ما ملتی داریم که با انقلاب اخت است؛ گره خورده است؛ جوشیده است. در بین این ملت که سطوح گوناگون و مختلفی دارند، روحیهی جمع کثیری این است که هرجا و هر زمان و هرطور که لازم باشد، سینهشان را سپر می‌کنند و به وسط میدان میآیند. این نقطه‌ی قوّت ماست. این چگونه حاصل شده است؟ با موتور ایمان، با روحیهی انقلاب، با انگیزه‌ی دین؛ این حقیقتی که دنیاداران او را نفهمیدند! نفهمیدند که قدرت دین چه استحکامی به یک ملت و به یک نظام می‌دهد. جمهوری اسلامی به طور طبیعی در این راه و در این کیفیت قرار داشت و قرار گرفت؛ یعنی ایمان.
تعداد کلمات: 2220/ تخمین زمان مطالعه: 9 دقیقه.
تعداد کلمات: 2220/ تخمین زمان مطالعه: 9 دقیقه.
.jpg "به روایت رهبر | نقاط قوت جمهوری اسلامی ایران (بخش دوم)")
وجود فضای آزاد انتخابات
فضای آزادی را جمهوری اسلامی به ما داد. اگرچه بعضی ناسپاسی می‌کنند و از همین فضای آزاد استفاده می‌کنند و آزادی را نفی می‌کنند. این ناشکری و ناسپاسی است که بعضی می‌کنند؛ خب بکنند. در کشور بحمدالله فضای آزاد هست، فضای حضور و تأثیر رأی مردم هست؛ در انتخاب مسئول درجه‌ی یک اجرائی کشور که ریاست جمهوری است و همچنین [انتخاب] مدیران شهری که انتخابات شوراها است، مردم رأی دارند، نظر دارند، تصمیم می‌گیرند؛ این خیلی باارزش است. ملت‌هایی در منطقه‌ی ما که دولت‌هایشان تحت‌الحمایه‌ی رژیم ایالات متّحده‌‌ی آمریکا هستند، حسرت این را می‌خورند، غبطه می‌خورند به حال ملّت ایران؛ برایشان یک رؤیا است که بتوانند وارد صحنه بشوند؛ دو نفر، سه نفر، پنج نفر، رقابت کنند بر سر ریاست اجرائی کشور، و بعد مردم حق داشته باشند یکی از اینها را انتخاب کنند؛ این برای کشورهای منطقه‌ی ما مثل یک رؤیا می‌ماند. این [کار] هر چهار سال یک بار در کشور ما تکرار می‌شود. مردم وارد می‌شوند، انتخاب می‌کنند، تشخیص می‌دهند، این خیلی باارزش است. این را باید قدر دانست.
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، 27 اردیبهشت 1396
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، 27 اردیبهشت 1396
برخورداری از ثروت فرهنگی
ببینید برادران عزیز، خواهران عزیز! هر کشوری یک ثروتی دارد: بعضی‌ها ثروت‌های اقلیمی دارند؛ بعضی‌ها ثروت‌های جغرافیایی دارند؛ بعضی‌ها ثروت‌های زیرزمینی دارند؛ بعضی‌ها ثروت‌های انسانی -انسان‌های باهوش، برجسته- دارند؛ بعضی‌ها نفت دارند؛ بعضی‌ها عقل دارند پول ندارند، بعضی پول دارند عقل ندارند؛ از این قبیل در دنیا ملت‌هایی داریم. نقطه‌قوّت هر کشوری بایستی برای او عزیز و محترم باشد، از آن محافظت کند. ما نقطه‌قوّت خیلی داریم، حالا نقطه‌قوت‌های طبیعی زیاد داریم -که حالا این حرفها جایش در این جلسه نیست؛ زمین داریم، زیرِ زمین [منابع] داریم، روی زمین [منابع] داریم، انسان داریم، هوش داریم، همه چیز داریم- لکن یکی از مهمترین ثروت‌های ما، ثروت فرهنگی ما است؛ ما ثروت فرهنگی داریم. ثروت فرهنگی چیست؟ مثلاً میل به جهاد و اعتقاد به جهاد، یک ثروت فرهنگی است؛ یعنی شما وقتی در بین ملّت ایران حرکت کنید و گردش کنید، جز عدّه‌ی معدودی، در بقیّه‌ی مردم کشورمان یک انگیزه‌ی حرکت در راه دین هست؛ حالا اندازه‌اش مختلف است؛ کم دارد، زیاد دارد. یکی همین‌قدر انگیزه دارد که اگر چنانچه در مقابل دوربین تلویزیون قرار گرفت به نفع کشور و به‌نفع آرمان‌های انقلاب و اسلام شعار بدهد؛ خیلی خب، خیلی خوب است، این انگیزه وجود دارد. یکی بیشتر از این انگیزه دارد، یکی تا آنجا انگیزه دارد که جانش را حاضر است بدهد و فدا بکند؛ این حسّ مجاهدت‌طلبی و مجاهدت‌پذیری و اعتقاد به مجاهدت یک ثروت فرهنگی است؛ این در کشور ما وجود دارد، در خیلی از کشورها نیست.
