کمک های اولیه در سکته مغزی
کمک های اولیه برای سکته مغزی: چه کاری انجام می دهید؟
 
چکیده:
سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی پزشکی است. مداخله سریع می تواند احتمال شانس زنده ماندن بیمار را افزایش داده و خطر ابتلا به ناتوانی دراز مدت را کاهش می دهد. سکته مغزی زمانی که خون رسانی به مغز مسدود یا محدود شده باشد، رخ می دهد. هر سال بیش از 795،000 نفر در ایالات متحده سکته مغزی را تجربه می کنند. این یعنی در هر 40 ثانیه یک سکته مغزی اتفاق می افتد. ما در این مقاله به بررسی نحوه امداد رسانی به فردی که دچار سکته مغزی شده، می پردازیم.

تعداد کلمات : 1579 / تخمین زمان مطالعه : 8 دقیقه

سکته

نویسنده: آرن کاندولا
   مترجم: علی مهربانی

حقایق صریح درباره کمک های اولیه برای سکته مغزی:
     انواع مختلفی از سکته مغزی وجود دارد که هر کدام دارای علت های متفاوت است.
     سرعت درمان سکته مغزی نقش قابل توجهی در بهبود شخص ایفا می کند.
     علائم سکته مغزی شدید است.
     حتی اگر علائم سکته مغزی به سرعت حل شود، هنوز مراقبت های فوری پزشکی لازم است.

اولین گام در برخورد با سکته چیست؟
پس از تماس با اورژانس، چندین کار را قبل از رسیدن مامورین اورژانس انجام دهید.
    آرامش خود را حفظ کنید.
    اطمینان حاصل کنید که اطراف بیمار امن بوده و خطر جدی مانند وسایل نقلیه حرکتی وجود ندارد.
    با فرد صحبت کنید، از آنها درباره نام و اطلاعات شخصی دیگرشان بپرسید. اگر فرد قادر به صحبت کردن نباشد، از آنها بخواهید که در پاسخ به سوالات، دست شما را بفشارند. اگر فرد پاسخ ندهد، احتمالا بیهوش شده است.

اگر شخص بیهوش نباشد:
    آنها را به آرامی در موقعیتی راحت قرار دهید. در حالت ایده آل، آنها باید به پشت دراز کشیده و زیر سر آنها را با بالشت یا لباس بلندتر کنید و پس از آن دیگر شخص را حرکت ندهید.
    دکمه های لباس آنها را باز کنید.
    اگر آنها احساس سردی می کنند، از پتو یا کت استفاده کنید تا آنها را گرم نگه دارید.
    بررسی کنید که مجاری تنفسی آنها باز باشد
    به فرد اطمینان خاطر بدهید و به آنها بگویید که کمک در راه است.
    هیچ گونه غذا یا مایعات را در اختیارشان قرار ندهید.
    علائم شخص را یادداشت کنید و بدنبال هر گونه تغییراتی در وضعیتشان باشید. مهم است که پرسنل اورژانس را تا آنجا که ممکن است از اطلاعات بیمار آگاه سازید.
    سعی کنید به یاد داشته باشید که زمان شروع علائم چه ساعتی بوده است.چون هنگامی که شما در شرایط استرس زا هستید، سخت است زمان گذر زمان را برآورد کنید.
اگر شخص بیهوش باشد:
     آنها را در موقعیت ریکاوری  قرار دهید
     راه های تنفسی او را کنترل کنید. برای انجام این کار:
         چانه شخص را بلند کنید و سر او را کمی عقب بکشید
         ببینید آیا سینه او در حال حرکت است یا خیر
        به صدای نفس کشیدن او گوش کنید
         گونه خود را روی دهان او قرار دهید تا نفس کشیدن او را احساس کنید.
حقایق صریح درباره کمک های اولیه برای سکته مغزی:
     انواع مختلفی از سکته مغزی وجود دارد که هر کدام دارای علت های متفاوت است.
     سرعت درمان سکته مغزی نقش قابل توجهی در بهبود شخص ایفا می کند.
     علائم سکته مغزی شدید است.
     حتی اگر علائم سکته مغزی به سرعت حل شود، هنوز مراقبت های فوری پزشکی لازم است.

