مربی‌گری با استفاده از نردبان شایستگی آگاهانه
زمانی که در حال یادگیری مهارت جدید هستیم. در مراحل مختلف یادگیری احساسات متفاوتی تجربه می کنیم.

برای مثال، در هنگام شروع، شاید درک نکنیم که چقدر به یادگیری نیاز داریم. پس از آن زمانی که آگاه شدیم چقدر راجب یک موضوع می دانیم، ممکن است دلسرد شویم یا رها کنیم.

به همین دلیل بسیار مهم است تا از احساسات خود در هر مرحله از یادگیری آگاه باشید. این موضوع کمک می کند تا هیجانات خود را کنترل کنید.

نردبان آگاهی از سطح مهارت به شما کمک می کند تا این کار را انجام دهید. با ما همراه باشید تا به شما کمک کنیم چگونه می توانید مهارت های جدید را به طور موثر تر یاد بگیرید.


فهم مدل

نوئل برچ، در سال 1970 یک نردبان آگاهی از صلاحیت و یادگیری را گسترش داد. این موضوع به ما کمک می کند که بفهمیم افکار و احساسات ما در طول یادگیری ممکن است بعضی اوقات ناامید کننده شوند.

این مدل دو عامل اصلی که در حین یادگیری، بر روی تفکر ما تاثیر می گذارند را برجسته می کند: آگاهی (هشیاری) و سطح مهارت (شایستگی)

با توجه به این مدل، ما مراحل زیر را سپری می کنیم تا به سطح شایستگی برسیم:

بدون مهارت ناهشیار: ما نمی دانیم که مهارت را بلد نیستیم یا نیاز به یادگیری آن داریم.

بدون مهارت هشیار: می دانیم که مهارت را بلد نیستیم.

با مهارت هشیار: می دانیم که مهارت را بلدیم.

با مهارت ناهشیار: نمی دانیم که مهارت را بلدیم (فقط به نظر مهارت ساده ای است).

نردبان آگاهی از سطح مهارت در شکل زیر نمایش داده شده است.

مربی‌گری با استفاده از نردبان شایستگی آگاهانه


کاربردها

نردبان شایستگی آگاهانه به چند طریق می تواند مفید باشد.

می توانید از آن برای فهم احساسات خود در حین یادگیری کمک بگیرید. به شما کمک می کند هیجانات خود را در حین یادگیری مدیریت کنید و سعی نکنید زودتر از موعد به موفقیت دست پیدا کنید.

برای مثال در مرحله، بدون مهارت هشیارانه، ممکن است یادگیری برای شما خسته کننده باشد، ولی این اطمینان را به خود می دهید که همه چیز بهبود پیدا می کند.

همچنین در موقعیت آموزش و مربیگری بسیار مفید است. به شما این امکان را می دهد که فکر و احساس دیگران را لمس کنید و بدانید در ذهن آنها چه می گذرد. و در زمان سرخوردگی به آنها کمک کنید تا روحیه خود را بازیابند.


اجرای مدل

بیایید با هم نگاه جزئی تری به مراحل و کاربرد آنها بیاندازیم.


سطح 1- بدون مهارت ناهشیار

در این مرحله شما فقدان کامل اطلاعات دارید. فقدان کامل اطلاهات در زمینه ای که قصد یادگیری آن را دارید. اعتماد به نفس شما و اعتماد به توانایی هایتان بسیار بالاست.

در این مرحله، ابزارهایی مثل، SWOT شخصی، و نیازسنجی آموزش می تواند کمک کندنقاط قوت و ضعف خود را بشناسید و مهارت های ضروری برای یادگیری را بشناسید.


سطح 2- بدون مهارت هشیار

در این مرحله متوجه می شوید که به یادگیری مهارت جدید نیاز دارید. آگاه هستید که در زمینه آن مهارت خاص دیگران از شما بهتر هستند و انجام آن کار برای آنها بسیار راحت تر از شماست.

