ماهواره‌های سامانه موقعیت‌یاب جهانی (GPS)، به انتشار سیگنال های رادیویی می پردازند تا به گیرنده های جی‌پی‌اس این امکان را بدهند که به تعیین موقعیت و زمان همگام شده بپردازند.

ساختار سیگنال جی‌پی‌اس

سیگنال های جی‌پی‌اس، شامل سیگنال های مسافت یابی، به منظور اندازه گیری فاصله تا ماهواره مورد استفاده قرار می گرفت و داده های نجومی برای محاسبه موقعیت ماهواره در مدار استفاده می شد. سیگنال های جی‌پی‌اس همچنین اطلاعات در خصوص زمان و وضعیت منظومه ماهوارهای را در بر می گیرد.

سیگنال های اصلی جی‌پی‌اس

طرح اصلی جی‌پی‌اس، شامل دو کد مسافت یابی می باشد: کد عادی/اکتسابی یا C/A، که بدون هیچ گونه محدودیتی برای عموم آزاد است و کد کنترل شده دقت یا کد P، که معمولاً برای کاربردهای نظامی رزرو می شود.

کد عادی / اکتسابی

کد C/A، عددی شبه تصادفی و طولانی برابر با 1023 بیت می باشد (PRN) که هنگامی که با 023/1 مگابایت در ثانیه منتقل شد مخابره فرستاده شد، در هر یک هزارم ثانیه تکرار می شود. اعداد شبه تصادفی شامل ویژگی بارزی هستند؛ این اعداد تنها هنگامی که دقیقاً در یک ردیف هستند (در یک خط، هم تراز، هم سو)، با هم جفت می شوند و یا این که به شدت با هم همبستگی دادند (مرتبط هستند). هر ماهواره تنها یک کد PRN منحصر به فرد را انتقال می دهد (مخابره می کند، می فرستد). به عبارت دیگر، هر کد PRN تا حد بسیار زیادی نسبت به کد دیگر از پارامترها یا بخش های مستقل ساخته شده است. این نوعی از دسترسی چندگانه طبقه بندی کد (CDMA) است که به دستگاه گیرنده امکان می دهد تا ماهواره های چندگانه بر روی فرکانس مشابه را تشخیص دهد.

کد دقت

کد دقت، همچنین عددی شبه تصادفی (PRN) نیز می باشد، هرچندکه کد PRN کد P مرتبط با هر ماهواره دارای طولی برابر با 1012*1871/6 بایت (معادل 000،000،100،187،6) می باشد و تنها یک بار در هفته تکرار می شود (با سرعت انتقال 23/10 مگابایت در ثانیه). طول نهایی کد P، موجب افزایش همبستگی و حذف هرگونه ابهام دامنه ای درون منظومه شمسی می شود. اما، این کد آنقدر طولانی و پیچیده است که اعتقاد بر این بود که گیرنده نمی تواند به طور مستقیم این سیگنال را به تنهایی دریافت کند و از نظر زمانی با آن انطباق داشته باشد. انتظار بر این بود که گیرنده در ابتدا باید مانع کد C/A نسبتاً ساده شود و سپس، بعد از دستیابی به زمان جاری و موقعیت تقریبی، با کد P هماهنگ شود. با در نظر گرفتن این که C/A PRNها برای هر ماهواره منحصر به فرد هستند، عدد شبه تصادفی کد P در واقع بخش کوچکی از یک کد P اصلی به طول تقریبی 14 10*35/2 بیت (معادل 235،000،000،000،000 بیت) می باشد و هر ماهواره بخش اختصاص یافته کد اصلی اش را مکرراً ارسال می کند. به منظور جلوگیری از استفاده کاربران غیرمجاز و یا به طور بالقوه مانع شدن از سیگنال های نظامی از طریق مراحلی که حقه بازی نامیده می شود، تصمیم گرفته شد که کد p به صورت رمز درآورده شود. برای رسیدن به این هدف، کد P با کد W، یک ترتیب ویژه رمزنگاری، تعدیل شد و در نتیجه آن، کد Yپدید آمد. کد Y همان چیزی است که ماهواره ها پس از آن که واحد ضد حقه بازی در وضعیت "وصل" تنظیم شد، ارسال می شود. سیگنال رمزنگاری شده با کد (P(Y نمایش داده می شود. جزییات کد W فاش نشده اند، اما این فرضیه بوجود آمده است که این کد در (به طور تقریبی) 20 کیلو هرتز با کد P به کار برده می شود.

