استفاده عملی از واقعیت مجازی در فوتبال
در دهه گذشته، به ویژه در دو سال گذشته، پیشرفت های چشم گیری در فناوری واقعیت مجازی (VR)، به ویژه در توسعه محیط های سه بعدی و 360 درجه ای مجازی دیده شده است. فناوری تلفن هوشمند اکنون امکان صفحه نمایش نصب شده بر سر برای ارائه این محیط را فراهم می نماید که بسیار کاربر پسندتر و مقرون به صرفه است. اکنون با این وسیله، مربی گری های ورزشی می توانند از کیفیت بهتر سیستم عامل ها کاملاً بهره ببرند و در نتیجه، VR  قادر است شبیه سازی های بصری و محیط های تعاملی غوطه وری را فراهم کند. فناوری VR با داشتن تأثیر مشهود در جمع آوری جنبه های مختلف فیزیولوژیکی، شناسایی و بهبود توانایی های حسی، تکرار رقابت و شرایط محیطی که زمان واکنش در آنها بسیار مهم است و کسب مهارت، اکنون محبوبیت بیشتری پیدا می کند. ضربات آزاد، یک بازی موش و گربه بین دروازه بان و ضربه زننده بوده و خواهد ماند. بنابراین، لازم است تحقیقات موجود در رابطه با VR و استفاده از این فناوری در ورزش، و کسب مهارت و مربیگری مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. به طور خاص، این مقاله به استفاده از VR  در چگونگی دفاع دروازه بان در مقابل ضربات ایستگاهی در فوتبال اشاره می کند. علاوه بر این، این انگیزه ای خواهد بود برای داشتن مروری در مورد فواید VR در مورد یادگیری، آموزش و مهارت آموزی در همه رشته های ورزشی، و اشاره می کند که این فناوری به خوبی می تواند در توسعه مهارت ها مورد استفاده واقع شود، به ویژه در روش های جدید برای استفاده از مهارت های خاص، و سخت، و تشویق تفکرات جدید در مربیان برای ارائه مربی گری های بهتر.
 

چگونه VR من را به یک فوتبالیست بهتر تبدیل کرد

 آیا آموزش دیدن با واقعیت مجازی یا VR می تواند ورزشکار بهتری از شما بسازد؟
 برای آن دسته از ما که در ورزش از استعداد طبیعی برخوردار نیستیم، انجام ورزش های مورد علاقه مان در VR می تواند نزدیکترین چیزی باشد که در تقلید از بازیکنان فوتبال، راگبی یا کریکت در سطح حرفه ای به آن نیاز داریم. مانند بازی های ویدئوییFIFA ، NFL  یا گلف در کنسول های مدرن PS4 و Xbox One ، تجربه های ورزشی VR راهی برای موفقیت های ورزشی ارائه می دهند - که مستلزم بلند شدن در سحر برای تمرینات تناوبی خسته کننده نیست. اما عنصر فضایی در واقعیت مجازی و روشی که به طور فزاینده ای قادر به رد یابی حرکت، سرعت و موقعیت اندام های ما است، می تواند VR را به یک ابزار آموزشی و تشخیصی مفید برای کاربران حرفه ای و همچنین بازی کنندگان گاه به گاه تبدیل کند. یا حداقل این یک ایده قابل تأمل است. تعدادی از توسعه دهندگان برای ایجاد روش دقیق تر برای تجزیه و تحلیل عملکرد بازیکنان، بین توانایی های VR  با نیازهای تیم های درجه یک ورزشی - از جمله تیم های منچستر یونایتد و باشگاه راگبی اولستر - پل می زنند. برای دیدن این که این همه سر و صدا برای چیست، من چندین نسخه نمایشی ورزشی را در هدست HTC Vive Pro امتحان کردم، و با استفاده از فناوری رد یابی حرکت آن، تمرینات فوتبال و راگبی را در VR دو باره ایجاد نمودم - و تشخیص دادم که واقعاً می تواند باعث بهبود عملکرد ورزشی من (یا هر کس دیگری) شود. گزارش شده است که ضربه زن های متخصص شوت های خود را از بالای سر بازیکن خاصی هدف گیری می کنند. بدون دیواره این نقطه مرجع وجود نخواهد داشت، که این می تواند روی ضربه آنها تأثیر منفی بگذارد. با لغزش بر رویHTC Vive Pro ، با محافظ های مخصوص مچ بند و پا بند برای رد یابی حرکت دست ها و پاها، من مجبور شدم در تعدادی از سناریوهای آزمایشی کار کنم تا عملکرد خود را به وسیله آنها ارزیابی نمایم. حدود 15 دقیقه وقت صرف یک عرق ریزی بسیار ملایم  کردم، و چند سطح مختلف را امتحان کردم که شامل ضربه زدن در فوتبال با پای صحیح، زدن اهداف متحرک با کنترل به وسیله تایمر و پیگیری تعداد بازیکنان دیگر در اطرافم بود. متوجه شدم که نرم افزار از معیارهای مختلفی برای اندازه گیری عملکرد من استفاده کرده است، شامل دقت (اهداف در مقابل خطاها) ، زمان واکنش (سرعت تصمیمات) ، خونسردی (ثبات دقت) و جنبه های فنی ( استفاده از هر دو پا). در پایان، من مطمئناً بیشتر از وقتی که وارد شدم احساس ورزشکاری می کردم، و این که بتوانم عملکرد خودم را با چهار معیار تعیین کننده قضاوت کنم، به این معنی است که اگر در آینده برگردم - البته پس از چند تمرین - می توانم حتی یک پیشرفت کوچک را نیز پیگیری کنم. ناظران می توانند جلسات آموزش VR را از زوایای مختلف و با ابزار دقیق برای تغییر جهت، سرعت و حتی چرخش در فوتبال، تماشا کنند. گر چه  VR نمی تواند به طور کامل از تجربه در زمین واقعی تقلید کند، برای آموزش کم شدت در یک محیط مجازی نیز چیزی در آن وجود دارد که به بازیکنان اجازه می دهد بدون نیاز به تمرینات میدانی روی مهارت های خاص تمرکز کنند یا در اطراف آسیب های جزئی کار کنند.
 

