اَحیا
معنی: زندگان، زندگی، زندگی از نو، خاندان‌ها، قبیله‌ها،نامی برای شبهای نوزدهم، بیست و یکم، و بیست وسوم ماه رمضان
ریشه: عربی

اَرشیا
معنی: تخت و اورنگ شاهان، گاه، تخت.
ریشه: فارسی

اَوستا
معنی: اساس، بنیاد، پناه، یاوری؛ کتاب مقدس ایرانیان باستان و زرتشتیان، قدیمیترین متنهای موجود به یکی از زبانهای ایرانی.
ریشه: اوستایی - پهلوی

اِرمیا
معنی: بزرگ داشته شده، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل، همچنین لقب حضرت خضر نبی و لقب حضرت علی (ع)
ریشه: عبری

اشعیا
معنی: نجات یهوه، نام یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل
ریشه: عربی

الوا
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از دلاوران ایرانی و نیزه دار رستم پهلوان شاهنامه
ریشه: فارسی

الیا
معنی: الیاس، خدای من یهوه است، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل و در اسلام یکی از چهار پیامبر جاویدان
ریشه: عبری

اوریا
معنی: شعله خداوند، نام مردی یهودی در زمان داوود (ع) که از فرماندهان سپاه بود.
ریشه: عبری

اهورا
معنی: وجود مطلق و هستی بخش اهورا مزدا هستی بخش بی همتا و خالق عالم را گویند.
ریشه: اوستایی - پهلوی

اهورامزدا
معنی: اهورامزد، هرمزد، اورمزد، هرمز، معنی اصلی این کلمه سرور دانا است و در متون زردشتیان به معنی خدای بزرگ استعمال شده است.
ریشه: اوستایی - پهلوی

ایشا
معنی: نام پدر داوود (ع)
ریشه: عبری

ایلا
معنی: ایلا و ایله در قاموس کتاب مقدس به معنی درختان آمده؛
ریشه: عبری

ائیریا
معنی: ایرج، خوش چهره و زیبا مانند آفتاب
ریشه: اوستایی - پهلوی

آباقا
معنی: عمو، دوست، نخ و یا ریسمان بافته شده از گیاه کتان (از نام های کهن) - نام فرزند هلاکوخان مغول، دومین ایلخان مغول
ریشه: ترکی

آبستا
معنی: اوستا، اساس بنیاد اصل، کتاب مقدس زرتشتیان
ریشه: فارسی

آبلاتکا
معنی: از نام های ایران باستان
ریشه: فارسی

آپنیتا
معنی: مقرب، بنده خاص پروردگار
ریشه: سنسکریت

آتا
معنی: پدربزرگ
ریشه: ترکی

آتیلا
معنی: (آت به معنی اسب + یلا (صفت))، به معنی چابک، شجاع؛ نامی
ریشه: ترکی

آدورا
معنی: مأخوذ از افسانه گیل گمش بابلی، کمک کننده، مددکار
ریشه: آشوری

آدهاوا
معنی: نزدیکترین دوست خداوند، نام نزدیکترین همنشین کریشنا در افسانه های هندی
ریشه: سنسکریت

آرتا
معنی: پاک، نام پهلوان ایرانی - ارتا (به فتح الف) در اوستا به معنای مقدس آمده است
ریشه: فارسی

آرخا
معنی: آرکا، مایه اطمینان و پیشتگرمی
ریشه: ترکی

آرشا
معنی: (تلفظ: āršā) (=آردا، ārdā )، مقدس - آردا، مقدس
ریشه: فارسی

آرکا
معنی: آرخ، مایه اطمینان و پیشتگرمی
ریشه: ترکی

آرمیا
معنی: ارمیا، بزرگ داشته شده؛ نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل، همچنین لقب حضرت خضر نبی و لقب حضرت علی (ع)
ریشه: عبری

آرنا
معنی: آریایی نژاد
ریشه: فارسی

آروشا
معنی: روشنایی، نور خورشید، آرامش
ریشه: سنسکریت
(دخترانه و پسرانه؛ بیشتر به عنوان اسم دختر استفاده می شود)

آریا
معنی: (تلفظ: āriyā) آزاده، نجیب، شعبه ای از نژاد سفید که از روزگاران بسیار قدیم در ایران، هند و اروپا ماندگار شده اند، نژاد هند و اروپایی - نژاد هندوارپائیان که در عهدی بسیار کهن با هم زندگی می کردند و بعدها به دو بخش بزرگ تقسیم شدند گروهی به هند و ایران آمدند و گروهی به اروپا رفتندنام میهن عزیز ما ایران از این‎ ‎کلمه گرفته شده است
ریشه: فارسی

