1. پس از انتشار خبر انتقام موشکی، برخی از کاربران فضای مجازی، این حمله را زیر سوال بردند و با بیان مطالبی نظیر «از قبل هماهنگ شده بود» یا «چندان تلفاتی نداشته» سعی کردند قدرت بازدارنگی و شجاعت نیروهای نظامی کشور را به چالش بکشند. برخی از آن‌ها احتمالا وابسته به دشمن‌اند و بابت توییت‌هایشان حقوق می‌گیرند اما بعضی دیگر هم‌وطنان ساده‌دل خودمان‌اند که تحت تاثیر فریب‌کاری رسانه‌ای آنان قرار گرفته‌اند. خوب است مسئولان مربوط، هر چه سریع‌تر قرائن و شواهد فراوان کوبندگی حمله موشکی دیشب را منتشر کنند و فضای رسانه‌ای را از دست جریان‌های ضد انقلاب بگیرند. پیش‌تر و در ماجرای حمله موشکی به مقر تروریست‌های داعشی هم شماری در صحت آن تشکیک کردند و کوشیدند شیرینی ضربه انتقام را به کام ملت تلخ کنند. یادم هست دو سال بعد از حمله موشکی، برخی اطلاعات مربوط به آن عملیات منتشر شد و شبهات را پاسخ داد؛ انتشاری که شاید می‌توانست زودتر اتفاق بیفتد و ذهن‌های شبهه‌آلود را آرام کند. بنابراین در چنین عملیات‌‌های مهمی، باید پیوست رسانه‌ای کارامدی وجود داشته باشد.
2. عملیات موشکی هجدهم دی، دولتمردان ایالات متحده امریکا و به ویژه شخص دونالد ترامپ را به شدت تحقیر کرده است. او ابتدا منتظر این بود که بعد از ترور شهید سلیمانی، مردم ایران برای تشکر از دولت تروریستش کف خیابان بیایند اما وقتی خشم و هم‌بستگی مردم را دید، واسطه‌های مختلفی را سراغ ایران فرستاد که عملیات انتقام‌جویانه انجام نگیرد. زمانی که واسطه‌ها دست از پا درازتر برگشتند ایران را به شکل بی‌سابقه‌ای تهدید کرد که اگر جواب بدهید چنین و چنان می‌کنم و حتی در این راه از تهدید اماکن فرهنگی و باستانی هم فروگذار نکرد. (تخریب اماکن فرهنگی، جنایت جنگی است) در نهایت و در شرایطی که ارتش امریکا در نهایت آمادگی به سر می‌برد جمهوری اسلامی موشک‌‌های بالستیک را بر سرشان کوبید. در واقع دشمن در تحلیل رفتار واکنشی جمهوری اسلامی اشتباه بزرگی مرتکب شد. آنان گمان می‌کردند جمهوری اسلامی هم مانند دیگر کشورها و دولت‌ها - که اقدامات وحشیانه آنان را تنها تماشا می‌کنند - ساکت و آرام گوشه‌ای می‌نشیند و تجاوزگری امریکا را مشاهده می‌کند و جرات عرض اندام پیدا نخواهد کرد. اما با شجاعت نظام - که متکی به شجاعت مردم مسلمان ماست - خواب‌شان آشفته شد. احتمالا امریکا در آینده، پیش از انجام هر اقدام خصمانه‌ای، هزینه و فایده‌اش را بیشتر خواهد سنجید.
3. این اقدام تنها تحقیر امریکا نبود. به هم زدن موازنه‌های قدرت در جهان بود که باعث آغاز دوران نوینی در جهان خواهد شد. تا پیش از این حمله هیچ دولت رسمی‌ای جرات نکرده بود به امریکایی‌ها حمله کند و مسئولیت آن را به عهده بگیرد. آخرین بار، ژاپن در 1320 به یکی از پایگاه‌های امریکا حمله کرده بود و حال بعد از حدود هشتاد سال، این جمهوری اسلامی بود که به امریکایی‌ها نشان داد دوران بزن و در رو تمام شده است. از این پس امریکا در صورت تجاوزگری باید نظاره‌گر ضربات دیگر کشورها - ونه فقط محور مقاومت - باشد. این اقدام ترس کشورهای دیگر را می‌ریزد و به آنان این اعتماد به نفس را می‌دهد که می‌توان در مقابل امریکا ایستاد و او را به عقب راند.
