ارتفاعات آلپ - 2
ارتفاعات آلپ - 2

مترجم: محمد علی آصفی پور
منبع:راسخون
 

حیوانات

حیواناتی که در مناطق آلپی زندگی می کنند باید به زندگی در مکان های کوهستانی عادت کرده باشند.
ایبکس یک بز وحشی قوی است که در بالای خط درخت زندگی می کند. موش خرماهای آلپ ها سنجاب هایی با استخوان بندی ضخیم هستند که در نقبهای خود به خواب زمستانی می روند. شوکا حیوانی زیبا است که به نظر می رسد مانند یک بز کوهی باشد.
ارتفاعات آلپ - 2
موش خرمایی آلپ

اقتصاد

کشاورزی یک فعالیت مهم اقتصادی در دره ها و در طرف های آفتابی دامنه های پایین است. مزارع کوچک خانواده در مناطق آلپی بسیار رایج هستند. محصولات اصلی عبارتند از جو، جو دو سر و گندم سیاه، و همچنین ذرت و گندم. کشاورزان همچنین گاو، بز و گوسفند را پرورش می دهند. مزارع لبنیات بخش عمده ای از نیاز جمعیت به شیر و سایر محصولات را تأمین می کنند. انگور در مناطق آفتابی کوه های جنوبی آلپ تا 600 متری بالای سطح دریا رشد داده میشود.
اکثر انرژی از نیروگاه های برق آبی می آید که در کوه ها یا رودخانه ها کار میکنند. این نیروگاه ها انرژی کافی تولید می کنند که حتی مازاد آن میتواند به سایر کشورهای اروپایی صادر شود.
در قرن بیستم گردشگری یکی از بخش های اصلی اقتصاد آن جا بود. استراحتگاه اسکی در سراسر منطقه محبوب شده است. از جمله استراحتگاه‌های زمستانی مشهور آن جا عبارتند از: گرنوبل و شامونیکس (فرانسه)، سنت موریتس (سوئیس)، گارمیش پارتنکیرشن (آلمان) و کیتزبئهل و آرلبرگ در اتریش. تعداد زیادی از بازی های المپیک نیز در آلپ برگزار شده است.
ارتفاعات آلپ - 2
استراحتگاه‌های اسکی در آلپ

تاریخ و حمل و نقل

مردم هزاران سال است در آلپ زندگی می کنند. فرهنگ های آلمانی در آلپهای شرقی توسعه یافت در حالی که فرهنگ رومی قسمت غربی را تحت تاثیر قرار داد.
تا سال 500 قبل از میلاد. قبایل سلتیک اکثر مناطق را تحت کنترل داشتند. در قرن اول بعد از میلاد رومیان این کنترل را به عهده گرفتند. آنها جاده هایی را از طریق دره های آلپ و در سراسر کوه‌ها عبور دادند تا رُم را با استان های شمالی ارتباط دهند. این جاده ها رومیان را قادر ساخت تا نفوذ خود را به سایر قسمت های اروپای مرکزی و غربی گسترش دهند. در طول قرون وسطی این مسیرها توسط تجار، رهبران مذهبی و سربازان مورد استفاده قرار گرفته است.
در طول دو قرن گذشته راه آهن، تونل ها و بزرگراه ها برای اتصال بخش جنوبی اروپا با شمال ساخته شده است. بیش از 40 پاسگاه طبیعی در آلپ وجود دارد. گذرگاه برنر (1374 متر) پهنترین گذرگاه مورد استفاده در آلپ های شرقی است. این گذرگاه اتریش غربی و شمال ایتالیا را با یک بزرگراه اصلی و راه آهن متصل می کند.
ساخت تونل های زیر کوه ها به سخت ترین نوع کار ساخت و ساز تعلق دارد. تونل جاده‌ای سنت گتدارد به طول 17 کیلومتر است و یکی از طولانی ترین تونل های بزرگراهی در جهان است. این بخشی از جاده سنت گتدارد است که بیشترین مسیر حمل و نقل را از طریق آلپ مرکزی در بر دارد. تونل سنت برنارد بزرگ اولین تونل ماشین رو بزرگراهی بزرگ بود که ایتالیا و سوئیس را متصل می کرد. تونل جاده مونت بلان، فرانسه و ایتالیا را پیوند می دهد و تونل آرلبرگ طولانی ترین در آلپ های شرقی است و تیریل را با ورارلبرگ متصل می کند.

صعود به آلپ

تعداد کمی از مردم در قرن های اولیه تلاش کردند تا آلپ را تسخیر کنند. بسیاری از صخره های آلپ در اواسط دهه 1800 برای اولین بار با صعود فتح شدند، زمانی که کوهنوردی تبدیل به یک ورزش محبوب شد. امروزه راهنماهای حرفه ای از تجهیزات مدرن برای کمک به افراد در صعود به بالاترین قله‌ها استفاده می کنند. هر ساله بیش از 2000 کوهنورد راهی صعود به بالای Matterhorn میشوند که به عنوان یکی از سخت ترین کوه ها برای صعود به حساب می آید.
در سال 1786، دو فرانسوی اولین کسانی بودند که به بالای کوه بلان رسیدند. بلان، بالاترین قله اروپا است.

مشکلات زیست محیطی

در دو قرن گذشته، تغییرات زیادی در منطقه آلپی رخ داده است. افزایش صنعتی شدن و گردشگری به آلودگی هوا و آب، فرسایش شیبدار و نابودی جنگل منجر شده است. افزایش تجارت بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا موجب افزایش ترافیک جاده ای شده است.
مردم دره های کوهستانی از گرد و خاک، کثیفی و سر و صدای تولید شده توسط ترافیک رنج می برند. این یکی از اهداف بزرگ اتحادیۀ اروپا است تا ترافیک بیشتری را روی خطوط راه آهن به منظور کاهش آلودگی منتقل کند و آلپ ها را به مکانی بهتر برای زندگی و استراحت تبدیل کند.
 
نسخه چاپی