مفهوم ساخت شهر، تولید را به دست‌های جوامع – با استفاده از چاپگرهای سه بعدی - باز می گرداند. این می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای توسعه اقتصادی، پایداری محیط زیست، گنجایش و سایر مزایا داشته باشد. استفاده از چاپ سه بعدی از طریق مبتکران و کارآفرینان محلی خود، امکاناتی را در اختیار شهرها قرار می‌دهد.
فرآیند چاپ سه بعدی، مواد را به صورت لایه‌ای ایجاد می‌کند تا با استفاده از تجهیزات دیجیتالی، اشیاء سه بعدی خلق کند. به سازندگان محلی، دسترسی به آزمایشگاه‌های ساخت مجهز به فن آوری داده می‌شود تا بیاموزند و این محیط نهفتگی یا کمون می‌تواند کارآفرینان آینده را توسعه دهد.
تصویر: چاپگرهای سه بعدی اکنون می‌توانند با استفاده از انواع مختلفی از مواد، از جمله فلز ، چاپ کنند، و فرایندهای ساخت را متحول کنند Shutterstock
ساخت مدل شهر در حدود سال 2011 پدید آمد، که توسط مرکز بیت‌ها و اتم‌های MIT و بیش از 1000 مرکز سازنده که به سازندگان محلی دسترسی به چاپ سه بعدی و سایر ابزارهای تولید را می‌دهند توسعه یافت. همچنین محله‌ها و خوشه‌های شهر وجود دارند که حرکت سازنده را تسهیل می‌کنند.
برای افراد و گروه‌ها فرصت‌هایی وجود دارد تا با استفاده از دستگاه‌های دیجیتالی و فناوری افزودنی، محصولات خود را، از محصولات مورد استفاده گرفته تا محصولات جدید، خلق و به بازار عرضه کنند. با تسهیل این فعالیت‌ها، شهرها می‌توانند چگونگی وقوع تولید و مصرف در منطقه خود را به طور اساسی تغییر دهند. مفهوم ساخت شهر، تولید را به دست‌های جوامع – با استفاده از چاپگرهای سه بعدی - باز می گرداند. به هم پیوستن مردم و فرایندها باعث ایجاد نوآوری فراگیر محلی و منطقه‌ای و رشد اقتصادی و در عین حال کاهش اثرات زیست محیطی می‌شود. اگر ما نوآوری فراگیرتر را تمرین کنیم چه چیزی را ممکن است مورد استفاده مجدد قرار دهیم، و در صورت پشتیبانی از منابع محلی چگونه می‌توانیم اقتصاد محلی را تغییر دهیم؟
چاپ آینده
در کتاب آینده ما، تحت عنوان «راه حلهای نوآورانه برای ایجاد شهرهای پایدار»، بخش ساخت شهر توضیح می‌دهد که با حرکت به جلو، نمی توانیم همان اصول قبلی را با حرکت دادن مواد دنبال کنیم - یا تمرکز خود را بر روی کارآیی (سرمایه گذاری کمتر روی هزینه، انرژی، و منابع) برای به حداکثر رساندن خروجی‌ها متمرکز کنیم.در عوض، ما باید با تغییر در نحوه تولید، مصرف و زندگی در شهرها، شهرنشینی را به طور اساسی تعریف کنیم تا آنها بتوانند پسماندهای تولید شده را به صورت محلی هضم کنند. درست همان طور که اقتصاد دیجیتالی سیستم عامل‌های مختلفی را برای فروش جهانی در دسترس قرار می‌دهد، فناوری‌های جدیدی مانند تولید مواد افزودنی به ما امکان می‌دهد تا دو باره فکر کنیم که در کجا و چگونه می‌توانیم چیزهایی را تهیه کنیم.
استفاده از چاپ سه بعدی در حال حاضر بسیاری از صنایع مرسوم را متحول می‌کند. به عنوان مثال، GE با استفاده از چاپ سه بعدی قادر به جایگزینی یک سوم قطعات در موتور هواپیما است و با همجوشی مواد می‌توانند تعداد کلی قطعات را کاهش دهند. هوندا یک وسیله نقلیه الکتریکی را کاملاً از بخش‌های پرینت سه بعدی ایجاد کرد. اتومبیل‌های چاپی در صورت تقاضا ممکن است تقریباً در هر گوشه و کناری هویدا شوند. این روزها حتی خانه‌ها با هزینه‌های بسیار مناسب چاپ می‌شوند – اگر چه کمی خام هستند، اما بازده فقط می‌تواند بهتر شود.