4. شهادت مرحوم سلیمانی و عملیات انتقام‌جویانه سپاه، ان شاء الله در آینده ثمرات اقتصادی هم خواهد داشت و گشایش‌هایی را برای ما ایجاد خواهد کرد. زیرا از یک سو باعث قطع امید هر چه بیشتر مردم و مسئولان از امریکای جنایت‌کار خواهد شد و آنان را به کار و تلاش در داخل کشور و تمرکز بر حل مشکلات داخلی وامی‌دارد و از سوی دیگر به کشورهای جهان می‌فهماند امریکا آن غول شکست‌ناپذیر و برنده همه پیکارها نیست که نتوان مقابلش ایستاد. بنابراین چرا آنان باید خود را از منفعت اقتصادی معامله با ایران محروم و از تحریم‌های امریکایی تبعیت کنند؟ البته امریکا آنان را به تحریم و فشار اقتصادی تهدید خواهد کرد اما با ضربه محکم عملیات اخیر، این تهدیدها دیگر اثر سابق را ندارد. امریکا بخواهد یا نخواهد نهایتا می‌پذیرد هیمنه‌اش شکسته شده است و دیگر حاکم مطلق جهان نیست. البته این اتفاق، تدریجی خواهد بود و نباید انتظار گشایش سریع داشت اما به هر حال راهی است که آغاز شده است.
5. عملیات موشکی شب گذشته، بسیار به دل مردم نشسته و کام‌شان را شیرین کرده است. آنان فارغ از هر گرایش سیاسی، قومیت، مذهب و ... کشورشان را برای این عزت و شجاعت، ستایش می‌کنند. زیرا می‌دانند ایران در دوران حاکمان نالایق قاجار و پهلوی چه تحقیرهای تلخی را تجربه کرد و چه لطمه‌ها دید! روزگاری بود که نمایندگان کشورهای خارجی، شاه ایران را تحقیر و حتی در صورت صلاح‌دید تعویض می‌کردند! اما امروز کشورمان به درجه‌ای از اقتدار رسیده است که سینه به سینه ابرقدرت جهان می‌شود و او را به سختی تنبیه می‌کند. خون سپهبدِ شهید سلیمانی و یاران مظلومش، آسمان کشور را که بعد از حوادث تلخ آبان و بی‌تدبیری‌های قبل و بعدش ابری و تیره شده بود دوباره باز کرد و ابر سفید وحدت و عزت را دوباره بالای سرمان پدیدار ساخت. مردم از این که کنار هم قرار گرفته‌اند حس خوبی دارند. این وحدت ارزشمند و عزت مثال‌زدنی را ارج نهیم و از آن با چنگ و دندان حراست کنیم. قدر این مردم شریف و باغیرت را بدانیم؛ مردمی که با وجود همه مشکلات، ناملایمات، نامهربانی‌ها و کج‌رفتاری‌ها آن جا که احساس کردند کشور و نظام در خطر است به میان میدان آمدند و عملیات موشکی را پشتیبانی کردند؛ مردمی که پای خون شهدای مظلوم‌مان ایستادند و غیرتمندانه صحنه‌گردانی کردند. اجازه ندهیم خمی به ابروی این ملت شریف بیاید و هتاکی و پرده‌دری جای مهربانی و برادری را بگیرد. سد راه فرصت‌طلبان شویم و با تمام توان راه شهدا را که همان عزت دین و وطن است ادامه دهیم.