در حالی که بعضی از مادران باردار از قبل می دانند که ممکن است زایمان زودرس داشته باشند، اما بسیاری دیگر هیچ اطلاعی از این موضوع ندارند. تمامی مادران می توانند از طریق National Prematurity Awareness Month خود را با برخی اطلاعات اولیه در خصوص اهمیت شیر مادر در صورت زایمان زودرس تجهیز کنند.
اهمیت حیاتی شیر مادر برای نوزادان زودرس
شیر مادر نوعی دارو برای نوزادان زودرس به حساب می آید یعنی چیزی فراتر از منبع غذایی و تغذیه می باشد. شیر مادر از طریق سه عملکرد اصلی در مقابله با مشکلات همراه با نارسی نوزاد عمل کرده و از نوزاد محافظت می نماید. این سه عملکرد به قرار زیر می باشند:* آنتی بادی های موجود در شیر مادر ناحیه داخلی روده نوزاد را پوشش داده و نواحی ریز باز شده را می بندند در نتیجه میکروب ها نمی توانند از طریق این نواحی باز وارد شده و به جریان خود راه پیدا کنند.
* برخی از اجزاء تشکیل دهنده شیر مادر به طور مستقیم میکروب ها را از بین می برند، در حالی که بخش های دیگر رشد این میکروب ها را سخت و دشوار می سازند.
* شیر مادر با به جریان انداختن برخی ژن ها و فرایندهای خاصی که عملکرد دفاعی سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت را کنترل می کنند، به نوزاد نارس کمک می کند تا توانایی مبارزه با عفونت ها را به تنهایی بدست آورد.
شروع تغذیه نوزاد زودرس با شیر مادر
آغوز یعنی شیری که مادر درست پس از زایمان تولید می کند، بیشترین مقدار آنتی بادی های لازم برای مبارزه با مشکلات همراه با نارسی نوزاد را در خود دارد. به دلیل غلظت بالای مواد ایمنی، از آغوز غالباً به عنوای «طلای مایع» یاد می کنند. مادرانی که زایمان زودرس دارند نسبت به مادرانی که نوزاد طبیعی به دنیا می آورند مدت زمان طولانی تری آغوز تولید می کنند و بسیار اهمیت دارد که تمام این «طلای مایع» مورد استفاده قرار گیرد. اندکی پس از زایمان فرصتی حیاتی برای نوزادان زودرسی که بیشتر در معرض ابتلاء به بیماری قرار دارند خواهد بود. در نتیجه توصیه می شود مادران شروع به دوشیدن زودهنگام شیر خود نمایند که معمولاً شش ساعت پس از زایمان است. مادران برای شروع باید تقریباً هشت مرتبه در روز شیر خود را بدوشند یعنی به همان اندازه که یک نوزاد کامل از شیر مادر تغذیه می کند. مادران همچنین می توانند با ثبت تعداد دوشیدن شیر و مقدار شیر دوشیده شده در دوره 24 ساعته میزان شیر خود را بررسی کرده و مراقب آن باشند.
برقراری پیوند مادر و فرزندی در بخش مراقبت های ویژه
مادران بایستی بدانند که گرچه ممکن است نتوانند در بخش مراقبت های ویژه (NICU) به طور مستقیم به نوزاد خود شیر بدهند اما دوشیدن شیرشان، راهی را برای برقراری ارتباط با فرزند خود فراهم می سازد. مادران با تأمین شیر نوزاد نوعی پیوند عاطفی از طریق درگیر شدن در مراقبت از فرزند خود ایجاد می کنند. مادران می توانند از شیردوش بر بالین فرزند خود در بخش مراقبت های ویژه استفاده کرده و در آنجا قادر خواهند بود نوزاد خود را دیده و او را لمس کنند. علاوه بر آن در صورتی که یک نوزاد زودرس از سلامتی کافی برخوردار باشد، مادران می توانند فرزند خود را به صورت مراقبت کانگورویی (تماس پوست به پوست) در آغوش بگیرند که این کار به تقویت عملکردهای بدن نوزاد از جمله تنفس، ضربان قلب، سطوح اکسیژن، دمای بدن و خواب عمیق کمک می نماید.مراقبت از خود
در نهایت بسیار ضرورت دارد که مادران از خود مراقبت نمایند و متوجه باشند که نگهداری یک نوزاد نارس کار سخت و دشواری است.سلب مسئولیت: اطلاعات موجود در این برنامه یا مقاله با کمک از کارشناسان و اطلاعات موجود در اینترنت بدست آمده است. داده های موجود در این مقاله ممکن است با داده های مربوط به کودک شما مطابقت نداشته باشد. اکیداً توصیه می شود رهنمودها و توصیه های موجود در این برنامه را بدون مشورت با پزشک خود اعمال نکنید.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)