بیانات در دیدار دست‌اندرکاران راهیان نور، 16 اسفند 1395
ما ملتی داریم که با انقلاب اخت است؛ گره خورده است؛ جوشیده است. در بین این ملت که سطوح گوناگون و مختلفی دارند، روحیهی جمع کثیری این است که هرجا و هر زمان و هرطور که لازم باشد، سینهشان را سپر می‌کنند و به وسط میدان میآیند. این نقطه‌ی قوّت ماست.مهمترین نقطه‌ی قوت ما در قیام جمهوری اسلامی، نقطه‌ی قوت انسانی بود. ما که نه سلاح داشتیم، نه پول داشتیم، نه سازماندهی داشتیم، نه حزب داشتیم و نه پشتیبانی جهانی؛ ما ملت ایران در همه‌ی کشورهای دنیا یک نقطه را نداشتیم که از قیام، انقلاب و حرکت ما حمایت و دفاع کنند. آنچه این ملت را پیروز کرد، قدرت نیروی انسانی بود؛ یعنی آگاهی و ایستادگی؛ این چگونه حاصل شده است؟ با موتور ایمان، با روحیهی انقلاب، با انگیزه‌ی دین؛ این حقیقتی که دنیاداران او را نفهمیدند! نفهمیدند که قدرت دین چه استحکامی به یک ملت و به یک نظام می‌دهد. جمهوری اسلامی به طور طبیعی در این راه و در این کیفیت قرار داشت و قرار گرفت؛ یعنی ایمان.
بیانات در دیدار اعضای بسیج دانشجویی دانشگاه‌ها، 31 اردیبهشت 1386
مهمترین نقطه‌ی قوت ما در قیام جمهوری اسلامی، نقطه‌ی قوت انسانی بود. ما که نه سلاح داشتیم، نه پول داشتیم، نه سازماندهی داشتیم، نه حزب داشتیم و نه پشتیبانی جهانی؛ ما ملت ایران در همه‌ی کشورهای دنیا یک نقطه را نداشتیم که از قیام، انقلاب و حرکت ما حمایت و دفاع کنند. آنچه این ملت را پیروز کرد، قدرت نیروی انسانی بود؛ یعنی آگاهی و ایستادگی؛ همانکه امیرالمؤمنین(ع) در جنگ صفین فرمود: «الا لایحمل هذا العَلَم الّا اهل البصر و الصّبر»؛ بصر یعنی بصیرت و آگاهی؛ صبر یعنی پایداری؛ فقط اینها هستند که می‌توانند این عَلَم را در دست بگیرند و پیش بروند. قله‌ی این صبر و بصر شهدای مایند؛ همین آزادگانی هستند که اینجا حضور دارند و همین جانبازان عزیزی هستند که اینجا نشستهاند. اینها بودند که جان خودشان را در معرض نابودی گذاشتند؛ از حیات خودشان برای دوام این حرکت و این قیام بزرگ و انسانی مایه گذاشتند؛ اینها اوج ایثار و مظهر بصر و صبرند؛ مظهر آگاهی و ایستادگی و پایداری. آیا کشور ما به آگاهی احتیاج ندارد؟ آیا رسیدن به آرمان‌های این ملت و این انقلاب احتیاج به پایداری ندارد؟ آیا در مقابل شیطنت‌ها و دشمنی‌ها و بغضهای غارتگران جهانی این ملت احتیاج ندارد که آن سلاح کارآمد خود را همواره در دست داشته باشد؛ یعنی سلاح اراده، پایداری، ایمان و آگاهی؟ اگر احتیاج دارد- که دارد- پس بایستی این روحیهی ایمان و آگاهی و پایداری در قالب احترام به نمادهای آن در مردم حفظ شود و نمادها، همین شهدایند؛ همین جانبازانند؛ همین آزادگانند.
