خوشی هست؛ اما گرفتاری و مصیبت هم هست. هیچ‌کس نمی‌تونه خوش باشه و وقتی نوبت سختی‌ها رسید ازشون فرار کنه. همه‌ی آدم‌ها چه فقیر، چه پولدار سختی هم دارن. حالا می‌شه صبر کرد تا سختی بگذره، یا با صبر یه راه حل مناسب پیدا کرد. یا می‌شه بی‌صبری کرد و گریه کرد و فریاد زدکه؛ البته فایده نداره و چیزی عوض نمی‌شه. حالا اگه آدم بدونه همین سختی و مصیبت هم از طرف خداست؛ حتما خیلی راحت‌تر صبر می‌کنه.
 

«مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ» هیچ مصیبتی به کسی نمی‌رسد مگر به دستور خدا.

بخشی از آیه 11 سوره تغابن
برگرفته از قرآن خودمانی