تاثیرگذارترین رفتارهای والدین بر ذهن و روان کودک

زمان مثل برق و باد می گذرد. امروز فرزندتان پوشک می بندد یا به زور راه می رود، فردا اما آنقدر بزرگ خواهد شد که برای خود تشکیل یک خانواده می دهد، اما حتی این گذشت زمان هم نمی تواند برخی از خاطرات را از ذهن او پاک کند. ما در این مقاله تاثیرگذارترین رفتارهای والدین بر کودکشان را که تا همیشه در خاطر کودکان خواهند ماند، معرفی می کنیم.

وقتی از او محافظت می کنید

وقتی کودک تان کابوس می بینید و از بی خوابی و ترس، به آغوش شما پناه می آورد، وقتی که ناراحت است و به او می گویید که هیچ مشکلی به وجود نخواهد آمد و همه چیز درست خواهد شد، یا زمانی که او را محکم در آغوش می گیرید و برای درمان بیماری اش به این در و آن در می زنید... تمام این لحظات را در خاطر او ثبت خواهید کرد. مطمئنا او تا ابد فراموش نخواهد کرد که تحت هر شرایطی خودتان را برای او قربانی کردید و دردهایش را به جان خریدید.

وقتی او را نصیحت می کنید

زندگی بالا و پایین های بسیاری دارد و هر انسانی، حتی کودک شما، آن را تجربه خواهد کرد. اما از آنجا که تجربه های شما بیش از فرزندتان است، او شما را الگوی خود قرار می دهد و برای گرفتن نصیحت و پیشنهاد به شما رجوع می کند. اگر چه شما پاسخ تمام سوالات او را نمی دانید اما همین که از او حمایت می کنید، برایش امنیت و آرامش است. حتی اگر او به نصیحت های شما عمل نکند، باز هم آنقدر تاثیرگذار است که تا ابد قدردان تان خواهد بود.

وقتی برای او زمان می گذارید

تعطیلات آخر هفته، مسافرت ها یا هر زمان اندکی که وقت تان را برای فرزندتان آزاد کردید، برای او خاطراتی با ارزش خواهد بود که تا ابد به زبان خواهد آورد. او در آینده به یاد می آورد که شما در جشن مدرسه اش شرکت کردید یا برای دیدن نمایش او، بلیط خریدید. حمایت شما در این شرایط برای او یک دنیا می ارزد.

وقتی از خنده نفس تان بند می آید

بهترین خاطرات ما مربوط به اتفاق هایی است که از خنده نفس مان بند می آید. این موضوع اگر در خانواده اتفاق افتد، ارزش بیشتری، به خصوص برای فرزندان، خواهد داشت. شاید کودک شما حتی به یاد نیاورد که چه موضوعی شما را آنقدر شاد و خندان کرد اما او چهره خندان تان را هیچگاه فراموش نخواهد کرد.

سنت های قدیمی

این قوانین و سنت های خانوادگی است که شخصیت ما را شکل می دهند. آنها نسل به نسل منتقل می شوند و تاثیرات خود را روی هر فرد می گذارند. اگر شما به یک سنت اهمیت دهید، مطمئنا فرزندان تان نیز به آن اهمیت خواهند داد و همان طور که شما آنها را یاد فرزندان تان دادید، آنها نیز تمامی شان را به نسل بعد منتقل خواهند کرد. بنابراین قوانینی که در خانواده شما حاکم است، آنقدر اهمیت دارد که مسیر زندگی فرزندتان را مشخص می کند.

وقتی که در حال دعا کردن هستید

هر چیزی که بدان باور داشته باشید، هر زمانی که اعتقاداتتان را در مقابل فرزندان تان بیان کرده اید یا حتی وقتی که با خدایتان در حال راز و نیاز هستید، تمام این لحظات در خاطر کودک تان ثبت خواهد شد. آن تصویر که روی زانوهایتان نشسته اید و دست هایتان را بهم قلاب کرده اید و از خدایتان آرزویی طلب می کنید، در قاب خیال فرزندتان حک خواهد شد. فرزند شما آنچه شما بدان اعتقاد دارید و برایتان با ارزش است را هیچگاه از خاطرش پاک نخواهد کرد.

آنگونه که با همسرتان برخورد می کنید

وقتی همسرتان را می بوسید، دست هایش را می گیرید یا که در مقابل کودک تان به او ابراز محبت می کنید، تاثیری روی فرزندتان خواهد گذاشت که تا ابد پایدار خواهد بود. او از تمام، حتی کوچک ترین، رفتارهای شما، چه خوب و چه بد، نت برداری می کند و در زندگی آینده اش از آنها درس می گیرد. بنابراین مراقب رفتارهای خود با همسرتان باشید زیرا شما تنها الگوی زندگی مشترک او هستید.