پیام جهت یابی

علاوه بر کدهای مسافت یابی PRN، یک گیرنده نیاز دارد تا اطلاعات جزیی در خصوص موقعیت و شبکه هر ماهواره را بداند. در طرح جی‌پی‌اس چنین اطلاعاتی بر روی هر دوی کدهای مسافت یابی C/A و (P(Y در 50 بیت در ثانیه، تنظیم شده است که پیام جهت یابی نامیده می شود. پیام جهت یابی از سه جزء اصلی ساخته شده است. نخستین بخش، تاریخ و زمان جی‌پی‌اس به علاوه وضعیت ماهواره و علامتی از سلامت آن را شامل می شود. بخش دوم اطلاعات اوربیتال که اطلاعات نجومی نامیده می شود را در بر می گیرد و به گیرنده اجازه می دهد تا موقعیت ماهواره را محاسبه کند. سومین بخش، که تقویم نجومی نامیده می شود – شامل اطلاعات و وضعیت تمامی ماهواره ها را در خصوص موقعیت و اعداد PRN، می شود. از آنجایی که اطلاعات نجومی به میزان بسیار زیادی به تفصیل شرح داده شده است و اعتبار آن برای بیشتر از 30 دقیقه در نظر نگرفته شده، اطلاعات تقویم نجومی عمومی تر و برای هفته ها دارای اعتبار می باشد. تقویم نجومی در تعیین این که کدام ماهواره باید جستجو شود، به گیرنده کمک می کند و فقط یک بار، گیرنده هر سیگنال ماهواره را به نوبت به کار می برد، آن سپس داده های نجومی را مستقیماً از ماهواره انتقال می دهد. موقعیتی که با استفاده از هر ماهواره تثبیت می شود، را نمی توان محاسبه کرد تا زمانی که گیرنده یک کپی کامل و دقیق از اطلاعات نجومی ماهواره را دارد. پیام جهت یابی، خود از ساختاری 1500 بیتی ساخته شده است که به پنج زیرساختار 300 بیتی تقسیم شده است که هر کدام در 50 بیت در ثانیه منتقل می شوند (بنابراین هر زیرساختار به 6 ثانیه برای انتقال نیاز دارد.
• زیرساختار 1، تاریخ و زمان GPS به علاوه موقعیت و سلامت ماهواره را شامل می شود.
• زیرساختارهای 2 و 3، هنگامی که ترکیب می شوند، شامل انتقال داده های نجومی ماهواره می گردند.
• زیرساختارهای 4 و 5، هنگامی که ترکیب می شوند، 25/1ام تقویم نجومی را در بر می گیرد؛ بدین معنی که کل ارزش داده های 25 ساختار، برای کامل کردن 15000 بیتِ پیام تقویم نجومی مورد نیاز هستند.

اطلاعات بسامد:

برای کدهای مسافت یابی و پیام جهت یابی تا از ماهواره به گیرنده برسند، آنها باید در یک بسامد حامل تعدیل شوند. در مورد طرح GPS اصلی، دو بسامد مورد استفاده قرار می گیرند؛ یکی در 42/1575 مگاهرتز، کهL1 نامیده می شود، و دومی در 60/1227 مگاهرتز، که L2 نامگزاری شده است. کد C/A بر روی فرکانس L1 به عنوان یک سیگنال 023/1 مگاهرتزی منتقل می شود که یک شیوه مدولاسیون کلید انتقال فاز بی (BPSK) استفاده می کند. کد(P(Y بر روی هر دوی فرکانس های L1 و L2 منتقل می شود که به عنوان یک سیگنال 23/10 مگاهرتزی از مدولاسیون BPSKی مشابهی استفاده می کند، هرچند که حامل کد(P(Y، یک چهارم حامل C/A است، و معنی آن این است که ˚90 خارج از فاز قرار دارد. گذشته از ... و پایداری افزایش یافته برای فرستادن پارازیت، منفعت بسیار مهم داشتن دو فرکانس که از یک ماهواره منتقل می شود، توانایی اندازه گیری مستقیم و بنابراین جابجا کردن و انتقال است، یعنی خطای تاخیر طبقه یونسفر برای آن ماهواره.
بدون چنین اندازه گیری، یک گیرنده جی‌پی‌اس باید از یک طرح عام استفاده کند و یا از منبعی دیگر تصحیحات طبقه یونسفر را دریافت کند (منبعی همانند سیستم افزایش فضای پهناور یا EGNOS). پیشرفت ها در فناوری، که در هر دوی ماهواره های جی‌پی‌اس و گیرنده های جی‌پی‌اس استفاده می شود، تاخیر طبقه یونسفر را به منبعی بزرگ‌تر برای خطا در سیگنال، تبدیل می کند. توانایی گیرنده در انجام این اندازه گیری می تواند به طور معنی داری دقیق تر باشد و به طور نمونه به آن به عنوان یک گیرنده فرکانس دوگانه اشاره شود.

