اضطراب ناشی از جدایی معمولاً مابین 10 ماهگی و دو سالگی به اوج خود می رسد. در این سن کودکان در محیط خانه و کنار والدین خود احساس امنیت و راحتی می کنند. مکان های جدید، افراد جدید و تغییرات غیر منتظره می توانند برای آنها ترسناک به نظر برسند، حتی افراد و مکان های معروف نیز می توانند به طور ناگهانی موجب ترس کودک شوند زیرا متوجه می شود که مادر (یا پدر) در آنجا حضور ندارد. اضطراب ناشی از جدایی به طور معمول حدود دو سالگی به پایان می رسد به این دلیل که کودک نوپا درک می کند که ترک شما موقتی بوده و مجدداً بازخواهید گشت.
علل متداول اضطراب ناشی از جدایی
در ادامه چند علت بروز اضطراب ناشی از جدایی در کودک را معرفی می کنیم.تنها گذاشتن کودک با پرستار بچه
حتی اگر پرستار بچه شخصی آشنا برای کودک باشد باز هم ممکن است زمانی که متوجه شود پدر یا مادر او را ترک می کنند، ناگهان دچار اضطراب شود.زمان خواب یا زمانی که کودک در طول شب از خواب بیدار می شود
کودک ممکن است از تنها به خواب رفتن یا تنها از خواب بیدار شدن هراس داشته باشد.فرستادن او به مهد کودک
حتی اگر چندین ماه از رفتن کودک به مهد کودک نیز بگذرد، باز هم ممکن است به طور ناگهانی از ترک کردن شما دچار ترس شود.هنگامی که مادر یا پدر اتاق را ترک می کنند
کودک شاید دوست نداشته باشد در خانه به تنهایی در یک اتاق گذاشته شده و رها شود.آنچه والدین می توانند در صورت بروز اضطراب ناشی از جدایی انجام دهند
به خاطر داشته باشید که اضطراب ناشی از جدایی مرحله ای طبیعی از رشد کودک به حساب می آید. هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و تنها باید صبر کنید تا این مرحله نیز بگذرد. صبور باشید و فرزند خود را درک کنید.با این حال به منظور به حداقل رساندن درماندگی و استیصال والدین و نیز کودک برخی اقدامات را می توان اتخاذ کرد که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:
* آرامش خود را حفظ کنید و اطمینان خاطر داشته باشید.
* زمانی که مجبور به ترک محل هستید به طور مداوم به عقب نگاه نکنید، اجازه دهید مراقب فرزندتان او را آرام کرده و حواسش را پرت کند.
* تنها از پرستارانی کمک بخواهید که فرزندتان از قبل آنها را می شناسد، پدربزرگ یا مادربزرگ، پرستار هفتگی خودتان یا یک دوست صمیمی می توانند گزینه های مناسبی به حساب آیند. سعی کنید افراد جدید را برای این کار درنظر نگیرید، اما اگر مجبور به استفاده از فردی ناآشنا هستید، او را دعوت کرده و در حالی که خود نیز حضور دارید اجازه دهید هر دو با یکدیگر بازی کنند و آشنا شوند.
* کارهای خود را همراه با کودک انجام دهید یا جدایی و تنها گذاشتن او را کوتاه کنید تا کودک بتواند به این درک برسد بعد از رها کردن او باز خواهید گشت.
* هنگامی که کودک به خواب می رود در اتاق او بمانید. نیازی نیست کودک را در آغوش گرفته یا با او صحبت کنید، تنها در آنجا بمانید که در صورت لزوم بتواند شما را ببیند.
مواردی که موجب بروز اضطراب در کودک شده و باید از آنها دوری کرد
* مراقبانی که کودک هرگز آنها را ندیده است* تغییر مهد کودک مگر در صورت لزوم
* بیشتر کردن زمان دور بودن از کودک، به این دلیل که اوج دوره اضطراب موقعیت مناسب و زمان آن نیست که نخستین گردش دو نفره خود و همسرتان بدون کودک را تجربه کنید.
* عصبانی شدن از دست کودک یا گریه کردن همراه با او
اضطراب ناشی از جدایی در کودکان بزرگتر
کودکان نوپای بزرگتر و کودکان مدرسه ای نیز ممکن است دچار اضطراب ناشی از جدایی شوند که این امر معمولاً به دلیل بروز استرس رخ می دهد. در صورتی که اضطراب آنها به نظر شدید باشد (همراه با علائم جسمی از جمله سردرد و دل درد ) یا چندین هفته به طول انجامد شاید به منظور بررسی اختلال اضطراب ناشی از جدایی بهتر باشد او را نزد یک پزشک ببرید.استرس های معمول دوران کودکی برای کودکان بزرگتر می تواند موارد زیر را شامل شود:
* محیط مدرسه جدید (مانند شروع به رفتن به مهد کودک)
* جابجایی
* ورود یک نوزاد جدید یا دیگر تغییرات در ترکیب یا پویایی خانواده
* قلدری یا مزاحمت همسالان در مدرسه یا مهد کودک
* خوابیدن در محیطی خارج از خانه
سلب مسئولیت: اطلاعات موجود در این برنامه یا مقاله با کمک از کارشناسان و اطلاعات موجود در اینترنت بدست آمده است. داده های موجود در این مقاله ممکن است با داده های مربوط به کودک شما مطابقت نداشته باشد. اکیداً توصیه می شود رهنمودها و توصیه های موجود در این برنامه را بدون مشورت با پزشک خود اعمال نکنید.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)