوال‌ها و تعطیلات رسمی کسب اطلاع کنید. اگر به زبان آن کشور احاطه ندارید حتما و حتما کلمات و جملات ابتدایی در یک ارتباط ساده را یاد بگیرید. این جملات اکثرا در کتابچه‌های راهنما سفر هر کشور وجود دارد.
بهترین منبع برای کسب اطلاعات جزیی کسانی هستند که قبلا به آن منطقه سفر کرده اند. مردم دوست دارند دیده‌ها و شنیده‌های خود را با دیگران قسمت کنند. وبلاگ‌ها و تالارهای گفتگو با موضوع‌های سفر بهترین منابع اینترنتی خواهند بود.

یک مجله از سفرهایتان درست کنید

عکس های شما باید چیزی بیش از یک مجموعه عکس نامنظم از سفرهایتان باشد. به آنها نظم ببخشید هر چند شبیه یک داستان دنباله دار از کار در نیاید اما می‌توانید آنها را تقسیم بندی و برایشان عنوان‌هایی انتخاب کنید. هر سفر شروع ، میانه و پایانی دارد و اگر آنها را با نظم به نمایش در آورید برای شما با معناتر و برای بینندگان جذاب تر خواهد بود.
اگر دوربین شما امکان ثبت تاریخ عکس ها را دارد برای هر روز تاریخ شروع و پایانی مشخص کنید. عکس هایی که نمایانگر احساس همسفرهایتان است را در کنار مناظر و عکس های دیگر قرار دهید؛ عکس های لحظات شاد، خستگی، سرخوشی. این عکس ها آلبوم شما را جذاب و بیننده را به دیدن عکس ها ترغیب می‌کند.
اگر عکس هایتان را در آلبوم قرار می‌دهید بعضی از نشانه‌ها مانند بلیط‌ها، صورت حساب رستوران، بروشور یک موزه و غیره می‌تواند آلبوم را جذاب و دیدنی کند. در آخر اینکه از نمایش دادن عکس هایتان و درخواست نظر سایر عکاس‌ها امتناع نکنید. از تجربه دیگران استفاده کنید و تجربه‌های خودتان را در اختیارشان بگذارید.

5 نکته برای عکاسی در سفر

نوشته: Andrew Hudson
مارسل پروست رمان نویس فرانسوی در بیوگرافی خودش نوشته است: سفر برای اکتشاف دنیاهای جدید بازدید از سرزمینهای جدید نیست، بلکه یافتن چشمهایی جدید است. این نصیحت پروست، پندی برای زندگی بوده، ولی میتوان آنرا به عکاسی در سفر نیز تعمیم داد. اخیرا من دارم سعی میکنم که با چشمهایی جدید یا نگاهی تازه، عکاسی کنم. در این مقاله شرح خواهم داد که برای یک سفر عکاسی یا گرفتن عکس هایی جالب در یک سفر چه باید کرد.
چند سال قبل، من از کارم کناره گرفتم تا به صورت تمام وقت به گرفتن سلسله عکس هایی بپردازم که برای نوشتن کتابی در زمینه راهنمایی عکاسان در سفر بنام اسرار عکاسی احتیاج داشتم. انجام این کار ابتدا خیلی سر راست و راحت به نظر می رسید، من تنها نیاز داشتم تا از نماهای کلاسیک در مناطق مورد نظرم عکاسی نمایم. ولی به زودی فهمیدم که دیدگاه آماتوری من برای انتشار یک راهنمای مناسب، کافی نیست! یک کتاب عکاسی به عکس هایی بالاتر از یک آلبوم شخصی نیاز دارد و من می بایست عکس هایم را قویتر، رنگین تر، مهیج‌تر و امیدوارکننده‌تر می‌کردم. در طی این مطالعه و بررسی، من توانستم ابعاد مختلف این مهارت را که برای حرفه‌ای شدن نیاز بود کشف نمایم و بتوانم عکس هایی بگیرم که برای انتشار مناسب باشد، نه اینکه تنها به درد ثبت خاطرات گذشته بخورد. همانند آنچه که پروست گفت، من به مناظر و مکانهای جدید برای عکاسی نیاز نداشتم، بلکه نیاز به چشمهایی جدید یا نگاهی تازه داشتم.