آریتما
معنی: نام یکی از سران ماد
ریشه: کردی

آزا
معنی: آزا اسم کردی به معنی سالم بودن و سرحال و قبراق است؛ هم چنین آزا نام پادشاه مانایی بوده است.
ریشه: کردی

آشینا
معنی: قوی، قدرتمند، نیرومند، زورمند
ریشه: آشوری

آگا
معنی: آگاه، مطلع،با خبر
ریشه: کردی

آلیا
معنی: الیاس
ریشه: عبری

آماندا
معنی: در امان تو، در پناه تو
ریشه: ترکی
(دخترانه و پسرانه)

آیتونا
معنی: در ترکی به معنای زیبا و درخشان مانند ماه و در فارسی به معنای حالا، در حال حاضر و همچنین است.
ریشه: ترکی

آئیریا
معنی: ایرج
ریشه: اوستایی - پهلوی

بُرنا
معنی: جوان؛ شاب، ظریف، خوب، نیک، دلاور.
ریشه: فارسی

بایا
معنی: بایسته، ضروری
ریشه: فارسی

پُرسا
معنی: پرسنده، جستجوگر، پرسشگر.
ریشه: فارسی

پادرا
معنی: "پاد" به معنی سرزمین و '"را " (در اوستایی) به معنی شکوه و درخشش و روشنایی است، در مجموع سرزمین باشکوه، نگهبان آتش، مرکب از پاد به نگهبانی و محافظت + را به معنی نور و روشنایی
ریشه: فارسی

پادشا
معنی: حاکم
ریشه: فارسی

پارسا
معنی: آن که از ارتکاب گناه و خطا پرهیز کند، پرهیزگار، زاهد، متقی، دیندار، متدین، مقدس؛ عارف، دانشمند.
ریشه: فارسی

پارسیا
معنی: منسوب به پارسی، (منسوب به قوم پارس)؛ پارسی، اهل پارس، از مردم پارس.
ریشه: فارسی

پارلا
معنی: به معنی درخشنده و نورانی.
ریشه: ترکی

پاشا
معنی: (مخففِ پادشاه)، بزرگ؛ در امپراتوری عثمانی، لقب و عنوانی برای مقامات لشکری و کشوری و بعضا فرمانروا و حاکم هر یک از سرزمینهای وابسته.
ریشه: فارسی

پایا
معنی: آنچه دیر میپاید، ماندگار، ثابت
ریشه: فارسی

پرشیا
معنی: ایران
ریشه: انگلیسی

پوریا
معنی: پور به معنی پسر و پوریا به معنی پسر آریایی
ریشه: فارسی

پویا
معنی: ویژگی آن که حرکت می‌کند و دارای استعداد یا توان دگرگونی در جهت برتری و پیشرفت است؛ آن که برای به دست آوردن چیزی می‌کوشد، دونده پی چیزی وجوینده‌ی آن
ریشه: فارسی

تَوانا
معنی: دارای قدرت انجام کار، نیرومند، پر قدرت، قادر در مقابل ناتوان.
ریشه: فارسی

جویا
معنی: معنی: جستجو کننده، جوینده
ریشه: فارسی

چیا
معنی: معنی: کوهستان، کوه
ریشه: کردی

حمیدرضا
معنی: از نامهای مرکب، حمید و رضا
ریشه: عربی

دارا
معنی: برخوردار از چیزی یا در اختیار دارنده‌ی چیزی، صاحب، مالک، ثروتمند؛ (به مجاز) خداوند
ریشه: فارسی

داریا
معنی: (تلفظ: dāriyā) در پارسی باستان یعنی دارنده، دارا
ریشه: فارسی

دانا
معنی: دارای عقل و تجربه، خردمند، عاقل، دارای علم و آگاهی، عالم، علیم.
ریشه: فارسی

ذکا
معنی: معنی: هوشمندی، تیزهوشی، خورشید
ریشه: عربی

رَجا
معنی: امیدوار بودن، امیدواری، امید
ریشه: عربی

رَها
معنی: اسم پسرانه و دخترانه به معنی نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی
ریشه: فارسی