سیگنال‌های جی‌پی‌اس مدرن

با داشتن توانایی کاملاً عملیاتی در دسترس در 17 جولای 1995، جی‌پی‌اس اهداف طرح اصلی خودش را کامل کرده است. اما پیشرفت های دیگر در فناوری و تقاضاهای جدید بر روی سیستم موجود، به تلاش برای "مدرن کردن" سیستم GPS منتهی شد. اعلام هایی از معاون رییس جمهور و خانه سفید در 1998، از وقوع آغاز این تغییرات خبر می داد و در سال 2000، کنگره آمریکا دوباره این تلاش را اعلام کرد که با نام GPS III به آن اشاره می شود. این پروژه ایستگاه های زمینی جدید و ماهواره های جدید را در بر می گیرد، با سیگنال های جهت یابی اضافی برای هر دوی کاربران نظامی و غیرنظامی و کمک می کند به بهبود دقت و در دسترس بودن برای همه کاربران. یک هدف 2013 برقرار شده است با انگیزه¬هایی که برای پیمان کاران پیشنهاد می شود اگر آنها بتوانند آن را تا 2011 کامل کنند.

L2C

یکی از نخستین اعلام ها، افزایش یک سیگنال جدید برای استفاده غیرنظامی بود، تا بر روی بسامدی متفاوت از بسامد L1 منتقل شود و برای سیگنال عادی اکتسابی (C/A) مورد استفاده قرار گیرد. سرانجام، این سیگنال L2C می باشد؛ و نام آن به این دلیل است که بر روی فرکانس L2 منتشر می شود. از آنجا که آن به سخت افزاری جدید بر روی ماهواره نیاز دارد، تنها به‌وسیله آنچه IIR-M مانع، نامیده می شد منتقل می گردد و سپس ماهواره ها را طراحی می کند. سیگنال L2C با فراهم آوردن بهبود دقت پیام رسانی به کار گرفته می شود که دنبال کردن سیگنال را آسان می کند و در مورد تداخل محلی، به عنوان یک سیگنال اضافی عمل می¬کند. برخلاف کد C/A، L2C دو رشته کد PRN متمایز را در بر می گیرد تا اطلاعات مسافت یابی را فراهم کند؛ کد مسافت تعدیل غیرنظامی (با نام CM) و کد مسافت طولانی غیرنظامی (با نام CL). کد CM 10230 بیت طول دارد و هر 20 هزارم ثانیه تکرار می شود. کد CL 767250 بیت طول دارد و هر 1500 هزارم ثانیه تکرار می شود. هر سیگنال در 511500 بیت در ثانیه منتقل می شود، اما آنها از یک سیگنال 1023000 بیت در ثانیه، در یکدیگر تسهیم شده¬اند. CM با پیام جهت یابی CNAV (که در ادامه آمده) تعدیل شده است، در صورتی که کد CL هیچ داده تعدیل شده ای را در بر نمی گیرد و توالی بدون داده نامیده می شود. کد طولانی، توالی بدون داده برای تقریباً 24 دسیبل همبستگی بزرگ‌تر (معادل 250 برابر قوی تر) نسبت به کد L1 C/A فراهم است. هنگامی که با سیگنال C/A مقایسه شد، L2C 7/2 دسیبل بهبود داده ای بزرگ‌تر دارد و 7/0 دسیبل ردیابی حامل بزرگ‌تر، اگرچه قدرت انتقال آن 3/2 دسیبل ضعیف تر است.

