سال‌ها قبل از اینکه این کلیسای زیرزمینی ساخته شود، حدود سال ۱۹۳۲، کارگرانی که در معدن نمک کار می‌کردند مکانی برای عبادت‌های روزانه خود ایجاد کردند و قبل از شروع کار از فرشتگان می‌خواستند از آن‌ها حفاظت کنند. در سال ۱۹۵۰ آن‌ها شروع به ساخت یک پروژه بزرگتر کردند، کلیسای نمکی، که در نهایت در سال ۱۹۵۴ افتتاح شد و به بانو رزاری، قدیس پشتیبان معدنچیان اختصاص داشت. بااین حال، از آنجا که کلیسا در یک معدن فعال کنده شده بود، مشکلات ساختاری و ایمنی مسئولان را بر آن راشت که در سال ۱۹۹۰ آن را ببندند.
در سال ۱۹۹۱ ساخت کلیسای جدیدی آغاز شد که ۶۰ متر پایین‌تر از کلیسای قبلی قرار داشت. راهرو‌ها و محراب‌های مختلف با مقادیر کوچک، اما قابل توجهی که در کنده کاری فعالیت‌های معدنی ر‌ها شده بود به دست آمد. نور دراماتیک و مقیاس تناسبات آن کاملا فوق العاده است. این کلیسای نمکی یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای معماری و هنری کلمبیا است و حتی آن را جواهر معماری مدرن می‌دانند.
منبع: سایت برترینها