رادا
معنی: منسوب به راد
ریشه: فارسی

راشا
معنی: سرسبز و خرم و با طراوت، راهِ شادی، راه عبور
ریشه: فارسی

راما
معنی: منسوب به رام، یکی از تجلیات وشنو در اساطیر هندی
ریشه: سنسکریت

رسا
معنی: ویژگی صدایی که به وضوح قابل شنیدن است، موزون و بلند، آنچه به راحتی قابل درک است، بلیغ؛ (به مجاز) رشید و خوش قد و قامت
ریشه: فارسی

رضا
معنی: رضایت، راضی، خشنود؛ رضا این است که بنده از مشیّت حق گله نکند و نامرادی را رضای حق بداند، هشتمین امام شیعیان
ریشه: عربی

زیا
معنی: زنده
ریشه: فارسی

سَدِنا
معنی: سدن + الف (اسم ساز)، خدمت کردن کعبه.
ریشه: فارسی
(دخترانه و پسرانه)

ساشا
معنی: مدافع و محافظ مردان
ریشه: یونانی

سامیا
معنی: نام ماه یازدهم از سال ایرانیان در دوره‌ی هخامنشی.
ریشه: فارسی

سپنتا
معنی: پاک و مقدس
ریشه: اوستایی - پهلوی

سدرا
معنی: نام درختی در آسمان هفتم بهشت
ریشه: فارسی

سورنا
معنی: سُرنا، سردار دلیر پارتی معاصر اشک سیزدهم
ریشه: فارسی

سوما
معنی: (تلفظ: sumā) ماه، نور ماه، (به مجاز) زیبا، در گویش مازندران نهر آب
ریشه: فارسی

سیکا
معنی: در گویش مازندران اردک
ریشه: فارسی

سینا
معنی: به معنی دانشمند است که در ایران باستان خانواده‌های دانشمند را سئنا می گفتند، نام جد ابن سینا پزشک و دانشمند نامدار ایرانی
ریشه: فارسی

شَنتیا
معنی: نام حضرت علی (ع) در زبور داوود، پیروز
ریشه: فارسی

شارونا
معنی: سرزمین پربار و حاصلخیز
ریشه: آشوری

شانیا
معنی: کسی که در تصمیم و نظر خود پابرجاست، مصمم
ریشه: هندی

شاها
معنی: نام قلعه‌ای که هولاکوخان اموال و خزاین خود را آنجا گذاشته بود.
ریشه: فارسی

شاهارا
معنی: حافظ شبهای روزه داران
ریشه: آشوری

شایا
معنی: شایسته
ریشه: فارسی

شایرایا
معنی: ستاره ناهید
ریشه: آشوری

شبنا
معنی: جوان، نام یکی وکلای قصر حزقیا پادشاه یهودا
ریشه: عبری

شفا
معنی: بهبود، بهبود یافتن از بیماری؛ از میان رفتن بیماری دل به سبب تابش انوار ملکوتی است.
ریشه: عربی

شکوفا
معنی: ویژگی گل یا غنچه‌ای که باز شده است، شکفته؛ (به مجاز) با رونق، پیشرفته، رشد یافته
ریشه: فارسی

شیانا
معنی: پاداش دهنده جزا دهنده مرکب از شیان (جزا و پاداش) + الف فاعلی
ریشه: فارسی

صفا
معنی: یکرنگی، خلوص، صمیمیت، نام یکی از گوشه‌های موسیقی ایرانی، نام کوهی در مکه
ریشه: عربی
(دخترانه و پسرانه)

ضُحا
معنی: معنی: (تلفظ: zohā) زمانی پس از برآمدن آفتاب، چاشتگاه، آفتاب، خورشید، سوره نود و سوم قرآن کریم
ریشه: عربی

ضیا
معنی: معنی: نور، روشنی
ریشه: عربی

طَهورا
معنی: از واژه‌های قرآنی به معنی پاک کننده، تطهیر کننده؛ (به مجاز) پاک و پاکیزه.
ریشه: فارسی

طاها
معنی: طه، نگارش فارسیانه طه می‌باشد.
ریشه: فارسی

عارف پاشا
معنی: عارف (عربی) + پاشا (فارسی)، پادشاه دانا و آگاه
ریشه: عربی

عرشیا
معنی: ملکوتی آسمانی، مرکب از عرش + الف نسبت
ریشه: عربی

عزرا
معنی: نام کاهن و رهبر عبرانیان در زمان اردشیر پادشاه هخامنشی
ریشه: عبری

علا
معنی: بزرگی، رفعت
ریشه: عربی

علی رضا
معنی: کسی که علی علیه السلام از او راضی است مرکب از دو اسم علی و رضا
ریشه: عربی