اولین گام این بود که هدف خودم را بهتر بشناسم. من شروع به مطالعه کتابهای سفرنامه و مجلات راجع به مسافرت نمودم تا دریابم چه جور عکس هایی به نظرم جالبتر می آیند. بقول معروف کار را از انتها آغاز کردم. من بهترین عکس هایی را که می بافتم تجزیه و تحلیل می کردم تا بفهمم که راز زیبایی و جذابیت آن کار در چیست و چرا این عکس ها، از عکس هایی که من می‌گیرم جذابترند. این کار خیلی وقت‌گیر بود ولی من این کار را برای بهبود عکاسی‌اتان به شدت توصیه می‌کنم. عکس هایی که من را جذب می‌کرد رنگهایی زنده، ترکیب‌بندی ساده، استفاده مناسب از نور، نمایش عمق سه بعدی و نگاهی غیر معمول و جالب به یک مکان معروف و شناخته شده داشتند.
بعد از اینکه دریافتم به دنبال چه چیزی هستم، به مطالعه کتابها و مجلات عکاسی پرداختم تا مهارتهای مورد نیازم را یاد بگیرم. قدم نهایی این بود تا آموزه‌هایم را به عمل برسانم، و با انجام تمرین و گرفتن عکس های فراوان به مهارت عملی لازم برسم. مانند بسیاری از مهارتها، در عکاسی نیز تمرین کار را کامل می کند و تمرین بخش لذتبخش کار است. من در این مرحله مرتب از نتیجه کار خود نکات جدیدی می‌آموختم و با مقایسه کارهایم با کارهای دیگران که برایم جالب بودند، نکات قوت و ضعف عکس های خودم را مشخص می کردم. در این نوشتار به پنج نکته که شما را در بهبود عکس های سفرتان کمک می‌نماید اشاره خواهم نمود.
1- تاثیرگذاری عکس
یک عکس عالی چشمها را می‌رباید و شما را مجبور می‌کند از مرق زدن کتاب دست برداشته و به عکس خیره شوید. در حالی که ممکن است یک عکس هزاران کلمه حرف داشته باشد ، ولی من فکر می‌کنم یک عکس خوب عکسی است که بیننده با دیدنش بی اختیار و از روی تعجب بگوید :وای!
کلید تاثیرگذاری بصری در 4 چیز است: سادگی، رنگ، نور و عمق
1- 1- سادگی. من وقتی به بسیاری از عکس ها نگاه میکنم، چیزی که بیشتر از بقیه فدا شده است سادگی است و عکس درهم و برهم است. برای القای یک پیام واضح باید یک عبارت ساده و موجز بگویید: کم گوی و گزیده گو! بخشهای غیر ضروری عکس هایتان را ببرید و توجه بیننده را به سمت اساسی‌ترین اجزاء عکستان معطوف نمایید. تنها برای اینکه سوژه مورد نظرتان پس زمینه ای داشته باشد، بخشی از اطراف آنرا باقی بگذارید. درهم ریختگی را از عکستان دور کنید، بخصوص آنرا از لبه‌های عکس دور نمایید. به سادگی با گرفتن عکسی از فاصله نزدیکتر به سوژه و استفاده از یک لنز زاویه باز و یا زوم بیشتر با یک لنز تله میتوانید المانهای ناخواسته را از کادرتان خارج کنید.
مثلا من هنگام عکاسی از یک بنای زیبا دوست دارم از یک پیش زمینه قوی و یک لنز 28 م.م. استفاده نمایم. ساختمان را در یک سوم بالای عکس قرار می دهم و دو سوم باقیمانده عکس را با گلهای رنگی یا استخر جلوی آن پر می‌کنم. من دوست دارم که پایین کادر را با آن زیبایی بی پایان ببندم. ضمنا با استفاده از یک دیافراگم کوچک مثل f22 همه چیز را در فوکوس نگاه می دارم.
