موارد مصرف و عوارض جانبی اس سیتالوپرام

قرص اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام دارویی است که برای درمان افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) استفاده می‌شود. این دارو از دسته داروهای ضد افسردگی است که موجب مهار کردن بازجذب سروتونین توسط گیرنده‌های پیش‌سیناپسی می‌شود. این گروه دارویی موجب بالا رفتن عملکرد سروتونین در مغز مصرف کننده می‌شود. داروی اس سیتالوپرام فقط با نسخه‌ پزشک قابل تهیه است که به اشکال قرص و محلول در بازار وجود دارد.


دوز مصرف دارو


دوز مصرفی در نوجوانان برای درمان افسردگی
دوز اولیه مصرف این دارو، 10 میلی گرم و یک بار در روز است که پس از حداقل ۳ هفته، در صورت نیاز می‌توان دوز مصرفی را تا 20 میلی‌گرم افزایش داد.

دوز مصرفی در افراد بزرگسال برای درمان افسردگی
دوز اولیه مصرف، 10 میلی گرم به صورت یک بار در روز است که پس از حداقل 1 هفته و در صورت نیاز می‌توان دوز مصرفی را تا 20 میلی‌گرم افزایش داد.

دوز مصرفی در افراد بزرگسال برای درمان اضطراب
دوز اولیه مصرف اس سیتالوپرام، 10 میلی گرم و به صورت یک بار در روز است که پس از حداقل 3 هفته، در صورت نیاز دوز مصرفی را می‌توان تا 20 میلی‌گرم افزایش داد.

دوز مصرفی در افراد مسن یا افراد دارای بیماری کبدی برای درمان اضطراب و افسردگی
دوز اولیه مصرف به صورت 10 میلی‌گرم و یک بار در روز است. 1


عوارض جانبی اس سیتالوپرام

در صورت بروز علائم آلرژیک همچون راش های پوستی یا کهیر، مشکل تنفسی، ورم صورت، لب، زبان یا گلو به اورژانس مراجعه کنید.

در صورت بروز علائم جدید یا تشدید علائم زیر به پزشک اطلاع دهید:

تغییرات روحی و رفتاری

اضطراب

حملات هراس

مشکل خواب

رفتارهای ناگهانی بدون توجه به نتیجه آن

تحریک پذیری

آشفتگی

رفتار خصمانه

بی قراری

بیش فعالی ذهنی یا جسمی

افسردگی بیشتر

افکار مربوط به خودکشی یا آسیب زدن به خود

در صورت بروز علائم زیر با پزشک تماس بگیرید:

تاری دید، دید تونلی (از دست دادن دید محیطی با حفظ دید مرکزی)، درد یا ورم چشم، دیدن هاله اطراف چراغ

رفتار غیر عادی ریسک آمیز، احساس خوشبختی یا غم و اندوه شدید

پایین رفتن سطح سدیم بدن با علائم سردرد، گیجی، لکنت زبان، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن تعادل، احساس عدم ثبات و لرزش

واکنش های شدید سیستم عصبی از جمله سفت شدن شدید عضلات، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، رعشه، احساس غش کردن

بروز علائم سندروم سروتونین از جمله آشفتگی، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفت شدن عضلات، از دست دادن تعادل، حالت تهوع و استفراغ یا اسهال

عوارض جانبی رایج اس سیتالوپرام عبارت است از
سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف

تعریق، احساس لرزش یا اضطراب

مشکلات خواب (بی خوابی)

دهان خشک، از دست دادن اشتها

حالت تهوع، یبوست

خمیازه کشیدن

تغییرات وزن

کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی یا مشکل در ارضای جنسی

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی اس سیتالوپرام نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید. 2


موارد مصرف و عوارض جانبی اس سیتالوپرام

مصرف صحیح قرص اس سیتالوپرام

توجه کنید که این دارو را طبق توصیه و تجویز پزشک مصرف کنید. مراقب باشید که به مقدار بیشتر آن را مصرف نکنید و بعد از بازه‌ زمانی گفته شده توسط پزشک، مصرف دارو را قطع کنید. همچنین ممکن است که قرص اس سیتالوپرام همراه یا بدون غذا مصرف شود. بنابراین اگر پزشک شما برای مصرف دارو در زمان خاص، دستور خاصی داده است برطبق آن عمل کنید.

در صورتی که از محلول خوراکی اس سیتالوپرام استفاده می‌کنید، قبل از مصرف آن را به خوبی تکان دهید. از قاشق اندازه‌ گیری که برای آن گذاشته شده، سرنگ دهانی و یا فنجان مخصوص تعیین شده برای مصرف دوز استفاده کنید. توجه داشته باشید که ممکن است قاشق چایخوری خانگی میزان مناسب دوز مورد نیازتان را نداشته باشد.


موارد منع مصرف قرص اس سیتالوپرام

درصورتی که حساسیت شدیدی به اس سیتالوپرام، سیتالوپرام یا سایر ترکیبات فرمولاسیون، دارید از مصرف این دارو پرهیز کنید. همچنین از مصرف همزمان با پیموزاید، مصرف همزمان یا با فاصله دو هفته‌ای از مهار کننده‌های MAO بپرهیزید. 1


تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید. بدون تایید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.

برخی محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای آنتی پلاکت مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین).

آسپرین هنگامی که همراه با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما دستور به مصرف آسپرین با دوز پایین (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی بدهد، باید مصرف آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک شما دستوری غیر از این داشته باشد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است موجب تداخلات داروی جدی (احتمالا منجر به مرگ) شود. از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. اکثر مهار کننده های MAO نیز باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. برای شروع و یا قطع مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید.

خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شوند، افزایش می یابد. داروهایی همچون: مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. خطر ابتلا به سندرم /سمیت سروتونین ممکن است زمانی که این داروها را شروع می کنید یا دوز آن ها را افزایش می دهید، بیشتر شود.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند، از جمله: آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، مواد مخدر برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک خود را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند کاهش دهنده های آلرژی، درد / تب، یا سرفه و داروهای سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب افزایش خواب آلودگی یا خطر خونریزی می شوند. با داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این محصولات مشورت کنید.

بسیاری از داروها در کنار اس سیتالوپرام ممکن است ریتم قلب را تحت تاثیر قرار دهند (طولانی شدن زمان QT)، از جمله آمیودارون، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول).

اس سیتالوپرام بسیار شبیه به سیتالوپرام است. داروهای حاوی سیتالوپرام را هنگام استفاده از اس سیتالوپرام استفاده نکنید این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی / آزمایشگاهی خاصی (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه می شود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان شما میدانند که شما از این دارو استفاده می کنید. 3


پی نوشت:
1.www.honarehzendegi.com
2.www.coca.ir
3.www.rastineh.com
نسخه چاپی