تو اولش درخت بودی
تو اولش درخت بودی 
 از آن درخت­های زیبا
 چقدر توی راه بودی
که آمدی به خانه­­ی ما
 
اگرچه نیستند پیشت
 پرنده­ ها و خاک و باران
 همیشه شاد و خنده ­رویی
شبیه پسته­ های خندان
 
 شدی کتاب قصه­ ی من
ورق ­ورق شدی و رنگی
 کسی ندیده تا به حالا
 درخت را به این قشنگی

منیره هاشمی
نسخه چاپی