آداب تماشای تلویزیون
- تماشای تلویزیون می تواند باعث افزایش مهارت های گفتگو ، همکاری با کودکان دیگر ، بازی تخیلی ، فهم داستان ها و آگاهی و هم حسی از مشکلات انسان دیگر شود. این مزیت ها به طور تصادفی اتفاق نمی افتد ، اما می توان آن ها را پرورش داد.ما باید یاد بگیریم که چطور از تلویزیون استفاده کنیم تا بیشترین بهره را از آن ببریم و باید به کودکان خود نیز یاد بدهیم که این طور عمل کنند.
- یک برنامه خوب تلویزیونی ویژگی های زیر را دارد:
- بچه حوصله اش سر نمی رود
- او را به گوش دادن و سوال پرسیدن تشویق می کند
- به او کمک می کند تا لغات بیشتری یاد بگیرد
- احساس خوبی نسبت به خودش پیدا می کند
- عقاید، نظرات و چیزای خوبی به او یاد می دهد
- با توجه به سن فرزندتان برنامه ای را برایش انتخاب کنید . تلویزیون می تواند بر کودکان تاثیر داشته باشد و تاثیر دارد. تأثیر آن بسته به نحوه استفاده از آن ، می تواند مثبت یا منفی باشد . تلویزیون همیشه برای کودکان بد نیست بلکه انتخاب آگاهانه والدین می تواند به رشد مهارت های هوشی کودکان کمک کند.
- زمان تماشای تلویزیون را برای فرزندتان محدود کنید. تماشای زیاد تلویزیون فرصت کتاب خواندن، بازی با دوستان و صحبت با اعضای خانواده را از بین می برد. تلویزیون باید به شکل کنترل شده و منظم مورد استفاده قرار گیرد ( نه این که به صورت اتفاقی و بی نظم)
- هر وقت فرصت داشتید در کنار کودکتان به تماشای تلویزیون بنشینید و با او درباره آنچه می بیند صحبت کنید. به سوالاتش پاسخ دهید . به چیزهایی که به زندگی روزمره فرزندتان شباهت دارند اشاره کنید.کمک کنید تا داستان را توضیح دهد و رفتار شخصیت برنامه را تعبیر و تفسیر کند. این روش باعث می شود ، کودکان منفعلانه تمام آن چه را که در برنامه ها نشان داده می شود ، نمی پذیرند بلکه یاد می گیرند که سوال کنند و با دیدی انتقادی به تماشای تلویزیون بنشینند. علاوه بر آن کودک را نسبت به اثرات زیانبار تلویزیون هم مقاوم می کند.
- اگر برای تماشای تلویزیون در کنار او فرصت ندارید حداقل نگاه سریعی بیندازید تا ببینید او چه برنامه ای را نگاه می کند. بعد از اتمام برنامه از او سوالاتی بپرسید. ببینید چه چیزهایی را یاد گرفته و به خاطر می آورد ، یا چه چیزهایی او را به هیجان آورده یا نگران کرده است.
- اگر دیدید به موضوع یا برنامه خاصی علاقمند شده است به کتابخانه بروید و کتاب هایی با همان موضوع بیابید. یا این که به او کمک کنید تا با استفاده از نقاشی های خودش و یا عکس هایی که از مجلات می برد ، کتابی بر اساس یک برنامه تلویزیونی درست کند.1
برنامه های تلویزیون چه چیزی را به کودکان یاد می دهد؟
دانش اجتماعی
کودکان تا حدودی دانش خود درباره روابط اجتماعی و رفتار را از برنامه های تلویزیون می‌آموزند. آنان سناریوهایی برای بسیاری از موقعیت‌های زندگی واقعی می‌آموزند مخصوصا در مورد موقعیت‌هایی که تماس مستقیم کمی با آن دارند.در حقیقت بسیاری از نوجوانان به خصوص نوجوانان خانواده‌های فقیر و گروه‌های اقلیت می‌گویند که آنها تلویزیون می‌بینند به این قصد که بفهمند در موقعیت‌های اجتماعی مختلف چه رفتاری باید داشته باشند.
همچنین زندگی پرماجرا و رویایی شخصیت‌های تلویزیون برای جوانان جذاب است و ترجیح می‌دهند که زندگی آنان را سرمشق و راهنمای خود قرار دهند تا زندگی یکنواخت والدینشان را.
