شيخ نجم الدين ابي القاسم جعفر بن حسن بن يحيي بن حسن بن سعيد هُذلي حلي (676 ه.ق).
زندگي نامه و اظهار نظرها:
ترجمه مؤلف در بخش کتب فقهي بيان شده است.
معرفي اجمالي كتاب:
اين كتاب يكي از معتبرترين متون فقهي شيعه تا به امروز شناخته شده است. در همه ابواب فقه با ترتيب عبادات، عقود، ايقاعات، احكام كه بين مؤلفين اماميه معروف است، نوشته شده است. تا مدتها قبل از اين كتاب از متون درسي بوده و حتي يكي از متون درسي فقه مذهب جعفري ـ عليه السّلام ـ در كنار ساير مذاهب چهارگانه در دانشگاه الازهر مصر مي باشد. در اين كتاب مؤلّف صورت واضح و روشني از فقه اماميه را ارائه داده است و در واقع كتاب شرايع الاسلام خودش را در اين كتاب خلاصه كرده است. و با الفاظ قابل فهم و عبارات متداول به ذكر خلاصه اي از مذهب فقهي اماميه پرداخته و فروعات و شاخه هاي فرعي فقه اماميه را بيان مي فرمايند.
وضعيت نشر:
اين كتاب در يك جلد به زبان عربي از طرف مؤسسه بعثت قم در سال 1402 (چاپ دوم و چاپ سوم آن در سال 1410) به چاپ رسيده است.[1]