بیانات در دیدار جمعی از خانواده‌‌های شهدای استان همدان، 16 تیر 1383
بنده وقتی به قضایای دو سه سال اخیر در داخل کشور خودمان نگاه می‌کنم، میبینم بحمدالله ملت ما ملت وفادار و بااخلاص و مؤمن و غیرتمندی است و در این چیزها حقیقتاً جزو ملت‌های نمونه است و با وجود اینکه در مسئولان کشور هم در گوشه و کنار نقص‌ها و خطاهایی وجود دارد- که البته هر مجموعهای خالی از خطا و نقص نیست- لیکن در مجموع در جهت همین آرمان‌ها حرکت و برنامه‌ریزی و کار و تلاش می‌کند. با وجود همه‌ی اینها، میبینم دشمن به بخش‌هایی از کشور ما- عمدتاً هم به جوانان ما- دل بسته است؛ چون نسل جوان در کشور ما یک نسل کاملًا گسترده است و این از نقاط قوّت ماست که این همه جوان داریم؛ چه جوانان دانشجو، چه کسانی که قبل از دانشجوییاند، چه کسانی که فارغالتّحصیل شدهاند، چه کسانی که مشغول کارند و درس نمیخوانند. نسل جوان ما یکی از مایههای قوّت کشور و انقلاب ماست. دشمن هم به همین نسل و به تحریکپذیری و احساساتی بودن جوانان چشم دوخته است. جوانان باید خیلی مراقب باشند.
بیانات در خطبه‌های نمازجمعه، 1 آذر 1381
نه اینکه ما بخواهیم غافلانه حکم واحدی نسبت به همه صادر کنیم؛ معلوم است که چنین حکمی را صادر نمی‌کنیم؛ هیچکس نسبت به هیچ مجموعهای نمی‌تواند اینطور حکمی صادر کند؛ تا اگر کسی در گوشهای نقطه‌ی ضعفی پیدا کرد، به رخ ما بکشد که حالا ببینید شما چه میگفتید؛ نه، قضیه این نیست؛ قضیه این است که مجموعهی عظیمی از جوانان، از آنهایی که همسن‌هاشان در اکناف عالم و تا چندی پیش در همین کشور، جز مسائل پیشپاافتادهی فردی و جسمانی و مادّی، چیزی را درک نمیکردند، آنچنان رفعت و اوجی پیدا کردهاند که تمام مسائل حیات شخصی، برای آنها مسائل فرعی و تبعی به حساب میآید؛ این شوخی نیست؛ این معجزهی انقلاب بود. بسیج هم همینطور است. آحاد عظیم بسیج، در طول این هشت سال، چیزی را در تاریخ ثبت کردند و گذاشتند که جز در برهههای استثنایی تاریخ گذشتهی بشریت، نظیرش را نمی‌شود پیدا کرد.
بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان سپاه ، 18 بهمن 1370
بیانات در دیدار دست‌اندرکاران راهیان نور، 16 اسفند 1395
ما ملتی داریم که با انقلاب اخت است؛ گره خورده است؛ جوشیده است. در بین این ملت که سطوح گوناگون و مختلفی دارند، روحیهی جمع کثیری این است که هرجا و هر زمان و هرطور که لازم باشد، سینهشان را سپر می‌کنند و به وسط میدان میآیند. این نقطه‌ی قوّت ماست.مهمترین نقطه‌ی قوت ما در قیام جمهوری اسلامی، نقطه‌ی قوت انسانی بود. ما که نه سلاح داشتیم، نه پول داشتیم، نه سازماندهی داشتیم، نه حزب داشتیم و نه پشتیبانی جهانی؛ ما ملت ایران در همه‌ی کشورهای دنیا یک نقطه را نداشتیم که از قیام، انقلاب و حرکت ما حمایت و دفاع کنند. آنچه این ملت را پیروز کرد، قدرت نیروی انسانی بود؛ یعنی آگاهی و ایستادگی؛ این چگونه حاصل شده است؟ با موتور ایمان، با روحیهی انقلاب، با انگیزه‌ی دین؛ این حقیقتی که دنیاداران او را نفهمیدند! نفهمیدند که قدرت دین چه استحکامی به یک ملت و به یک نظام می‌دهد. جمهوری اسلامی به طور طبیعی در این راه و در این کیفیت قرار داشت و قرار گرفت؛ یعنی ایمان.
بیانات در دیدار اعضای بسیج دانشجویی دانشگاه‌ها، 31 اردیبهشت 1386
مهمترین نقطه‌ی قوت ما در قیام جمهوری اسلامی، نقطه‌ی قوت انسانی بود. ما که نه سلاح داشتیم، نه پول داشتیم، نه سازماندهی داشتیم، نه حزب داشتیم و نه پشتیبانی جهانی؛ ما ملت ایران در همه‌ی کشورهای دنیا یک نقطه را نداشتیم که از قیام، انقلاب و حرکت ما حمایت و دفاع کنند. آنچه این ملت را پیروز کرد، قدرت نیروی انسانی بود؛ یعنی آگاهی و ایستادگی؛ همانکه امیرالمؤمنین(ع) در جنگ صفین فرمود: «الا لایحمل هذا العَلَم الّا اهل البصر و الصّبر»؛ بصر یعنی بصیرت و آگاهی؛ صبر یعنی پایداری؛ فقط اینها هستند که می‌توانند این عَلَم را در دست بگیرند و پیش بروند. قله‌ی این صبر و بصر شهدای مایند؛ همین آزادگانی هستند که اینجا حضور دارند و همین جانبازان عزیزی هستند که اینجا نشستهاند. اینها بودند که جان خودشان را در معرض نابودی گذاشتند؛ از حیات خودشان برای دوام این حرکت و این قیام بزرگ و انسانی مایه گذاشتند؛ اینها اوج ایثار و مظهر بصر و صبرند؛ مظهر آگاهی و ایستادگی و پایداری. آیا کشور ما به آگاهی احتیاج ندارد؟ آیا رسیدن به آرمان‌های این ملت و این انقلاب احتیاج به پایداری ندارد؟ آیا در مقابل شیطنت‌ها و دشمنی‌ها و بغضهای غارتگران جهانی این ملت احتیاج ندارد که آن سلاح کارآمد خود را همواره در دست داشته باشد؛ یعنی سلاح اراده، پایداری، ایمان و آگاهی؟ اگر احتیاج دارد- که دارد- پس بایستی این روحیهی ایمان و آگاهی و پایداری در قالب احترام به نمادهای آن در مردم حفظ شود و نمادها، همین شهدایند؛ همین جانبازانند؛ همین آزادگانند.
بیانات در دیدار جمعی از خانواده‌‌های شهدای استان همدان، 16 تیر 1383
بنده وقتی به قضایای دو سه سال اخیر در داخل کشور خودمان نگاه می‌کنم، میبینم بحمدالله ملت ما ملت وفادار و بااخلاص و مؤمن و غیرتمندی است و در این چیزها حقیقتاً جزو ملت‌های نمونه است و با وجود اینکه در مسئولان کشور هم در گوشه و کنار نقص‌ها و خطاهایی وجود دارد- که البته هر مجموعهای خالی از خطا و نقص نیست- لیکن در مجموع در جهت همین آرمان‌ها حرکت و برنامه‌ریزی و کار و تلاش می‌کند. با وجود همه‌ی اینها، میبینم دشمن به بخش‌هایی از کشور ما- عمدتاً هم به جوانان ما- دل بسته است؛ چون نسل جوان در کشور ما یک نسل کاملًا گسترده است و این از نقاط قوّت ماست که این همه جوان داریم؛ چه جوانان دانشجو، چه کسانی که قبل از دانشجوییاند، چه کسانی که فارغالتّحصیل شدهاند، چه کسانی که مشغول کارند و درس نمیخوانند. نسل جوان ما یکی از مایههای قوّت کشور و انقلاب ماست. دشمن هم به همین نسل و به تحریکپذیری و احساساتی بودن جوانان چشم دوخته است. جوانان باید خیلی مراقب باشند.
