ماه غلبه اسم رحمت
رجب؛ ماهی که خداوند جنگ با دشمنان را نیز ممنوع فرموده است. تا برای همه ی انسانها امن و امان باشد.، تا هر کس خواست به جوار حضرت حق نزدیک شود. اسم رحمت حق به استقبال او رود و او را وارد رحمت الهی نماید و طعم ورد به مقام انس با حق را به قلب او بچشاند.
خسران بزرگی است که در ماه عزیز رجب، قلب را نسبت به این ماه متذکر نکنیم. در این ماه باید به قلب بگوییم: ای قلب! متوجه باش، وقتی خداوند جنگ با دشمنان خدا را در این ماه ممنوع نموده، بنگر با دوستان خود چه خواهد کرد. ای قلب! غافل مباش، در این ماه به خطاهای تو نمی نگرد. مایوس هم مباش، می خواهند تو را وارد بنده های خاص گردانند.
حدیث فرشته داعی
در مورد عظمت و اهمیت ماه رجب توجه کنید به روایت مشهوری از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در کتب روایی ما از جمله در کتاب اقبال سیدبن طاووس در اعمال ماه رجب و یا در کتاب المراقبات مرحوم آیت الله ملکی تبریزی که به حدیث فرشته ی داعی مشهور است.
رسول خدا «صلی الله علیه و آله» می‌فرماید: «خداوند در آسمان هفتم فرشته‌ای را قرار داده که به او «داعی» گویند. چون ماه رجب فرا رسد آن فرشته از سر شب تا صبح ندا سر می‌دهد! خوشا به حال ذاکران و یادآوران خدا، خوشا به حال مطیعان. و خداوند تعالی می‌فرماید: من همنشین کسی هستم که همنشین من است، من مطیع کسی هستم که مطیع من است، من بخشنده کسی هستم که تقاضای بخشش کند. ماه، ماه من، بنده، بنده من، رحمت، رحمت من. هر کس مرا در این ماه بخواند اجابتش می‌کنم، و هر کس از من چیزی طلب کند به او عطا کنم و هر کس از من طلب هدایت کند، او را هدایت می‌کنم. این ماه را ریسمانی بین خود و بین بندگانم قرار دادم، هر کس بدان چنگ زند به من می رسد.»(1)
خداوند آن ملک را مامور کرده است که در این ماه با جان ما حرف هایی را بزند. خداوند به لطف و کرم خودش به ما کمک کند که در این ماه آن ندا را بشنویم، آری می شود شنید. ملاحظه کنید در شروع ماه رجب گویا حال و هوای روحی شما مستعد پذیرش الطاف خاصی شده است. پس معلوم است آن نسیمی بر جان مسلمانان می وزد و پیامبر اکرم(ص) نیز این نور را می بیند که دارند از آن خبر می دهند و به ما توصیه می فرمایند: خود را برای پذیرش آن الطاف خاص آماده کنید. ماه رجب قبل از اسلام هم مورد توجه بوده است. حضرت نوح (ع) در ماه رجب کشتی شان را حرکت دادند، چون در چنین شرایطی امید بیشترین لطف را داشتند. در تاریخ داریم که خود اهل مکه با این که مسلمان نبودند حرمت این ماه را حفظ می کردند. چون رعایت حرمت ماه رجب و استفاده کردن از الطاف خاص خداوند در این ماه در پیام سایر پیامبران(ع) هم مطرح بوده است و اهل مکه در عین بت پرستی، تحت تاثیر توصیه انبیاء گذشته بوده اند.