کارینا
معنی: چهارمین مملکت از ممالک تابعه قوم پارت که توسط ولات اداره می شدند. احتمالابه منطقه نهاوند اطلاق می شده است.
ریشه: فارسی

کامبوزیا
معنی: گویش امروزی کبوجیه، اسم پسر کوروش پادشاه هخامنشی
ریشه: فارسی

کامروا
معنی: آن که خواسته و آرزویش رسیده است، موفق
ریشه: فارسی

کریشنا
معنی: جاذب، رباینده، از خدایان هندو، هشتمین تجسم ویشنو
ریشه: سنسکریت

کسا
معنی: عبای ضخیم
ریشه: عربی

کسرا
معنی: کسری، معرب از فارسی، عربی شدهاسم فارسیخسرو، نام انوشیروان پادشاه ساسانی، فرزند قباد
ریشه: فارسی

کوشا
معنی: ساعی، تلاشگر
ریشه: فارسی

کهیلا
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاور تورانی در سپاه افراسیاب تورانی
ریشه: فارسی

کیا
معنی: پادشاه سلطان، حاکم، فرمانروا
ریشه: فارسی

کیاشا
معنی: شاهنشاه، شاه شاهان، مرکب از کیا (به معنی حاکم، سلطان، فرمانروا) + شا (مخفف شاه)
ریشه: فارسی

لیبرا
معنی: طلا، سکه‌ای رایج در ایران باستان که وزن آن معادل 65 مثقال یا 328 گرم بوده است.
ریشه: فارسی

لیبرا
معنی: آزاده، رها (به کسر ب)
ریشه: لاتین

مارتیا
معنی: آدمی، انسان
ریشه: اوستایی - پهلوی

مانا
معنی: (صفت از ماندن) ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن.
ریشه: فارسی
(دخترانه و پسرانه)

میشا
معنی: همیشه جوان، همیشه بهار
ریشه: فارسی
(دخترانه و پسرانه)

ناهیرا
معنی: روشنایی، نور
ریشه: آشوری

نصیرا
معنی: نام یکی از دانشمندان و شعرای قرن یازدهم
ریشه: عربی

وادا
معنی: مکان مقدس
ریشه: آشوری

وارونا
معنی: نام یکی از خدایان هندو
ریشه: سنسکریت

والا
معنی: بالا عزیز، گرامی، محترم، دارای ارج و اهمیت، اصیل، نژاده
ریشه: عربی

ورزا
معنی: نام پسرفرشید، پسر لهراسپ پادشاه کیانی
ریشه: فارسی

ورنا
معنی: برنا جوان، برنا، خوب و نیک
ریشه: فارسی

وریا
معنی: قوی و درشت هیکل ، چکش آهنی بزرگ
ریشه: فارسی

وستا
معنی: اوستا، نام کتاب مقدس زرتشتیان
ریشه: فارسی

ولا
معنی: دوستی، محبت
ریشه: عربی

وهنیا
معنی: بهنیا، کسی که از نسل خوبان است
ریشه: فارسی

ویریا
معنی: همت، یکی از کمالات ششگانه که یک بوداسف باید به آن برسد.
ریشه: فارسی

هیرا
معنی: فراخ، وسیع
ریشه: کردی

هیرسا
معنی:  پارسا
ریشه: فارسی

هیژا
معنی: گرامی، شایسته، گران بها، بزرگوار
ریشه: کردی

هیوا
معنی: امید
ریشه: کردی

یادا
معنی: نشان
ریشه: آشوری

یارا
معنی: توانایی، قدرت
ریشه: فارسی
(دخترانه و پسرانه)

یارتا
معنی: همتای یار، همچون یار
ریشه: فارسی

یاشا
معنی: به معنی زنده باد !، آفرین ! زنده باشی
ریشه: فارسی - عربی

یوحنا
معنی: انعام توفیقی خداوند، نام یکی از اجداد مسیح، نام یکی از حواریون مسیح (س)
ریشه: عبری

یونا
معنی: به معنی خداوند می‌دهد، نام دیگر حضرتِ یونس (ع)
ریشه: عبری

یهودا
معنی: حمد، نام پسر یعقوب (ع)
ریشه: عبری


منبع: سایت ستاره