بیانات در خطبه‌های نمازجمعه، 1 آذر 1381
نه اینکه ما بخواهیم غافلانه حکم واحدی نسبت به همه صادر کنیم؛ معلوم است که چنین حکمی را صادر نمی‌کنیم؛ هیچکس نسبت به هیچ مجموعهای نمی‌تواند اینطور حکمی صادر کند؛ تا اگر کسی در گوشهای نقطه‌ی ضعفی پیدا کرد، به رخ ما بکشد که حالا ببینید شما چه میگفتید؛ نه، قضیه این نیست؛ قضیه این است که مجموعهی عظیمی از جوانان، از آنهایی که همسن‌هاشان در اکناف عالم و تا چندی پیش در همین کشور، جز مسائل پیشپاافتادهی فردی و جسمانی و مادّی، چیزی را درک نمیکردند، آنچنان رفعت و اوجی پیدا کردهاند که تمام مسائل حیات شخصی، برای آنها مسائل فرعی و تبعی به حساب میآید؛ این شوخی نیست؛ این معجزهی انقلاب بود. بسیج هم همینطور است. آحاد عظیم بسیج، در طول این هشت سال، چیزی را در تاریخ ثبت کردند و گذاشتند که جز در برهههای استثنایی تاریخ گذشتهی بشریت، نظیرش را نمی‌شود پیدا کرد.
بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان سپاه ، 18 بهمن 1370
انسجام و وحدت ملی
ما مشکلات را باید مقایسه کنیم با نقاط مثبتی که الان در ما هست. کدام کشور مثل کشور ما ملتی منسجم و متحد دارد؟ اقوام کشور، مذاهب کشور، شهرهای کشور، مناطق گوناگون کشور، همه در یک جهت، در یک هدف، با یک عواطف، با یک احساسات، با یک امید دارند حرکت می‌کنند، زندگی می‌کنند. کدام کشور این همه جوان سرحال و بانشاط دارد؟ جوان‌های ما امروز میدان‌های عظیم علمی را دارند فتح می‌کنند؛ در مسابقات گوناگون جهانی، رتبه‌های بالای جدول را دارند به دست می‌آورند؛ این چیز کمی است؟ کدام ملت مثل ملت ما با وجود این همه دشمنی‌ها توانسته است این عظمت را، این اهمیت را، این تأثیرگذاری را در قضایای دنیا و در قضایای منطقه به دست آورد؟
یک عده مزدوران دشمنان ما هستند؛ هرچه بتوانند، کارشکنی می‌کنند؛ اما ملت ایران، سربلند، سرافراز، وسط صحنه، با چهره‌ی بشّاش، با چهره‌ی امیدوار، بدون کینه‌ی به این و آن، دارد راه خودش را می‌رود. این را شما بدانید؛ ملت‌ها - البته آگاهانشان، فرزانگانشان، کسانی از آنها که با قضایای گوناگون آشنایند - شماها را با انگشت نشان می‌دهند؛ می‌گویند ببینید ملت ایران در چه عرصه‌هائی پیشرفت کرده و ما مانده‌ایم. حرکت ملت ایران اینجوری است.
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، 28 اردیبهشت 1392
دفاع از این ملت و دفاع از نظام قدرتمند اسلامی که اسلام را با عزت خود و با همان قدرت نبوی در دنیا بر سرِ دست می‌گیرد و به آن افتخار می‌کند، مال مردمان مؤمن است و شما مردم استان سیستان و بلوچستان از ایمان برخوردارید و اسلام را از بُن دندان و با همه‌ی وجود قبول دارید. البته باید مراقب باشید که دشمنان اسلام این همزیستی و برادری بین شیعه و سنّی را به هم نزنند. یکی از افتخارات ما این است که مردم ما در نقاطی که تفاوت‌های مذهبی و قومی وجود دارد و امکان و زمینهی اختلاف هست، از درگیری و اختلاف قومی و مذهبی پرهیز می‌کنند. دشمنان این را نمیپسندند. جنگ شیعه و سنّی برای دشمنان اسلام خیلی قیمت دارد. اختلاف و تفرقه میان امّت اسلامی موجب می‌شود که معنویت، طراوت، قدرت، شکوه و عظمت ائتلاف ملی شما را در هم بشکند و همانطور که قرآن فرموده است «و تذهب ریحکم».