این انقلاب تولیدی پیامدهای قابل توجهی خواهد داشت، و این امکان را برای شهرها و کار آفرینان محلی فراهم می‌کند تا بتوانند به صورت انبوه و به موقع، سفارشی سازی گسترده و تولید انبوه کنند. این امر باعث کاهش حمل و نقل و تولید زباله و در نتیجه باعث کمک به حداقل رساندن میزان انتشار می‌شود. همچنین ممکن است ضمن افزایش مشاغل محلی، هزینه کلی مصرف کنندگان را کاهش دهد.
تجدید نظر در تولید محلی
شهرهایی مجهز به کارخانه‌های قابل انعطاف را تصور کنید که از زنجیره‌های تأمین محلی و موادی با منابع محلی استفاده می‌کنند. این سایت‌های ساخت از مواد زائد، قطعات جدا شده و سایر منابع برای تولید محصولات به صورت دیجیتالی و سفارشی برای شهروندان استفاده می‌کنند. از اندامهای مصنوعی گرفته تا تولید صندلی در پارک‌های شهری با ضایعات پلاستیکی، تا بله، یخچال، تعداد روز افزونی از محصولات در حال تولید شدن توسط کارآفرینان محلی هستند.تولید صنعتی، این انتقال از طراحی منحط کننده به طراحی احیا کننده (که فرآیندهایی هستند که منابع انرژی و مواد را بازیابی و نوسازی می‌کنند) را آغاز کرده است، که همچنین به عنوان اقتصاد دایره‌ای شناخته می‌شود. به عنوان مثال ، ضایعات برای رفع نیازهای جدید مانند تولید انرژی، بازیابی و تولید می‌شود.
مفهوم شهر سازی اهداف اجتماعی، اقتصادی، حاکمیتی و توسعه پایدار را تأمین می‌کند. این یک انگیزه فوق العاده برای شهرها برای مشارکت و ایجاد سیستم‌های جدید شهری است که با طراحی احیا و ترمیم می‌شوند. شهرهای ساخت یک تغییر دهنده بازی قدرتمند به گونه‌ای هستند که ما همه چیزهایی را که مصرف می‌کنیم می‌سازیم و بازیابی می‌کنیم. ابتکار عمل جهانی شهر فاب، که از سال 2016 آغاز شده است، شامل 27 شهرداری و دولت شرکت کننده است که از جمله آنها دیترویت، آمستردام، بوتان، شنزن، اورخولنی، سانتیاگو د شیلی، بوستون، و پاریس است.
تصویر: پردیس شهر فاب در آمستردام ، Jitke Schols ، مؤلف تهیه کرده است.
شبکه‌ای غنی از طراحان، سازندگان و مبتکران از طیف گسترده‌ای از بخش‌ها وجود دارد که به پیشرفت کالاهای مصرفی، انرژی، تولید مواد غذایی، محصولات بهداشتی و ... کمک می‌کنند. تصور این که تولیدات سنگین مانند اتومبیل یا یخچال‌های که برای حمل و نقل و انبار می‌توانند هزینه بر باشند در آینده بر حسب تقاضا در محل تولید شوند، کار سختی نیست.
بارسلونا شاید به راحتی به عنوان معروف‌ترین محیط ساخت شناخته شود. در حال حاضر، مقدار قابل توجهی از مواد غذایی، مواد و محصولات دیگر، دیگر هزاران کیلومتر دورتر ساخته نمی‌شوند - آنها در مرزهای شهری، تصور، طراحی و پرورش داده می شوند.
شهرهای ساخت می‌توانند خود را از طریق طراحی متمایز کنند. آنها یک اکوسیستم منحصر به فرد ایجاد می‌کنند که افراد و سازمان‌های نو آورانه‌ای را به خود جلب می‌کند و به شهرها این امکان را می‌دهد تا متنوع باشند و کیفیت زندگی بی نظیری را ارائه دهند. شهرهای ساخت یک تغییر دهنده بازی قدرتمند به گونه‌ای هستند که ما همه چیزهایی را که مصرف می‌کنیم می‌سازیم و بازیابی می‌کنیم.
منبع: سیلوی آلبرت، جِرِمی میلارد، تومای دیِز - University of Winnipeg - University of Bradford - Instituto de Arquitectura Avanzada de Cataluña (IAAC)