پیام جهت یابی CNAV

داده CNAV نسخه جدیدتری از پیام اصلی جهت¬یابی NAV است. این داده نمایش درستی بالاتری را در بر دارد و ظاهراً داده دقیق تری نسبت به داده NAV می باشد. نوع مشابه اطلاعات (از قبیل زمان، موقعیت، داده های نجومی و تقویم نجومی) همچنان با استفاده از نوع جدید CNAV منتقل می شود، اما در عوض استفاده از یک طرح ساختار / زیرساختار، آن یک نمونه جدید بسته بندی کاذب را نشان می دهد که از بسته های پیام 12 ثانیه 300 بیتی ساخته شده است. در CNAV، از هر چهار بسته، یکی داده های نجومی است و حداقل یکی از چهار بسته داده های ساعت را شامل می شود، اما طراحی به انتقال انواع گسترده بسته ها اجازه می دهد. با یک منظومه 32 ماهواره ای، و نیازمندی های جاری آن چیزی که لازم است تا ارسال شود، کمتر از 75 درصد از پهنای باند استفاده شده است. و تنها بخش کوچکی از انواع بسته موجود مشخص شده اند. این امر سیستم را قادر می سازد تا رشد کند و به ترکیب پیشرفت ها بپردازد. تغییرات بسیار زیاد مهمی در پیام جدید CNAV وجود دارد که عبارت‌اند از:
• این پیام از تصحیح خطای ارسالی (FEC) در کد با نرخ 2/1 پیچیدگی، بنابراین هنگامی که پیام جهت یابی 25 بیت در ثانیه است، یک سیگنال 50 بیت در ثانیه ارسال می شود.
• اعداد هفته GPS اکنون با 13 بیت ارایه می شود، یا 8192 هفته، و تنها هر 157 سال تکرار می شود. بدین معنی که بازگشت بعدی به صفر، تا سال 2137 اتفاق نخواهد افتاد. این مقایسه بزرگ‌تری است نسبت به استفاده پیام L1 LAN از یک عدد هفتگی 10 بیت که هر 6/19 سال به صفر بر می گردد.
• بسته ای وجود دارد که جابجاسازی زمانی جی‌پی‌اس به GNSS را در بر می گیرد. این امر به توانایی ردو بدل کردن اطلاعات با سایر سیستم های انتقال زمان جهانی منجر می شود، از قبیل Galileo و GLONASS که هر دوی آنها حمایت می شوند.
• پهنای باند بسیار زیاد، به گنجایش یک بسته برای تصحیح تفاضلی کمک می کند، که در یک شیوه ساده در ماهواده مستقر بر سیستم های افزایش استفاده می شود و می تواند برای تصحیح داده ساعت L1 NAV به کار گرفته شود.
• هر بسته یک نشانه هشدار را دارا می باشد که اگر به داده های ماهواره نتوان اعتماد کرد، مستقر می شود. این بدین معنی است که اگر ماهواره غیرقابل استفاده است، کاربران هر 6 ثانیه شناخته می شوند. چنین آگاه سازی سریعی برای کاربردهای سلامت زندگی مهم است، برای مثال در هواپیمایی.
• در نهایت، سیستم به گونه ای طراحی شده است تا 63 ماهواره را مورد حمایت قرار دهد، در مقایسه با 32 در پیام L1 NAV.

اطلاعات بسامد L2C

اثر فوری داشتن دو فرکانس غیرنظامی که منتقل می شود، این است که اکنون گیرنده های غیرنظامی می توانند به طور مستقیم خطای طبقه یونسفر را در شکلی مشابه به عنوان گیرنده های فرکانس دوگانه کد (P(Y، اندازه گیری کند. هرچندکه اگر یک کاربر تنها از سیگنال L2C استفاده کند، آنها می توانند انتظار داشته باشند که 65 درصد موقعیت عدم اطمینان نسبت به سیگنال L1 بیشتر باشد. که در IS-GPS-200D تعیین شده است.

کد نظامی کد( M)

یک جزء مهم فرایند نوین سازی، یک سیگنال نظامی جدید است. این سیگنال کد نظامی با کد M نامیده می شود و برای بهبود بیشتر دستیابی امن و ضد پارازیت سیگنال های GPS نظامی طراحی شده است. مورد جدید دیگر کد محرمانه (کنترل شده) است که اطلاعات کمی در خصوص آن منتشر شده است. این کد، کد PRN با طول ناشناخته که در 115/5 مگابایت در ثانیه انتقال داده می شود را شامل می شود. بر خلاف کد (P(Y، کد M به گونه ای طراحی شده است که مستقل باشد؛ بدین معنی که یک کاربر می تواند موقعیت شان را تنها با استفاده از سیگنال کد M محاسبه کند. از طرح اصلی کد (P(Y، کاربران در ابتدا باید بر روی کد C/A قفل شوند و سپس آن اتصال را به کد (P(Y انتقال دهند. در مورد دوم، روش های دستیابی مستقیم ایجاد شدند که به برخی از کاربران اجازه می¬دهد تا به صورت خودگردان با کد (P(Y عمل کنند.

