لوزه ها در عقب دهان و دو طرف گلو يا حلق و آدنوئيدها هم در قسمت بالايي گلو قرار دارند. با رشد کودک، اندازه لوزه هاي و آدنوئيدها کوچک مي شوند. در سن بلوغ تقريباً تمام بافت آدنوئيدها ناپديد و لوزه هاي کوچک مي گردند.
بزرگ شدن آدنوئيدها (که ممکن است بر اثر عفونت هاي ويروسي يا باکتريايي رخ دهد) موجب بسته شدن شيپور استاس (لوله اي که گوش را به حلق متصل مي کند) گشته و عفونت گوش و در نهايت گوش درد را به همراه دارد.
از زمان ورود ويروس به بدن تا زماني که گلو درد احساس شود 2 تا 5روز به طول مي انجامد. علايم گلو درد (باکتريايي و يا ويروسي)عبارت اند از گلو درد[، بزرگي لوزه ها، تب و لرز، بزرگ شدن غدد لنفاوي گردن و چرک سفيد رنگ بر روي لوزه ها.
يکي از عفونت هاي شايع باکتريايي، عفونت باکتري استرپتوکوک است. اين نوع گلو درد در سنين 5 تا 15 بسيار شايع مي باشد. هرچند مسري بودن آن خيلي زياد نيست ولي قابل انتقال مي باشد. براي درمان اين نوع گلو درد از آمپول پني سيلين استفاده مي شود. در صورتي که کودک به آمپول پني سيلين حساسيت نشان دهد بايد از داروي ديگري استفاده شود. درمان به موقع اين بيماري بسيار حائز اهميت است چرا که عدم درمان به موقع ممکن است تب روماتيسمي يا گلومرونفريت حاد بروز کند. در شرايط عفونت هاي مکرر گلو ممکن است برداشتن لوزه ها از طريق جراحي ضروري باشد.
گلو درد، سردرد، اشکال در بلع و ضعف عمومي از جمله علايم التهاب لوزه هاست.
کودکان مبتلا به اين بيماري اغلب رنگ پريده و بدحال اند و ممکن است به علت تحريک ناشي از لوزه هاي بزرگ شده، دچار استفراغ شوند. در برخي موارد وزن کودک کاهش مي يابد.
توجه داشته باشيد که مصرف غذاهاي تصفيه شده مانند شکر سفيد، آرد سفيد، مواد غذايي سرخ شده، ادويه جات و نوشيدن بيش ازحد چاي و قهوه در بروز التهاب لوزه ها مؤثرند.
منبع:ماهنامه تغذيه و سلامتي شماره 72 /س