خداوند در این ماه از طریق سروش ملک داعی مخلوقش را به همنشینی با خودش دعوت می کند و برمی انگیزد. حتما می دانید با ذکر و یاد خدا و رعایت دقیق حلال و حرام حضرت حق است که ما یاد خدا می کنیم و این ها وسیله ای است که آدم زمینه ای فراهم کند تا با خدا بنشیند. خداوند خبری را در این ماه خاص به طالبان انس با حق می دهد که بنده می تواند همنشینی خاص الهی را در این ماه برای خود تهیه ببینید و به واقع لطفی از این بالاتر نیست. گفت:
این که بینی مرده و افسرده ای زان بود که ترک سرور کرده ای
می خواهند در این ماه راه انس با حق را برای ما باز کنن. دیده اید بعضی مواقع از بودن خودتان خسته شده اید، دائما حوصله تان سر می رود؟! این به جهت قطع ارتباط باطنی قلب است با حق، حالا اگر انس با حق وارد زندگی و جان تان شد و خداوند جلیس شما شود، حوصله سر رفتن برایتان معنی نمی دهد. چرا که:
هر که در خانه اش صنم دارد گر نیاید برون چه غم دارد
اتحاد حکم عبد با رب
ما گاهی می خواهیم از شر یک مشکل یا یک فساد اخلاقی و از وسوسه های آزار دهنده، راحت شویم؟ می فرماید: این ماه آن زمانی است که اگر یاد مرا در قلبت زنده کنی و از من اطاعت کنی، آن وقت هر چه بخواهی، من از تو اطاعت می کنم و هر چه بخواهی به تو می دهم. یعنی از دریچه ی رجبی شدن، می شود حوائجی را که خداوند حاضر و مایل است به ما بدهد، به ما بدهد. یعنی بنده ی رجبی، بنده ای است که می تواند کاری کند که حکم خدا با حکم خود آن بنده متحد شود.
خداوند سخت عاشق بنده خودش است و به دنبال آن است که بنده اش از او چیزی بخواهد تا درخواست آن بنده را اجابت کند. حالا در ماه رجب این محبت و عشق به بندگانش به اوج خود می رسدو لذا خودش در دهان بنده اش می گذارد که من مطیع کسی هستم که از من اطاعت کند، پس بنده عزیز من! یک قدم در راه بندگی من بردار، و بعد شروع کن از من چیزی خواستن، من مطیع درخواست های تو هستم. این سفره به صورت خاص آن در ماه رجب کسترده شده است و لذا باید هنر استفاده کردنش را به دست آورد.
رجب، عامل شکل دهی به شخصیت قیامتی انسان
در همین جا یادتان بیاوریمکه در روایت هست: «در روز قیامت در موقف محشر، یعنی در آن تنهایی محض، ندا می آید " این الرجبیون" یعنی کجایند کسانی که در ماه رجب، با خدای خود انس خاصی گرفتند و نگذاشتند ماه رجب به راحتی از دستشان برود؟ پس معلوم است که با اعمال ماه رجب برای انسان یک نوع شخصیت خاص پدید می آید، یعنی رجبی شدن یک نوعوجود تکوینی و یم هویت خاص برای انسان به وجود می آورد که در عالم قیامت که حقایق ظاهر می شود، این شخصیت خاص آن ها ظاهر می گردد. رجبی شدن که بدون رابطه با حقیقت افراد باشد. در عظمت ماه رجب، رسول خدا(ص) می فرمایند: « ماه رجب؛ ماه عظیم خداستکه هیچ ماهی از نظر حرمت و فضل در نزد خدا همطراز آن نیست. حتی در زمان جاهلیت ماه رجب را محترم می شمردند. و اسلام عظمت آن را مورد تایید قرار داد.
استغفار ماه رجب
استغفار ماه رجب، استغفار خاص است. یکی از ذکرهای ماه رجب استغفار است و به شکل های مختلف هم آمده است.همه هم روی حساب است. آنجا که در گفتن استغفار "ربی" ندارد. می فرماید: هر روز 7 مرتبه صبح، 70 مرتبه عصر بگوید. " استغفرالله و اتوب الیه" چون در دامن رب ماه رجب خود قرار داده دیگر انسانی واژه «ربی» را نمی گوید. بلکه توجه و توبه اش به سوی «الله» است. حتما متوجه اید «الله» مقام جمع اسماء الهی است.شکل این ذکر ها روی حساب است. و در گفتن اذکار باید قلب را هم آماده کرد تا انشاالله نتیجه ی مطلوب گرفته شود. البته اذکار دیگری هم در ماه رجب آمده است که گفته شود. (برای اطلاعات بیشتر به مفاتیح الجنان مراجعه شود.)