اگر نشانه هایی از تنفس وجود نداشته باشد
عملیات احیای قلبی (CPR) را انجام دهید. احیاى قلبى (CPR) یک روش اضطراری است که برای کمک به فرد در هنگام توقف تنفس و بدون ضربان استفاده می شود که شامل فشاردادن قفسه سینه، که بخشی قلب است، و نفس های نجات(دهان به دهان) که بخش ریوی است، می شود. تنها افرادی که آموزش احیاى قلبى را دارند باید آن را انجام دهند. برای کاهش شانس آسیب احتمالی، هر کسی که آموزش احیاى قلبى را ندارد، باید در دستورالعمل های زیر اقدامات 1 تا 7 را در فشار دادن قفسه سینه انجام دهد و مراحل 8 تا 10 را انجام ندهد. فشار قفسه سینه می تواند سبب گردش اکسیژن در بدن و مغز بشود. قبل از شروع  احیاى قلبى، دوباره سعی کنید که فرد را بیدار کنید، با صدای بلند نام او را صدا بزنید و از او بپرسید که آیا حالشان خوب است. اگر فرد هنوز پاسخی نداده باشد، سرش را به عقب برگردانید تا مجرای تنفس او باز شود:
    یک دست خود را بر روی پیشانی گذاشته و انگشتان دست دیگر را زیر نوک چانه او قرار دهید.
    سپس به آرامی سر و را به عقب خم کنید، تا بتواند زبانش را حرکت دهد، تا راه تنفسی او مسدود نشود.
اگر گمان می کنید که شخص دچار آسیب نخاعی شده است، به جای آن، فشار فک را انجام دهید:
    بالای سر فرد زانو بزنید و دستان خود را در هر دو طرف صورت قرار دهید.
    بدون حرکت دادن گردن شخص، به آرامی فک فرد را با نوک انگشتان خود بلند کنید.
هنگامی که راه تنفسی فرد باز شد، این مراحل را برای انجام احیاى قلبى انجام دهید:
1-  فرد را به پشت بخوابانید تا در سطح صاف و سخت قرار بگیرد. اگر به نظر می رسد که آسیب نخاعی داشته باشد، گردن آنها را از حرکات زیادی محافظت کنید.
2-  در کنار شانه های شخص زانو بزنید، بطوری که نیم تنه بالای شما روی قفسه سینه بیمار قرار گیرد.
3-  کف و پاشنه دست خود را در مرکز سینه شخص قرار دهید.
4-  دست دیگر خود را به طور مستقیم در بالای دست اول قرار دهید و انگشتانتان را به هم بچسبانید.
5- آرنج خود را به طور مستقیم، قرار دهید و طوری زانو بزنید تا شانه های خود را در مسیر دستان خود قرار داده تا قدرت بیشتری در بدن داشته باشید.
6-  با استفاده از وزن و نیروی بدن خود، به طور مستقیم بر روی قفسه سینه شخص فشار دهید، حداقل 2 تا 2.4 اینچ سینه را برای بزرگسالان فشرده کنید، سپس فشار را آزاد کنید. این یک مرتبه فشردن محسوب می شود.
7-  این فشردن را 100 تا120 بار در دقیقه، که حدود دو بار در هر ثانیه ی شود، انجام دهید.
فقط افرادی که آموزش احیاى قلبی را گذرانده اند، می توانند مراحل بعدی را دنبال کنند:
8- صورت فرد را به عقب بچرخانید و چانه شخص را بلند کنید تا یک راه تنفس را باز نگه دارید.
9-  بینی شخص را با دو انگشت خود بگیرید و دهان خود را ر روی دهان شخص قرار دهید، بطوری که دهان شما بطور کامل فضای دهان او را بپوشاند.
10-  دمیدن نفس را در دهان شخص آغاز کنید تا بالا آمدن سینه شخص را ببینید، که این یک بار محاسبه می شود. دو بار این نفس دهان به دهان را انجام دهید، اجازه دهید ریه ها در این بین آرام بشوند.
بعد از 30 مرتبه فشار دادن قفسه سینه، دو بار تنفس مصنوعی و دهان به دهان را انجام دهید تا اورژانس برسد.

