مثل گیلاس
رابطه ی ما با خدا مثل رابطه ی گیلاس با درخت نیست.

گیلاس وقتی از درخت جدا شد دیگر جدا شده است. اگر تمام عالم و آدم جمع بشوند نمی توانند گیلاس جدا شده را به درخت پیوند بزنند؛ چون درخت بازگشت و توبه را نمی پذیرد.

اما رابطه ی ما با خدا این طور نیست؛ بلکه از نوع رابطه ی آب آلوده با دریاست. آب هرقدر هم آلوده باشد، هرگاه برگردد آغوش دریا باز است و آن را با همه ی آلودگی اش می پذیرد؛ اول کاری هم که می کند آن را پاک و زلال می کند. خدا دریای رحمت است.

«إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ.»

او بسیار توبه پذیر است. (سوره ی بقره، آیه ی37)

«إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.»

و خداوند نه تنها توّاب است، بلکه رحیم و مهربان هم هست. برخی فقط تواب اند؛ یعنی اگر بروی و بگویی اشتباه کرده ام می پذیرند؛ اما رحیم و مهربان نیستند؛ به همین خاطر می گوید: برو تو را بخشیدم؛ ولی خدا رحیم است؛ یعنی می گوید: «بیا تو را بخشیدم!»

نویسنده: محمدرضا رنجبر
نسخه چاپی