بیانات در دیدار مردم زاهدان، 2 اسفند 1381
یک عده مزدوران دشمنان ما هستند؛ هرچه بتوانند، کارشکنی می‌کنند؛ اما ملت ایران، سربلند، سرافراز، وسط صحنه، با چهره‌ی بشّاش، با چهره‌ی امیدوار، بدون کینه‌ی به این و آن، دارد راه خودش را می‌رود. این را شما بدانید؛ ملت‌ها - البته آگاهانشان، فرزانگانشان، کسانی از آنها که با قضایای گوناگون آشنایند - شماها را با انگشت نشان می‌دهند؛ می‌گویند ببینید ملت ایران در چه عرصه‌هائی پیشرفت کرده و ما مانده‌ایم. حرکت ملت ایران اینجوری است.
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، 28 اردیبهشت 1392
دفاع از این ملت و دفاع از نظام قدرتمند اسلامی که اسلام را با عزت خود و با همان قدرت نبوی در دنیا بر سرِ دست می‌گیرد و به آن افتخار می‌کند، مال مردمان مؤمن است و شما مردم استان سیستان و بلوچستان از ایمان برخوردارید و اسلام را از بُن دندان و با همه‌ی وجود قبول دارید. البته باید مراقب باشید که دشمنان اسلام این همزیستی و برادری بین شیعه و سنّی را به هم نزنند. یکی از افتخارات ما این است که مردم ما در نقاطی که تفاوت‌های مذهبی و قومی وجود دارد و امکان و زمینهی اختلاف هست، از درگیری و اختلاف قومی و مذهبی پرهیز می‌کنند. دشمنان این را نمیپسندند. جنگ شیعه و سنّی برای دشمنان اسلام خیلی قیمت دارد. اختلاف و تفرقه میان امّت اسلامی موجب می‌شود که معنویت، طراوت، قدرت، شکوه و عظمت ائتلاف ملی شما را در هم بشکند و همانطور که قرآن فرموده است «و تذهب ریحکم».
بیانات در دیدار مردم زاهدان، 2 اسفند 1381
متوقف نشدن پیشرفت کشور
اگر بخواهیم هدف‌های ملت ایران را در یک مفهوم خلاصه کنیم که بتواند تا حدود زیادی خواسته‌های عمومی کشور و ملت را بیان کند و آن را در بر بگیرد، آن مفهوم کلیدی عبارت است از پیشرفت؛ منتها با تعریفی که اسلام برای پیشرفت می‌کند. پیشرفت در منطق اسلام، متفاوت است با پیشرفت در منطق تمدن مادی غرب. آنها یک بُعدی می‌بینند، آنها با یک جهت - جهت مادی - به پیشرفت نگاه می‌کنند. پیشرفت در نظر آنها، در درجه‌ی اول و به عنوان مهمترین، عبارت است از پیشرفت در ثروت و پیشرفت در علم و پیشرفت نظامی و پیشرفت فناوری. پیشرفت در منطق غربی اینهاست؛ اما در منطق اسلامی، پیشرفت ابعاد بیشتری دارد: پیشرفت در علم، پیشرفت در اخلاق، پیشرفت در عدالت، پیشرفت در رفاه عمومی، پیشرفت در اقتصاد، پیشرفت در عزت و اعتبار بین‌المللی، پیشرفت در استقلال سیاسی، پیشرفت در عبودیت و تقرب به خدای متعال؛ یعنی جنبه‌ی معنوی، جنبه‌ی الهی؛ این هم جزو پیشرفتی است که در اسلام هست و در انقلاب ما هدف نهایی ماست: تقرب به خدا. هم «دنیا» در این پیشرفتی که مورد نظر است، ملحوظ شده است، هم «آخرت». اسلام به ما آموخته است که پیشرفت در منطق اسلام، متفاوت است با پیشرفت در منطق تمدن مادی غرب. آنها یک بُعدی می‌بینند، آنها با یک جهت - جهت مادی - به پیشرفت نگاه می‌کنند.