این سطح ممکن است باعث تضعیف روحیه شود و باعث شود افراد اعتماد بنفس خود را از دست بدهند، و حتی ممکن است دست از ادامه تلاش بردارند. بسیار مهم است که در این مرحله مثبت بمانید.

با استفاده از ابزارهایی مانند تصدیق و نقشه گنج فکر منفی را از خود دور کنید و انرژی خود را زمانی که پایین است افزایش دهید. توجه داشته باشید که یادگیری در کوتاه مدت ناراحت کننده است ولی در بلند مدت کمک می کند تا زندگی بهتری داشته باشید.


سطح 3- با مهارت هشیار

در این مرحله، می دانید که دانش بیشتری بدست آورده اید، به طور منظم تمرین می کنید. و اعتماد بنفس بالایی دارید.

اما هنوز هم برای اجرای مهارت های یادگرفته شده نیاز به توجه و تمرکز بالایی دارید و این مهارت ها در شما هنوز خودکار نشده اند. برای گذر از مرحله سوم دنبال فرصت هایی باشید که بتوانید خود را به طور داوطلبانه محک بزنید یا از ابزار ساده سازی کار استفاده کنید.


سطح 4- با مهارت ناهشیار

در این مرحله بدون نیاز به توجه و زحمت می توانید مهارت را اجرا کنید. اعتماد به نفس شما در این مرحله بسیار بالاست.

اگر چه برای استاد شدن در یک زمینه نیاز است تا به طور مرتب مهارت های اضافی در آن حیطه را باد بگیرید. یک راه مناسب این است که مهارت ها را به اطرافیان خود یا همکاران خود آموزش دهید.

نکته بسیار مهم این است که در صورت تمرین نکردن و عدم تکرار در این نردبان سقوط خواهید کرد.2

مربی‌گری با استفاده از نردبان شایستگی آگاهانه


آموزش و مربیگری از طریق نردبان آگاهی از سطح مهارت

همچنین می توانید از نردبان شایستگی آگاهانه، برای هدایت دیگران در فرآیند یادگیری استفاده کنید. اجازه دهید نگاهی به استراتژی هایی بیندازیم که می توانید در مراحل مختلف به کار بگیرید:


سطح ۱: بی مهارتِ ناآگاهانه

در ابتدای فرآیند یادگیری، افراد ممکن است که ندانند تا چه اندازه مهارتی را ندارند، پس باید به آنها بگویید که چقدر نیاز به یادگیری دارند. همچنین باید دلایل اهمیت یادگیری مهارت مورد نظر را نیز به آنها توضیح دهید.

در این مرحله باید مراقب باشید و تا می توانید بازخورد مثبت به آنها بدهید تا انگیزه ی خود را از دست ندهند.


سطح ۲: بی مهارتِ آگاهانه

در طول این مرحله، تا می توانید آنها را تشویق کنید و نردبان شایستگی آگاهانه را توضیح دهید تا بتوانند احساسات خود را درک کنند و دلسرد نشوند.
همچنین، کمک کنید تا اعتماد به نفس در آنها تقویت شود.


سطح ۳: بامهارتِ آگاهانه

در این مرحله، تمرکز افراد را بر مهارت هایی که باید بیاموزند متمرکز کنید و فرصت های زیادی را برای تمرین آنها فراهم کنید.

به عنوان مثال، می توانید پروژه هایی را که از این مهارت ها استفاده می کنند به آنها واگذار کنید یا تمرین های مرتبطی برای شان آماده کنید.


سطح ۴: بامهارتِ ناآگاهانه

در این مرحله، باید مراقب باشید که افراد دچار رضایت کاذب نشوند و مهارت خود را به روز نگه دارند.

همچنین باید به آنها یادآور شوید که چقدر رسیدن به این مرحله دشوار بوده است، و آنها نیز باید با افرادی که در مراحل ابتداییِ آموزش هستند با مهربانی و صبورانه برخورد کنند.3


پی نوشت:
1.www.mindtoolbox.ir
2.www.tavanafarin.ir
3.www.ravanpezshk.akairan.com
نسخه چاپی