شکوه یک خداحافظی
صدای رادیوی صبح چهاردهم خرداد سال 1368، محمدرضا حیاتی گوینده ی رادیو با صدایی لرزان و بغض آلود خبری را خواند که غمی جانسوز و طاقت فرسایی را به دل مردم انقلابی آن روزها روانه کرد. 

انالله و انا الیه راجعون

روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادکان جهان حضرت امام خمینی به ملکوت اعلی پیوست!

بعد از بهمن ماه سال 1357 که انقلاب اسلامی ایران به سرانجام رسید و جمهوری اسلامی ایرانی به پیروزی رسید، امام خمینی قم را به عنوان محل اقامت خود و بیت شان انتخاب کردند. آن پیر فرزانه در آن زمان بیش از هفتاد سال داشت، که در سال های اخیر نیز روزهای به غایت متلاطم و دشواری را گذرانده بود. 
حدود ده ماه از اقامت ایشان در قم می گذشت که بیماری قلبی ایشان دوباره تشدید تا جایی که در بهمن 1358 مجبور شدند امام را در بیمارستان قلب تهران بستری کنند. بعد از حمله ی قلبی که در بهمن 58 رخ داد تیم پزشکی ایشان از بیت امام درخواست کردند که محل زندگی ایشان به خاطر کسالتشان می باید در تهران باشد . 

منزلگاه و دفترامام در جماران مستقر شدند، حسینیه جماران محلی بود برای شیفتگان حضرتش. در همه روز و زمانی و برای هرمهمان خوانده و ناخوانده ای درب همان اتاق ساده ی امام به روی همه باز بود، شخصیت ها و خبرنگاران رسانه های بین المللی همیشه برای این سادگی در تحیر بودند. 

همراه همیشه امام در تمام دوران ها یادگارشان آقاسید احمد خمینی بودند، بیانیه ی ماندگار ایشان در لحظه ی فوت امام برای تسلی دلهای داغدار امتش برای همیشه در ذهنها ماند. ایشان در قسمتی از پیام خود این چنین با مردم داغدار همدلی کردند: خمینی روح خدا بود در کالبد زمان و روح خدا جاودانه است و این سنت تغییرناپذیر ربوبیست که مردان بزرگ که مظهر حقیقت ناب اند چون در گذرند خورشید وجودشان در افقی بالاتر بر آسمان جان انسانهای حقیقت جو طلوع خواهد کرد و اندیشه و آرمان شان سلسله جنبان تاریخ خواهد شد. 
 
از همین روست با اینکه بیش از سی سال از رفتن جانسوز امام امت می گذرد هنوز مردم آن روز از شور و غم آن زمان می گویند، از خروش مردم عزادار و دلهای داغداری که امامشان را زندگی و امید خود می دانستند که حال با رفتنش گویی جان خود را در بهشت زهرا جا گذاشته اند.

حال و هوای آن روزها برای تمام تماشاگران آن خاکسپاری عجیب و غریب بوده، مردمی که مانند یک سیل وسیع راهی بهشت شدند در خاطراتی که نقل شده تمام خانه های شهر خالی از سکنه بوده و همه در مسیر وداع با رهبرشان بوده اند. 

امام خمینی درخواستی داشتند مبنی بر اینکه وصیت نامه شان توسط چند نفر خوانده شود، امام افراد را به ترتیبی مشخص کرده بودند که در جایگاهی مختلف وصیت نامه شان را بخوانند، مرحوم آقای سید احمد خمینی ابتدا وصیت نامه را خواندند سپس رییس جمهور وقت، رییس مجلس، رییس دیوان عالی کشور و در نهایت یکی از فقهای وقت شورای نگهبان قانون اساسی وصیت نامه را خواندند. 
 

فرازی از وصیت نامه امام خطاب به ملت

من اکنون به ملتهای شریف ستمدیده و به ملت عزیز ایران توصیه می‌کنم که از این راه مستقیم الهی که نه به شرق ملحد و نه به غربِ ستمگرِ کافر وابسته است، بلکه به صراطی که خداوند به آنها نصیب فرموده است محکم و استوار و متعهد و پایدار پایبند بوده...

غم رفتن امام اینقدر سخت و جانکاه بود که تا مدت های مدید عاشقان راه و مرامش پای پیاده از راه های دور به دیدار سنگ مزارش می آمدند و از او طلب یاری می کردند. 

برگزاری مراسم خاکسپاری برای انبوه عاشقانش کاری سخت بود، به درخواست مرحوم حاج احمدآقا ابتدا پیکر امام را به مصلی بزرگ تهران آوردند، عمامه ی امام که نشان از سیادت ایشان بود را بر روی آن تابوت شیشه ای قرار دادند و مردم برای پاس داشت رهبرشان به مصلی آمدند، در صبح روز شانزدهم خرداد مراسم نماز را آیت الله گلپایگانی بر پیکر امام خواندند و در نزدیکی بهشت زهرا پیکر امام را دفن کردند.

همان روزی که امام خمینی به رحمت خدا رفتند، خبرگان رهبری با رای گیری که توسط اعضا صورت گرفت آیت الله سید علی خامنه ای را به عنوان رهبر انقلاب معرفی کردند، آیت الله خامنه ای در آن زمان رییس جمهور وقت بودند. 
 

پاره ای از سخنان رهبر انقلاب در مراسم اربعین امام خمینی

بارها امام‌ عزیزمان‌ ـ آن‌ دل‌ حکیم‌ و روح‌ آگاه‌ ـ درباره‌ی ملت‌ ایران‌ و وفا و اخلاص‌ و صمیمیت‌ شما مردم‌ سخن‌ گفته‌ بود و شهادتهای روشن‌ و قاطعی را بیان‌ فرموده‌ بود. شاید برای امتی، از این‌ بالاتر فخری نباشد که‌ امام‌ و پیشوایی مانند امام‌ بزرگوار ما، از او اظهار رضایت‌ و خشنودی کند و زبان‌ به‌ ستایش‌ و مدح‌ او بگشاید.

شما که‌ در این‌ هوای گرم‌، راههای طولانی را با پای پیاده‌ طی کردید، عشق‌ و صفای خودتان‌ را نسبت‌ به‌ انقلاب‌ و امام‌ به‌ نهایت‌ رساندید و زبان‌ دشمنان‌ را کوتاه‌ و دل‌ دوستان‌ را محکم‌ کردید و امید را در دل‌ ملتهای مسلمان‌ سراسر عالم‌ شکوفا نمودید.حقیقتا آنچه‌ ملت‌ بزرگ‌ ایران‌ در این‌ چهل‌ روز از خود نشان‌ داد، به‌ عنوان‌ یک درس‌ همیشگی، در تاریخ‌ ثبت‌ خواهد شد.


پی نوشت:
1. صحیفه امام خمینی
farsi.khamenei.ir
نسخه چاپی