اما در منطق اسلامی، پیشرفت ابعاد بیشتری دارد: پیشرفت در علم، پیشرفت در اخلاق، پیشرفت در عدالت، پیشرفت در رفاه عمومی، پیشرفت در اقتصاد، پیشرفت در عزت و اعتبار بین‌المللی، پیشرفت در استقلال سیاسی، پیشرفت در عبودیت و تقرب به خدای متعال؛ یعنی جنبه‌ی معنوی، جنبه‌ی الهی«لیس منّا من ترک دنیاه لآخرته و لا آخرته لدنیاه»؛ دنیا را برای آخرت نباید ترک کرد، همچنان که آخرت را نباید فدای دنیا کرد. در یک روایتی می‌فرماید: «اعمل لدنیاک کأنّک تعیش ابدا»؛ یعنی برنامه‌ریزی دنیا را فقط برای چند روزه‌ی زندگیِ خودت نکن؛ برای پنجاه سال برنامه‌ریزی کن. این را مسئولان کشور، مسئولان برنامه‌های عمومیِ مردمی باید مورد توجهشان قرار بدهند. نگوئیم ما که معلوم نیست پنجاه سال دیگر زنده باشیم، چرا برنامه‌ریزی کنیم. نخیر، جوری برنامه‌ریزی کن که گویی بناست تا آخر دنیا زنده باشی؛ همچنان که اگر برای خودت و به نفع خود بخواهی برنامه‌ریزی کنی، با چه جدیت و دقتی می‌کنی، برای نسل‌های آینده هم که تو در آن وقت نیستی، همان جور برنامه‌ریزی کن؛ «اعمل لدنیاک کأنّک تعیش ابدا». نقطه‌ی مقابل هم: «و اعمل لآخرتک کأنّک تموت غدا»؛ برای آخرتت هم جوری عمل کن، مثل اینکه فردا بناست از این دنیا بروی. یعنی هم برای دنیا سنگ تمام بگذار، هم برای آخرت سنگ تمام بگذار. پیشرفت اسلامی، پیشرفت در منطق انقلاب، یعنی این؛ یعنی همه‌جانبه.
هدف، پیشرفت است؛ منتها رصد کردن مرحله به مرحله هم لازم است، که این کارِ نخبگان است. امروز شرایط ما چگونه است، موانع ما چیست، نقاط قوّت ما کدام است، نقاط ضعف ما کدام است، فرصت‌هامان کدام است، تهدیدها چیست، چه کار باید بکنیم، برای بهره‌مندی از فرصت‌ها و جلوگیری از خطر تهدیدها چگونه برنامه‌ریزی کنیم؛ اینها کارهایی است که باید نخبگان در هر مرحله‌ای انجام دهند؛ هم در برنامه‌ریزی‌ها آن را به کار ببرند، و هم مردم را آگاه کنند؛ چون مردم می‌خواهند با چشم باز و با بصیرت حرکت کنند، بدانند چه می‌کنند، بدانند کجا می‌روند. وقتی اینجور شد، مردم با همه‌ی وجود وارد میدان‌های دشوار خواهند شد.
خب، حالا من اگر بخواهم یک قضاوتی بکنم نسبت به این هدفی که گفته شد، قضاوت من قضاوت مثبت است. در طول دوران سی ساله‌ی انقلاب، ما به طور مرتب پیشرفت کرده‌ایم. البته فراز و فرود بوده است، تندی و کندی بوده است، ضعف و قوّت بوده است، اما هرگز پیشرفت کشور و ملت به سوی آن قله‌ی مورد نظر متوقف نشده است. ضعف‌هایی وجود داشته است؛ باید ملت، مسئولان و نخبگان - نخبگان سیاسی، نخبگان علمی، نخبگان روحانی - تصمیم بگیرند این ضعف‌ها را برطرف کنند.
