گُلِ خدا
گُلِ محمدی
در آرزوی رویشی دوباره بود.
بهار نو رسید.
گُلِ محمدی،
دوباره غنچه داد و برگ
و باغچه دوباره شد
نسیم و بوی ناب و آفتاب
 تو هم گُلی!
بهار آمده است
ولی چرا نشسته ای
میان فکرهای سرد،
میان برف ناامیدی و عزا
شکفته باش و شاد
تو هم گُلی
گُلِ نمونه ی خدا

شاعر: عباسعلی سپاهی یونسی
نسخه چاپی