1-2 - رنگ. راه مورد علاقه من برای افزایش تاثیر پذیری عکس ها، پررنگ و زنده کردن رنگها است. من عکس هایی که در آن قرمزی ماشینهای مسابقه‌ای، آبی آرام بخش آسمانی، زردهای با طراوت و سبزهای دلپذیر دارند را دوست دارم. باز تاکید میکنم، سادگی کلید تاثیر گذاری است، سعی نمایید برای تاثیرگذاری بیشتر تعداد و نوع رنگهای موجود در عکستان را حداقل نمایید. بطور کلی عکس، یک موضوع اصلی دارد و یک رنگ اصلی. تنها بر روی یکی از سه رنگ اصلی تمرکز نمایید:قرمز، آبی یا زرد. این رنگ های غالب بهترین توازن را با رنگهای مکمل خود برقرار می نمایند:قرمز با سبز، آبی با نارنجی و زرد با بنفش.
برای سالهای متمادی، من از رنگهای چشمگیر در عکس هایم استفاده نمی کردم و این بسیار مخرب بود. از انواع فیلتر و محدوده بندی نور استفاده می کردم، ولی هیچکدام درست کار نمی کرد. ولی بالاخره راز کار را پیدا کردم که در یک کلمه نهفته بود:
رنگ های شاداب و زنده (Velvia). با استفاده از اسلاید رنگی با رنگهای شاداب و اشباع ناگهان عکس های آماتوری بی رمق من به عکس های حرفه ای با رنگهای زنده تبدیل شد. این دریافت شبیه یک الهام حیات بخش بود. (در دوربین های دیجیتال معمولا یک مد رنگی Velvia وجود دارد که رنگ هایی با اشباع بیشتر و غنی تر ایجاد میکند.- م.)
دو حربه دیگر برای زنده‌تر کردن رنگها وجود دارد که هر دو بسیار ساده‌اند. اول این از یک فیلتر پلاریزه استفاده نمایید که قیمت بالایی هم ندارد. من در بیشتر عکس های روز در هوای آزاد، از فیلتر پلاریزه برای پررنگ تر کردن آبی آسمان استفاده می‌کنم. ضمنا این فیلتر انعکاس سطوح را کم می ‌کند و باعث می شود تا رنگ سطوح درخشان و زنده‌تر به نظر آید. دوم اینکه عکستان را در طیف‌های متوسط تنظیم نمایید. برخلاف چشم انسان، فیلم عکاسی دارای محدوده دینامیکی کوچکی است که فقط می تواند محدوده باریکی از سطوح روشنایی را ثبت نماید. بنابر این سعی نمایید اجزائی را که از سایرین خیلی روشن تر یا تیره تر هستند در نظر نگیرید و طیفی متعادل در میان کادر را برای نورسنجی استفاده نمایید.
1- 3- نور. استفاده خوب از نور رمز عکس های برنده است. استفاده موثر از نور روز می تواند رنگهای عکستان را نیز بهبود بخشد. رمز عکس هایی مانند عکس های نشنال جئوگرافیک این است که وقتی نور خورشید طلائی است - ساعات ابتدایی بعد از طلوع آفتاب یا نور قبل از غروب – عکس بگیرید. عکاسان حرفه‌ای این زمان را ساعات جادوئی می‌نامند. با نزدیک شدن خورشید به افق، نور خورشید مجبور است مسیر بیشتری را در هوا و از جمله از میان لایه ازون، گرد و غبار و بخار آب عبور نماید. بنابراین طول امواج واقع در انتهای طیف آبی پراکنده شده بیشتر از امواج واقع در انتهای طیف قرمز جذب می‌شوند. بنابر این نور خورشید ابتدا به زردی و سپس رفته رفته به سرخی می‌گراید. این نور طلایی منظره شما را با رنگی آتشین نقاشی نموده و تصاویری حیرت‌انگیز ایجاد می کند. ضمنا نور کمتر محدوده روشنایی منظره را کمتر نموده و به دوربین امکان ثبت بهتر رنگ ها را می دهد.