قالب‌ها
کودکان کلیشه‌ها و قالب‌های اجتماعی برای زنان، مردان، گروه‌های اقلیت و افراد پیر و سایر گروه‌ها از جمله خود کودکان را از برنامه های تلویزیون می‌آموزند.شخصیت معمول در تلویزیون تجاری مرد سفیدپوست از طبقه متوسط میانسال یا جوان است مانند گزارشگران اخبار و اخبار ورزشی و مجریان برنامه‌های بزرگسالان و کودکان.
کودکان و مردم پیر معمولا کمتر در صحنه تلویزیون نشان داده می‌شوند و گروه‌های اقلیت تقریبا هیچ وقت نشان داده نمی‌شوند و اگر هم نشان داده شوند غالباخصوصیات نامطلوبی دارند و چندان قدرتی ندارند.
این کلیشه‌ها در برنامه‌های کودکان بیشتر نمایش داده می‌شود. مثلا شخصیت‌های مرد معمولا نقش راهنما و فعال دارند و زنان نقش منفعل و درمانده.
علاوه بر این وقتی در جامعه تغییراتی تاریخی روی می‌دهد تلویزیون در نمایش این تغییرات همیشه عقب است. مثلاً وقتی که زنان در طول دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ وارد بازار کار شدند درصد زنان شاغل در داستان‌های تلویزیونی افزایش یافت ولی بسیار کمتر از درصد زنان شاغل واقعی در آمریکا بود.
کودکان از این نمایش‌ها چیزهایی می‌آموزند به خصوص وقتی که با گروهی که نمایش آنها را می‌دهند چندان تماسی نداشته باشند و این سبب تشکیل تصورات قالبی و کلیشه‌ای در مورد آنان و در نتیجه ایجاد پیشداوری نسبت به آن گروه در ذهن کودکان می‌شود.
شاید اگر نمایش‌هایی از تلویزیون پخش شود که ضد قالب‌های رایج باشد نظر کودکان درباره گروهی از مردم تغییر کند.
خشونت
شواهدی که از منابع گسترده و متنوع گردآوری شده نشان می‌دهد که نمایش خشونت از تلویزیون سبب بروز رفتار پرخاشگرانه می‌شود. تحقیقات نشان داد کودکانی که زیاد برنامه‌های خوشونت آمیز تماشا می‌کردند در مقایسه با آنهایی که زیاد تماشا نمی‌کردند به تدریج پرخاشگرتر شدند.در ضمن معلوم شد که آنهایی که از ابتدا پرخاشگر بودند به برنامه‌های خشونت آمیز رغبت بیشتری نشان دادند و همین نمایانگر وجود دوری باطل است.
هرچند بسیاری از مردم احتمالا تحت تأثیر خشونت بدنی در برنامه های تلویزیون قرار نمی‌گیرند ولی ممکن است نظر آنان و واکنش آنان در مورد خشونت دیگران با دیدن این گونه برنامه‌ها تغییر کند.
افرادی که زیاد برنامه‌های خوشونت آمیز می‌بینند بیشتر احتمال دارد که خشونت را تایید کنند. درضمن حساسیت آنان کمتر می‌شود و کمتر احتمال دارد که به خشونت در زندگی واقعی واکنشی نشان دهند یا به فرد قربانی خشونت کمک کنند.
رفتار جامعه پسند
کنش متقابل جامعه پسند مانند نوع دوستی و همدلی نیز غالبا در برنامه های تلویزیون نمایش داده می‌شود. کودکان وقتی که برای حل مسئله روش‌های جامعه پسند را از تلویزیون می‌بینند (مثل مذاکره) آن را می‌آموزند. مطالعات نشان داده که نمایش رفتار جامعه پسند به مراتب تأثیری بیش از نمایش رفتارهای ضد اجتماعی دارد.2مضرات تماشای تلویزیون برای نوزادان و کودکان
همچنین تلویزیون می تواند تاثیرات مخربی نیز روی کودکان داشته باشد. متاسفانه تعداد تاثیرات بد تلویزیون بسیار بیشتر از تاثیرات خوب آن است.از جمله تاثیرات مخرب تلویزیون می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کاهش فعالیت های فیزیکی و افزایش چاقی در کودکان
کاهش فعالیت های اجتماعی کودکان
دیدن صحنه ی های خشن و تاثیر مخرب روی فعالیت مغز
نمایش دنیا به طور تحریف شده برای کودک
ترویج مصرف گرایی.3
پینوشتها
1.www.beytoote.com
2.www.setare.com
3.www.tebyan.net