رجب؛ ماهی که خداوند جنگ با دشمنان را نیز ممنوع فرموده است. تا برای همه ی انسانها امن و امان باشد.، تا هر کس خواست به جوار حضرت حق نزدیک شود. اسم رحمت حق به استقبال او رود و او را وارد رحمت الهی نماید و طعم ورد به مقام انس با حق را به قلب او بچشاند.
خسران بزرگی است که در ماه عزیز رجب، قلب را نسبت به این ماه متذکر نکنیم. در این ماه باید به قلب بگوییم: ای قلب! متوجه باش، وقتی خداوند جنگ با دشمنان خدا را در این ماه ممنوع نموده، بنگر با دوستان خود چه خواهد کرد. ای قلب! غافل مباش، در این ماه به خطاهای تو نمی نگرد. مایوس هم مباش، می خواهند تو را وارد بنده های خاص گردانند.
حدیث فرشته داعی
در مورد عظمت و اهمیت ماه رجب توجه کنید به روایت مشهوری از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در کتب روایی ما از جمله در کتاب اقبال سیدبن طاووس در اعمال ماه رجب و یا در کتاب المراقبات مرحوم آیت الله ملکی تبریزی که به حدیث فرشته ی داعی مشهور است.
رسول خدا «صلی الله علیه و آله» می‌فرماید: «خداوند در آسمان هفتم فرشته‌ای را قرار داده که به او «داعی» گویند. چون ماه رجب فرا رسد آن فرشته از سر شب تا صبح ندا سر می‌دهد! خوشا به حال ذاکران و یادآوران خدا، خوشا به حال مطیعان. و خداوند تعالی می‌فرماید: من همنشین کسی هستم که همنشین من است، من مطیع کسی هستم که مطیع من است، من بخشنده کسی هستم که تقاضای بخشش کند. ماه، ماه من، بنده، بنده من، رحمت، رحمت من. هر کس مرا در این ماه بخواند اجابتش می‌کنم، و هر کس از من چیزی طلب کند به او عطا کنم و هر کس از من طلب هدایت کند، او را هدایت می‌کنم. این ماه را ریسمانی بین خود و بین بندگانم قرار دادم، هر کس بدان چنگ زند به من می رسد.»(1)
خداوند آن ملک را مامور کرده است که در این ماه با جان ما حرف هایی را بزند. خداوند به لطف و کرم خودش به ما کمک کند که در این ماه آن ندا را بشنویم، آری می شود شنید. ملاحظه کنید در شروع ماه رجب گویا حال و هوای روحی شما مستعد پذیرش الطاف خاصی شده است. پس معلوم است آن نسیمی بر جان مسلمانان می وزد و پیامبر اکرم(ص) نیز این نور را می بیند که دارند از آن خبر می دهند و به ما توصیه می فرمایند: خود را برای پذیرش آن الطاف خاص آماده کنید. ماه رجب قبل از اسلام هم مورد توجه بوده است. حضرت نوح (ع) در ماه رجب کشتی شان را حرکت دادند، چون در چنین شرایطی امید بیشترین لطف را داشتند. در تاریخ داریم که خود اهل مکه با این که مسلمان نبودند حرمت این ماه را حفظ می کردند. چون رعایت حرمت ماه رجب و استفاده کردن از الطاف خاص خداوند در این ماه در پیام سایر پیامبران(ع) هم مطرح بوده است و اهل مکه در عین بت پرستی، تحت تاثیر توصیه انبیاء گذشته بوده اند.