1- 4- عمق. در عسکهایتان اجزایی که عمق را نشان می‌دهند بگنجانید تا عکس های دو بعدی را به سه بعدی تبدیل نمایید. مثلا با ترکیب یک پس زمینه جداگانه با یک سوژه بسته، سوژه و زمینه آن را در صفحات جداگانه‌ای قرار دهید. دنبال یک سری خطوط راهنما همانند یک دیوار، نرده یا جاده بگردید تا بیننده را به درون عکس بکشید. با عکاسی در ساعات جادوئی با ایجاد سایه‌های طویل‌تر شکل و بافت بهتری ایجاد نموده و به جدایی سوژه از زمینه کمک می‌نماید.
2- تحقیق نمایید.
هر چه بیشتر در مورد محل مورد عکاسی تحقیق نمایید عکس هایتان بهتر خواهد شد. قبل از بازدید از یک محل، دنبال مطالبی در مورد آنجا بگردید. بسیاری از شهرها و کشورها و مناطق توریستی دارای سایت یا دفاتر خاصی هستند که میتوانند اطلاعات خوبی به همراه عکس هایی از مکان مورد نظر در اختیار شما قرار دهند. دفترچه‌های رنگی راهنمای مسافرین و کتابهای عکس مکانهای مورد نظر دارای عکس های زیادی از آن منطقه خواهد بود. ضمنا می توانید با استفاده از چند کلمه کلیدی خاص، به جستجوی مطالب و عکس های منطقه مورد نظر در اینترنت بپردازید.
وقتی به محلی وارد می‌شوید، قفسه عکس های کارت پستال، کتابهای عکس یادگاری، دفاتر محلی اطلاعات توریستی را جستجو کنید و با رانندگان تاکسی و خدمه هتل صحبت نمایید تا اطلاعات بیشتری در مورد محل به دست آورید و آماده بکارگیری دوربینتان شوید.
من قبل از بازدید از هند، یک کتاب عکس پیدا کردم با عکسی فریبنده از تاج محل که از روی رودخانه گنگ گرفته شده بود. وقتی من به آن محل معروف رسیدم هیچکس حتی کارکنان اطلاعات توریستی نمی دانستند که چگونه می‌توان به رودخانه دسترسی پیدا کرد. بطور اتفاقی یک راننده تاکسی اطلاع داشت و توافق کرد که قبل از طلوع آفتاب مرا به آنجا ببرد. ما از میان یک کوچه باریک گذشتیم و به لب رودخانه رسیدیم که در آنجا همه چیز ویرانه و متروکه بود و جز یک خانه کوچک چیزی وجود نداشت. درست هنگامی که خورشید شروع به طلوع کرد، مردی از آن خانه برای سیگار کشیدن بیرون آمد. بعد از اجازه گرفتن از او، چند عکس از او که از طلوع آفتاب و پک زدن به سیگار لذت می‌برد گرفتم. این عکس که در آخرین سفر آماتوری‌ام گرفتم یکی از عکس های مورد علاقه من است و در زمره یکی از عکس های مورد توجه و پرمباحثه نشنال جئوگرافیک قرار گرفت.
نوشته: Andrew Hudson
3- منطقه را بگردید.
قبل از گرفتن عکس، 2-3 ساعت در محلهای اصلی مورد نظر بگردید. لیستی از نماهایی که باید عکاسی کنید تهیه نمایید و با استفاده از نقشه برنامه ریزی نمایید تا چگونه محلهای مختلف را در بهترین شرایط نوری اشان مجددا جهت عکاسی بازدید نمایید. معمولا بهتر است محلهایی که رو به شرق هستند را در صبح هنگام یکه خورشید در شرق طلوع می کند عکاسی نمایید و محلهایی که رو به غرب هستند را در بعد از ظهر. (در نیمکره شمالی محلهایی که رو به جنوب هستند در زمستان هنگام طلوع خورشید که خورشید جنوبی‌تر است دارای نور بهتری هستند و مکانهایی که شمالی هستند در تابستان که خورشید شمالی تر است نور مناسبتری دارند.)
برای اینکه موقعیت خود را خوب بشناسید و ارزش آنرا احساس نمایید وقت کافی بگذارید. بیشتر مردم عادت دارند یک عکس بگیرند و سپس به سمت موقعیت دیگری حرکت کنند، ولی من توصیه می کنم زمان بیشتری در جای خود بمانید و منظره را از درون منظره یاب دوربین خود بررسی نمایید. برای پیدا کردن زمینه و پیش زمینه بهتر و نیز تغییر کادر و ترکیب بندی عکس جوانب کار را بررسی نمایید.