علائم سکته مغزی را بشناسید
شناخت علائم سکته مغزی یک عنصر حیاتی برای واکنش به وضعیت اضطراری ناشی از سکته مغزی است. برخی از علائم می تواند بسیار ظریف باشند، در حالی که برخی دیگر کاملا واضح هستند. از چند نشانه برای تشخیص سکته مغزی استفاده کنید:
صورت: آیا در یک طرف چهره فرد، ضعف یا افتادگی وجود دارد؟ درخواست آنها برای لبخند زدن یا بیرون آوردن زبان می تواند ضعف شخص را نشان بدهد.
دست ها: آیا آنها قادر هستند که دو دست خود را بلند کنند یا خیر؟
صحبت کردن:  آیا آنها قادر به حرف زدن هستند یا خیر؟ مشکلی در سخن گفتنشان هست یا خیر
زمان: اگر هیچ یک از علائم بالا نبود بدون معطلی با اورژانس تماس بگیرید.

 سایر علائم سکته مغزی عبارتند از:
    فلج در یک طرف چهره یا بدن
    تاریکی ناگهانی یا از بین رفتن دید، به ویژه در یک چشم
    مشکل در صحبت کردن
    مشکل در بلعیدن
    حالت تهوع
    از دست دادن کنترل روده یا مثانه
    از دست دادن تعادل
    سردرد ناگهانی
    از دست دادن هوشیاری
    سرگیجه
این علائم ممکن است یک نشانه هشدار دهنده سکته مغزی باشد.

علل و عوامل خطر
درمان اولیه اورژانسی برای تمام سکته های مغزی، بدون در نظر گرفتن علت آن، یکسان است.
 سکته مغزی ایسکمیک: این شایعترین نوع سکته مغزی است. این ناشی از انسداد یا محدود شدن شریانهایی است که خون را به مغز منتقل می کنند. انسداد ممکن است به علت لخته شدن خون یا رسوبات چربی باشد.
سکته هموراژیک که زمانی اتفاق می افتد که شریان ها خون رسان به مغز نشت کنند و یا پاره شوند.که سبب فشار به جمجمه و آسیب به مغز می شود.
حمله ایسکمی گذرا. در این نوع سکته مغزی، خون رسانی به مغز به طور موقت قطع می شود، که معمولا توسط لخته خونی ایجاد می شود. علائم سکته های گذرا ممکن است به سرعت حل شوند، اما معمولا به عنوان یک نشانه هشدار دهنده از سکته های جدی تر در آینده به شمار می آیند.

 

بیشتر بدانید : بایدها و نبایدهای تغذیه ای در سکته مغزی


عوامل خطر
عوامل زیر باعث افزایش خطر سکته مغزی می شود:
     فشار خون بالا
     کلسترول بالا
     سابقه سکته مغزی
     دیابت
     بیماری قلبی
     سیگار کشیدن ، خطر سکته مغزی با الا رفتن سن افزایش می یابد.

پیگیری درمان
در بیمارستان، پزشکان این فرد را مورد معاینه قرار می دهند و ممکن است آزمایش هایی مانند اسکن مغناطیسی رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن کامپیوتری (CT) برای تأیید تشخیص را انجام دهند. این روش های تصویربرداری همچنین می تواند پزشکان را در کشف علت سکته مغزی کمک کند.

گزینه های درمان عبارتند از:
    دارو درمانی
    درمان فیزیوتراپی
    گفتار درمانی
    تغییر سبک زندگی
    عمل جراحی
اگر سکته در چند ساعت گذشته اتفاق افتاد، ممکن است پزشکان داروهای خاصی را برای رفع لخته شدن خون و کاهش خطر عوارض طولانی مدت تجویز کنند.
آینده افراد مبتلا به سکته مغزی متفاوت است. همچنین با داشتن شرایط مرتبط با بیماری مانند دیابت و فشار خون بالا می تواند


برگرفته از سایت: www.medicalnewstoday.com
نسخه چاپی