وقتی خودتان را برای او قربانی کردید

همسر و فرزندان شما بیشترین ارزش را در زندگی تان دارند، بنابراین شما حاضرید زندگی خودتان را برای آنها قربانی کنید. شاید فکر کنید که کسی قدر فداکاری های شما را نمی داند یا حتی آنها را به یاد نمی آورد اما اشتباه می کنید زیرا این اعمال تاثیر زیادی روی فرزندان تان خواهد گذاشت. آنها برای شمایی که آرزوهایتان را تنها به نفع آنها کنار گذاشته اید، ارزش و احترام زیادی قائل اند. آنها به یاد خواهند داشت که چگونه برای رفاه آنها تلاش کرده اید. در واقع، آنها از شما یاد می گیرند و محبت هایتان را در زندگی مستقل خود الگو قرار خواهند داد.

10 نکته‌ای که هرگز نباید به فرزند خود بگویید

1. چسباندن صفت «بد» یا «خوب» به کودک:
دختر بد،‌ دختر خوب. اگر به فرزندتان برای تنبیه یا تشویق، خوب یا بد بگویید، او را تشویق به تظاهر برای گرفتن صفت مثبت و سرخوردگی به علت گرفتن صفت منفی کرده‌اید. به بچه‌ها برچسب نزنیم و کار آن‌ها را به آرامی بررسی کنیم، نه خود آن‌ها را. همچنین کودکان را وابسته به تأیید خود قرار ندهیم و انگیزه خودشان را تقویت کنیم.

2. هرگز، همیشه، هیچوقت:

عباراتی که در آن از این دو کلمه استفاده شده است را به فرزندانمان نگوییم. عباراتی که فرزند ما را محکوم می‌کند که هرچقدر در مواقعی خوب بوده است مورد فراموشی قرار گیرد و او باچوب همیشه و هیچوقت رانده‌ شود.

3. اگر «موفق» نشدی پس به اندازه کافی تمرین نکردی:

فشار پیروزی و موفقیت را به او تحمیل نکنید. فرزند خود را تشویق کنید که سخت کار کند زیرا مهارت‌های او بهبود می یابد و از پیشرفت احساس افتخار می‌کند.
حال تو خوبه: وقتی کودک گریه می‌کند و خود را به در و دیوار می‌زند، می‌خواهد به ما بفهماند حال خوبی ندارد. اینکه بگوییم حال تو خوب است، ممکن است فقط حال او را بدتر کند.

4. عجله کن:

با وارد کردن عجله به کودکان، آن‌ها را به سمت استرس اضافی می‌بریم. لحنمان را با گفتن «بیا عجله کنیم» آرام‌تر کنیم.

5. من در رژیم هستم:

هر روز در مورد چاق بودنتان جلوی کودک صحبت می‌کنید و او را به مسائل شرمندگی از بدن حساس می‌کنید تا در آینده بدن خود را دوست نداشته باشد و با دید انتقادی به خودش نگاه کند.

6. ما نمی‌توانیم آن را بخریم:

وقتی به کودک می گویید ما نمی‌توانیم آن چیز را بخریم او از اینکه کنترل مالی در خانواده وجود ندارد، نگران و دلواپس می‌شود. اگر به او بگوییم که ما قصد خرید آن چیز را نداریم و پولمان را برای فلان کار پس‌انداز می‌کنیم، حس خوبی به او دست می‌دهد و مفهوم مدیریت و بودجه را می‌فهمد.

7. با غریبه‌ها صحبت نکن:

درست است غریبه‌ها ممکن است برای کودک خطرناک باشند اما این غریبه‌ها می‌توانند شامل آتش‌نشان یا افسران پلیس هم بشوند. بهتر است افراد مطمئن مثل پلیس را به کودکان بشناسانیم و به آن‌ها بگوییم که اگر شخصی آن‌ها را دچار احساس منفی کرد، سریع به ما بگویند.

8. مراقب باش:

اگر زیادی این عبارت را استفاده می‌کنید، می‌توانید اضطراب و ناآرامی خود را به کودک منتقل کنید. به کودک نزدیک شوید و مراقب او باشید و تا جایی که می‌توانید آرام و ساکت باشید.