بیانات در اجتماع مردم بجنورد ، 19 مهر 1391
ما پیشرفت‌هایی داشتیم، ضعف‌ها و نقص‌هایی هم داشتیم. پیشرفت‌هامان را باید بشناسیم، ضعف‌هامان را هم باید بشناسیم. اگر ضعف‌های خودمان را پنهان کنیم، نشناسیم، تجاهل کنیم، این ضعف‌ها خواهد ماند، نهادینه خواهد شد؛ برطرف نخواهد شد. همه‌ی نقاط قوّت و ضعف را باید بدانیم.
نقاط مثبت و منفی هر دو هست، افت و خیز هست، اما حرکت ادامه داشته است؛ این مهم است. جوان‌های عزیز ما بدانند؛ در طول این سی و دو سه سال مواردی شده است که ما ضعف نشان دادیم، این حرکت افت و خیز داشته است. همیشه یک جور نبوده است؛ گاهی سرعت و شتاب، گاهی کمتر، اما حرکت هرگز متوقف نشده است و ما در همان جهت اصلی پیش رفتیم؛ که امروز محصول آن را داریم مشاهده می‌کنیم.
خطبه‌های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390
هدف، پیشرفت است؛ منتها رصد کردن مرحله به مرحله هم لازم است، که این کارِ نخبگان است. امروز شرایط ما چگونه است، موانع ما چیست، نقاط قوّت ما کدام است، نقاط ضعف ما کدام است، فرصت‌هامان کدام است، تهدیدها چیست، چه کار باید بکنیم، برای بهره‌مندی از فرصت‌ها و جلوگیری از خطر تهدیدها چگونه برنامه‌ریزی کنیم؛ اینها کارهایی است که باید نخبگان در هر مرحله‌ای انجام دهند؛ هم در برنامه‌ریزی‌ها آن را به کار ببرند، و هم مردم را آگاه کنند؛ چون مردم می‌خواهند با چشم باز و با بصیرت حرکت کنند، بدانند چه می‌کنند، بدانند کجا می‌روند. وقتی اینجور شد، مردم با همه‌ی وجود وارد میدان‌های دشوار خواهند شد.
خب، حالا من اگر بخواهم یک قضاوتی بکنم نسبت به این هدفی که گفته شد، قضاوت من قضاوت مثبت است. در طول دوران سی ساله‌ی انقلاب، ما به طور مرتب پیشرفت کرده‌ایم. البته فراز و فرود بوده است، تندی و کندی بوده است، ضعف و قوّت بوده است، اما هرگز پیشرفت کشور و ملت به سوی آن قله‌ی مورد نظر متوقف نشده است. ضعف‌هایی وجود داشته است؛ باید ملت، مسئولان و نخبگان - نخبگان سیاسی، نخبگان علمی، نخبگان روحانی - تصمیم بگیرند این ضعف‌ها را برطرف کنند.
بیانات در اجتماع مردم بجنورد ، 19 مهر 1391
ما پیشرفت‌هایی داشتیم، ضعف‌ها و نقص‌هایی هم داشتیم. پیشرفت‌هامان را باید بشناسیم، ضعف‌هامان را هم باید بشناسیم. اگر ضعف‌های خودمان را پنهان کنیم، نشناسیم، تجاهل کنیم، این ضعف‌ها خواهد ماند، نهادینه خواهد شد؛ برطرف نخواهد شد. همه‌ی نقاط قوّت و ضعف را باید بدانیم.
نقاط مثبت و منفی هر دو هست، افت و خیز هست، اما حرکت ادامه داشته است؛ این مهم است. جوان‌های عزیز ما بدانند؛ در طول این سی و دو سه سال مواردی شده است که ما ضعف نشان دادیم، این حرکت افت و خیز داشته است. همیشه یک جور نبوده است؛ گاهی سرعت و شتاب، گاهی کمتر، اما حرکت هرگز متوقف نشده است و ما در همان جهت اصلی پیش رفتیم؛ که امروز محصول آن را داریم مشاهده می‌کنیم.
خطبه‌های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390
مطالب مرتبط
به روایت رهبر | نقاط قوت جمهوری اسلامی ایران (بخش اول)
به روایت رهبر | مهندسیِ نظام جمهوری اسلامی