یام جهت یابی MNAV

MNAV، پیام جهت یابی جدیدی است که کمی بیشتر در مورد آن می دانیم. همانند CNAV جدید، این MNAV جدید به جای آن که ساختاردهی شده باشد، بسته بندی شده است و به منظور بارهای داده ای بسیار منعطف می باشد. همچنین همانند CNAV می تواند از تصحیح خطای ازسالی (FEC) و یا بازیابی خطای پیشرفته (همانند CRC) استفاده کند.
اطلاعات فرکانس کد M کد M در فرکانس های مشابه L1 و L2 منتقل می شود پیش از این که با کد نظامی قبلی، کد (P(Y، استفاده شود. سیگنال جدید به گونه ای که اکثر انرژی اش را در مرزها (دور از حامل های (P(Y و C/A موجود) جای دهد، شکل داده شده است.
در تغییری عمده از طرح های قبلی جی‌پی‌اس، کد M در نظر گرفته می شود تا علاوه بر انتنی که کل زمین را پوشش دهد، از یک انتن هدایتی با صرفه بالا، منتشر شود. این سیگنال انتن هدایتی، که پرتو نقطه ای نامیده می شود، در نظر گرفته شده است تا یک منطقه خاص را هدف بگیرد (با چندین صد کیلومتر قطر) و مقاومت سیگنال محلی را تا 20 دسیبل افزایش دهد، یا به طور تقریبی تا 100 برابر آن را قوی تر کند. اثر جانبی داشتن دو انتن این است که ماهواره GPS پدیدار می شود تا دو ماهواره GPSای باشد که موقعیتی مشابه را نسبت به درون پرتو نقطه ای اشغال کند. در حالی که کل سیگنال کد M زمینی بر روی ماهواره های IIR-M مانع موجود است، آنتن های پرتو نقطه ای، تا زمانی که ماهواره های III مانع مستقر هستند (به طور آزمایشی در سال 2013)، مستقر نخواهد شد. یک اثر جانبی جالب از داشتن چنین ماهواره ای که چهار سیگنال جداگانه را منتقل می کند، این است که MNAV به طور بالقوه می تواند چهار کانال داده ای متفاوت را انتقال دهد، که پهنای باند داده ای ارایه می دهد. شیوه مدولاسیون، حامل جابجاسازی دودویی است، که در مقابل کد 115/5 مگاهرتزی از یک زیرحامل 23/10 مگاهرتزی استفاده می کند. این سیگنال یک پهنای باند تقریباً 24 مگاهرتزی با لبه های باند جانبی جداگانه خواهد داشت. که این باندهای جانبی برای بهتر شدن دریافت سیگنال مورد استفاده قرار می گیرند.

L5، امنیت زندگی

سیگنال غیر نظامی امنیت زندگی به گونه ای برنامه ریزی شده است که با نخستین اجرای GPS IIF (2008) در دسترس باشد. دو کد مسافت یابی PRN بر روی L5 منتقل شده اند: کد درون فازی (با کد I5 مشخص می شود)؛ و کد چهارفازی (که با کد Q5 مشخص می شود) . هر دوی این کدها 10230 بیت طول دارند و در 23/10 مگابایت در ثانیه منتقل می شوند (هر یک هزارم ثانیه تکرار می گردند). به علاوه، I5 با کد نئومن-هوفمن 10 بیتی تعدیل می شود که از نظر زمانی در 1 کیلوهرتز سنجیده می شود و کد Q5 که با کد نئومن-هوفمن 20 بیتی تعدیل شده و هنچنین از نظر زمانی در 1 کیلوهرتز سنجیده می شود.
• بهبود ساختار سیگنالی برای افزایش عملکرد
• قدرت انتقال بالاتر نسبت به سیگنال L1/L2 (معادل 3 دسیبل یا از نظر قدرت، 2 برابر)
• پهنای باند گسترده، بهبود پردازشی 10 برابر را موجب می شود
• کدهای انتشار گسترده تر (10 برابر طولانی تر از C/A)
• از باند سرویس های جهت یابی رادیویی فضایی استفاده می کند

