باغ پسته را با دستان خود به ثمر نشاند. هشتاد سالی که از خدا عمر گرفت و فرزندان خود را به سروسامان رساند، دیگر هیچ آرزویی به دل نداشت؛ گویا احساس بچّگی‌اش گل کرده بود! می‌خواست هرچیز که داشت، با بچّه‌ها قسمت کند. مشق خود را  این طور عاشقانه نوشت:

- «پس از برداشت محصول باغ، یک سوّم آن را بسته‌بندی و در مسجد جامع برای تشویقِ بچّه‌هایی که در نماز جماعت و جلسات قرآن کریم حضور دارند به اندازه‌ی یک مشت هدیه کنند.»
 
پی‌نوشت:
حاج عباس خلیلی متولد 1316 مرد بلندهمّت و نیک‌اندیشی که چهار هکتار اراضی از دوازده هکتارباغ پسته خود واقع در شهر سنخواست شهرستان جاجرم را وقف امور اجتماعی و حمایت از نوجوانان این مرزو بوم به منظور تقویت باورهای دینی (نماز و قرآن) نموده است.


منبع: مجله باران