ضربات آزاد ایستگاهی

در فوتبال ، ضربات آزاد زمانی اتفاق می افتد که داور معتقد باشد یک قانون نقض شده است. اگر محل تخلف به اندازه کافی نزدیک مرکز زمین باشد و در فاصله 30 متری دروازه قرار بگیرد، تیم مهاجم معمولاً یک شوت مستقیم به سمت دروازه می زند. با این حال، دروازه بان به طور معمول "دیواری" از بازیکنان دفاعی را بین توپ و دروازه قرار می دهد تا وظیفه شوت زننده به طرف دروازه بان را پیچیده کند.
 
در حالی که این استراتژی غالباً مؤثر است، اما دیواره دفاعی اغلب مانع دید اولیه دروازه بان از حرکت توپ می شود. اگر چه اثرات منفی این انسداد توسط متخصصان فرض شده است، اما تا همین اخیراً این اثرات از نظر علمی کمّی نشده بودند.
یک فوتبال واقعیت مجازی در مسیری حرکت می کند که جاذبه و اثرات آیرودینامیکی اصطکاک هوا و چرخش را نشان می دهد.  برای انجام این کار، تیم ما با استفاده از واقعیت مجازی یک شبیه ساز دروازه بان ایجاد کرد. دو چشم ما دنیا را از زاویه های دید کمی متفاوت از هم می بینند، که این به ما دیدی سه بعدی می بخشد. واقعیت مجازی با ارائه تصاویر مجزا به هر دو چشم با استفاده از یک نمایشگر نصب شده بر روی سر، حس دیدن دنیای سه بعدی را ایجاد می کند.
 
تصاویر دقیق صحنه مجازی که به هر دو چشم ارائه می شود، بستگی دارند به موقعیت و جهت سر شخص که مداوماً اندازه گیری می شوند، که به یک مدل نرم افزاری از دنیای مجازی و اشیاء موجود در آن وارد می شوند، که می توانیم آنها را در یک صفحه جداگانه نیز مشاهده کنیم . این مدل شامل عقربه های مجازی است که موقعیت های آن بر اساس موقعیت اندازه گیری شده سنسورهای اضافی متصل به عقربه های واقعی، به طور مداوم به روز می شوند.
 
یک فوتبال واقعیت مجازی در مسیری حرکت می کند که جاذبه و اثرات آیرودینامیکی اصطکاک هوا و چرخش را نشان می دهد. هنگام تماس با اشیاء دیگر (دست، هدف، زمین)، توپ برگشت می خورد. از این شبیه ساز همچنین می توان برای نشان دادن پیکره (یا آواتار) در حال حرکت واقعی شوت زننده به دروازه بان بر اساس ثبت های ضربات ایستگاهی واقعی (همان طور که تیم ما قبلاً برای کریکت انجام داده بود) استفاده نمود.
 

جلوه های اصلی دیواره

در مطالعه ما مشخص شد که ممانعت از دید اولیه توپ، روی دروازه بان تأثیر می گذارد. وقتی توپ بعداً به چشم می آید، در حالی که در ابتدا در پشت دیواره حرکت کرده است، دروازه بان ها دیرتر شروع به حرکت می کنند و این زمان کمتری را برای آنها برای این که بین توپ و دروازه قرار گیرند باقی می گذارد.
 
بدون یک دیواره، دروازه بان می تواند دستان خود را بیشتر به توپ نزدیک کند و در نتیجه مهار گل بیشتری نسبت به وقتی که دیواره هست صورت می گیرد. اما همچنین در می یابیم که وجود دیواره دفاعی برای ضربات آزاد سریع تر و ضربات آزادی که برای دفع آنها به حرکت کل بدن دروازه بان نیاز است، مفیدتر است.
 
