میگویند به فردی که داشت بیاجازه به نامهی رفیقش نگاه میکرد، گفتند: «مگر نشنیدهای که بیاجازه نگاه کردن به نامه و نوشتهی دیگران مثل نگاه کردن به آتش جهنم است؟»
طرف که حاضر جواب و شوخ طبع بود گفت: «بله، میخواهم ببینم اجدادم در کدام قسمت جهنم کز کردهاند!»
این طنز شیرین به عمل نگاه کردن اشاره دارد و این که آدابی بر آن مترتب است؛ از جمله آن که: بیاجازه به نوشتهی دیگران نگاه نکنیم، به خلوت دیگران سرک نکشیم، پای سفره به صورت دیگران خیره نشویم، از ثواب نگریستن به چهره پدر و مادر، صورت علما، صفحات قرآن، آسمان و... بهرهمند شویم.
طرف که حاضر جواب و شوخ طبع بود گفت: «بله، میخواهم ببینم اجدادم در کدام قسمت جهنم کز کردهاند!»
این طنز شیرین به عمل نگاه کردن اشاره دارد و این که آدابی بر آن مترتب است؛ از جمله آن که: بیاجازه به نوشتهی دیگران نگاه نکنیم، به خلوت دیگران سرک نکشیم، پای سفره به صورت دیگران خیره نشویم، از ثواب نگریستن به چهره پدر و مادر، صورت علما، صفحات قرآن، آسمان و... بهرهمند شویم.