این مقاله به طور دقیق تفاوتهای میان عفونتهای ناشی از باکتری و ویروس را مورد بحث قرار می‌دهد.
هرگونه عفونت که بدن انسان به آن مبتلا شود عمدتاً به دلیل دو منبع باکتریایی یا ویروسی می‌باشد. هر دو این طبقه از موجودات زنده پاتوژن (موجودات میکروسکوپی خطرناک) می‌باشند و از توانایی ایجاد برخی اشکال بیماری برای انسان برخوردارند. ویروسها انگل بوده و در نتیجه تمام آنها می‌توانند به بدن آسیب وارد سازند. اما برخی گونه‌های باکتری حقیقتاً برای بدن مفید می‌باشند. در واقع تنها حدود 10% از باکتریها مضر هستند.
عفونتهای ناشی از این دو گروه پاتوژن می‌توانند در صورتی که بدون درمان رها شوند، به شدت از کنترل خارج گردند. به تفاوتهای اصلی میان این دو گروه ارگانیسم در ادامه پرداخته شده است.

عفونت ویروسی چیست؟

ویروسها موجودات میکروسکوپی هستند که ماهیت انگلی دارند. آنها هنگامی که در هوا وجود دارند خفته و غیر فعال بوده اما زمانی که وارد بدن میزبان می‌شوند، فعال شده و شروع به تکثیر و تولید مثل می‌کنند. این میکروبها به طور آشکارا به یک میزبان جهت فعال شدن و تولید مثل نیاز داشته و یک رابطه‌ی همزیستی را با بدن میزان برقرار می‌کنند. فشاری که بر روی میزبان وارد می‌سازند موجب ایجاد بیماری شده و این تفاوت اصلی میان ویروسها و باکتریها است.
در انسان، سلولهای غشاء مخاطی جزء آسییب پذیرترین انواع بوده که در معرض حمله‌ی ویروسها قرار دارند. از آنجا که هیچ گونه پوشش محافظتی در اطراف این سلولها وجود ندارد، آنها به راحتی مورد حمله قرار می‌گیرند. سرماخوردگی معمولی، آنفولانزا و عفونتهای مختلف دیگر ناشی از این میکروبها می‌باشند. در ادامه 4 نوع اصلی ویروس را معرفی می‌کنیم.
• هلیکال یا مارپیچی
• دارای غلاف یا پوشش
• کمپلکس
• بیست وجهی (Icosahedral)
هنگامی که ویروسی وارد بدن می‌شود، محل یابی و مبارزه با آنها برای آنتی بادیهای طبیعی بسیار سخت می‌شود، به این دلیل که آنها خود را به خوبی پشت سلولهای مختلف بدن پنهان می‌سازند و اما هنگامی که عفونت شروع به گسترش نمود، آنتی بادیهایی تولید می‌شوند تا با این میکروبها مبارزه نمایند و در نهایت آنها را نابود سازند.

عفونت باکتریایی چیست؟

میلیونها نوع باکتری در هوا وجود دارد و تمامی آنها وظائف ثابتی را برعهده دارند. همه‌ی آنها برای بدن انسان مضر نیستند و این تفاوت اساسی آنها در مطالعات می‌باشد. بر اساس شکل آنها چهار نوع باکتری وجود دارد که به قرار ذیل می‌باشد:
• کوکسی
• باسیل
• ویبریو
• اسپیروکت
در صورتی که به طور اتفاقی وارد هر گونه موجود پیچیده دیگر شوند، آنتی بادی‌های متعددی جهت مبارزه با بیماریها آزاد می‌شوند. در اکثر موارد، تجویز دوز یا میزان خاصی از آنتی بیوتیک نیز جهت کمک به بدن در این فرایند ضروری خواهد بود. بر خلاف ویروسها، باکتریها ماهیت انگلی نداشته و نیازی به تکیه بر میزبان جهت فعال و تکثیر شدن ندارند.
عفونت ویروسی و عفونت باکتریایی ـ ورود به بدن
در ادامه راه‌های آلوده شدن بدن به ویروسها را نشان می‌دهیم.
• سرفه، عطسه و استفراغ توسط فرد آلوده یا مبتلا
• گزیدگی یا گاز گرفتگی توسط حشره یا حیوان آلوده
• رعایت نکردن بهداشت شخصی
در ذیل به راه‌های ورود عفونتهای باکتریایی به بدن اشاره می‌شود.
• تماس نزدیک با فرد مبتلا
• غذا یا آب آلوده
• لمس اشیاء و یا سطوح حاوی این ارگانیسمها
• تماس با خراش و بریدگی روی سطح پوست
تفاوتهای بیشتر
1. عفونت ویروسی به مدت 10 روز دوام خواهد آورد اما عفونت باکتریایی جهت ریشه کن شدن ممکن است به 2 هفته زمان نیاز داشته باشد.
2. علائم عفونت باکتریایی شامل سرفه مداوم، درجه حرارت بالا و مداوم بدن، و ترشحات غلیظ از بینی خواهد بود.
3. علائم عفونت ویرسی، سرفه خشک، آبریزش بینی، آب آمدن از چشم، گلو درد و درد مداوم مفاصل را شامل می‌شود.
4. اکثر داروهای آنتی بیوتیک ویروسها را از بین نمی‌برند، آنها تنها می‌توانند موجب شوند فرد احساس بهتری داشته باشد. از سوی دیگر می‌توان باکتریهای را با مصرف آنتی بیوتیک از بین برد.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.