9. از دسر(بازی یا...) خبری نیست مگر اینکه شام را تمام کنی:

این حرف به گفته متخصصان ارزش و لذت وعده غذایی را در نظر کودک کم می‌کند. بهتر است به کودک بگوییم: اول غذا می‌خوریم و سپس دسر می‌خوریم. درست است این تغییر بسیار ظریف و کوچک است اما تأثیر بسیار مثبتی بر فرزند دارد.

10. اجازه بده من کمک کنم:

درست است وقتی فرزند شما در حال حل معمایی است، دوست دارید به او کمک کنید. اما نکته اینجاست که نباید احساس استقلال او را تضعیف کنید. باید خیلی با ظرافت بگویید که چرا فکر می کنی اینطور باشد؟ به نظرت قطعه بزرگ پازل باید در انتها باشد؟ می‌خواهی امتحان کنیم؟

ویژگی های والدین مستبد:

مستبد:داشتن انتظار زیاد برای اطاعت و انقیاد، برخوردهای تنبیه کننده، نداشتن ارتباط کلامی و دوطرفه با فرزند، تشویق نکردن استقلال فرزند، توقع فرمان برداری بدون سؤال و بدون قید و شرط!

نتیجه: فرزندان اینگونه والدین، وابسته، منفعل، با سازگاری کم، اطمینان ضعیف به خود و بدون برخورداری از کنجکاوی های مثبت ذهنی و علمی بار می آیند.

آسانگیر:

دادن آزادی زیاد، پذیرش بیقید و شرط فرزند، نداشتن هنجارها و ارزشهای معین، فقدان جهت دهی و شکل دهی رفتار فرزند و تنها حمایت کننده بودن.

نتیجه: فرزند؛ ناپخته و بدون احساس مسئولیت بار می آید، همرنگ جماعت میشود، قدرت مدیریت و رهبری پیدا نمیکند و…

بی تفاوت:

غافل بودن از وضعیت فرزند، وقت نگذاشتن، متوجه خود بودن و هرچیز را برای خود خواستن!

نتیجه: تکانشی بارآمدن فرزند، بروز رفتارهای بزهکارانه، انحراف اخلاقی، اعتیاد به مواد مخدر، الکل و…

با اقتدار:

گرم، قاطع، داشتن هنجارها و ارزشهای مشخص، انتظارات و توقعات متناسب با توانایی ها و نیازهای تحولی کودک، بها دادن به استقلال فرزند، انجام بحث های منطقی و روشن، توجیه منطقی مسائل و سپردن مسئولیت نهایی به فرزند.

نتیجه: فرزند؛ باکفایت، مسئول، مطمئن به خود، سازگار، خلاق و مشتاق فراگیری بارآمده و در تحصیل و مهارتهای اجتماعی مطلوب به موفقیت میرسد.

همچنین ثابت شده است که فرزندان والدین بااقتدار (به خصوص پدر)، از نظر روانی و اخلاقی سالم و از نظر تحصیلی و اجتماعی موفق بار می آیند، زیرا والدین و فرزندان با هم گفتوگوهای سازنده، صمیمانه و دوطرفه دارند. این بده بستان های کلامی، به رشد ذهنی فرزند کمک کرده و اساس محکمی را برای کفایت درونی و اجتماعی او پیریزی میکند.مباحث جدی و صمیمانه خانوادگی که در آنها قواعد ارزشی و انتظارات، آموزش داده شده به تصمیمهای مشخص میرسد. این امر به فرزند کمک میکند تا روابط اجتماعی را بهتر درک کند و نقش خود را به خوبی بشناسد و به سطح مطلوبی از قضاوت اخلاقی برسد.چون روابط صمیمانه همراه با احترام و پذیرش منطقی میان پدر و پسر و مادر و دختر برقرار میشود، همانندسازی با والد همجنس به خوبی صورت میپذیرد؛ چرا که یکی از عناصر مهم همانندسازی که نقش زیادی در کسب هویت جنسی وموفقیت در ازدواج دارد، ارتباط گرم و احترامآمیز با والد همجنس است.وقتی پدر و مادر با برخوردهای سازنده خود، فرزندان را جهت دهی نموده و شکل دادند، فرزندان مسئول، ساخته شده و موفق، منبع ارزشمندی برای تقویت اعتماد به نفس و رفتارها و روشهای تربیتی والدین میشوند و نتیجه آن بار دیگر به سیستم خانواده باز خواهد گشت.

منبع: سایت سیمرغ
سایت الکترونیکی سیب
سایت خبر گزاری جمهوری اسلامی