پیام جهت یابی L5

داده L5 CNAV، شامل SV، زمان سیستم، داده رفتار زمان SV، پیام موقعیت و اطلاعات زمان و ... می شود. داده 50 بیت در ثانیه در یک رمزگذار با نرخ 2/1 پیچیدگی، کدگذاری می شود. توالی نمادی 100 نماد در ثانیه به دست آمده (sps)، پیمانه 2 است که تنها به کد I5 اضافه شد؛ سلسله بیتی حاصل جهت تعدیل حامل درون فازی (L5 (I5 استفاده می شود. این سیگنال تلفیق شده سیگنال داده ای L5 نامیده خواهد شد. حامل Q5 هیچ داده ای ندارد و سیگنال پایلوت L5 نامیده می شود.

اطلاعات فرکانسی L5

باند جهت یابی هوانوردی بر روی فرکانس L5 منتشر می شود. هر دوی WRC-2000، جزء سیگنال فضایی را به این باند هوانوردی اضافه کردند بنابراین جامعه هوانوردی می تواند تداخل با L5 را به شکل مؤثرتری نسبت بهL2 مدیریت کند. که در IS-GPS-705 تعیین شده است.

L1C

سیگنال استفاده شده در امور غیرنظامی بر روی فرکانس L1 منتشر می شود (42/1575 مگاهرتز)، که سیگنال C/A که به وسیله همه کاربران GPS فعلی استفاده می¬شود را در بر می گیرد. L1C با نخستین اجرای مانع III در دسترس خواهد بود و برای 2013 برنامه ریزی شده است. برای هر خصوصیت پیشنویس IS-GPS-800، L1C ایجاد شد تا به عنوان شکل سیگنالی خط مبنا برای سیستم ماهواره ای شبه سمت الراس به کار گرفته شود. از سال 2007، روش تعدیل نهایی نشده است. در حال حاضر کاندیداها (BOC(1,1 و (BOC(1,1 برای داده با (TMBOC(1,1 برای پایلوت را شامل می شوند. برای تمامی 4 استثنا از 33 سیکل، حامل جابجایی دودویی تعدیل شده زمان (TMBO)، هنگامی¬که با (BOC(6,1 تغییر جا می دهد،(BOC(1,1 است.
• در اجرا کد C/A را برای تضمین سازگاری کانالی از گیرنده به فرستنده برای حمل سیگنال های کنترل، فراهم خواهد کرد
• افزایش مطمئن 5/1 دسیبل در حداقل کد C/A، هر افزایش محدوده صدا را کم می کند
• حامل پایلوت جزیی سیگنال بدون داده، ردیابی را بهبود می بخشد
• توانایی برای رد بدل کردن اطلاعات غیرنظامی بیشتر با Galileo L1 را امکان پذیر می کند

پیام جهت یابی CNAV-2

پیام جهت یابی L1C، که CNAV-2 نامیده می شود، 1800 بیت است (شامل FEC) و در 100 بیت در ثانیه انتقال داده می شود. این پیام اطلاعات زمانی 9 بیتی را شامل می شود، 600 بیت تقویم نجومی، و 274 بیت بار داده ای بسته بندی.
فرکانس های استفاده شده به وسیله GPS
باند (فرکانس) فاز کاربرد اصلی کاربرد مدرن
L1 )مگاهرتز 42/1575) درون فازی (I) دقت رمزی کد(P(Y کد(P(Y دقت رمزی و کد نظامی (M)
فاز چهارگانه (Q) عادی / اکتسابی کد (C/A) کد (C/A) عادی / اکتسابی و کد غیر نظامی L1
L2 )مگاهرتز 60/1227) درون فازی (I) دقت رمزی کد(P(Y کد(P(Y دقت رمزی و کد نظامی (M)
فاز چهارگانه (Q) کد غیر نظامی L2
L5 )مگاهرتز 45/1176) درون فازی (I) سیگنال پایلوت امنیت زندگی (SoL)
فاز چهارگانه (Q) سیگنال داده امنیت زندگی (SoL)

مخابرات ماهوا ره ای:

