به خودتان ارج بنهید
اگر در احساسات غرق شده‌اید و حس ناامنی آزارتان می‌دهد، باید توقف کنید و راهی برای مراقبت از خودتان پیدا کنید. پیاده روی، صحبت با دوستی صمیمی، سفری کوتاه، گوش دادن به موسیقی، مدیتیشن یا نوشتن، همگی می‌توانند به شما کمک کنند. به‌عبارتی هر کاری که کمک می‌کند تا شما به وضعیت عادی برگردید و به تعادل برسید، سودمند است.هر پیشرفتی را هرقدر کوچک ارج بنهید. هر گامی که برمی‌دارید ارزشمند است و شما را به رویاهایتان نزدیک‌تر می‌کند. با تنفس عمیق و آگاهانه و قدردانی از آنچه در جریان است، بر حال تمرکز کنید.
اهداف و چشم‌اندازتان را بازنگری کنید
اگر به مانعی سخت برخورده‌اید، بد نیست اهداف و چشم‌اندازتان را بازنگری کنید. با جزئیات اهدافی را که تعیین کرده‌اید مشخص و به‌خودتان یادآوری کنید که چه چیز در آغاز باعث شد تا چنین هدفی را برای خودتان تعیین کنید. برای مثال اگر می‌خواهید وزن کم کنید، آیا به دلیل دستور پزشک است یا اینکه می‌خواهید سالم‌تر باشید؟نکتهٔ کلیدی این است که برای خودتان اهدافی تعیین کنید که به شما انگیزه می‌دهند و خود را متعهد به پیگیری آنها می‌دانید. این اهداف همگی زیر چتر چشم‌انداز به هم مرتبط می‌شوند؛ چشم‌اندازی که برای مقابله با موانع به شما نیرو می‌بخشد.
برای خودتان صفحهٔ چشم‌انداز تهیه کنید یا توصیفی با جزئیات دقیق از آنچه می‌خواهید به آن برسید، بنویسید.
انتظارات‌تان را مدیریت کنید
یکی از دلایل از دست دادن انگیزه، تعیین انتظارات دور از دسترس است. بیشتر وقت‌ها بزرگترین ناامیدی‌ها ناشی از در نظر گرفتن اهداف غیرواقعی است. منظور از غیرواقعی لزوما این نیست که نمی‌توانید به آن اهداف دست یابید، بلکه شاید برای دستیابی به آنها به زمان و منابع بیشتری نیاز دارید.برای مثال، وقتی به‌تازگی کسب‌وکارتان را راه انداخته‌اید، به‌جای فکر کردن به سود چندصد میلیونی، بر همخوانی هزینه‌ها و درآمدها و بهبود عملکردتان تمرکز کنید. به‌ویژه در مراحل آغازین، اهداف روشن، مثبت و قابل‌کنترل تعیین کنید. انتظارات منطقی که دستیابی به آنها ساده است، شما را به دامهٔ مسیر تشویق می‌کنند.1
.jpeg "هر وقت از آینده نا امید شدید این کارها را انجام دهید")
یک پلن جایگزین B داشته باشید
دل خوش کردن به اینکه نقشه‌ها و برنامه‌های ما همیشه درست پیش بروند کار درستی نیست. مشکلات همیشه از در و دیوار می‌ریزند و ممکن است مانع رسیدن ما به اهداف شوند. برای ما تحمل و پیش‌بینی شکست سخت است. اما به خود جرات بدهید برای اهداف مهم خود یک نقشه دومی هم در نظر بگیرید. تا زمانی که با نا امیدی دست به یقه شدید پلن B را به جان نا امیدی بیندازید.داشتن پلن B به ما این نوید را می دهد که شکست برنامه اصلی ما به معنی پایان راه نیست و درست در زمانی که شکست خوردیم از دل خاکستر برمی خیزیم و راه را ادامه می دهیم.
یادآوری موفقیت های گذشته
امید مثل شعله شمع است که اگر بدون وقفه بسوزد (مصرف شود) مسیر زندگی و آینده ما روشن‌تر و قابل دسترس‌تر می‌ماند. هر زمان حس کردید امیدی ندارید کافی است نگاهی به گذشته خود بیندازید. بسیاری از موفقیت های ریز و درشت خود را به یاد بیاورید. فراموش نکنید که تنها در مقاطعی موفق نبوده اید. زندگی عرصه شکست‌ها و پیروزی‌ها است. با یادآوری موفقیت ها و پیروزی ها عرصه را بر شکست ها و نا امیدی تنگ کنید. یادآوری همه این موفقیت ها باعث ایجاد انگیزه بیشتر در شما می‌شود.2
هیاهو را کنار بگذارید و ساده سازی را رواج دهید
زمانیکه برای حل مشکلی در حال تلاش هستید، ممکن است آنقدر درگیر یافتن راه حل شوید که ناخواسته کارهای جانبی بسیار زیادی را به آن اضافه کنید و با خودتان هم تصور کنید که ممکن است این موارد به شما کمک کنند. اگر نگاهی به سایت های اینترنتی انداخته باشید پر است از تبلیغاتی نظیر "راههای ساده برای راه اندازی و اداره وب سایت ، راه های آسان کسب درآمد و.... این قبیل موارد تنها به عنوان هیاهیو حساب می شوند و باید بدانید که حتی خواندن آنها هم ممکن است وقت شما را تلف کند. این طور آگهی ها فقط وقت شما را تلف کرده و پول هایتان را به تاراج می دهند. آنها هیچ اهمیتی به موفقیت و یا شکست شما نمی دهند.