این اثرات بسیار استوار بودند و احتمالاً در دنیای واقعی که ضربات آزاد، حرکات بزرگ تر دروازه بان را الزامی می کند و جایی که دیواره دفاعی نیز تا حدی دروازه بان را پنهان می کند، قابل ملاحظه تر خواهند بود (هر چند در این نسخه از شبیه ساز ما یک ضربه یا شوت زننده نشان داده نشده است). با این حال، مطمئناً پیشنهاد نمی کنیم که دروازه بان ها دیگر هرگز از دیواره استفاده نکنند.
 واقعیت مجازی با ارائه تصاویر مجزا به هر دو چشم با استفاده از یک نمایشگر نصب شده بر روی سر، حس دیدن دنیای سه بعدی را ایجاد می کند.نتایج ما نشان می دهد که هر تصمیمی برای قرار دادن دیواره در هنگام ضربه آزاد بیشتر مربوط به ضربات سریع از موقعیت های مرکزی است که باعث می شود زمان کمی برای دروازه بان باقی بماند. اثرات منفی، در هنگام مواجهه با ضربه آزاد متخصصان ضربات آزاد، که به طور مداوم ضربات آزاد را از اطراف یا روی دیواره و به طرف هدف شلیک می کنند، بیشتر مشهود خواهد بود.
 

بهره برداری از دیواره دفاعی

استفاده از یافته های ما به یک رویکرد داده محور نیاز دارد. دروازه بان ها و مربیان باید در مقایسه با عملکرد بهتر دروازه بانی که قادر به دیدن کل پرواز توپ است، شانس هایی را که ضربه زن ضربه را به دیواره می زند بسنجند. مواردی که ضربه زن ضربه را به دیواره می زند را می توان از روی ارقام تاریخی ثبت شده برای هر ضربه زن آزاد تخمین زد. مورد دیگر (که در آن دروازه بان قادر به دیدن کل پرواز توپ است) نیاز به آزمایش در زمین و یا آزمایشات با استفاده از شبیه ساز واقعیت مجازی دارد.
 
عاملی که ما به آن پرداختیم این نیست که چگونه دیواره می تواند به عنوان مرجع هدف ضربه زن عمل کند. گزارش شده است که ضربه زن های متخصص شوت های خود را از بالای سر بازیکن خاصی هدف گیری می کنند. بدون دیواره این نقطه مرجع وجود نخواهد داشت، که این می تواند روی ضربه آنها تأثیر منفی بگذارد. از طرف دیگر، عدم وجود دیواره امکان ضربات سخت و کم ارتفاع تری را فراهم می کند، که برخی معتقدند که متوقف کردن ضربه های آزاد را حتی دشوارتر خواهد کرد.
 
 استفاده عملی از واقعیت مجازی در فوتبال
 
تصویر: فوتبالیست ها در مقابل یک ضربه آزاد، از دروازه دفاع می کنند. در این جا دید دروازه بان با دیواره هم تیمی هایش مسدود می شود اما همچنین بازیکنان خط حمله تیم حریف نیز دید او را مسدود می کنند. Jon Super / EPA
 VR  قادر است شبیه سازی های بصری و محیط های تعاملی غوطه وری را فراهم کند.تحقیقات ما تأیید می کند که توانایی دروازه بان در متوقف کردن یک ضربه آزاد به دلیل انسداد دیداری ناشی از دیواره دفاعی بازیکنان محدود می شود - این نقطه ضعفی است که تیم ها در سناریوهای ضربه آزاد از آن استفاده می کنند. به عنوان مثال تیم های مهاجم معمولاً بازیکنان اضافی را در دیوار قرار می دهند تا دید دورازه بان، بیشتر مسدود شود. طبق قوانین فعلی، این بازیکنان باید حداقل یک متر از هر بازیکن در دیوار دفاع فاصله داشته باشند تا از تداخل فیزیکی جلوگیری به عمل آید. با این حال، حتی در فاصله یک متری نیز این بازیکنان اضافی می توانند با جلوگیری از دید دروازه بان، در بازی اختلال ایجاد کنند. استفاده معمول از این استراتژی نشان می دهد تیم ها مزایای بالقوه انسداد دید دروازه بان را درک می کنند.
 
ضربات آزاد، یک بازی موش و گربه بین دروازه بان و ضربه زننده بوده و خواهد ماند. یافته های ما نشان می دهد دروازه بان ها باید دید خود را نسبت به توپ بهبود بخشند در حالی که تیم های مهاجم باید به دنبال حداکثر انسداد دید دروازه بان برای دیدن توپ باشند. همراه با اطلاعات تاریخی درباره تصمیمات و حرکات حریفان، یافته های ما به هدایت جستجوی استراتژی های موثرتر ضربه آزاد کمک می کند.
 پیشرفت های چشم گیری در فناوری واقعیت مجازی (VR)، به ویژه در توسعه محیط های سه بعدی و 360 درجه ای مجازی دیده شده است. منبع: جوست سی دسینگ، کتی کریگ، تئوفبلوس والکانیدیس، Queen's University Belfast، Ulster University
نسخه چاپی