اساس مخابرات ماهواره ای به منظور دریافت تصاویر تلویزیونی بر مبنای ماهواره ایست که برنامه هایی را برای مناطقی از کره زمین( که توسط آنتنهای سطحی قابل پوشش نیست) رله مینماید. ماهواره هایی که برای این منظور به کار می آیند به طریقی در مدار خود قرار می گیرند تا همواره با سرعتی معادل سرعت زمین حرکت نموده و پیوسته بر روی نقاطی از زمین پایدار بمانند. در نتیجه این امکان را به وجود می آورد تا بتوان از آنتنهای گیرنده ای (آنتنهای بشقابی )که همواره بر روی مو قعیت خاصی مستقر شده اند استفاده نمود.
بدین ترتیب هر آنتنی که در محدوده تشعشع ماهواره قرار داشته باشد میتواند اصوات و تصاویر را با کیفیتی بالا دریافت نماید. ماهواره های متعددی به منظور مخابره برنامه های تلویزیونی در نظر گرفته شده اند. این ماهواره ها در اصطلاح به نام ماهواره های مخابرات مستقیم مطرح گردیده اند. فرستنده چنین ماهواره هایی به حدی قوی ست که تنها با بشقابک های کو چکی می توان امواج ان را به راحتی در یافت نمود.
بسیاری از کشور های اروپایی از جمله فرانسه/ آلمان در صدد برنامه ریزی جهت ارسال ماواره های مخابرات مستقیم در مدار های متفاوتی به دور زمین هستند. البته انگلستان نیز طرحهایی در این زمینه در دست داشت که به دلیل مخارج بسیار بالای آن به فراموشی سپرده شد.
تا زمانیکه ماهواره های مخابرات مستقیم هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته باشند نتیجتا دست اندرکاران از ظرفیت آزاد ماهواره های مخابراتی برای مخابره برنامه های تلویزیونی استفاده می نمایند.
فرستنده های اینگو نه ماهواره ها ضعیف تر از فرستنده های ماهواره های مخابرات مستقیم می باشند. ولی با استفاده از آنتن های بشقابی بزرگتر به قطر 1.8 متر می توان از قابلیت در یافت خوبی بر خوردار شد.
در حال حاظر دو ماهواره از این نوع به منظور مخابره بر نامه های تلویزیونی برای نواحی غربی اروپا مورد استفاده می باشد. این دو ماهواره بر نامه های مخابراتی خود را بر روی 18 کانال مختلف که اکثرا به زبان انگلیسی ست ارسال می دارند. هر دو ماهواره از انواع ماهواره های مخابراتی هستند که به منظور بر قرار نمودن خطوط تلفن معمولی بین اروپا و آمریکا به کار می آیند.
اخیرا سیستم جدیدی به نام سیستم NESAT توسط کار خانه NEC طراحی و ساخته شده که مزیت کاربردی ان در این است که با اتصال آن به تلویزیون های معمولی می توان از کانال های مختلف ماهواره ای استفاده نمود. اهمیت این سیستم به علت عدم نیاز به سیم کشی جهت دریافت برنامه های ماهواره ایست.
به علاوه با کاربرد سیستم مد نظرنیاز به استفاده از سیستم های ماهوارهای مخابرات مستقیم برای بر نامه های تلویزیونی منتفی می شود. سیستم از مزایا و مشخصات میژه ای بر خوردار است که این عوامل می توانند موجب شوند تا این پدیده نوظهور به سادگی در رقابت با هر گو نه وسایل مشابهی همچنان در زمینه تغذیه بر نامه های تلویزیونی پیش تاز بوده و با استاندارد های بالای بازار های انگلیس و کل ارو پا هماهنگ بوده و مورد استقبال چشمگیر واقع شود.
سیستم NESAT از سه قسمت عمده تشکیل یافته است: آنتن بشقابی / مبدل نویز پایین و تیو نر داخلی .
البته در حال حاضر به منظور نصب سیستم نامبرده باید از مجوز قانونی بهره مند بود . لیکن پیش بینی می شود که در آینده نزدیک امکانات و ازادی بیشتری برای نصب و کاربر خانگی سیستم فوق فراهم آید.
به همین شکل بسیاری از قوانین مربوط به مخایرات تلویزونی حاضر در گذشته ای نه چندان دور محدو دیت بیشتری برای استفاده کنندگان آن اعمال می نمود و ابن در حالی بود که استفاده از مخاربرات ماهواره ای در آن لحظه خوابی بیش قلمداد نمی شد!!
منبع:http://forum.parsigold.com
/س