خداوند در این ماه از طریق سروش ملک داعی مخلوقش را به همنشینی با خودش دعوت می کند و برمی انگیزد. حتما می دانید با ذکر و یاد خدا و رعایت دقیق حلال و حرام حضرت حق است که ما یاد خدا می کنیم و این ها وسیله ای است که آدم زمینه ای فراهم کند تا با خدا بنشیند. خداوند خبری را در این ماه خاص به طالبان انس با حق می دهد که بنده می تواند همنشینی خاص الهی را در این ماه برای خود تهیه ببینید و به واقع لطفی از این بالاتر نیست. گفت:
این که بینی مرده و افسرده ای زان بود که ترک سرور کرده ای
می خواهند در این ماه راه انس با حق را برای ما باز کنن. دیده اید بعضی مواقع از بودن خودتان خسته شده اید، دائما حوصله تان سر می رود؟! این به جهت قطع ارتباط باطنی قلب است با حق، حالا اگر انس با حق وارد زندگی و جان تان شد و خداوند جلیس شما شود، حوصله سر رفتن برایتان معنی نمی دهد. چرا که:
هر که در خانه اش صنم دارد گر نیاید برون چه غم دارد
اتحاد حکم عبد با رب
ما گاهی می خواهیم از شر یک مشکل یا یک فساد اخلاقی و از وسوسه های آزار دهنده، راحت شویم؟ می فرماید: این ماه آن زمانی است که اگر یاد مرا در قلبت زنده کنی و از من اطاعت کنی، آن وقت هر چه بخواهی، من از تو اطاعت می کنم و هر چه بخواهی به تو می دهم. یعنی از دریچه ی رجبی شدن، می شود حوائجی را که خداوند حاضر و مایل است به ما بدهد، به ما بدهد. یعنی بنده ی رجبی، بنده ای است که می تواند کاری کند که حکم خدا با حکم خود آن بنده متحد شود.
خداوند سخت عاشق بنده خودش است و به دنبال آن است که بنده اش از او چیزی بخواهد تا درخواست آن بنده را اجابت کند. حالا در ماه رجب این محبت و عشق به بندگانش به اوج خود می رسدو لذا خودش در دهان بنده اش می گذارد که من مطیع کسی هستم که از من اطاعت کند، پس بنده عزیز من! یک قدم در راه بندگی من بردار، و بعد شروع کن از من چیزی خواستن، من مطیع درخواست های تو هستم. این سفره به صورت خاص آن در ماه رجب کسترده شده است و لذا باید هنر استفاده کردنش را به دست آورد.
رجب، عامل شکل دهی به شخصیت قیامتی انسان
در همین جا یادتان بیاوریمکه در روایت هست: «در روز قیامت در موقف محشر، یعنی در آن تنهایی محض، ندا می آید " این الرجبیون" یعنی کجایند کسانی که در ماه رجب، با خدای خود انس خاصی گرفتند و نگذاشتند ماه رجب به راحتی از دستشان برود؟ پس معلوم است که با اعمال ماه رجب برای انسان یک نوع شخصیت خاص پدید می آید، یعنی رجبی شدن یک نوعوجود تکوینی و یم هویت خاص برای انسان به وجود می آورد که در عالم قیامت که حقایق ظاهر می شود، این شخصیت خاص آن ها ظاهر می گردد. رجبی شدن که بدون رابطه با حقیقت افراد باشد. در عظمت ماه رجب، رسول خدا(ص) می فرمایند: « ماه رجب؛ ماه عظیم خداستکه هیچ ماهی از نظر حرمت و فضل در نزد خدا همطراز آن نیست. حتی در زمان جاهلیت ماه رجب را محترم می شمردند. و اسلام عظمت آن را مورد تایید قرار داد.
استغفار ماه رجب
استغفار ماه رجب، استغفار خاص است. یکی از ذکرهای ماه رجب استغفار است و به شکل های مختلف هم آمده است.همه هم روی حساب است. آنجا که در گفتن استغفار "ربی" ندارد. می فرماید: هر روز 7 مرتبه صبح، 70 مرتبه عصر بگوید. " استغفرالله و اتوب الیه" چون در دامن رب ماه رجب خود قرار داده دیگر انسانی واژه «ربی» را نمی گوید. بلکه توجه و توبه اش به سوی «الله» است. حتما متوجه اید «الله» مقام جمع اسماء الهی است.شکل این ذکر ها روی حساب است. و در گفتن اذکار باید قلب را هم آماده کرد تا انشاالله نتیجه ی مطلوب گرفته شود. البته اذکار دیگری هم در ماه رجب آمده است که گفته شود. (برای اطلاعات بیشتر به مفاتیح الجنان مراجعه شود.)
نویسنده: کبری خدابخش
پی نوشت ها:
1- مستدرک الوسائل، ج ۷ ، ص 535
2- تمامی روایات از نرمافزار کامپیوتری علوم اسلامی