دماي 20درجه c ( سانتي گراد )، از سوي متخصصين به عنوان دمايي مناسب براي اتاق کودک از همان دوران نوزادي شناخته شده است، معمولاً کودک هواي گرم و مطبوع را به هواي سرد ترجيح مي دهد، اما به اين نکته نيز بايستي توجه شود که هواي خيلي گرم نيز علاوه بر اين که موجب خشک شدن مخاط حلق و بيني گرديده و از اين طريق زمينه ابتلا به بيماري هاي تنفسي در کودک را آماده مي سازد، باعث عرق کردن و بيقرار شدن او نيز مي گردد.
درجه حرارت اتاق کودک را مي توان به راحتي با نصب دماسنجي درآن کنترل نمود. البته تا حد امکان بايستي همه فضاي خانه از دماي يکساني برخوردار باشد تا بدين ترتيب بردن کودک از اتاقي به اتاق ديگر موجب سرماخوردگي او نشود.
شايان ذکر است که يکي از مهمترين دلايل سرماخوردگي، تغييرات ناگهاني دما از يک محيط به محيط ديگر است.
همزمان با کنترل درجه حرارت اتاق نوزاد، تنظيم درصد رطوبت نيز از اهميت ويژه اي برخوردار است. بدين منظور رطوبتي در حدود 40 تا 55 درصد بسيار مناسب است. البته در فصل زمستان، درصد رطوبت را بايد تا حدي کاهش داد، اما اين کاهش نبايد طوري باشد که شيشه ها ديگر بخار نکنند. بنابراين روشن کردن دستگاه بخور و يا قرار دادن يک کتري يا هر ظرف حاوي آب ديگري بر روي شوفاژ يا بخاري به منظور تأمين رطوبت کافي امري ضروري است.
درفصل سرما که وسايل گرمازا مرتباً روشن مي باشند، از مقدار اکسيژن موجود در هواي داخل منزل کاسته مي شود، بنابراين مي توان با بردن کودک به اتاقي ديگر و بستن درآن و بازکردن يکي از پنجره ها هواي داخل را تعويض نمود.
منبع: کتاب کودک من