من وقتی در حال عکاسی کلیسای میسیون دولورز در سانفرانسیسکو بودم یک گروه توریستی وارد کلیسا شد. هر کدام از توریستها تعدادی عکس استاندارد از کلیسا گرفتند و آنجا را ترک کردند. من بیشتر توقف کردم و سالنهای جانبی و معماری پر زرق و برق اسپانیایی آن را با دقت بررسی کردم. این زمان اضافی که من صرف کردم باعث شد تا عکسی که از این سالن گرفتم به عنوان عکس روی جلد کتاب رسمی راهنمای بازدید کنندگان از سانفرانسیسکو انتخاب شد.
4- هویت عکس را مد نظر داشته باشید.
هنگامی که من انتشار عکس های سفرم را شروع کردم متوجه شدم که همه ویرایشگران عکس در عکس ها به دنبال موضوع مشترکی می کردند: مردم. با اضافه کردن یک یا دو نفر از مردم هر منطقه در عکس ها یک نقطه ارتباط قوی برای بیننده بوجود می‌آید، انگار که خودش را در آن محل احساس می‌کند. همچنین با این کار احساسی از اندازه اشیاء و اجزاء عکاسی شده برای بیننده بوجود می‌آید، مثلا با وجود چند نفر در محوطه یک بنای قدیمی یا پای یک آبشار بیننده بزرگی و ابعاد آنها را متوجه می شود.
ضمنا در این سفرها، فستیوالها، کارناوالها یا مراسمی که مردم در آن حضور دارند از دست ندهید، معمولا لباسهای رنگارنگ یا محلی و آداب و رسوم هر منطقه مناظری خوشایند و جذاب را برای عکس شما فراهم می‌آورد.
5- به دنبال تنوع باشید
تنوع بخش مهمی از زندگی و همچنین عکاسی است. تصور نمایید که عکس هایتان به عنوان یک گروه عکس چطور به نظر می‌رسند. سعی نمایید تا شیوه‌های مختلفی برای عکاسی انتخاب نمایید، مناظر زاویه باز را با تصاویر خاص دارای جزئیات دقیق ترکیب نمایید، عکس های روز را با شب و عکس های پرتره را با عکس های انتزاعی... خلاصه اصل تنوع را در نظر داشته باشید.
وقتی در یک شهر گردش می کنید، دنبال چند دسته از موضوعات مختلف باشید، نظیر علائم، چشم‌اندازها، لحظات خاص، ساختمان ها، مردم، مناظر خیابانی، فستیوالها، مکان های مقدس و عبادت گاهها، سواحل دریاچه‌ها و مناظر دریا، غذاها و غیره. خود را محدود به عکاسی از یک موضوع تنها مثلا ساختمان ها نکنید. به دنبال نماهای غیر مرسوم از مناظر و سوژه‌های مشهور باشید، مانند نماهایی که چند نماد تصویری را یکجا نشان می‌دهند. مثلا من در لندن سعی کردم یک کافه مدرن را همراه با یک باجه تلفن قدیمی در یک عکس بگیرم. به یاد داشته باشید وقتی شما عکس هایتان را به دوستان و خانواده‌اتان نشان می‌دهید، می‌خواهید داستان سفرتان را تعریف نمایید. بنابر این فراموش نکنید که بخش های عادی‌تر سفرتان را هم به تصویر بکشید، پیزهایی مثل نشانه‌ها، حمل و نقل و رستوران ها تا بتوانید آنچه را که دیده‌اید برای آنها بازگو نمایید و تنوع بیشتری به کار خود ببخشید.
من امیدوارم که این نوشتار مختصر به شما ایده جدیدی بدهد تا آنرا در سفر بعدی خود تجربه نمایید. این نکات عکاسی مرا در حد قابل توجهی بهبود دادند. فقط آنچه را که پروست گفت به خاطر داشته باشید: تنها به دنبال مناظر جدید نباشید، بلکه دنبال چشمهای جدید برای دیدن باشید.
منبع:http://www.photosecrets.com


نسخه چاپی