اهل عمل باشید
شما زمانیکه به ناامیدی می رسید معمولاً شور و اشتیاق اولیه خود را از دست می دهید و دیگر حتی تمایلی ندارید که به موضوع مورد نظر فکر کنید.مسئله ای که برایتان پیش آمده دشوار است، از آن ناامید شده اید، و احساس می کنید که نمی توانید کار به جایی ببرید. بنابراین هر کاری که شما را از آن دور کند برایتان جالب تر به نظر می رسد. در یک چنین زمانی به دنبال این هستید که هر طور شده از کار اصلی طفره بروید؛ اما اگر اهداف از پیش تعیین شده را داشته باشید و مسیر مناسبی را برای خود انتخاب کرده باشید، گذر ازاین دست اندازهای کوچک نباید شما را خسته و ناراحت کند.
تجسم نتیجه مثبت بهتر است
بیشتر آن وقتی را که می خواهید صرف نگرانی و ترس و منفی بافی کنید، صرف مثبت اندیشی کنید. بزرگترین قهرمانان ورزشی جهان خودشان را در حالی تجسم می کنند که بدون هیچ گونه عیب و نقصی مسابقات مختلف را به نفع خود به پایان می رسانند. هیچ جایگاهی برای شکست در ذهن این افراد وجود ندارد. این درست همان چیزی است که شما هم باید به آن برسید. خودتان را ببینید که به آرزوها و اهدافتان می رسید. خودتان راتصور کنید که به آرزوهایتان رسیده اید، چه احساسی دارید؟ چه می گویید؟ بر روی این کار وقت بگذارید؛ این امر به شما امید می دهد تا راهتان را ادامه دهید..jpg "هر وقت از آینده نا امید شدید این کارها را انجام دهید")
مثبت باقی بمانید
معمولاً موارد مختلف به آن اندازه ای که آن ها را در ابتدای کار می بینید بد نیستند. گاهی اوقات چیزها بدتر از آنچه هستند به نظر می رسند تنها به این دلیل که ما خودمان خسته هستیم و از نظر ذهنی آمادگی نداریم. کمی استراحت و نگه داشتن حس شوخ طبعی می تواند به شما کمک کند. این گونه احساس ها به سرعت از میان می روند و شما مجدداً به حالت عادی باز می گردید.3
به دنبال منابع انگیزه‌بخش باشید
امید مانند شعلهٔ شمعی‌ست که بدون نیروی پشتیبانی، سرانجام می‌سوزد و تمام می‌شود. ما به عناصری نیاز داریم که امید به آینده را در ما برانگیزند. خوشبختانه روش‌های زیادی برای انگیزه‌بخشی وجود دارند. مانند تأیید و تشویق موفقیت‌های کوچک و یادآوری موانعی که موفق شدیم پشت سر بگذاریم.همچنین می‌توانید از کتاب‌ها، موسیقی، فیلم‌ها و داستان آدم‌های مختلف، الهام بگیرید. یکی از منابع الهام‌بخش وقت‌گذرانی با نوجوان‌ها و جوانانی‌ست که سرشار از خوش بینی هستند. بهترین منبع انگیزه را برای خودتان پیدا کنید.
چشم‌اندازتان را زیر نظر داشته باشید
امیدواری با وجود چشم‌اندازی انگیزه‌بخش از آینده ساده‌تر است. بنابراین شفاف‌سازی چشم‌انداز ضروری است.هدف‌گذاری، صفحهٔ چشم‌انداز و تصویرسازی، فنونی برای شکل دادن به رویاها هستند. با تکرار و تمرین این فنون، چشم‌انداز ملموس‌تر و دردسترس‌تر می‌شود. درک اهداف باعث می‌شود آنها واقعی به‌نظر برسند و به راهنمایی برای تمرکز نیرویمان در جهت پیشروی تبدیل شوند.
حامیان قدرتمند داشته باشید
انسان به‌عنوان موجودی اجتماعی، به‌شکلی چشمگیر از حمایت اطرافیان بهره می‌برد. خانواده و دوستان نخستین حامیان ما هستند، اما می‌توانیم شبکهٔ اجتماعی‌مان را گسترش دهیم و تعدادی مشاور، راهنما و مربی مورداعتماد را در آن بگنجانیم. آدم‌هایی که مایل به شنیدن داستان ما هستند و به چشم‌اندازی که برای زندگی‌مان تعریف کرده‌ایم، باور دارند هم حامیان خوبی هستند.این آدم‌ها در دشواری‌ها و هنگامی که احساس می‌کنیم توان ادامهٔ مسیر را نداریم، مایهٔ آرامش‌مان هستند و کمک می‌کنند دوباره به مسیر اصلی بازگردیم.
آگاه، مطلع و کنش‌گرا باشید
بدون دانش و عمل، امید چیزی از فراتر از فریبی روان‌شناختی نیست! امید باید ما را به سوی کسب دانش دربارهٔ خواسته‌هایمان و برداشتن گام‌های حساب‌شده برای درک آنها، پیش براند.دانش یعنی قدرت؛ دانش و اطلاعات توانایی گرفتن تصمیم‌های حساب‌شده را به ما می‌دهد. دانش باورهای ما را تقویت می‌کند؛ باور به اینکه آنچه برای پیشروی آگاهانه و دستیابی به اهداف‌مان لازم داریم، در اختیار ماست.4
پی نوشت:
1.www.chetor.com
2.www.behdasht.news
3.www.beytoote.com
4.www.mazvin.ir